HEYZA'S POV:
Arghhh!!! pambihirang araw to! kung di lang sana ako hinila ni Chesca kanina eh. Di pa naman ako sanay na basta-bastang babanggain nalang, when he wants to express something's bad eh di sana kinausap man lang niya ako.
Baka di naman ata sinadya....
Arghhh!!! stupid thoughts Heyza. Mag f-focus nalang ako sa mission ko. Nagpapagulo pa talaga ng pag-iisip ko ang isang yun. Sino kaya yun? Amp! I don't care.
"Ba't mo ba kase agad ako hinila kanina??" Mura ko kay Chesca.
"Hey calm down, wag kang masyadong high blood"
This is shit! Masyadong magulo araw ko ngayon.
"Diba nga gusto mong ituon ang pansin mo kay Enzo?! kaya hinila kita kanina kase nagmamadali akong maabutan pa sila dun sa loob nang cafeteria" Paliwanag niya.
"Nandun sila Enzo?" Gulat kong tanong.
Bakit kase di agad sinabi?
"Oo naghihintay sila sa atin, nakalimutan ko kase na magkikita pala kayo ngayon at di ko pa nasabi sayo" Sabi nito sabay hawak sa noo.
So ganun pala yun. Eh sa hindi ko alam e! kung sinabi ba naman niya agad sakin yun edi sana di ko nalang pinansin, kaya ko namang gawin yun eh.
"Bakit Heyza, mas pagtutuunan mo pa ba nang pansin yung pag bangga sayo nang lalaking yun??? gusto mo ba yung guy huh?!" Tanong niya na naka puppy eyes pa. Bwesit! nakakairita na ang isang to! Lahat nalang ishiship sakin.
"Hmm? You like him?."
"Ano? Of course not Chesca. Ni hindi ko nga naaninagan ng mabuti ang mukha niya eh"
"Owsss...di ako naniniwala. You like him I think"
"You only think"
"Naku indenia-".
"Tumigil ka nga Chesca..hindi ko gusto yung guy na yun no!! at hindi ako pwedeng magka gusto! not even with that guy...humanda talaga siya sakin pag nagkita kami" Inis kong sabi, I greeted my teeth because of anger.
"Bahala ka..kapag gwapo yun---"
"I don't care" sabat ko kaagad.
"Sussss"
Ang galing ng babaeng to mang-inis, sarap kurutin nang umaray sa napakasakit.
"Pag nakita ko talaga ulit yun lagot siya sakin"
"Oh kita mo na...umaasa ka pa ngang magkikita ulit kayo eh, di ba inlove ka na nun??? ayiehhh!!!!" Pangungulit niya na kinikilig pa.
Kina-career niya talagang mang inis sakin. Para siyang apat na kumag!
Di na'ko umimik pa. Kung di ko siya madadala sa isang paliwanag lang siguro naman dito ko na ulit pwedeng gamitin ang nakakamatay kong titig. Eto lang naman ang pinaka mabisang salita para ipahayag ang nararamdaman ko. And this time, galit ako!
"Oh, ok. Mananahimik na nga ako"
Umiwas na nang tingin sa'kin si Chesca. Buti naman nakuha niya ang gusto kong sabihin. Buti pa ang isang to mabilis maka intindi di tulad ni Jessy. Oh God Heyza, don't insert Jessy at the topic masisira lang araw mo.
"Ok asan na tayo? akala ko ba pupunta tayo sa cafeteria? ano? tutunganga nalang ba tayo dito?" I seriously said.
"Wait Heyz, nag text si James sa'kin" Agad niyang binasa ang text message ni James sa kanya tapos pinabasa narin sa'kin.
"Shit! Umalis nalang daw sila sa cafeteria dahil sa tagal ng paghihintay. Baka raw kase ma late sila sa next classes eh. Paano yan? sasabihin ko bang bumalik?"
Hayst, malamang wag na.
"Sige balik nalang tayo nang room, wala rin naman pala tayong napala dito eh!" agad akong naglakad paalis.
"Wait! Hintay naman"
Bilis na'kong bumalik sa room habang si Chesca naman ay pinipilit lang akong habulin sa paglalakad. Nawawalan na ako nang pake kung sino nababangga ko sa daan..basta wala ako sa mood di ko na pinapansin yung iba. Kung aangal sila eh di patulan natin! ako pa ba aatras?? tch.
"Damn! Yung class ko!" irita kong usal sa sarili.
Lagi nalang akong humahabol sa klase, buti at nagagawa ko pang magreview ng mabuti sa sitwasyon kong to.
"Grabe ka Heyz, bilis mong maglakad" Reklamo sa'kin ni Heyza. Pawis na pawis na siya kakasunod sa'kin.
"Bakit Chesca, sinabi ko bang sundan mo ako? ano ba namang ikaw lang yung nagpapahirap sa sarili mo...nagmumukha ka nang tanga" Lait ko sa kanya na parang wala lang akong pake sa anuman niyang mararamdaman pagkatapos nito.Yumuko lamang siya at di na nagsalita. Pero buti narin yung katulad ni Chesca, di siya sumasabat pag alam niyang galit ako.
Maya-maya pa ay nakarating narin kami sa room. At bumungad sakin yung nakangiting mukha ni Jessy. Arghhh!!! please lang Jessy 'wag ka nang dumagdag sa galit ko.
"Hi Heyza, Hi Chesca!" Bati nito sa amin. Ano to?! pa feeling close na naman?! PAMBIHIRA.
Sinenyasan ako ni Chesca na pansinin namin siya. Fuck! ok I get it. Shit
"Uhmm....Hello Jessy kamusta ka na?nawala na ba yung sakit?" Wala kong kwentang tanong na medyo sarcastic.
Kinurot ako ni Chesca sa tagiliran at binulungan. "Heyza yung ugali mo...umiiral na naman yung maling pagpanggap mo." Bulong ni Chesca sa'kin. Alam ko na ang ibig nitong sabihin, sa inasal ko, para kaseng pinaparinigan ko pa siya sa pangyayari. I breath out at binawi ang sinabi ko.
"I mean...kamusta ka na Jessy?? ok ka na ba????" Pakunwari namang nag-aalala ako. "Ah! oo Heyza.. thank you sa pag-aalala" Sabi niya tapos ngumiti. Tss, ang fake din. AKala mo naman kung inosente.
Alam ko yung baho mo Jessy! Alam ko yung tinatago mong kademonyohan.
Me? Worried? Kelan pa nangyari yun? Hintayin ko munang sumabog lahat ng bulkan sa pilipinas bago pa ako maawa sa kanya.
"P-pwede niyo ba akong samahang kumain nang lunch?? may alam akong magandang restaurant dun sa labas nang campus" Pang-aayaya nito.
"Humiling na naman amp!" Bulong ko sa aking sarili. Psh!
Wala akong oras sa walang kwentang bagay Jessy!
Kapal talaga nang mukha nang babaeng 'to! bago pa nga lang kami nagkakabati tapos ngayon mag-iimbita pa nang lunch. Ano bang akala niya sa'min?? para pakainin dun sa special niyang restaurant...tss parang gaga!
"Jessy umuuwi ako kapag lunch... di naman kase namin kailangan nang special mong restaurant... Ano bang akala mo sa'min, mga sosyal?? oo mayaman ang pamilya ko... at ang Monteflor ang pumapangalawang pinakamayaman na pamilya sa buong asya... alam mo yan Jessy pero di namin kailangan nang special na restaurant kase kaya rin naming kumain sa kahit na anong lugar... kahit pa na sa tabi nang kalye lang yan o sa maduming palengke...kaya di kami maarte. Lastly, kaya kong bilhin ang ipinagmamayabang mong restaurant" Haba kong paliwanag sa kanya.
"Alam mo yun?" Dugtong ko pa.
Di niya siguro nagustuhan yung mga pinagsasabi ko. Ano ba namang klaseng babae to! ang arte! Nagpapaliwanag lang naman ako e. Sasapakin ko na talaga to kapag inis na inis na ako sa kanya.
Sinira ni Chesca ang malalim na tingin ko kay Jessy. Alam kong umiiral na ang pagka demonyo ko...eh sa di ko mapigilan! eto ba namang naiinis ulit. Kung di sana sinimulan eh. Pambihira talaga.
"Uhmm Jessy alam mo namang may-ari kami nang iba't-ibang restaurant sa Pilipinas diba?? marami kaming kakilalang nagmamanage nang malalaking restaurant, siguro past nalang muna kami ni Heyza jan, sayang lang rin naman yung pera mo niyan diba? Ikaw pa yung gagastos para samin" Mala anghel na paki-usap ni Chesca kay Jessy.
Ba't ba ang galing ni Chesca na isantabi nalang yung feelings niya? habang ako di ko kaya...ganyan kase ako eh.
Pag galit ako, galit talaga ako.
Pag naiinis na ako lumalabas lahat ng masasakit na salita sa bunganga ko.
Kaya kapag umangal ka, sige, harapin mo yung taong parang di tao.
"It's okay.. hindi naman ako nagrereklamo kung masasayang yung pera ko...kino-consider ko lang naman sana na parang bonding nalang natin 'tong tatlo..at Heyza, don't worry kanina ko pa naman sinabihan yung mga boy bestfriends mo na magkasama tayong mag lunch" Pagpupumilit parin ni Jessy. Tigas talaga nang ulo!
Tumingin sa'kin si Chesca, she was saying na pagbigyan na namin siya.
"Sige Jessy sasamahan ka na namin." Said Chesca then smiled.
"Pagbigyan nalang." Bulong sakin ni Chesca. I rolled my eyes.
Pagkatapos magsalita ni Chesca ay ako naman ang binalingan ni Jessy nang tingin. Naghihintay siya nang sagot ko. Good thing...pahihintayin ko kaya to hanggang sa hindi na siya kumain o mag lunch pa? Bwahahahah ganda pa naman sana nang plano ko. Kinurot naman ako ulit ni Chesca at binulungan para pigilan ako sa pinaplano ko. BADTRIP!
"Heyza alam ko kung ano yung iniisip mo, kaya kung pwde lang 'wag mo nang ituloy..pagbigyan mo nalang" Bulong sa'kin ni Chesca.
Hay naku, kung pwede nga lang talaga.
"Sige Jessy sasamahan narin kita" Tapos pilit na lamang ngumiti.
Hinawakan niya ang dalawa kong kamay saka ngumiti habang ako ay nakataas ang isang kilay.
"I'm sure na magugustuhan mo yung pagkain doon" Aniya.
Sana nga walang lason.
"Uhmm! Gutom na ako" Panira ni Chesca sa drama ni Jessy kaya't napatawa ako ng kaunti.
"Let's go?" Anyaya ni Jessy at tumango naman kaagad kami.
Isa narin 'to sa misyon ko. Ang mag panggap na kaibigan ko na si Jessy. Tutal mapilit ka lang rin Jessy...sige nga kung hanggang saan yung kaya mong pagtiis sa ugali ko.
Kung di ako pwdeng gumawa nang eksenang saktan ka, eh di dun nalang ako sa eksenang pahihirapan ka at pa iiralin ko nalang ang pagiging pasaway ko.OO PASAWAY DIN TO!
That guy na bumangga sa akin, bibigyan kita ng oras kapag nagkita ulit tayo. I don't know kung paano.
But my bracelet?!
Hell di pwedeng mawala yun!
Oh shit! That guy again!!! kainis!!!!
CHESCA'S POV:
Halatang nahihirapan na si Heyza sa pagpapanggap niyang yun, hayst! Tama ba na binigyan ko pa siya ng misyon? Baka nakakadagdag lang yun sa pinoproblema niya.
Natutuwa lang kase ako sa tuwing naiinis siya kay Jessy, minsan gusto ko na ring sapakin si Jessy eh haha pero di ko gagawin yun.
Nag text si Mommy sakin. Binasa ko ito. Tch! Bahay problem lang naman pala.
"Heyza, hinubad mo yung bracelet mo?". Naitanong ko nang mapansin kong di niya iyon suot.
"Luh! Yung bracelet ko! Asan na yun!?" Gulat niya.
"Asan napunta yun? Luh Heyza nawala mo"
Sumimangot na naman siya, pansin ko kasing tinitingnan niya ang bracelet na yun ay napapangiti siya lagi. Ngiti na ayaw niyang ipakita sa kahit sino. "Mahahanap ko rin yun, that guy na nakabangga ko. I'm sure na siya ang kumuha ng bracelet ko"
Nakabangga? Ahhh I know!
"Sa tingin mo mukha bang snatcher yun" I laugh.
Umiling siya at sumatsat ulit si Jessy. "Sinong guy?"
"Di namin kilala pero nakabangga yun ni Heyza kanina"
"Kailangan ko siyang mahanap" Sabi ni Heyza.
"Mahal siguro ang value nun kung kaya't gusto mong makuha"
"Oo. Pagmamahal ang katumbas ng bracelet na yun, pagmamahal na di kayang tapatan ng pera. Hindi maaaring mapunta lang sa walang kwentang lalaki na yun ang bagay na hindi para sa kanya. Matagal kong tinago yun upang ibigay sa taong mahalaga sakin kahit alam kong di na kailanman babalik".
°°°
Nakakaawang bracelet