CHAPTER 5: FOOD 2
              MENZY
              Kung kanina napaka alat, ngayon naman ay napaka anghang. Dumiretso agad ako sa lababo at nag hugas ng bunganga. Sobrang anghang, inubos ko na din ung juice na binigay saakin.
              “ betty, hindi gusto ni tod ang ganitong gawain”sabi ni raul, umirap lang siya saamin. Bumuntong hininga ako.
              “ hayaan muna na raul, sige na kain na kayo at ipag papatuloy ko na lang ung trabaho ko” sabi ko, babae ako at alam ko ung mga ganitong gawain. Halata naman na ayaw saakin ni betty, ganito talaga pag bago kang salta.
              Pumasok na ako sa opisina ko at ramdam ko ang gutom, hindi tuloy ako maka pag trabaho ng maayos. Pumunta ako sa kwarto ko at humiga, masakit ung tiyan ko kaya naisip kong itulog ko na lang.
              Nagising ako ng parang may naka tingin saakin, inimulat ko ung mata ko at si tod naka tingin saakin. Umupo ako at hinilamos ung kamay ko sa mukha ko para magising ng tuluyan.
              “ gutom ka tapos itinulog mo?” ngumiti na lang ako.
              “ hindi---”
              “ mag ayos ka, lalabas tayo” tumayo na siya.
              “ babalikan kita after 30 minutes” lumabas na siya sa kwarto ko, wala akong nagawa kundi sumunod. Naligo ako ng mabilisan at nag palit, hindi naman ako mapili sa damit kaya okay na ako sa sando at jeans.
              Lumabas na ako sakto na meron si raul sa labas, bumaba na kami at sumakay na sa kotse. Naka sakay na din si tod pala, kasama na din namin si ryan at si betty na namumula ang mukha.
              “ san tayo tod?”
              “ sa resto” sagot niya.
              Tahimik lang kami sa loob ng sasakyan hanggang makarating kami sa isang restaurant, pumasok na kami at ginuiide kami kung saan ang mesa namin. Nag order na din si tod ng mga pagkain, tinignan ko si betty na umiirap saakin.
              “ betty wala ka bang sasabihin?” seryosong sabi ni tod, tinignan naman kami ni betty ng patanong.
              “ wala naman akong ginawa” sagot niya.
              “ last question betty, ayoko ng sinungaling maski matagal ka pa saakin” seryosong sabi ni tod, yumuko siya.
              “ sino ba kasi siya at napaka espesyal---”
              “ betty” sita ni ryan.
              “ this is your last day” agad na sabi ni tod, nagulat siya at parang hindi maka paniwala.
              “ tod naman—” napahinto si betty mag salita, hindi ko alam pero  bakit parang natakot si betty.. tinignan ko si ryan at raul ay sumeryoso na ang mukha.
              “ sorry, im sorry sa ginawa ko na pag iiba ng lasa sa pagkain mo miss. Naninibago lang ako dahil ako lang ang babae at bigla kang dumating kaya nainis ako. Sorry” yukong sabi ni betty.
              Tinignan ako ni tod, hindi ko naman alam ang sasabihin ko. Ano ba sasabihin ko? Nag sorry naman na kaya okay lang.
              “ o-okay lang” sagot ko.
              Saktong dumating ung mga order namin, wala ng umimik so mukhang okay naman na ung sagot ko. Nag sikuha na sila ng pagkain nila at kumalam agad ung sikmura ko, sa wakas magkakaroon na ako ng matinong pagkain.
              Kumain na kami ng tahimik, sa wakas nag karoon na ako ng lakas ng biglang may nag tapon ng table napkin sa mukha.
              “ I cover mo, ikaw din” sabi ni raul, nag cover naman kami si betty.
              Nag labas ng pera si tod at tumayo na, nag si tayuan na din kami at bigla na kaming dinumog. Hindi ko alam ang gagawin ko ng biglang may humila saakin, tinignan ko si betty na hila hila ni ryan habang ako ay kay raul pero si tod naiwan doon.
              “ teka anong nangyayari?” tanong ko.
              “ ung makukulit na stalker na reporter ni tod” sagot ni raul, tumakbo kami ng hindi ko napansin na babangga ako sa isang tao.
              “ so-sorry” tiningla ko at si teban, nanlaki ang mata ko.
              “ ra---” tinakpan niya ung bunganga ko at hinila ako, hindi napansin ni raul na hindi na ako sumusunod sakanya.
              Habang hila hila ako at takip ung bunganga ko, dumaan kami sa may exit ng resto. Nag pupumiglas ako pero malakas si teban hanggang isinandal niya ako sa sasakyan niya, ramdam ko ang sakit sa likod ko sa pag tama ng sasakyan.
              “ teban!” sigaw ko.
              “ pinagtatagpo talaga tayo no?” ngumiti siya, lumingon ako sa magkabila at walang katao tao.
              “ ano ba kailangan mo kasi??” tanong ko.
              “ titigil na ako pag pumayag kang maki pag dinner saakin” sabi niya.
              “ hindi ako pwede sa dinner” sagot ko.
              “ edi lunch” agad naman niyang sabi.
              “ okay sige” ngumiti siya.
              “ itetext na lang kita---”
              “ menzy” si raul, lumayo agad si teban at agad naman akong kinuha ni raul.
              Sumakay na kami sa kotse at si tod na lang ang andon, nauna na ata sila betty at ryan. Bumalik na kami sa bahay, dumiretso naman ako sa kwarto.
              “  hey” nilingon ko si tod.
              “ ano pinag usapan niyo ni teban? “ tanong niya.
              “ magbabayad lang ako ng utang---”
              “ hindi pwede, kailangan kita ngayon sa kompanya” sabi niya.
              “ pag day off—”
              “ no day off this time” kumunot ang noo ko.
              “ maaga ka bukas dahil sasama kana sa kompanya” tumalikod na siya, napa buntong hininga na lang ako.
              Pumasok na ako sa kwarto ko at humiga, kahit naistorbo ung kain namin nabusog naman ako. Pumikit na ako para maka pag pahinga, bahala na kung anong sabihin ni teban. Alangan naman kasing hindi ko sundin si tod eh boss ko iyon.
              Maaga akong nagising para mag ready, mayat maya ay may kumakatok na.  Si raul, tyming dahil tapos na akong mag ayos, bumaba na kami at nag almusal. Tahimik lang kami hanggang matapos.
              “ Mauna na muna kayo raul, susunod ako dahil may dadaanan lang ako saglit” sabi ni tod.
              “ sige”
              Sumakay na kami at dumiretso na sa kompanya, nagulat nga ako na ganito kalaki ang kompanya niya. Hindi pala siya biro na tao kaya pala ganun na lang pag habol sakanya ng reporter.