Isang taon na ang nakalipas subalit malinaw pa rin sa kanya ang bawat detalye ng unang pagkikita nila. Halos isang buwan lang pagkatapos niyang makilala si Grey, bumuo ng banda ang kuya niya, kung saan isa sa mga miyembro ang binata.
Simula niyon ay madalas na niyang makita ang binata dahil sa bahay nila nagpapractice ang mga ito. Iyon ang dahilan kung bakit kahit papaano ay napalapit siya kay Grey.
“Cash!”
Napatayo siya sa kama nang marinig ang boses ng kapatid mula sa labas ng kuwarto. Lumapit siya sa pinto at binuksan iyon.
“Bakit, Kuya?” tanong niya sa kapatid.
“Kumain ka na. Magpa-practice muna kami.”
“Nasa music room na sina Kuya Red?”
Tumango ito.
Nasa dulong bahagi ng ikalawang palapag ang music room kung saan nagpa-practice ang banda ng kapatid.
Pagkatapos niyang ayusin ang sarili bago nagpasyang lumabas ng kuwarto. Ngayong nasa music room na ang mga kabanda ng kapatid, imposibleng makita niya si Grey. Hindi lumalabas ang mga ito ng music room kapag nagpa-practice.
Iyon ang akala niya. Habang tahimik siyang kumakain ng pancake sa dining area ay biglang sumulpot sa harap niya si Grey.
“K-kuya Grey!” Muntik na siyang mapatalon sa kinauupuan sa pagkabigla.
Lahat ng mga kabanda ng kapatid ay tinatawag niyang kuya. Kabilang doon si Grey. Hindi man niya gusto ang pagtawag ng ‘kuya’ rito, hindi rin naman niya gustong mabuking ang sikretong paghanga niya sa binata.
Bukod sa kanya, ang best friend lang niyang si Irani ang nakakaalam na crush niya si Grey. Kahit ang kapatid ay walang alam tungkol sa bagay na iyon.
“Cash.” Muling bumalandra sa kanya ang matamis nitong ngiti. “Bakit parang gulat na gulat ka naman yata?”
Awtomatikong nagwala ang puso niya sa loob ng dibdib. “Ha? Uh, nakakagulat ka naman kasi...” Ngumiti siya para itago ang paghuhuramentado ng sistema. “Kain tayo?”
“Sige lang.” Ibinaba nito ang tingin sa pagkain niya bago ibinalik sa kanya. “Kulang pa yata sa 'yo iyan, eh.” Sinundan nito iyon ng isang mahinang halaklak.
“Grabe ka naman, Kuya Grey!” kunwa'y nakasimangot na wika niya rito. “Hindi ko naman kayang ubusin itong isang plato ng pancakes.”
“Ows?” Nanunuksong umangat ang perpektong kilay nito. “Eh, paborito mo iyan.”
Natigilan siya. Alam nito ang paborito niyang pagkain?
“Bakit mo alam na favorite ko ang pancakes, Kuya Grey?”
Nagkibit-balikat ito at ngumiti. “Sa tagal ko ba namang nakikikain sa inyo, imposibleng hindi ko mapansin kung ano ang paborito mo.”
Hindi niya nagawang pigilan ang ngiting gumuhit sa kanyang mga labi niya. Sa isang iglap, naging napakaganda ng mood niya. Biglang nabura sa isip niya ang nakakahiyang eksenang nangyari sa kanya kanina. Grey knew her favorite food!
“Ako rin, alam ko kung ano ang paboritong pagkain mo,” hindi niya napigilang isagot.
Bago pa niya mabawi ang mga nasabing salita ay naaaliw na umangat na ang sulok ng labi nito. “Really? Sige nga. Ano iyon?”
“Bistek Tagalog,” walang kagatol gatol na sagot niya.
Lumapad ang ngiti ng guwapong mukhang kaharap. Palihim na nagwala na naman ang puso niya. “Bakit mo alam?”
Ginaya niya ang reaksiyon kanina ni Grey. Nagkibit-balikat siya at ngumiti. “Sa dalas mo ba namang makikain dito sa 'min, imposibleng hindi ko iyon malaman, ano.”
A soft laughter escaped from his throat.
Palihim niyang kinagat ang ibabang labi. Shucks! Ang sarap talagang pakinggan ng tawa nito. Ang sarap sa tainga...
Sa katunayan, hindi lang paboritong pagkain ni Grey ang alam niya. Pati rin ang paborito nitong kulay, paboritong kanta, paboritong team at player sa NBA. Lahat ng iyon ay alam niya.
Halos lahat ng importanteng impormasyon tungkol sa binata ay kabisado rin niya. Civil Engineering ang course nito. Tulad ng Kuya Blue niya, nasa ikatlong taon na rin ito sa kolehiyo. Sa Alabang ito nakatira, subalit nitong nakaraang taon ay lumipat na ito sa sarili nitong condo unit sa Quezon City.
Magaling ito sa Math. Drummer ito ng Flying Colors— iyon ang pangalan ng bandang binuo nito, kasama ang kapatid, ang pinsang si Red at si Indigo. Subalit bukod sa drums, marunong din itong tumugtog ng gitara.
Oo, daig pa niya ang stalker sa dami ng impormasyong alam tungkol kay Grey.
“Kuya Grey, may practice kayo, 'di ba? Bakit nandito ka?”
“Ah, nauuhaw kasi ako...” kaswal na sagot nito. Kumuha ito ng baso bago bumalik sa harap niya para salinan iyon ng laman mula sa pitsel ng tubig na nasa dining table.
Nagkaroon siya ng pagkakataong pagmasdan ang mukha ni Grey habang nilalagyan nito ng tubig ang hawak na baso.
Isang taon na mula nang una niyang nasilayan si Grey, subalit hanggang ngayon ay ganoong-ganoong pa rin ito. Ang tanging pagbabago lang na naganap sa binata ay ang lalo pa nitong pagtangkad at pagguwapo. He was nineteen, six feet tall, and sinfully handsome.
Deep-seeted and dark brooding eyes with thick and long lashes, straight nose, perfectly defined jaw, slightly dishelved hair and bow shaped red lips that were made for kissing.
Kahit sinong babae ay mapapaluhod sa kaguwapuhang taglay nito. Hindi ba't isa siya sa mga babaeng napaluhod ni Grey, at hanggang ngayon, hindi pa siya nakakatayo.
Wala ring pagbabago sa nararamdaman niya para kay Grey. Hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala ang matinding paghanga niya sa binata. At mukhang walang itong balak lisanin ang puso niya.
Hanggang sa pag-inom nito ng tubig ay hindi niya ito hiniwalayan ng tingin. Napalunok siya nang panoorin ang pagtaas baba ng adam's apple nito habang umiinom ito ng tubig.
Napasubo tuloy siya ng pancake ng di oras.
Mabilis niyang iniwas ang mga mata nang ibinaba nito ang hawak na baso at ibalik ang tingin sa kanya. Ramdam niya ang pag-iinit ng magkabilang pisngi. Shucks, muntik ka na roon, Cash!
“Cash, bakit ka nga pala kumaripas ng takbo kanina?”
Namula ang buong mukha niya. Sa isang iglap, bumalik sa isip niya ang nakakahiyang eksenang nangyari kanina.
Tila siya matutunaw nang subukan niyang salubungin ang mga mata nito.
“Ha...ano, nakakahiya lang kasi.” Kinagat niya ang ibabang labi. “Mukha akong baliw kanina.”
“Baliw? Hindi naman,” kontra nito. “Cute ka pa rin naman kanina.”
Gumapang ang kilig sa sistema niya. Subalit itinago niya iyon sa pamamagitan ng bahagyang pagnguso. “Niloloko mo naman ako, eh.”
“Hindi, ah. Bakit naman kita lolokohin?” Ngumiti ito. Subalit tila natigilan ang binata habang nakatingin sa kanya. “May strawberry syrup ka pa sa labi.”
“Ha?” Natatarantang dinilaan niya ang gilid ng labi. “Uhm, wala na ba?” nahihiyang tanong niya.
Napansin niya ang paglunok ng kaharap. “Meron pa.”
Bago pa siya makapag-react, lumapit na sa kanya si Grey. Kasunod niyang naramdaman ang pagdampi ng daliri nito sa gilid ng labi niya.
Muntik na siyang mapasinghap nang maramdaman niya ang paggapang ng maliit na boltahe ng kuryente sa katawan niya. Dumoble ang pagwawala ng puso niya... Pakiwari niya, pansamantalang huminto sa paghinga ang baga niya habang masuyong pinapahid ng daliri ni Grey ang syrup sa labi niya.
“T-thank you, Kuya Grey,” halos pabulong na sambit niya.
“You're always welcome, Cash.” Umaangat ang sulok ng labi nito. “Paano? Babalik na ako sa taas.”
Natatarantang tumango siya. “Ah, oo, sige. Siguradong hinihintay ka na nila kuya.”
Sinundan niya ng tingin ang papalayong bulto ni Grey. Nang tuluyang mawala sa paningin niya si Grey ay hinawakan niya ang sariling labi.
Grey's finger brushed her lips. Malapad na ngumiti siya at impit na tumili.
“Hija, ano'ng nangyayari sa 'yo?”
Nagtatakang tanong ng bagong dating na si Manang Prising.
“Wala naman po, Manang,” nakangising sagot niya. “Masaya lang po ako...”