Xavier's POV:
♫︎lights..camera..action!! I see you looking at my PIC♫︎
Napatayo ako sa aking kinahihigaan as Music filled in my whole room right now. Kamot sa ulo, batok, tiyan at kahit saang katawan na due to frustration. "Aga-Aga nanggugulo na kayo sa bahay ko!!", I shouted and got up. Napapikit ako ng mariin nang mas lalo pa lumakas ang volume ng music when I opened the door from my room. Walang tao sa paligid kaya pinatay ko yung speaker. My phone beep and she texted me already kaya napagulong ako ng mata on how annoying they are.
^^text^^ (Temi)
-Wuyy🥺
-Anooooo
-Punta ka rito, please?
-Ano nga
-WALA AKONG MAKAIN BAKIT BA?!
-Ke babaeng tao di marunong magluto
-Diyosa ako hindi tao💅
She is Miantes Perez. My bestfriend since High School. A Tour-Guide in my Museum and freelancing as a Blogger. Sometimes kapag napapalaki bills ng pagkaospital ng Nanay niya ay kung ano-ano na ang pinapasok na trabaho as long as it's decent.
I immediately opened my door para pumunta sa katabi ko. Yes... katabing dorm. Paulit-ulit kong kinatok yung pinto at isang kalabog na kaagad ang narinig ko. "Hey can't you wait?! Parang hinahabol lang eh!!", she shouted and opened the door right away. Hindi na ako sumabat pa at kaagad na pumasok para dumiretso sa kusina. "You know some chika? Our batchmate last last year? You heard it?"
Ghad, ang ingay talaga. I started preparing the ingedients to feed my bestfriend na nakahanap nalang ng stable job wala paring alam sa kusina. "Oh my God as in she was dumped!! HAHAHAHA that bitch really irritates me and now she was dumped by you know who dump her? It's the one and only ✨Hallex✨", tuloy-tuloy niyang saad at napalakpak pa sa tuwa. Napangisi na lamang ako habang hinahalo halo ko na sa pan yung ingredients for her breakfast.
"Umagang kay chika na ba? Aminin mo nga..plinano niyo ba ni Hallex yang tsismis na yan" Sinapok niya ako kaya medyo natilapon yung ingredients. "The hell Temi!! Isusupalpal ko talaga sa pagmumukha mo tong niluluto ko!!", galit kong saad but she only pouted and gets sitted infront of me.
"Wala ka bang tiwala sa mga chika ko? You know how my Tea always shouts ✨Facts✨ sadyang KJ ka lang talaga at ayaw sumama samin ni_"
"I was referring onto your plans on dumping her not on your tsismis. Alam ko namang di ka gumagawa ng false rumors pero sa mga rumors na iyun lagi nalang kayong nadadawit and ends up plinano niyo pala yung pangyayare. So tell me honestly Miantes... did you planned it all along nanaman?"
She silently walks away slowly and alam kong guilty siya run. The door opens and the devil really showed up habang napapakusot-kusot pa sa mata dahil kakagising palang nito. I put everything on the plate and he already sitted at the dining table. Napangiwi na lamang ako habang nilalapag sa mesa yung magiging ulam... NILA.
He is Hallex Lim. Another bestfriend from High School and a Curator in my Museum. Yung sikat na sikat sa Campus namin noon andito palamunin ko parin sa loob ng condo ko. "Did you do it?", I asked and without hesitations ay napatango siya. "That's fast, how come you make her fall in love with you in just 3 days?"
Sumandok na siya ng kanin at kaagarang tinikman yung niluto ko. "Sa gwapo kong to malamang hihimlay yun"
"Oh my God Hallex look!! She keeps bugging onto your phone!! HAHAHA poor her...", Temi showed Hallex phone kaya napakunot noo ako.
"This is not a good thing Hal.. apologize right now", I said pero hindi nakinig si Hal at Temi sa akin. Padabog kong nilagay yung pan sa mesa dahilan para magingay ito. Temi was startled and I glared at them intently with widened eyes. "Apologize...", galit kong saad. "Imagine ako yung nasa posisyon niya... alam niyo kung anong nangyare diba?", I said kaya napababa ng phone ni Temi at hindi makatingin sa akin. I grabbed Hal's phone from her at ibinalik sa may-aring si Hal.
"Go on... apologize then ignore her after", I said at umalis na ng dorm ni Temi.
Padabog akong pumasok ng dorm ko nang marinig ko ang phone kong ilang ulit na nag-ring. I immediately check on it at bigla akong napangiti as I saw my lover's name on it. "Hello? Miss mo na kaagad ako?", I said with teasing voice.
[Hon... I have something to talk about with you...]
"What is it? Dito na ba sa phone mag-uusap or personal na tayong magkikita?"
[I prefer here in phone. Parang ayaw kitang kaharap habang sinasabi ko ito]
Napahigpit ang hawak ko sa phone. I suddenly kinda felt nervous and something was off. I shrugged that thought in my head and smiled. "Sige sabihin--"
Napatingin ako sa phone dahil kaagad nang pumatay. Kailang-ulit ko siyang tinawagan but he keeps ignoring it kaya galit na akong napapatype sa phone. A sudden hug at my back ang naramdaman ko so nilingon ko ito and it's Temi smiling at me and Hal na nakatitig lamang sa pinto. "What?", kunyareng masungit kong tanong.
"Sorry na...", and pouted her lips nanaman.
"Sabi ko sa babae kayo mag-sorry hindi sa akin"
"We also need to say sorry kasi nagawa namin yun sa isang tao na hindi man lang namin inisip kung paano mo rin naranasan yung ganoong sitwasyon. Mahirap maloko. Mahirap mabalewala. Napaka-hirap sa sitwasyon mo noon yung iwan ka lang basta-basta. Kaya sorry nagawa namin yun. I also apologize at her magm-meet kami mamaya. Sorry na ok?", Hal said kaya napangiti ako on how understanding this two is. Napataas siya ng kilay. "Wag kang ngumingiti diyan!! Sagutin mo ko kung ok na ba tayo?"
"Oo nga ngingiti ba ko kung galit, alam niyo namang hindi ako nagtatago ng sama ng loob.", natatawa kong saad sa kanila. A beep sound from my phone occured and it showed his text on me. Isinapo ko yung isa kong palad sa mukha ni Temi para itulak siya palayo.
"Oh God Xavier!! I just put my make-up on!! Damn you!! Ahgh!!", tili niya't lumabas para ayusin yung make-up niya which is I ignored. Lumabas narin si Hal para yata maghanda sa trabaho niya. Now I feel the emptiness again. Nakaka-bothered yung tawag ni Lance sakin.