I entered our house and then I saw my mom calling someone. I kiss her cheeks but she raise her right hand and slapped me. Ouch! Joke, She kissed me too. I loved my mom more than your face. tss.
"Hello baby! how's your first day?"
I rolled my eyes. "It was so tired..." pabagsak akong umupo sa  sofa. This day is a hell to me. hindi naman sa galit ako sa mga mukha ng mga classmate ko. It just that, they are so annoying.
"Why's my baby so tired? ha?" nag-aalalang tanong nito sa akin at umupo sa tabi ko.
I pouted my lips and then twinkled my eyes like a lost puppy. Yumakap ako sa mga braso nito.
"Mommy please! tell daddy that I don't like that school!" I freakingly said. "My classmate's is nakakatakot!"
Ang buong akala ko ko ay sasang-ayon siya ngunit tumawa lang ito. Lumabas ang isang dimples sa right cheeks niya, well I have that  also at  dalawa pa.
"You are using your charm again?"
"No!!!" I wined said.
Tumawa ulit ito at hinaplos ang ulo ko.
"Anak, Kaya ka namin pinapag-aral sa ganong klaseng paaralan, para matoto kang malaman ang buhay ng lahat. Hindi sa prinsesa ka nasayo ang lahat ay magiging malupit kana sa iba, magiging judgemental kana sa kanila, Mali iyon. Nais namin ng daddy mo na matoto ka at i-accept ang mga taong nakakasalamuha mo"
"Dont say that Mommy, I'm going to cry" I hug her and she laugh at me. Hindi nakakatuwa mommy ah! kapag friend lang kita. Your buhok is buhaghag na right now.
"Baby please...you know that pag-papakabuti ang ginagawa namin sa'yo"
"Pag-kaka-buti ba iyon? You guys are torturing me"
"Hahaha it's not pag-kaka-buti, It's pagpapa-kabuti, and no honey, we are not torturing you"
"I don't care about that word, Mommy please, I am going to freaking die with that school"
"You are so oa, Heather"
"I am not OA!" I pouted.
"Oh, Lookslike my Honey and Babygirl is chatting, Mind to tell the husband?"
Ngayon ko lang napansin na dumating na pala si Daddy. Naghalikan sila ni mom sa harap ko pa talaga! eww! It's not my thing to kiss someone when there is some bunch of person who is watching ! get some room!
"Hey my princess, you are using your charm with us again"
I pouted and glared at my dad. "Nothing"
My mom chuckled. "Our daughter is using her charm on me, saying that she badly need to transfer in the other schools and lived like a princess again"
"Is that true?" May halong mapag-larong tawa sa tanong ni Daddy.
"It's not!"
Tumawa silang dalawa. They love teasing me huh?
"Princess, alam mo kung bakit kita pinalipat at pinapag-aral sa paaralang iyon, right?" my Dad casually said. parang baby kong kausapin nila ako and I don't like it. I'm a women now! not a toddler!
"Ugh! I hate you guys!" They just laugh at me. padabog akong pumasok sa malaki kong kwarto na mas malaki pa kaysa sa kusina namin.
My daddy is knocking and apologizing and my mommy too. But I am a hardheaded and spoiled brat princess so hindi ko sila pag-bubuksan.
Pagkatapos gawin ang aking Night routine ay bumagsak ang katawan ko sa malaking kama. I am wearing some pink nighties that I bought from NY.
I turn on my phone and saw some thousand's of text and calls from my friends. They are asking me kong bakit hindi ako pumasok ngayong araw. well hindi na ako papasok pa roon dahil pinalipat nanaman ako.
And I have hundreds of school uniform na linipatan ko taon-taon. and now my new uniform nanaman ako. I chatted with lenzy, my bitch friend who is maldita and spoiled brat din but she is a good friend.
Kinabukasan, maaga akong nagising dahil malalate na ako sa school pero shh lang kayo dahil mag-sasaya ako ngayon. My teacher told me that maayos lang na hindi ako pumasok dahil aalagaan ko ang aking supladang lola sa Hospital, but it was all a lie.
My lola is very energetic and walang sakit. tumambling pa nga iyon noong nakaraang taon. and also, she  have her own personal doctor who visited her damn mansion every month.
I wear my new uniform. The tela is so cheap, the color is also cheap. Color pink and white na hindi naman bagay sa akin. Well I hate pink!
"Oh maaga ka yata?"
I just smiled at dad. Hindi ko siya kakausapin. Hindi ko sila kakausapin. galit parin ako duh. I kissed my mom's cheeks and say maganda kapa sa umaga to her and then umupo na ako sa upuan. Pinagigitnaan ako ng dalawa.
"You don't want to say goodmorning to your dad too?" my mom ask.
Hindi ako sumagot. I want them to know that I am a spoiled and bratty daughter. Inaamin ko that I am hardheaded women na magagalit sa mga small things.
Bratty always win.
"Looks like our babygirl is mad at me?" Dad says.
Hindi lang mad. super duper mad.
I ate in silence. Not mindeng there talked. Wala naman akong alam sa mga business and politics nila so why bother to make an attention.
Matapos ubusin ang aking cereal at ininom ang gatas ay mabilis pa sa alas kwatro ang pag-alis ko. Hindi ko sila pinansin nong tinawag nila ako. I want them to know na galit ako at hindi lahat ng gusto nila ay susundin ko.
Ibinaba ako ni mang Selmo sa gilid ng school. Tinititigan ako ng mga Bitch na ito. tinarayan ko silang lahat at sila pa ang naunang umiwas ng tingin..Bitch! are you envying my pretty face?
"Ma'am, anong oras kita susunduin mamaya?"
"Ahm, tell them na hindi ako uuwi mamaya, I am sleeping at my condo, And wag mo na akong sunduin, may lakad kami ni Lenzy"
Tumango ito.
"sasabihin ko nalang po kay ma'am at sir, goodluck señorita!" pagkatapos ay umalis na ito.
Hindi muna ako pumasok sa school dahil hindi naman talaga ako papasok. I text Lenzy and the others that I am paparating na.
Patago akong naglakad palayo sa school. I don't want anyone in that school saw me na hindi ako papasok. well, may rason naman ako kung bakit hindi ako papasok pero im to scared parin that anyone can see me.
Pagkalayo ko ay doon lang ako nakahinga ng maluwag.
Nasa waiting area na pala ako and their is some bunch of  people who is waiting for the taxi. Napatakip ako ng ilong dahil sa mabahong atmospira dito. My god! ang aga-aga ang baho ng mga tao.
Tinignan ko ang matabang babae na katabi ko. She has a lot of bags and pawisan ang mataba niyang leeg. Umasim ang mukha ko. Pati rin sa under arm area niya is mabaho. Hindi ba siya nag deodorant or wala talaga siyang pang deodorant. tss, kong wala. Bibigyan ko siya.
Hindi ko na talaga makayanan ang masangsang na bolok na amoy sa paligid kaya noong five seconds nalang at mag-ge-green na ang pedestrian lane ay mabilis pasa alas kwatro ang pagtawid ko.
Five seconds nalang naman so pwede na iyong tumawid. Tuloy-tuloy lang ang lakad ko sa gitna ng kalsada. My beautiful blonde hair is waiving and I am dancing my hips like I am in a fashion show. modeling something expensive clothes.
I smiled at myself. soon, I am going to be one of that model. magiging famous and then have a lot of celebrity crushes na iiwan ng mga nobya at asawa nila dahil sa angking ganda ko.
And I am going to be the queen of all of the model in the whole freaking world. So excited to be―
"Miss!Tabi!"
Who is that Aswang? He or she is interrupting my tawid moment.
"Nakitang munang tumatawid AaaHhh!!" I shouted.
I saw a man who is riding he's freaking bike in the middle of the road. Nang lingonin at sigawan ko siya ay mabilis na napa-upo ako sa kalsda dahil binangga lang naman ako ng walang hiyang lalaki...
"Ouch!!" I painfully said. Natapon ang bag ko  sa gilid ng kalsada at iyong guy ay natumba na napahiga sa sahig.
I massage my feet. It was so damn hurt. I can't even feel it. At kapag hinahawakan ko ng sobra ay mas lalong sumasakit.
"Hala! May naaksidente!
"Tumawag kayo ng ambulansya!!" Someone shouted, someone's  whispering.
Hindi ko sila pinansin dahil sobrang sakit talaga ng paa ko. I'm going to cry huhu, Oh my god! Hindi na yata ako makaka-walk and then hindi narin ako makaka-walwal sa bar, hindi na makakapag-shopping, wala ng alone time dahil aalagaan ako oras-oras. Agghhh!!!
"Miss, Ayos ka lang?" Tanong nong lalaking binagga ako.
Tinignan ko ang pangit na lalaking bumangga sa akin. well, hindi naman kabanas-banas ang mukha niya dahil gwapo― lang naman ito.
Inirapan ko ito at itinoon ang masakit sa feet ko. Oh my god! hindi na nga ako makakalakad. Do I look okay? I will kill this man if ever na hindi na ako maka-walk!
"Miss ayos―"
"Do I look okay?!" I shouted to his damn face. "AagHhh! hindi na 'ko makaka-walk, I can't  do anything I wanted ng dahil sa'yo!!"
"H-Hindi ko naman sinasadya" mahinahon niyang sabi.
"Sinasadya your face! AagHhh! somebody help me! My feet hurt!!"
Idinala nila ako sa pinaka-mapalit na hospital. Nakita kong sumama iyong lalaki. Ngayon kolang napansin na may kasama siyang batang babae.
I don't like the smell here in this freaking Hospital. So cheap! At ang baho pa ng amoy. Kanina pa nila gustong linisin ang sugat ko. But I refuse, I dont want anyone to touch me!
"Leave me alone! I want to call my dad!!"
"Pero miss, Baka magka-infection ang sugat mo, kaya dapat na malinis kaagad iyan" paliwanang ng doctor.
So? I'd rather die! Kaysa naman mahawakan ng mga ito ang mamahalin kong kutis noh!
"I don't  care! Don't you freaking touch me!!" singhal ko. "You!?" tinoro ko ang lalaki na bumangga sa akin. Tinitigan naman ako nito.
"I will file a case on you! Tumatawid lang ako and you bangga me!"
"Miss please, Kailangan nating magamot ang sugat mo―"
"Shut up! You kalbong malaki ang ulo!!"
"kuya, baka idemanda tayo, natatakot ako, wala pa naman tayong pera" rinig kong saad nong batang kasama nong lalaki. I think mga age of ten yata ito.
I crossed my arm at hinintay ang tawag ni Dad. The doctor get my number kanina at tatawagan nila ang Daddy ko. Sigurado akong magugulat sila kong sinong Dad ang tinotokoy ko.
"Miss"
Mataray akong tumingin doon sa Lalaki. "Yes? Do you want to say sorry for what you've done to me?"
Huminga ito ng malalim at nakita ko ang paglunok nito. "Oo nabangga kita, pero hindi ko intensyo'ng mangyari iyon, at nakita ko ring may limang segundo pa para huminto ka sa pag-tawid―"
"So you're telling me that it's my fault? na sinadya kong mag-pa bangga sa bolok mong besiklita?"
Tumayo ako at hinarap siya. napa-igik ako sa paa ngunit mabilis rin akong napa-balance. Sobrang lapit ng mga mukha namin at ang lalaki ang unang nag-iwas ng tingin.
Napataaas ang kilay ko. This guy has a routine. He is not amoy pawis and malinis ang mukha. Kahit may pawis sa noo niya ay hindi parin iyon basihan na maging mabaho ang amoy niya.
"What?Hm?"
"Okay, Kasalanan ko, Im sorry"
Pabagsak akong naupo sa kama. "you're not sincere, Be sincere para maniwala ako" walang gana kong saad.. Hmm I am hungry, ang pag-walwal ko sana ngayong araw ay nauwi lang sa pagka-hospital.
"Where's my daughter?"
Someone said. I saw my mommy and daddy at the door. They have this worried face. Nurse's  and doctor gasped na para bang nakakita sila ng multo. Yes, He is my Father. The one and only President of the Pinas!
"Mr. Leo Guzman?" Takang tanong ng Doktor.
"Where. Is. My. Daughter?" Nakaharang kasi ang likod ng whatever na ito kaya hindi ko nakikita ng parents ko.
I raised my hand. "Mommy! Daddy!"
"Heather!" Tarantang sabi ni Mommy.
Mabilis na lumapit sila sa akin at nakita kong tumabi iyong whatever. Mahigpit akong yinakap ni Mom at kasunod si dad.
"We are so worried to you? Are you okay honey? what happened?"
"What happened? princess. mind telling us?"
I pointed the whatever guy. "That man! he bangga me with he's poor and cheap besiklita!"
"Hindi naman po sinasadya ni kuya iyon"
"Is that true?" Tanong ni Dad.
"Sir, hindi ko naman po―"
"Yes! Dad it's true, Nasugatan pa ako oh and look!  my feett hurt so much! mommy! hindi na yata ako makaka-walk" I cried on my mommy's arm.
Lalaki sa lalaki na humarap si Dad doon sa wathever na iyon. At ang lalaki naman ay walang takot na sinalubong ang tingin ni dad. wow! ang tapang ah?
"Sinagasaan mo ang anak ko."
"Sir, oo kasalanan ko kung bakit ko nabangga ang anak ninyo pero hindi ko naman iyon intensyong gawin, pasensya na."
Huminga ng malalim si Daddy.
"Dad! I will file a case on him! Muntik ng masira ang pretty face ko ng dahil sa kaniya!" gigil na sabi ko.
Hindi sumagot si Dad sa sinabe ko.
"Tayka iho, ikaw ba ang anak ni Richard Monteverdi?" May pagtataka sa tono ni Daddy at nagtaka rin kami ni Mom. ano daw?
"Yes sir, ako si Feran"
Nagulat ako dahil mabilis pa sa alas kwatro ang pagyakap ni Dad doon sa lalaki.
"Ikaw nga iho!!" masayang sabi ni Dad na para bang nanalon sa Lotto.
"Mom, what is happening?" tanong ko kay Mommy  ngunit hindi ako nito pinansin. Hala! sige! wag niyo akong kakausapin. Do I looklike a freaking  ghost na hindi nila nakikita. Nagsasalita ang tao eh hindi man lang tinatapunan ng atensyon.
"Siya na ba ang batang iyon? Leo?"
"Oo, Mahal ko"
"Ah, sir-ma'am, ano pong ibig niyong sabihin?"
"Ang Tatay mo iho, Nais na maka-usap kayo"
Nakita kong parang umasim ang mukha nong Feran.
"Pakisabe po sa kaniya ay wala ho kaming oras, At kung nais man ng anak ninyo na gumawa ng kaso laban sa akin ay tatanggapin ko. kasalanan ko rin naman ang nangyari" May inilabas iyong lalaki sa pitaka niya.
Isang tinuping papel at inilahad niya ito kay Daddy.
"Heto po ang numero ko, kung sakali pong napag-desisyonan ninyong parusahan ako ay wag kayong mag-alala, darating at darating po ako kaagad" Hinawakan nong feran ang kamay ng kapatid niya.
"Halika na, Sunny"
Lumabas na ito kasama ang kapatid niya. okay, what just happened?
✔︎ZN