Those blue round eyes are eyeing me. Napaigik ako sa sakit. Sinubukan kong tumayo pero napadaing lang ako dulot ng nararamdanang sakit sa balakang ko.
Napatikhim ang lalaki kaya napaiwas ako ng tingin. My eyes widened when he offered his hand to me. The veins in his hand to his arms were showing, I mentally swallowed hard. My face heated for some reason. His thick eye brows are angled. My heart beating abnormally. Tila may hinahabol ito na kung ano. I am breathing hardly, I'm trying to calm my senses!
"Let me help you." He massage the bridge of his nose and look at me coldly.

I nodded.
He looks so cool and good while doing it. Parang nahipnotismo ang sarili ko. Hindi ko magawang ma-i-alis ang paningin sa kan'yang mukha na tila may tumatulak sa 'kin na titigan iyon nang mas matagal pa. Pigil na pigil ko ang mga hiningang pinapakawalan.
I never meet a man who could make my knees tremble in just a fucking seconds! Hell no! God! I think I'm attractive at him.
I'm fucked up.
I have been attracted to a guys but not like this. Noon sa mga nagustuhan ko dati kailangan pa ng maraming effort bago ko sila ma-appreciate. But him, he can make my heart race without doing anything. At madali akong magsawa sa kanilang mukha, hindi lumalampas ng isang linggo ang pagkagusto ko sa kanila, pagkatapos no'n bago na naman. That's why my schoolmates used to call me playgirl.
Ngunit siya kahit nakatayo lang ay hindi nakakasawang pagpantasyahan ang kan'yang mukha.
He's like a God for pete's sake!
And I am losing my cool because of his presence!
He offered his hand to me,
tinanggap ko iyon ng walang pag-alinlangan. Parang nakuryente ako nang maglapat ang aming mga kamay. His hand were so big that made my hand small. Hinatak n'ya ako patayo gamit ang kan'yang kamay. He's muscular arms were flexing. Bumabakat ang malaki n'yang muscles sa kan'yang puti na t-shirt. Tumapat ang aking mata sa malaking umbok sa gitna ng kan'yang pantalon, namula ang aking mukha. It so fucking big huh. Oh shit! What I am saying???
Stop your delusional thoughts Slylexia!
You're freaking pervert!
"Are you done fantasizing my body miss?" he asked with a deep voice.
Lumubo ang pisnge ko, ramdam ko roon ang panunuya sa kan'yang tono.
"W-what a-are you saying?" I uttered nervously.
Lumapit siya sa 'kin nang tumapat ang aming katawan ay doon ko lang narealize na maliit pa pala ang height ko na 5'9, hanggang balikat n'ya lamang ako. He touched my chinky cheeks, my face automatically reddened. Ramdam na ramdam ko ang bilis ng kabog ng puso ko. Ipinakita n'ya sa akin ang hawak. Isang balahibo ng aso na dumikit sa pisnge ko.

I started composing in my mind what I am going to say. I took a deep breath but before I can say anything he walk out again. Pangatlo na 'yon! I sighed.
"Rude and cold, tch!" I mumbled with a sad voice.
Umirap ako sa hangin habang pinagmamasdan mawala ang kan'yang likod. Pumasok ako ng elevator at pinindot ang 2 na numero. Iisa lang ako sa elevator na pinasukon ko. Well, it's good though not so crowded.
Nang makalabas sa elevator ay may mga babae roon nakatambay na naghihintay sigurong bumukas ang elevator. They're wearing a white long sleeves and a pencil skirts. Lima silang lahat. Napatingin sila sa akin.
"Uhm, where's CEO office?" I asked the petite one who wear a turtleneck long sleeve. The girl with a tight high ponytail raised her brows at me. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, umismid ako. What a bad taste. I rolled my eyes at her.
Ayaw kong laitin siya ha pero why her brows looks like a drawing? She's the one who started okay I don't do bad I'm just asking but she react like she wants to fight with me.
The three girls behind her held her hand when she tried to go near me. Maybe they realize that I'm not an ordinary girl that they can mess with. Good for them because I will never let anyone to mess with me without facing the consequences.
"Diretso ka lang miss tapos kapag may nabasa ka ng CEO sa harap ng pinto, kumatok ka," sabi ng babae na may mahabang buhok. Tumango ako.
"By the way, what's your relationship with our boss miss?" she curiously asked that made my eye brows rosed up.
Why she needs to know? Ano ba dapat ang isagot ko? Malamang client Slylexia! Ano pa ba?
"I'm his client, why are curious though you're just an employee right?"
It was an insult.
She frozed for a seconds but tried to act normal.
Tumango lang siya at nagmamadaling hinila ang mga kasama papasok ng elevator. I tilted my head. I know that move. They have a feelings for their boss. A cliche love story I always read on novels and a drama.
Gaya ng sabi ng babae kanina dumiretso ako. I really admire the engineer who design this building. I mesmerized by the design kahit ang mga pader ay may highlight na kulay asul na mga shapes. And the ambiance feels so great, I feel like I'm just in a hotel having a vacation. Nakakawili rin pagmasdan ang mga vintage pictures na naka sabit sa wall.
I thought Keon was fooling me around it looks like not, huh. I should hired this engineer who ever it is, to do my house in the near future. I'm excited!
Gamit ang maganda kong kamay kinatok ko ng marahan ang pinto. Nakatatlong katok ako bago ito bumukas. Iniluwa roon ang matikas na lalaki na nakasuot ng kulay itim na tuxedo. What? It's him again? Why we always crossed paths?
"Come in."
Pumasok ako sa kan'yang opisina. Agad 'kong ipinalibot ang paningin para suriin ang opisina n'ya. The wall was gray and black, his desk was positioned in the right side of the room while in the left one there is a small dove cabinet. Tapos nasa harapan ng kan'yang mess nandoon ang dalawang 3 seaters na sofa at sa kanilang gitna may maliit na mesa. Ang kanyang wall ay puno ng mga trophy at certificate. His office was really manly. Halos karamihan sa kan'yang kagamitan ay kulay abo o itim.
But the one who caught my attention really is the picture on his table. It was a little boy and a woman in her thirties wearing the same clothes, just plain t-shirt. And it's color pink my favorite color! The woman pinching the boy checks with so much joy, nakasimangot naman ang bata pero bakas doon ang kan'yang kasiyahan kahit nakasimangot ito.
Napansin niya ang paninitig ko sa litrato na naroon sa mesa niya, napatingin ako sa kamao niya nakakakuyom iyon, tumikhim siya.
"So you're the CEO pala ha," I said casually without minding how fast my heartbeat.
Damn it! Why my heart beating fast again? Is it because of his presence?
Hindi ito umimik at basta na lang inabot sa akin ang papel. It's contract. Ni hindi man lang ako pina-upo.
Iritado akong umupo sa sofa at pinanlisikan siya ng mata ngunit naka poker face lang ito tila hindi apektado sa pagkainis ko.
"Are you deaf or what? Why you're not talking? Am I boring to talk with?"
Umiling siya.
Hindi naman pala eh ba't hindi nagsasalita? Pinagtitripan niya ba ako?
"Uhmm... Wow ang dami mong awards kahit ang bata mo pa para sa larangan ng business!" I started a conversation while reading his certificates.
It was 20 overall, I counted it. He nodded only that made my blood boiled. He just respond at me with a nod? A fvcking shit!
Dinampot ko ang ballpen sa table at pinirmahan ang kontrata na hindi binasa. Nang matapos ay agad akong tumayo at padabog na naglakad paalis sa silid na hindi lumingin sa likuran.
Kahit ako ay hindi ko alam kung saan nagmumula ang pagkainis ko, bigla na lang uminit ang ulo ko sa kan'yang inasta.
The next day I didn't go out in our house. I'm busy sketching the designs that I will launch on an opening of my store. Long gown iyon na hapit na hapit sa katawan. May mga pearls na nakalagay sa waistline. It's simple gown yet elegant and classy.
I was jumping in happiness when I finished drawing it. Kinuha ko ang cellphone sa bulsa na aking palda at pinicturan ang gawa. Zidney will be happy if I send it to her. Niligpit ko ang mga gamit sa pang drawing at pang sketch, inilagay ko ito sa kulay red na box.
Nagmadali akong bumaba sa hagdan yakap-yakap ang gawang drawing. Muntik na akong nahulog dahil sa pagkamali ko ng apak sa pagmamadali. Dumiretso ako ng kusina upang hanapin si manang Faye ngunit wala siya roon.
Si Sienna lang ang naroon na naghuhugas ng mga plato. Iyong batang katulong dito na si mommy ang nagbabayad ng tuition niya. For what I heard she's just 19 or 20. Our maids was almost 10 I think but manang Faye is the one who I'm comfortable talking with.
"Uhmm Sienna right? Did you see manang Faye?"
Humarap ito sa 'kin at ngumiti. Oh! You can't fool me girl. You are like a barbie, plastic. Halata ko ang paninitig n'ya sa damit ko, kuminang ang kan'yang mata habang pinagmamasdan ang suot ko. I am wearing a chanel top and skirts, the expensive one and limited.
"Done mesmerizing? You can answer me now." I said irritatedly.
Napawi ang kan'yang ngiti at napalitan ito ng disgusto. By just observing her I know what she wants. Magaling ako mangkilatis ng mga tao, sanay na sanay na ako nito kaya kilala ko talaga ang mga tao na may gusto at may ayaw sa akin.
"N-nasa garden siya nagdidilig ng mga halaman," aniya sa nauutal na boses.
Tumungo naman ako agad sa garden. Wow! Ang gaganda na ng mga bulaklak ni mommy, iba-iba iyon. Mayroong rose, orchids, tulips, sampaguita, sunflowers at ang iba hindi ko kilala. Naroon nga si manang may hawak ng hose sa kamay. Tumakbo ako palapit sa kan'ya.
"Manang, look of what I have drawed today," I said happily and handed her the drawing.
Pinatay n'ya ang hose at tinanggap ito. Her eyes was flickering while glancing the drawing.
"Ang galing mo, woah! I'm so proud of you." Niyakap n'ya ako.
I am so exhausted today. Nakatihaya ako sa kama, at iniisip ang magaganap sa opening ng store ko. Ipinikit ko ang mata agad naman akong nakatulog.