UMALIS akong buo na ang aking desisyon paninindigan ko na ang nararamdaman ko kay Alira, at si Mica ay pag-iisipan ko pa kung ano ang magiging desisyon ko sa kanya, saka ko na lang siya iisipin ang mahalaga ngayon ang nararamdaman ko para kay Alira.
Dumiretso ako sa condo ni Alira, hindi naman nakalock ang pintuan niya kaya deri-deristo akong pumasok nang hindi na kumakatok. Hinanap ko siya sa kusina ngunit hindi ko siya makita sa doon kaya pinuntahan ko ito sa sala, ngunit wala din siya doon kaya dumeritso na ako sa kanyang silid. Nakahiga ito sa kama niya na umiiyak, nilapitan ko ito ay hinagod ko ang kanyang likod ng hindi na ako nagsalita, agad siyang lumingon sa akin, inaninag pa niya ako bago siya gulat na tumayo at niyakap niya ako ng mahigpit.
“Akala ko hindi mo na ako pupuntahan? Sabi ko na nga ba at hindi mo matitiis ang nararamdaman mo sa akin, alam kong mahal mo ako. Oh, Joe, thank you, dahil pinili mong sumugal sa akin,” umiiyak na saad nito sa akin sa gitna ng kanyang paghagulgol.
“Oo Alira, mahal na kita, mas mahal na kita, lamang sa pagmamahal ko kay Mica." Mahigpit ko siyang niyakap pabalik.
“Hindi ko sinasabing pilitin mong mahalin ako na hindi mo minamahal rin si Mica, handa akong maging mistress mo. Hanggang hindi mo pa binabalak hiwalayan ang asawa mo ang mahalaga mahalin mo rin ako pabalik tulad ng pagmamahal ko sa'yo.” despiradang saad nito sa akin.
“Ssht! 'wag mong sabihin iyan, pangako mamahalin kita tulad ng pagmamahal mo sa akin, at darating ang araw na magkakasama tayong walang Mica sa buhay natin. Pinapangako kong sa lalong madaling panahon ay makikipagdevorce ako kay Mica, Oo mahal ko siya, ngunit handa akong iwanan siya para lang sa'yo dahil mas mahal na kita, at handa kong ibigay ang buong puso ko sa'yo,” saad ko dito. Umiling ito, at nagsalita, “Hindi mo kailangan gawin iyan, sabi ko na man sa'yo, handa akong maging kabit mo. . .
Nahinto siya sa kanyang iba pang sasabihin ng ilagay ko ang aking hintuturo sa kanyang labi kaya't tumahimik siya, “Nakapagdesisyon na ako Alira. Makikipaghiwalay ako kay Mica para lang sa'yo, handa ako sa kalalabasan ng pagmamahal ko sa'yo, ano man ang maging resulta nito ay tatanggapin ko.” pagkasabi ko noon ay hinila ko siya upang yakapin ng mahigpit, at hinalikan ko siya nang may pagmamahal sa kanyang mapupula at malabot ng labi at ng araw na iyon ay may nangyari sa amin na hindi ko pinagsisihan.
NANG pumasok ulit ako sa opisina ni Theon ay wala na ito, palabas na sana ako ng mapansin ko ang sticky notes na nakidit sa likod ng pintuan, ibinaba ko muna ang hawak kong kape sa ibabaw ng sofa na naroon at binasa ko ang nakasulat.
“I'm leaving, I'm going to have something important. You're drink my coffee then you clean my desk and after that you can go home early, you're just able to start your work tommorow.”
Theon"
Pagkabasa ko nito ay tuluyan ko ng ininom ang kape, ano pa ba magagawa ko kundi sundin na lang ang utos nito. Pagkaubos ko ng kape ay sinimulan ko ng linisan ang mesa niya na punong puno ng mga papeles na pepermahan ata nito kanina. Isinibay ko na ring linisan ang buong opisina niya dahil alas dose pa lang naman ng tangghali, matapos ang kulang kulang na isang oras ay natapos din ako sa aking paglilinis kaya nagsign-out na ako. Matapos kong ibalik ang pinagkapehan ko kanina ay binalikan ko na lang ang aking bag at umuwi nang tuluyan. Ngunit pasakay na ako ng elevetor ng may tumawag sa akin.
“Why are you still here? Didn't I tell you to go home early?” si Theon,
“Maaga pa naman, ala una 'y medya pa lang naman,” sagot ko dito bago ako sumakay sa elevetor, ngunit nagulat ako ng sumakay din ito.
“Ihahatid na kita at baka hindi ka makakasakay ng ganitong oras, mamaya pa ulit babyahe ng Van papuntang Taguig,” sabi nito.
"'Wag na Mr. Theon, salamat na lang, mag bubus na lang ako. Ma-a-abala pa kita, baka may importante ka pang gagawin.” sabi ko sa kanya, pinindot ko ang botton papuntang groundfloor.
“Mica, I'm trying to be good to you, so please don't be stubborn and just accept my offer.” sabi nito,
“Your my boss and im you're assintant. Iyon lang po at wala ng iba, hindi required na ihatid mo ako.” sabi ko dito na hindi makatingin. Naalala ko ang sinabi ko kay Joeven bago ito lumipad papuntang Cebu na pagnakahanap ako ng trabaho at lalaki ang aking magiging boss ay iiwasan ko na mapalapit dito, lalo na kapag may motibo ito.
Ayokong magalit si Joe sa akin kahit na wala ito ay tutuparin ko pa rin ang pangako ko dito.
“Bakit, malaki ba talaga ang pagkainis mo sa akin, kaya tinatanggihan mo ako?” tanong pa nito sa akin, na deritsong nakatingin sa akin, nararamdaman kong mataman niya akong tinititigan.
“Hindi ako galit, kaya lang hindi na ako dalaga para magpahatid pa, may asawa na ako kaya 'di magandang tingnan kong magpapahatid pa ako sa'yo.” sagot ko, bumukas na ang elevetor kaya naglakad na ako palabas. Ngunit hinawakan niya ang kanan kong braso at napatigil ako sa paglalakad at binalingan ko ulit ito.
“Wala naman tayong ginagawang masama kong hindi mo naman mamasamain, maging mag kaibigan na tayo. Walang ilangan hangga't wala tayong ginagawang masama, bakit ka matatakot sa iisipin ng iba?” tanong niya,
“Pasensya na pero, may isang salita ako sa asawa ko at paninindigan ko 'yon." saad ko dito at nagpatuloy na sa paglalakad.
“Okay, kong ayaw mo magpahatid, pero sana tanggapin mo ang offer ko nang pagkakaibigan?” tanong niya.
“Sige, kong iyan ang magpapatigil sa'yo sa pangungulit mo na ihatid ako. Sige magka-ibigan na tayo.” sabi ko at yumuko lang ako dito at nagpaalam na ako ng tuluyan dito.