Hingal na hingal si Leigh ng makarating siya sa loob ng classroom nila. At si Sandra naman ay nagtatakang nakatingin sa kaibigan niya.
"Hinahabol ka ba ng aso at hingal na hingal ka diyan?" nakataas ang kilay na tanong ni Sandra kay Leigh.
Umuling ng ulo si Leigh. At hindi nagsalita.
"Hmm. Saan ka ba nanggaling?" tanong na naman ni Sandra.
"Eh di sa bahay. Saan pa ba?" pagsisinungaling na sagot ni Leigh.
Nakapoker face naman si Sandra. Alam nitong hindi nagsasabi ng totoo ang kaibigan niya. Paniguradong galing si Leigh sa gym. At si Parker na naman ang pinuntahan ni Leigh.
"Galing kaya ako sa inyo bago pumasok. Sabi ng Mama mo pumasok ka na daw. Seven thirty pa lamang ng umaga nasa school ka na, Leigh?"
Napatakip ng tenga si Leigh. Ayaw niyang marinig ang sasabihin ng kaibigan niya. Papangaralan na naman siya ni Sandra kapag nalaman nitong galing siya sa gym.
"Leigh! Isa!" galit na bulyaw ni Sandra.
Pero hindi pinapansin ni Leigh ang kaibigang nagagalit na sa kanya.
Sandra cross her arms.
"Huwag mo na akong kakausapin. Nagtatampo ako sayo, Leigh. Hindi ka naman ganyan ah. Bestfriend tayo pero mas inuuna mo pa si Parker kesa sa kaibigan mo"
Tinanggal ni Leigh ang kanyang kamay sa tenga niya at humarap kay Sandra na nagtatampo.
"Sorry na" hingi ng tawad ni Leigh kay Sandra.
"Kilala kita, Leigh. Simula elementary ay magkaklase na tayong dalawa. Kaya hindi ka makakapagsinungaling sa akin"
"Oo na. Bati na tayo. Mamaya ikukwento ko sayo lahat"
"Mamaya ha. Sa inyo tayo gumawa ng homework. Tapos ikuwento mo sa akin lahat. Ang lahat, Leigh Vicencio"
Tumango naman ng ulo si Leigh kay Sandra. At matamis na ngumiti sa kaibigan.
Ilang sandali pa ay pumasok na ang Teacher nila sa Math. Natahimik ang buong klase nila Leigh. At seryoso nang nakikinig sa teacher nila.
Habang nagsasalita ang guro nila sa harapan ay naiisip pa din ni Leigh ang mga nangyari kanina lng umaga sa gym. Kasama niya si Parker at pinupunasan niya ito ng pawis sa mukha at saka sa likod.
Girlfriend ang peg! Saka ngumiti ng pagkatamis tamis si Leigh.
"Leigh" tawag ni Sandra sa kaibigan. At siniko ito.
Napalingon naman si Leigh kay Sandra.
"Bakit?" tanong niya.
"Kanina ka pa tinatawag ni Ma'am Santos" sagot ni Sandra pero ang tingin ay nasa guro nila.
"Miss Vicencio, nasa classroom pa ba kita?!" tanong ng guro nila na medyo galit na.
"Ah, yes po Ma'am"
"Okay, answer the equation on the board" utos ni Mrs. Santos kay Leigh.
Napakamot si Leigh ng ulo niya habang tumatayo mula sa kanyang upuan. At tumingin kay Sandra na nagpapaawa.
"Ma'am, puwedeng ako na lang po ang sumagot?" nakataas ang isang kamay na sabi ni Sandra.
Napangiti si Leigh. Save by the bell! Ang talino talaga ni Sandra. Hindi nga niya alam kung anong ginagawa ng kaibigan niya sa lower section.
"Okay, Miss Luna. And you Miss Vicencio I want you to clean the classroom later. Walang cleaner ngayon. Si Leigh ang maglilinis mamayang uwian" madiing utos ni Mrs. Santos. Hindi lang siya ang kanilang Math teacher. Adviser din ito nila Leigh at Sandra.
Nanlulumong bumalik sa upo si Leigh.
"Huwag kang mag alala. Tutulungan naman kita mamaya" sabi ng nakangiting si Sandra. Pagkatapos ay tumayo na ito para pumunta sa harapan. Siya ang sasagot sa blackboard ng equation na dapat ay si Leigh ang sasagot.
Napakabait na kaibigan. Iyan si Sandra para kay Leigh. Minsan nagtatalo sila pero hindi naman pinababayaan ni Sandra si Leigh. Palaging naasahan ni Leigh si Sandra sa lahat. Kahit sa assignment nila.
Bestfriend sila simula pa nuong elementary. At kaya din nag aaral si Sandra sa NIS ay dahil kay Leigh. Hindi sila mapaghihiwalay. Bestfriend forever sila ika nga.
Sumapit ang uwian. Lugmok si Leigh sa desk niya. Dahil maiiwan siya para maglinis ng buong classroom.
"Oh ito ang walis tambo. Ikaw ang magwalis. Ako ang magpupunas ng sahig. Tapos 'yung mga desk ikaw na ang mag ayos" sabi ni Sandra. Napangiti si Leigh sa kaibigan.
"Salamat" sagot ni Leigh.
"Huwag ka ng magdrama, Leigh" saway ng nangingiting si Sandra.
"Ikaw talaga lagi kang paepal sa moment ko. Pero salamat talaga kasi lagi kang nandiyan para sa akin"
"Siyempre, partner in crime tayo diba. Saka ang magbestfriend walang iwanan" sabi ni Sandra at nakapeace bomb ang kamay.
"Yes, bestfriend tayo at walang iwanan!" sigaw ni Leigh at nagpeace bomb sila ni Sandra.
Masaya ang buong araw ni Leigh. Una ay ang nakasama niya si Parker nuong umaga at ang pangalawa ay ngayong hapon naman ang pagligtas ng kaibigan niya sa klase.
Ang simpleng saya na nagmumula sa kanyang mga mahahalagang tao sa kanyang buhay bukid sa pamilya niya. At si Leigh na ang pinakamaligayang estudyante ng Nicholson International School dahil pinansin na siya ni Parker Sean Nicholson.