PAIGE'S POV
Huli na ang pag sigaw ko dahil mabilis nang naiputok ng lalaki ang kanyang baril kay kuyang guard. Kasabay ang mabilis nyang pagpapaandar ng kanyang motor paalis sa amin.
Halos mapa upo ako sa panghihina ng tuhod ko sa nasaksihan ko. hindi ko alam ang gagawin ko! tinignan ko pa ang mga kamay ko at nanginginig ito dahil sa takot at pagkabiglang nararamdaman ko.
Walang tunog ang putok ng baril. Pero kitang kita ko ang pagbulagta sa sahig ni kuyang guard.
Dahan dahan pa akong tumayo at napatigil din agad nang makita ko ang pagbangon ng kanyang kaluluwa. Habang nakatayo sakanyang gilid ang kanyang mga anak na umiiyak. Kulay red ang kanilang mga luha. Hayss! Hanggang ngayon pa rin talaga naiinggit ako sa kulay red nilang mga luha! Ewan ko ba! Baliw na ata ako eh!
Naglakad pa ako palapit sakanila.
Humarap sakin si kuyang guard na may butas sa kanyang noo. Tumutulo pa nga ang mga dugo nito, habang itim na itim lahat ang kanyang mga mata.
"Nakikita mo kami?" tanong nya.
"Oo naman! Lalapitan ko ba kayo kung hindi ko kayo nakikita," sagot ko.
Tinuro nya ang tatlo nyang mga anak.
"Sila ba yung tinutukoy mo sakin kanina?" Kunot noo nyang tanong.
"Oo sila nga. Bakit parang hindi mo sila kilala?" tanong ko.
"Hindi ko naman talaga sila kilala."
Dahil sa sagot nyang yon kung bakit nangunot ang makinis at maganda kong noo.
So? Hindi nya alam na patay na ang kanyang mga anak? Natural! Kakasabi nya lang paige! Wag kang bobita!
Humarap sya sa mga anak nya.
"Kawawa naman kayo. Nasaan ang inyong mga magulang?" tanong nya.
Gusto kong batukan si kuyang Guard! Hindi ba nya namumukhaan itong mga anak nya!?
"Sila ang mga anak mo! Pinatay sila ng asawa mo!" angil ko.
Dahil sa sinabi kong yun kung bakit sya dali daling humarap sa akin. Ewan ko ah? Pero kasi nag iba yung tingin nya sakin. Nakikita ko ang galit sa mga mukha nya.
"Huwag moko tignan ng ganyan! Dahil yan ang totoo!" Asik ko.
"Wag na wag mong idadamay ang asawa at mga anak ko sa---"
"P-apa..." Biglang putol ng batang babae sa papa nya. At niyakap nya pa ito sa baywang.
Kitang kita ko kung paanong natigilan si kuyang guard sa pagtawag sakanya ng anak nya.
"P-papa kami po ito ang mga anak m-mo," usal ng batang lalaki na pinakamatangkad sakanila.
"D-arwin? S-hiela? Ronron?" Tawag nya.
Narinig ko pa syang umiyak. Niyakap nya ng mahigpit ang mga ito.
"Ipinaubaya ko kayo sa mama nyo dahil alam kong mas magiging maganda ang buhay nyo pag nandoon kayo sa puder nya. P-pero anong ginawa nya?! H-hindi ko alam na ganito hahantong ang mga buhay ninyo. P-patawarin nyo sana ako," madramang sabi nya.
Kaya naman bago pa ako mapagbintangan na pumatay dito kay kuyang guard eh naglakad nako paalis sakanila. Bahala na sila jan. Aalis din naman na sila.
Nang makalabas na nga ako sa village na iyon, naglakad pa ako ng konti papunta sa waiting shed para nga makasakay ng taxi. Tutal naman may pera akong kinita.
Pero bago pa man akong makarating don eh may isang matandang babae akong nakasalubong. Napahinto sya sa paglalakad at matamang akong tinitigan. Napahinto din tuloy ako at nilabanan ang mga titig nya. Tao sya at hindi multo.
Naka itim na balabal sya at may hawak hawak na tungkod. Itim din ang suot suot nyang daster.
"Nakakakita ka ng multo," wika nya.
Nangunot ang noo ko at hindi nag salita. Paano nya nalaman?
Hindi ako kumibo kaya naman nag salita ulit sya. Dahilan para kabugan ako ng dibdib.
"May isang kaluluwa ang naghihintay sa iyo," aniya.
"S-si mama ko ho ba?" Tanong ko.
Agad syang umiling iling.
"Isang kaluluwang matagal ka nang hinahanap."
"W-wala naman ho ba syang galit sakin?" Kabadong tanong ko.
"Wala naman. Pero mapanganib ang isang yon hija. Mag iingat ka. Gayong nararamdaman kong marami kang nakakausap na mga kaluluwang nagpapagala gala."
Ngumiti pa sya sakin bago nya ako iwanang nakatulala sa kawalan.
Sino namang punyemas na kaluluwa yon?!
Huminga muna ako ng malalim. Bago ako nagpatuloy sa paglalakad papuntang waiting shed.
----
* 11:40pm *
Kakauwi ko lang ngayon sa apartment na inuuwian ko. Kita ko pa ang tatlong chismakers na multo na nakaupo sa sofa ko, habang nagchichismisan.
"Oh! Nandito kana pala Paige!"
"Ano namang napala mo sa matandang tinulungan mo?"
"Bakit ngayon ka lang gabing gabi na!"
Mga chismosa talaga!
Hindi ko nalang sila pinansin bagkus dumeretso ako sa kwarto ko at nagpalit ng damit.
Nahiga nako sa kama ko at iniisip ang mga sinabi sakin ng matanda kanina.
Sinong kaluluwa ba kasi yon! At bakit nya ako hinahanap?!
"Mukhang malalim ang iniisip nya."
"Ano kaya yon?"
"Tingin ko----"
"Pwede ba!? Umalis nga kayo dito! Huwag kayo dito mag chismisan! Apaka chismosa ng mga babaeng to! Ayaw pang tumawid sa kabilang buhay! At ako pa yung ginagambala!" Singhal ko sakanila. Tumahimik naman sila at nakatingin lang sakin.
"Matutulog nako! Alis na dito sa kwarto ko! Wala kayong makukuhang chismis sakin! Chupi chupi!" Pag tataboy ko.
"Oo eto na! Aalis na! Jusq! Akala mo naman kagandahan!"
"Kaya walang boyfriend dahil mainitin ang ulo!"
"Sa iba nalang muna nga tayo! Ang pangit nya ka bonding!" Wika nilang tatlo.
"Tse! Ang papangit nyo!" Asik ko.
Umayos nako ng higa at mabilis din akong dinalaw ng antok.
------
* 10:30am *
Kasalukuyan akong nag ispray ng pabango habang nakaharap sa malaking salamin. Suot suot ko ang pink dress ko na nabili ko pa sa mall at naglagay din ako ng pink lipstick.
Nang matapos ako sa ginagawa ay agad na din akong lumabas ng apartment. Sakto pang madadaanan ko ang tatlong chismosang mga multo.
"Saan ang punta mo?" tanong nila.
"Maghahanap ako ng lalaki sa mall!" sagot ko.
Isinuot ko pa ang sun glasses ko bago ako naglakad na parang isang model papuntang kalsada. Ramdam ko pang nakasunod sakin ang tatlong chismakers nato.
Pumara ako ng taxi at agad na sumakay doon. Pati sila nakisakay din. Ang mga hayuf nato!
"Pati ba naman dito sinusundan nyoko?!" asik ko.
"Ano miss?" kunot noong tanong ni kuyang driver.
"Kuya sa Starlight Mall po tayo," chika ko.
tinawanan lang ako ng mga multong to.
Bahala na nga!
"Alam mo ba mildred? Yung isang matandang babaeng nakatira sa pinaka dulo ng apartment ni Paige?"
"Oh Anong meron sakanya mirla?"
"Sinusundo na sya ng asawa nyang matagal na palang patay!" pag chichismisan nilang dalawa.
"Ah! Asawa nya pala yung matandang lalaki na yon!? Kaya pala lagi lagi ko yung nakikita!" Sagot naman nung isa pa nilang kasama.
"Tama ka jan Loreng!" usal ni Mirla.
Ang mga edad nilang tatlo siguro ay mga nasa 47-49 na. Ang itsura ni Mildred ay wala syang mga mata. At puro pasa ang lahat ng bahagi ng katawan nya. Medyo chubby din sya. Si Mirla naman ang kanyang katawan ay wala ni isang sugat or pasa. Pero pagdating sa kanyang leeg at ulo doon mo na malalaman ang sanhi ng pagkamatay nya. May bakat ng lubid ang leeg nya. Nangingitim ito na may pagka kulay violet ang kulay ng leeg nya. Tapos lobo yung mukha nya. Yung mga mata nya ay lumuwa na rin. Ano kayang dahilan bakit nya yon ginawa? Si Loreng naman ay puro saksak ng kutsilyo ang katawan nya. Ni wala na nga yung isang mata nya. Siguro dahil nung pagka saksak sa mata nya eh bigla itong nabunot sa lakas ng pwersa. Nangingitim din at kulay violet ang buong balat nya sa katawan. Nakakaawa mang tignan sila pero ang mga hayuf nayan! Saksakan ng pagkachismosa! Mababait naman at matulungin kung minsan. Kaya lang maiinis ka sa pagchichismisan nila.
"Huwag na nga muna kayong maingay! Mamaya na kayo mag chismisan kapag nasa mall na tayo!" Asik ko.
Napatingin pako kay kuyang driver dahil kanina pa masama ang tingin nya sakin. Mabuti nalang at nandito na kami sa Starlight Mall. Kinuha ko ang wallet ko sa Shoulder bag ko. Saka ko sya binayaran bago ako bumaba ng sasakyan.
"Hays! Grabe! Ngayon nalang ulit ako makakapunta ng Mall!" Wika ni Mirla.
"Ako din! sa tagal kong nagpapagala gala ni hindi ko man lang naisipang pumunta ng Mall," si Mildred.
"Ako naman hindi ko hilig ang pumunta sa mall. Dahil mahirap lang ako at wala kaming perang pambili ng kung ano ano jan," saad naman ni Loreng.
Naglalakad kami ngayon papasok ng Mall.
"Goodmorning Mam!" Bati sakin nung Guard.
"Goodmorning din!" nakangiting sabi ko.
Nagulat pa nga ako kasi may White Lady sa likuran nya at hinihimas ang buhok ni kuyang guard. Tumingin ito sakin at inilabas ang mahaba nyang dila. Nananakot ka pang bruha ka!
Inirapan ko nalang sya bago ako nagpatuloy sa paglalakad.
"Ang harot naman nung babaeng yon!" - Mirla.
"Siguro asawa nya yung guard," usal ko.
Medyo marami ring tao dito sa mall.
"Gusto mo ba kausapin namin kung anong pakay nya sa guard nayon?" Tanong ni Mildred sakin.
Huminto ako sa paglalakad at tinitigan sya.
Napangiti pa ako sa naisip ko.
"Sige. At alamin nyo rin kung may pagkakakitaan ba ako sakanya. Pramis ko sainyo may reward kayo sakin," Ani ko.
"Baliw ata ang babaeng yan!"
"Mukhang may tama si ate girl sa pag iisip!"
"Nako! Lumayo ka sakanya anak! Baka may gawing masama sayo yan!"
Rinig kong bulungan ng mga taong malapit sakin.
Mabilis ko silang sinamaan ng tingin.
"Ang kapal naman ng mga mukha nyo! Ang O-OA nyo! Tse!" Asik ko at inirapan pa sila bago ako nag lakad ulit.
Hindi ko na din inantay na sumagot ang tatlong multo. Baka puntahan na nila ang White Lady sa likod ni kuyang guard.
Sumakay ako ng escalator at tumingin tingin sa paligid. Ngunit hindi ko inaasahan na marami akong nakikitang mga multo na nagpapagala gala dito. Yung iba may sinusundang tao. Yung iba naman mga nakaupo at nakatayo lang sa isang gilid.
Nang makatuntong nako sa second floor. May isang babaeng multo ang nakatayo sa gilid ko. Kaya naman napahinto ako sa paglalakad. Nilabas ko agad ang iphone 12 pro max sa bag ko at nilagay yon sa tenga ko. Bago ako humarap sa multong ito. Mahirap na baka mapagkamalan akong baliw at hatakin nako palabas nitong mall.
Sunog sunog ang katawan nya at yung mga mata nya kulay pula na dahil sa luhang tumutulo duon. Ramdam na ramdam ko ang galit na nararamdaman nya. Habang nakakuyom ang kamao nya.
"May pera ka?" Tanong ko agad.
Tumalim ang titig nya sakin. Kaya naman nilabanan ko iyon.
"Matutulungan kita kung sasabihin mo saking may pera ka?"
Pero nanatili syang walang imik.
"Okay. Goodluck nalang sayo," Nakangiting sabi ko. Saka ko sya iniwan don.
Bibili na nga lang ako ng damit. Tutal naman may pera ako. Sila na nga tinutulangan ayaw pa nila! Haler! Sa panahon nila ngayon wala ng libre noh!!
Pumasok ako sa isang botique kung saan ko nabili itong dress na suot ko.
Malaki ang botique na ito. At kitang kita ko ang pagkabusy ng mga tao dito.
Nagtungo muna ako sa mga shorts. Bet na bet ko talaga ang mga pukeshorts nila dito.
Kinuha ko ang isang black and white na kulay ng pukeshort. Maganda ang tela nya. Malambot at stretchable. May bulsa rin sa magkabilang gilid nito. Kaya lang kanina ko pa nararamdaman na may mga batang multo ang nagpapadaan daan sa likod ko. Mga nagtatakbuhan sila. Nung una hindi ko pinapansin, pero nang makarinig ako ng boses ng isang lalaki na kinakausap yung mga bata, eh duon na ako naintriga.
Malapit lang banda sakin yung boses ng lalaki. Kaya naman hinanap ko iyon. Bago ko sya palihim na sinilip.
Naka business attire sya. Kunwari pa syang may kausap sa cellphone nya pero ang totoo nyan itong mga bata talaga ang kausap nya. So hindi lang pala ako ang nag iisang kayang kumausap ng mga multo. Marami rin pala kami.
Sinilip ko ang pagmumukha nung lalaki. At infairness! Gwapo sya!
"Hindi pa ba tayo uuwi?" Tanong ng batang multo. Ang dami nila! Mga nasa walo ang bilang ko sakanila.
"Oo sige konting oras pa uuwi na rin tayo," sagot sakanya ni pogi. Ang ganda ng ngiti nya. Ang kinis din ng balat nya. Yung dimple nya kitang kita kapag nag smile sya. Pero bigla din yung kumubli nang mapabaling sya sakin. Kaya naman agaran akong bumalik sa pwesto ko kanina.
*TUG! DUG! TUG! DUG! DUG! DUG! TUG!*
TAIIHHNAAA!! Ano to?! Bakit ang lakas ng kabog ng puso ko! Shet ka!
Nanlaki pa yung mata ko nang bigla syang lumitaw sa gilid ko. Ang seryoso ng mukha nya. Nag igting pa yung panga nya habang nakatingin sakin.
"Kanina pa kita nakitang nakasilip don," sabay turo nya kung saan ako nakapwesto kanina para tignan sya.
Hindi agad ako nakasagot sakanya dahil super lakas ng bawat kabog ng puso ko. Aatakihin ata ako lalo na nung mas lumapit pa sya sakin. At nakaka ilang magkakasunod na lunok pa ang ginawa ko.
Tumaas ang kilay nya sa reaksyon ko. May sumilay pang ngisi sa labi nya.
Napatingin pako sa mga batang bigla nalang nakinood samin. At maging yon hindi nakaligtas sakanya.
"Ang weird mang sabihin pero itatanong ko na. Nakikita mo ba sila?" Tanong nya. Sinulyapan pa nya ang mga bata kaya napabaling din ako.
"O-oo nakikita ko sila," sagot ko.
Ngumiti sya at tumango tango.
"Okay then, Im Santiago Lucas Monteverde," pagpapakilala nya. Nag lahad pa sya ng kamay.
Tatanggapin ko na sana kaya lang dumating ang tatlong chismakers!
"Paige! Paige! Jusq ka! Nandito ka lang pala!" Wika ni Mildred.
"Alam na namin yung pakay nung White Lady sa guard!" - Mirla.
"At alam mo ba? MAY PERAAA SYAAAA!!" - Loreng. At sabay sabay silang nag apiran. Ngunit natigil din nang marealized nilang may kasama ako.
Apaka seryoso ng mukha ni santiago habang titig na titig sa akin. Naniningkit pa ang mga mata nya sakin. Kaloka naman syaaa!!!
"Paige?" Tawag nya.
"Napakagandang pangalan," dugsong pa nya.
Bakit naman ganon?! Bakit hindi ko maayos ang sarili ko sakanya! Hindi ako makapagsalita ng maayos!
Ni head to foot pa nya ako at napansin kong umigting na naman ang panga nya nang matigil ang tingin nya sa labi ko.
Huminga ako ng malalim at marahan syang tinulak. Dahil sobrang lapit nya na sakin.
Kinuha ko ang pukeshort na bibilhin ko at akmang lalagpasan sya nang hawakan nya ako sa braso.
"Aalis ka ng hindi man lang sinasabi ang full name mo? Eh ang cellphone number mo?" Tanong nya.
Ay shet ka! Bakit ko naman ibibigay sayo?!
"Im Paige Ludicolo. Saka hindi ko basta basta binibigay ang number ko. Depende nalang kung jojowain mo ko. Jojowain mo ba ako?" Ani ko.
Napataas ang isang kilay nya sa tanong ko.
"Kung ayaw mo naman ibigay edi okay lang sakin. Hindi kita pipilitin," sagot nya.
Nagkibit balikat nalang ako sabay alis.
Dumeretso ako sa cashier para magbayad. Alangan namang mang holdap!
Kaya lang bigla na naman syang dumating at binayaran ang binili ko.
"Miss? Ibawas mo nalang sa card ko ang halaga ng binili nya," saad nya sa babaeng nagpapacute sakanya. Mukha syang tinapa!
"Salamat" sabi ko.
Mabilis akong lumabas sa store nayon at naghanap ako ng makakainan. Grabe! Hindi pa pala ako nag aalmusal! Shutaaa!
Pumasok ako sa isang resto at mukhang masarap ang mga pagkain nila dito.
Nakaupo ako ngayon sa couch habang kaharap ang tatlong chismosa nato.
"Uy Paige! Sino yung lalaking yon? Grabe ha! Apakagwapo nya!" - Mirla.
"Oo nga! At hindi lang yan mukhang mayaman ang isang yon!" - Loreng.
"Saka nakikita nya kami! Nakakakita sya ng multo!" - Mildred.
"Hindi ko alam kung bakit ang bait bait nya sakin. Saka yung mga titig nya? Para bang kilalang kilala nya ako!" Saad ko.
"Paige? Pwede bang maki upo?" Huli na bago pa ako makasagot dahil naupo na sya sa harapan ko.
"Bakit ba sinusundan mo pa ako hanggang dito?!" Asik ko.
Ngumisi lang sya.
"Naka order kana?" Tanong nya.
"Sagutin mo yung tanong ko! Bakit kaba nandito?!"
"Nung nagtanong ako sayo kanina kung bakit moko sinisilip hindi moko sinagot. Tapos nagtanong ako sayo ngayon kung nakapag order kana, hindi ka din sumagot. Then ngayong ako naman ang tinanong mo ng isang beses gusto mo sagutin kita agad agad? Hindi yata makatarungan yan," seryosong sabi nya.
"Eh ano bang pakielam mo?!" Pagtataray ko.
"Ang sungit mo naman. Sabagay, matagal ka nang ganyan."
"Anong sabi mo?!"
"What i mean is matagal kana sigurong ganyan," sabay iwas nya ng tingin.
Kinuha nya ang menu sa gilid ko at iniharap yon sakin.
"Order kana at ako ang magbabayad."
"Ano bang akala mo sakin?! Walang pera!?"
Napahawak pako sa balikat ko dahil ang lamig! Punyeta!
Hinubad nya ang suot suot nyang toxedo at nilagay sa balikat ko. Naamoy ko pa ang pabangong ginamit nya.
"Ako na ang oorder para sating dalawa."
Tinawag nya ang waiter saka sya nag desisyon kung anong kakainin ko. Inulit lang ng waiter ang inorder nya bago ito umalis.
Umayos ako ng upo at seryoso syang tinitigan.
"Bakit ba ginagawa mo ang mga bagay na to sakin?" Tanong ko.
"Ano palang trabaho mo?" Tanong nya din. Shuta to! Hindi man lang ako sagutin!
"Pag sinagot mo yang tanong ko na yan. Sasagutin ko ang mga itatanong mo."
"Wala akong trabaho," simpleng sagot ko.
Tinaasan na naman nya ako ng kilay. Hindi sya kumbinsido.
"Wala nga akong trabaho. Pero nagkakapera ako ng malaki dahil tinutulungan ko ang mga kaluluwang nagpapagala gala," sagot ko.
"Tinutulungan? Or baka naman binubudol mo lang sila?" Pang aasar nya.
"Tarantado ba you?! Hindi ako nambubudol no!"
"HAHAHAH! Biro lang naman hahaha!"
Gago yata tong lalaki nato! Hindi naman ako budol diba?! Diba?! Sagot!
"Hindi tayo close para makipag biruan sayo!" Asik ko.
"Hahaha! Alam mo? Nagugustuhan ko yang pagtataray mo sakin."
Wala dito ang mga chismakers. Pati na din ang kasama nyang mga bata. Hindi ko alam kung nasaan sila. Dahil bigla silang naglaho nang naupo itong Santiago nato!
Sumeryoso ako at tinitigan syang mabuti.
"Ano bang kailangan mo sakin? Alam ko kaya ka nagkakaganito dahil may kailangan ka," aniya ko.
Umayos sya ng upo at seryoso din akong tinitigan.
"Ang ganda mo."
"Alam ko!"
"Hindi naman sa na love at first sight ako sayo. Pero kasi nung nalaman kong nakakakita at nakakausap mo ang mga multo? Duon ako naging interesado sayo."
*TUG! DUG! DUG! DUG! TUG! TUG! TUG!*
Shuta! Eto na naman tong OA kong puso! Ikalma mo yan!
"At isa pa, mas lalo akong naging interesado sayo nang sinabi mong tinutulungan mo ang mga kaluluwang ligaw."
"A-ano naman sayo kung ganon ang ginagawa ko?" Ani ko.
Ngumiti sya sakin ng pagka tamis tamis.
"Very good question."
"Malaki ang maitutulong mo sa kumpanya ko. At malaki rin ang maitutulong ko sayo," sabi nya na syang ikinakunot ng noo ko.
"Anong klaseng tulong naman ang magagawa ko sa kumpanya mo?!"
"Maraming mga multo sa building ko. At lahat sila ginagambala ang mga trabahador ko. Nasabi mo na ding natulong ka sa mga kagaya nila. Kaya imbes na maghanap pa ako ng iba eh ikaw nalang ang pinili ko," sagot nya.
"Eto ang tatandaan mo! Hindi ko tinutulungan ang mga multong walang pera! Hindi ko para pag aksayahan ng oras ang mga multong walang maibibigay sakin na kapalit!"
"Don't worry hindi ka mabobokya sakin," at kumindat pa sya.
"Tigilan mo nga yan!" Angil ko.
"Ang alin?"
"Yang pag kindat mo! Saka yang ngiti mo!"
"Ano namang masama dun?" Kunot noo nyang tanong.
"Bumibilis kasi tibok ng puso ko! Baka mamaya atakihin ako sa puso neto!"
Ewan ko ah? Pero namula yung mukha nya at nag iwas ng tingin.
Buti nalang at dumating na ang mga pagkain.
Inihain samin ng waiter ang Steaks. Kasunod non may isang buong manok pang nilagay sa table namin atsaka lechon belly na sakto lang ang laki para saming dalawa. May red wine pa ngang kasama. At sa gilid ang kanin.
"Hindi ko hahayaang ikaw lang ang magbabayad nito. Paghahatian natin ang magiging bill," wika ko.
"Isang malaking insulto para sakin kapag ginawa mo ang bagay na yon," seryosong aniya.
"Wag ka na nga makipag talo pa sakin! Kumain nalang muna tayo!" Asik ko.
Pinaglagyan nya ako ng pagkain sa plato ko. At sinalinan ng wine ang wine glass ko.
"Okay master! Eatwell!" - Santiago.
Nagsimula na kaming kumain. At wala ni isa man sa amin ang nag sasalita. Dahil haler! Hindi kaya ako nakapag breakfast! At talaga naman ang gutom ko sobra sobra!
Palihim ko pa syang sinisilip. Tahimik lang syang kumakain. At pormal na pormal ang bawat pagnguya nya. Alam mo yun? Yung tipong parang isa sya sa mga royal family na kailangan maingat ang bawat pag nguya. Ganon!
Uminom pa sya ng wine. At duon nya ako nahuling nakatingin sakanya.
"Kanina mo pa ako palihim na tinitignan. Akala mo ba hindi ko yon napapansin at nararamdaman?"
Hindi ko sya sinagot. Bagkus itinuon ko nalang ang paningin ko sa plato ko at nag patuloy sa pagkain. Buti naman hindi na sya nag salita pa.
Nang matapos kaming kumain, eh nagpahinga muna kami saglit bago namin napagpasyahang umalis. At gaya ng sinabi nya sya ang nagbayad sa kinain namin. Btw, naubos pala namin ang lahat ng pagkain. HAHAHA! Eh sa gutom kami parehas!
Naglalakad na kami ngayon dito sa second floor at bababa na kami ng ground floor.
"Ihahatid na kita," usal nya.
Napatingin ako sakanya.
"Bakit? Boyfriend ba kita?" Taas kilay kong tanong.
Bigla nyang hinapit ang bewang ko palapit sakanya. Sabay bulong sa tenga ko..."Oo. Kaibigang lalaki."
Tinanggal ko ang kamay nya sa bewang ko at lumayo ako ng konti.
"Asa ka! Ngayon mo lang ako nakilala tapos boyfriend na agad kita!? Gago ba you?"
Napangisi sya sa inusal ko.
"Ang taray mo talaga. Hindi ka lang mabiro."
"Hindi naman kasi ako nakikipagbiruan sayo!"
Sumakay na kami ng escalator pababang ground floor.
"Ihahatid kita ah?"
"Wag na nga! Ang kulit mo! Kanina ka pa!" Asik ko.
"Oh sige hindi kita ihahatid pero yung alok ko sayo? Dapat tanggapin mo yon," aniya.
"Oo na! Siguraduhin mo lang na magkakapera ako sa mga multo nayan!"
"Oo naman! Bukod sa magkakapera kana sakanila eh may bonus kapa sakin. Oh ano? Ayos ba?"
Tinignan ko sya.
"Ayusin mo lang. Pag ako binigo mo malalagot ka sakin!" Pagbabanta ko.
"Tsk! Para naman wala kang tiwala sakin?"
"Wala talaga!" Angil ko.
Naglalakad na kami ngayon palabas nitong mall. Pero bago kami makalabas bumaling pako sa White Lady na niyayapos si kuyang guard. Napatingin sya sakin at nilabas na naman ang dila nya. Kung alam nya lang kung gaano sya nakakadiri!
Nang makalabas na kami ng mall ni Santiago. Sya na rin ang nag para ng taxi. Pinagbuksan nya pa ako ng pinto.
"Sa bahay ang deretso mo ha. Huwag kana pumunta kung saan saan," seryosong sabi nya.
"Wag moko pangunahan sa mga ginagawa ko!" Asik ko at pumasok na.
"Salamat sa panlilibre sakin," wika ko bago ko isara ang pinto.
Kumindat pako sakanya at ngumiti bago umandar ang taxi. Nakita ko pang nalaglag ang panga nya.
*12:30pm*
Naglalakad nako sa hallway ng apartment ko.
Pagkabukas ko ng pinto, agad nanlaki ang mga mata ko sa bumungad sakin!
SHUTAAA!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
TO BE CONTINUED...