At bakit naman ako nadamay sa love story ng lovebirds?! May ginawa ba ako? Wla naman ah. Pinigilan ko nga sarili kong mag chat sa kanya noh! Sya kaya tong unang nag chachat sakin, pinapatay ko lang agad convo namin kasi ayaw kong maissue.
Roven my loves~♡ :
Good morning! May game kami mamaya mga 4pm punta ka, sabi ni Stan.
Σ(O_O；) OMG!!!! NAGTEXT SI VENVEN KOOO!!!
Ako:
Morning. Okay.
Huhu sorry myloves kunwari cold muna ako (๑•́ ₃ •̀๑)
Ganun lagi text nya sakin. Taga bigay lang ng info sa game nila pero kahit ganun sobrang saya ko parin!!
↖(^ω^)↗
Kaya naman hindi kailanman pumasok sa isipan ko na may problema sya sa lovelife.
Nasa bleachers kami ngayon habang tinatanaw ko sya sa malayo na nakatunganga lang, nagiisip ng malalim.
Bakit di pa pumuputok? Yung balita? Ang sikat kaya nila sa school na to. Highschool sweethearts. O baka kasi tatlong araw palang? Bago siguro mag isang linggo puputok na yung chismis.
Hindi ko namalayan na kanina ko pa pala sya tinititigan nang bigla nya akong binalingan at tinaasan ng kilay. May konting ngisi sa kanyang labi kaya tuloy nasamid ako sa sariling laway.
Tumayo sya at lumapit sa amin, ang lakas tuloy ng tugudugdugdug ng pagmamahal ko sa kanya.
Sheytttt
Umupo sya sa tabi ko at matamang tinitigan, ako naman si tanga di makatingin sa kanya.
"You keep staring at me. Am I that too handsome for your eyes?"
#Amfee. Pero sino bang niloloko ko? Gwapo naman talaga sya...
(๑・ω-)～♥" I just winked at him kaya tuloy nagpakurap kurap sya.
"Yes! Sa sobrang gwapo mo iniisip ko na kung ano kaya magiging itsura ng anak natin sa future. Ano kaya combination natin noh?!" Maligaya kong pang aasar.
Nasapo nya ang kanyang noo habang kagat kagat ang labi. "Lower your voice lady," aniya.
Alam ko naman na baka may makarinig sa ingay ko pero anong magagawa ko, sya tung unang nang asar kaya! Binulungan ko nalang sya.
"Broken hearthed kaba?" Tanong ko.
Tumayo sya at iniwan ako sa ere, nalaglag ang maganda kong panga sa ginawa nya. BASTOSS!!
Sinundan ko tuloy ang lakad nya. Dire diretso lang sya sa canteen pero agad natigilan. Natigilan din tuloy ako at tiningnan ang tinitingnan nya.
Si Niece yun kasama ang grade 12 student na si Graintim Race Tolento, kapatid ni Serami.
Nagtatawanan sila habang, wala masyadong tao sa canteen kaya malaya silang naglalandian. Sa pinaggagagawa ni Niece alam kong mamaya sa mamaya o di kaya bukas putok na ang hiwalayan ng Highschool sweetheart.
Hindi tumuloy si Venven sa canteen dahil sa nakita at lumiko sya sa patagong pasilyo at pumasok sa abandonadong garden na walang tao. Sinundan ko naman si Mr.Perfect ko, curious sa naging reaksyon.
"Roven!" sigaw ko.
"What the hell? Why are you following me?" Iritado nyang sinabi.
Umupo sya sa nag iisang lumang bench. Nagkibit nalang ako ng balikat at umupo sa tabi nya. Hinayaan ko muna ang katahimikan bago nagsimulang magsalita ang walang filter kong bibig.
"Bat kayo nagbreak? Third party?"
Hindi sya nagsalita. Pinalipas nya muna ang mga huni ng ibon bago ilabas ang mga salitang kanina ko pa hinihintay.
"Just that certain reason..."
"Anong reason?"
"You know, just this and that..."
"Dami mong yawyaw. Sabihin mo nalang kaya?!"
Binigyan nya ako ng matalim na tingin, sinuklian ko naman ang masama nyang tingin kaya sa huli bumuntong hininga sya.
"She thinks I like someone else."
"And that is me," sabi ko sabay turo sa sarili at tatango tango.
Nanlaki ang mga mata nya nang bumaling sakin.
"Narinig ko kay Stan my friend..."
Tumango nalang sya.
"Hindi naman totoo yun diba?"
"Yeah," sagot nya na nagpakirot sa walang hiya kong puso. O ba't ganyan? Ano bang inaasa asa mo dyan?! "You're still young."
Kahit na alam ko naman ang sagot, may parte talaga sakin na nagbabakasakaling may konti syang nararamdaman para sakin. Parang dalawang taon lang naman ang agwat... OA grr.
Alam mo ba bat tayo nasasaktan? Kasi lagi tayong umaasa sa mga bagay na sa simula pa lang alam mong wala talagang pag asa.
Gusto kong tigilan na. Pero sadyang may mga bagay talaga na ayaw mo nang ituloy pero natatakot kang sumuko. Hindi nawawala ang baka sakali kaya tuloy patuloy ka sa pag asang iniisip mo na balang araw ay masusuklian at mangyayari.
Tumawa nalang ako para maibsan ang nararamdaman, "Bat nya naman maiisip yun noh?"
Tinitigan nya ako.
"Ba't nga ba?"
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya bago nag salita, "Baka gusto mong tulungan kita?"
Nakitaan ko ng amusement ang mukha nya, "Really? You'll do that?"
"Kung yan makapagpapasaya sayo bat naman hindi," sinabayan ko pa ng tawa para humupa ang kung ano mang nagpapabigat sa damdamin ko.
Titig na titig lang sya sakin, mukhang binabasa kung anong iniisip ko habang ako di naman makatingin sa kanya.
"I thought you like me?"
Pipilitin ko ba kung ayaw mo naman? Aawatin ko ba ang puso mong iba ang sinisigaw? Choz, Kanta ba yun?
Kaya kong pigilan ang nararamdaman huwag ka lang pagkaitan ng kasiyahan sa taong alam kong sasaya ka.
"I do."
"Then why are you giving me to someone else?"
"I have no right to give you to someone else because you have never been mine."
"You're giving me up?"
No. I'm not giving you up. I want to make you happy even if it will hurt me. Makokontento lang ako makita na masaya ka sa malayo.
Tsaka OA naman nito. Crush lang naman kita noh! Kung makapagsalita ka parang mahal kita ah? Di naman #Amfee
Sino nga ba ako? Isa lang naman akong tagahamak na tagahanga sa isang lalaking alam kong hindi kayang suklian ang pagtingin ko. Hindi pa naman malala ang nararamdaman ko. Infatuation pa lang kaya mapipigilan ko pa.
"Why? You don't want me to give you up?"
Imbis na sumagot tinitigan nya lang ako ng tagos sa kaluluwa. Sinampal ko tuloy.
"Ouch that hurts!" Natatawa nyang reklamo.
"Nandito ako para damayan ka hindi para komprontahin mo ako sa nararamdaman ko sayo!"
"I want to know what you're thinking," seryoso niyang sabi.
Tinaasan ko sya ng kilay. Patuloy pa rin ang titig nya na nakakapagpatibok ng puso ko.
This time, babatukan ko sana sya kung hindi nya lang hinawakan ang kamay ko at nilapit ako sa mukha nya.
Binaba nya ang kamay ko sa hita ko at nilagay ang takas na buhok sa tenga ko. Hindi mapakali ang tingin ko sa baba kaya inangat nya ang baba ko para magtama ang mga paningin namin. Ngumuso sya, nagpipigil ng ngiti.
"You're blushing."
Gusto ko sanang humirit ng banat pero natameme nalang dahil sa lapit ng mukha namin. Kinunot ko nalang ang noo ko para kunwari wala lang tong ginagawa nya.
Iniwas ko ang tingin ko pero natatawa nyang hinawakan ulit ang baba ko para magtama ulit ang mga mata namin.
"Baby, I want to know what you're thinking."
PUTANG*NA, BARILIN MO NALANG AKOOO!!!
Mabibigat na ang hininga ko dahil sa pusong di mapakali habang sya'y seryoso akong tinitingnan.
"Chan!" sigaw ni Stan na nagpatulak sakin kay Roven.
Gag*! Nagmomoment kami dito!
"Ven..." si Niece naman na hindi ko napansing kasama pala ni Stan.
Tumayo ako at masamang tiningnan si Stan kaya tumayo na rin si Roven.
"Anong ginagawa nyo dito? Kanina ko pa kayo hinahanap?" Pa-epal na tanong ni Stan habang ginagala ang mata sa tagong garden na pinasukan namin kanina.
"Ano ba sa tingin mo ginagawa namin dito?" Iritado kong sinabi.
Nilingon ko sila Niece at nakitang hinawakan nya ang kamay ni Roven. Mukhang may malalim na pinag uusapan dahil sa kunot na noo ni Ven habang nakatingin sa nobya.
Umalis nalang ako doon kaya sinundan ako ni Stan.
"Ano? Hello, wala akong masamang iniisip noh. If you're thinking na iniisip ko na may ginagawa kayong kababalaghan sa lugar na yun, well guess what? I dont! Alam kong hindi yun magagawa sayo ni Roven! Hindi ka papatulan nun!" Natatawa nyang sinabi na nakapag painit ng ulo ko.
Sinabunutan ko ang bakla dahil inis na inis na inis na ako sa mga nangyayari. Ano yun?! Bat nya ginawa yun?! At bakit pa kasi may mga paepal na sumisira ng moment ng may moment!!!
"Pano mo nasabi?! Pano mo nasabi?! Pano mo nasabi na 'di nya ako kayang patulan?! Ha?!"
"Kahit maganda yang katawan mo at malaki yan," sabay turo sa dibdib ko. "Hinding hindi ka nya kayang patulan. Bata ka pa at mag e-eighteen na si Rov, bawal yun!"
Anong bawal?! Hindi yun bawal ah!! Sa mga paborito ko ngang libro halos 7yrs ang age gap eh kami na 2 yrs lang bawal?! At tsaka anong sabi nya?! Hindi ko alam na tinitingnan nya pala katawan ko ah!
"Bastos ka! Bat mo tinitingnan katawan ko?! Naakit ka ba?!"
"Oh my god!" maarte nyang sinabi. "Ew sis, ano bang iniisip mo? That's nakakadiri. Sadyang mahilig lang talaga akong tumingin sa mga katawan ng mga babae kasi nakakainggit!"
Kinalma ko muna ang sarili ko.
"Chill girl. Ano bang problema mo? Galit ka ba sakin?"
"Oo! Bilhan mo nga ako ng milktea, burger at fries para naman kumalma ako pleasee," sabi ko kasi pagkain lang naman talaga ang nagpapakalma sakin at ayaw kong gumastos.
"Wow ha? Jowa ba kita?" sabay irap nya.
"Sige na tantan..."
"Tantan?" Nandidiri nyang sabi.
"Chan... Pwede ba tayong magusap?" Biglaang sabi ni Veraniece na nasa likod na pala namin.
Tiningnan ko si Stan pero nakakunot lang ang noo nya.
"O-Okay," sabi ko sabay sunod sa kanya, di na nag abalang mag paalam kay Tantan.
Nasa canteen na kami na konti lang ang tao nang biglaan nya akong nilingon at sinampal. Nagulat ako at napahawak sa pisngi.
"Desperadang mang aagaw," wika nya sabay kuha sa juice na naiwan doon.
Akala ko ibubuhos nya yun sakin kaya napapikit ako pero nagulat ako nang ibinuhos nya yun sa sarili nya. Binigay nya sakin ang baso pero hindi ko tinanggap iyon kaya nahulog sya at nabasag.
Bigla syang humagulgol kaya naagaw namin ang atensyon ng konting mga tao doon.
Pumasok sa canteen sila Mateo, Khalil, at Roven at agad kaming dinaluhan.
"Ven..." hikbi ng bruha sa braso nya. Bigla akong nairita sa inasal nya.
"Anong nangyari?" Nag aalalang tanong ni Mateo.
"Ewan ko, tanungin nyo yang babaeng yan!" Iritado kong sinabi.
"Chan anong ginawa mo?" Si Khalil naman ngayon.
"Wala akong ginawang masama! Binuhusan nya ng juice sarili nya!"
"Chan..." ani Roven.
"Ven... Sinabi ko lang sa kanya na hindi mo sya magugustuhan kaya sana tumigil na sya sa pagiging desperada nya pero... Nagalit sya at binuhusan ako ng juice! Wala pang umaaway sakin ng ganito!" Ani ng walang hiyang impokrita sabay hikbi.
"Kahit tanungin nyo pa yung mga nakita sya talaga may kasalanan!" sabi ko sabay gala sa konting tao na nadoon kanina. Pero nang nakita ko na ang three musketeer lang ang nakasubay bay sa nangyari kanina, I knew I fvcked this thing up. Damn!
"Oo nakita namin! Nakita namin pano binuhusan ni Chan si Veraniece ng tubig dahil lang nainis sya! Balak nya pa ngang sabunutan eh kung hindi lang kayo dumating!" Sigaw ni Isla. Ofcource she would say that. She freaking hates me!
"Wag ka nang mag deny Chan..." mahinang sinabi ni Lyda pero dinig na dinig naming lahat.
Si Yena naman ay dinaluhan si Niece na nasa braso ni Ven. Tinatahan ni Roven ang impokrita dahil patuloy ang hikbi nito. Palakas ng palakas kaya naka agaw ng atensyon. Eksakto 2:30pm, break na ng afternoon class kaya dumami ang nanonood samin.
"Hindi totoo yan," mahinahon kong sinabi.
"Just apologize Chan," ani Khalil na nagpainit ng ulo ko.
"I would never apologize because I know that I didn't do anything wrong," malamig kong sinabi.
"Chan, just stop it.." ani Roven kaya napabaling ako sa kanya.
"Anong nangyayari?"
"Nageskandalo si Chan."
"Inaway nya gf ni Roven."
"Oh My God such a desperada."
"Tsk tsk tsk, Masyadong patay na patay kay Roven."
Bulong bulongan ng mga nakiki intriga sa eksena namin dito.
Napapikit ako ng mariin. Hell, I don't care whatever they say, I'm just dissapointed that they think so low of me to do that. Oo patay na patay ako kay Roven but I have my limitations! I would never fight a girl just because of a man!
"Roven hindi nga sabi totoo yun eh," pagmamakaawa ko. Tiningnan ko sila Mateo at Khalil pero wala akong nakitang expresyon sa mukha nila.
"Chan..." ani Khalil. Tahimik lamang si Mateo sa gilid, hindi alam ang gagawin.
"Ganun na ba talaga kababa tingin nyo sakin?Maghahamon ng away dahil sa isang lalaki?" Ititado kong sinabi.
"Bakit? Ganun ka naman talaga ah? Palagi mong pinagpipilitan sarili mo kahit na halata naman na walang interes sayo yung tao," sabi ng paepal na si Yena na nakikisapaw.
"Diba patay na patay ka naman kay Roven na gagawin mo lahat mapansin ka lang?" ani naman ni Lyda.
Mga echusera talaga.
Tiningnan ko ang tatlong lalaki sa harap ko. Nagmamakaawa ang tingin ni Khalil sakin habang si Mateo naman ay di makasalita. Tinatahan naman ni Roven ang OA nyang girlfriend.
Ang OA naman nilang lahat. Dahil lang sa juice na nabuhos gaganituhin na nila ako?! Sorry?! Hell no kahit gaano ko man kamahal ang tao, hinding hindi ako magpapa api! Alam ko ang tama at mali kaya wala silang karapatan na pagsabihan ako kung ano ang tamang gawin. Che.
Big deal nga naman to kung tutuusin. Sino ba naman ang magtatangkang umaway sa isang "mabait" kuno, maganda at socialite sa school nato. Masyadong maimpluwensiya para kalabanin. Mahinhin lang daw sya ayun sa sabi sabi pero napaka friendly kaya gusto ng karamihan at ni minsan wala syang naka away dahil nga may pagka angel ang image nya. Umirap nalang ako sa kawalan. Sinong mag aakala na ang "Anghel" sa school na to ay may tinatagong kulo sa loob.
Pinagtatawanan na ako ng mga nanonood dito kaya mas lalo akong naiirita. Wala man lang nagtanggol sakin. Bakit nga ba ako mag eexpect?
Imbis na makipag talo at ipaglaban ang katotohanan, nag walkout nalang ako doon.