"Sorry Dad, ang tagal kasi nito." Tinuro niya ako bago bumeso sa tatay nya.
Kararating lang namin sa airport para ihatid sana ang papa niya kaso hindi iyon ang nangyari. Mas nauna pa siya rito at ako na naman ang sinisi nitong lalaki na 'to. Which is sya naman talaga ang may kasalanan. Kotse niya ang nawalan ng Gas tapos ako ang sisisihin. 
"It's okay, kararating ko lang din." Ngiting sabi ng papa nya at tumango sa akin na siyang ginawa ko rin.
Hindi na nakipagtalo pa kay Wade. Nakakahiya naman kung mag aaway kami sa harap ng papa nya kaya hinayaan ko na lang silang mag usap na mag-ama. 
"Sino ang kasama niya roon?" tanong ni Wade sa papa nya.
Hindi ko alam kung sino ang tinutukoy niya pero hindi na lang ako nagsasalita. Hinahayaan silang makapag usap bago man lang makaalis ang papa nya. I don't know what is the reason kung bakit aalis ang papa nya. Ayoko rin naman tanungin, hindi ko na 'yon trabaho pa.
"Don't worry pinabantayan ko siya, pumunta ka na lang doon pagkaalis ko dahil siguradong hahanapin ka nya." Sagot ng papa nito sa kanya. 
"I will but do you need anything? Your medicine? Nasa loob na ba ng bag nyo? Water to take your medicine from time to time?" He asked in so much concern.
"Oh, maybe water," His dad nodded. "para hindi ko na kailangan mag tawag ng flight attendant  pag iinom ako ng gamot."
Wade nodded. Agad naman siyang umalis para bumili ng tubig gaya ng sinabi ng papa niya. Nakalimutan niya atang pwede niya akong utusan. Ayos!
"Hello po." Yumuko ako ng konti ng mapansin kong nakatingin siya sa akin. "Have a safe flight Sir."
"Thank you," tumango sya kasabay ng pagtingin nya sa relo nya. "I need to go, hindi ko na mahihintay si Wade but before I go I just want you to promise me to take care of him. I don't know, I just feel like I am comfortable when I know he was with you. Ako na lang ang nag so-sorry kung may nanagawa siyang hindi maganda sayo pero naniniwala ako na hindi magtatagal maiintindihan mo sya. That you will understand him soon, not just now ija." 
"I don't think so Sir," pag sasabi ko ng totoo. "But I will do my best to be professional in my work as his secretary and taking care of him as my boss is part of that."
"I already contented to hear that, I don't ask for more. Sabihin mo nalang umalis na ako, goodbye. Take care too." Ngiting aniya bago na siya naglakad palayo.
Nang makita kung nakapasok na ang papa niya naglakad na rin ako palabas. Ilang hakbang pa lang ata ang nagawa ko ng makita ko na si Wade sa hindi kalayuan. Saan ba sya bumili ng tubig at parang napakatagal nya at pagod na pagod sya.
"Wala na, umalis na." Bungad ko sa kanya pagkalapit ko at medyo natawa dahil isang bote lang naman ng tubig ang hawak nya pero pawisan na agad. "Salamat na lang daw sa effort mo."
Nilampasan ko siya at naglakad na ulit. Naramdaman ko namang sumunod siya sa akin. Paglingon ko sa kanya iniinom na niya ang tubig na binili niya na para sana sa papa niya. 
"Ano sinabi niya sayo?" Tanong nito pagkapsok namin sa kotse niya. 
"Wala," sagot ko habang nilalagay ang seatbelt ko. 
"Nakita kita tumango ka kaya ibig sabihin nun sumang ayon ka sa sinabi niya. Ano 'yon ha?" Nagpupumilit na sabi niya.
Napabuntong hininga ako bago magsalita, parang bata talaga. 
"Ang sabi nya alagaan daw kita, ayos na?" I rolled my eyes before fixing my seatbelt.
"So, aalagaan mo 'ko?" He asked.
"Hindi. Ano ka baby? Kailangan alagaan? Yuck." Singhal ko at sinenyasan na syang magmaneho dahil gabi na rin.
"You nodded so it means gagawin mo. I mean dapat mong gawin." Paninindigan pa rin niya.
I chuckled before looking at him. 
"Nag ba-bye siya 'non kaya tumango ako, huwag kang ashumero." I rolled my eyes from him.
"Ano?" Dagdag ko pa ng mapansin kong hindi nya nagustuhan ang sinabi ko. 
"Labas," utos niya kasabay ng pag bukas niya ng pinto sa gilid ko na nagpakunot ng noo ko.
Nagulat ako sana biglang pagbukas niya ng pinto na dahilan para tignan ko siya ng may pagtataka.
"Anong labas? Sinama sama mo ako dito tapos hindi mo ako ihahatid? Hindi ko dala yung kotse ko!" Pinanlakihan ko siya ng mata dahil sa gulat.
"Labas na nga!" Sigaw nito. "Ayaw kitang ihatid."
"Edi lalabas, masagasaan ka sana! P*kyu!" Inis na aniya ko bago tuluyang lumabas at padabog na sinara ang pinto. 
Napatalon na lang ako sa galit at inis ng umandar na paalis ang kotse nya. Wala tuloy akong nagawa kundi maghintay ng taxi. Matumal pa naman pag ganitong oras na. Nasa ilang minuto rin akong naghintay bago nakahanap ng masasakyan. Pagkarating na pagkarating ko ng apartment ko nagbihis agad ako para makapag pahinga na. Busog naman ako kaya hindi na lang ako kakain. 
Pahiga na sana ako at balak ng matulog ng tumunog ang phone ko. Hindi ko na sana bubuksan ng makitang text iyon galing kay Wade pero baka importante iyon para bukas kaya binuksan ko rin. 
From: Wade
Nakauwi ka na?
"May gana ka pang magtanong pagkatapos mo akong iwan," pagsasalita ko pero hindi pa ako tuluyang nakakareply ng maka-received ulit ako ng message galing sa kanya na pinagsisihan ko ng binasa ko po.
From: Wade
Sana hindi.
KINABUKASAN…..
"Dito ka na sumakay," pag uutos niya.
Kailangan namin pumunta sa site para tingnan kung maayos ba ang location ng pagtatayuan ng project ni Wade at tignan rin yung growing kung maayos ba. Tumawag rin kasi si Rye sa kanya na may kailangan siyang ipaliwanag kaya ang sabi nya pagdating nalang namin doon dahil pupunta rin naman kami. 
"Para ano? Iiwan mo na naman ako? Wag na uyyy, malayo yun walang taxi. Natuto na 'to!" pagtanggi ko.
"Sumakay ka na nga kasi dito, ang tigas ng ulo!" Pagpupumilit nya. 
"Ayoko! Bahala ka dyan, mauna na ako!" Pagmamataas ko bago pumasok sa kotse ko. 
Mabuti nga naayos pa kaya may magagamit pa ako. Mabuti na lang hindi ganun kalaki ang hininga ng umayos sa kotse ko kaya nailabas ko agad. Ayoko rin na pabayaan na lang na sira ang kotseng ito dahil maliban sa bracelet na suot ko ito na lang ang meron ako na binigay sa akin ni mama na nagpapaalala sa akin sa kanya. 
"Anong ginagawa mo?" Gulat ko siyang tinignan ng hindi ko man lang napansin na naglalagay na sya ng seatbelt at nasa loob na ng kotse ko.
"Magmaneho ka na, wag ka ng maraming tanong pa." Hindi niya man lang ako tinignan ng sabihin niya iyon.
Bigla akong natawa ng may naalala ako. Kumunot tuloy ang kilay nya na maslalong nagbigay sa akin ng lakas para asarin sya.
"Nakalimutan mong mag Gas 'no? Wala ka na namang Gas!" Sigaw ko at napailing sa pagkadismaya.
"Mag drive ka na lang kaya ang dami mo na namang sinasabi!" May galit ng dumaan sa mukha nya pagkatingin nya sa akin.
"Napakagara nga ng kotse mo palagi namang walang Gas, no purpose." Pailing iling ako at binigyan siya ng pekeng ngiti bago nagmaneho.
Hindi rin naman na sya nagsalita kaya hinayaan ko na lang. Nahiya siguro, dapat lang 'no matapos nya akong iwan ng nakaraan sasakay siya sa akin. Ang kapal ng mukha. 
Sinabihan niya akong huminto sa nakita niyang drive thru para bumili ng pagkain dahil baka matagalan kami 'ron saka malapit din naman ng mag tanghalian. Sumang ayon naman ako dahil maski ako ayoko rin namang kumalam ang sikmura ko kakahintay mamaya kong ano man ang pag uusapan nila.
"Anong nangyari?" Pagtatanong niya ng biglang huminto ang kotse.
Patii ako hindi ko alam ang dahilan kung bakit huminto ito. Sinubukan ko pang paandarin ulit kaso ayaw na mag start. Narinig ko syang napabuntong hininga bago lumabas kaya lumabas na rin ako gaya nya para tignan. 
"Akala ko ba pinagawa mo na 'to? Eh, bakit parang ninakawan ka pa. Tignan mo, oh! Halatang luma yung pinalit na gamit sa kotse mo." Sabi nito habang tinitignan kung anong sira. "Oh, baka luma lang talaga dati. Tss!"
"Pinagawa nga," Tumango ako pero agad ding napahilamos. "Kaya pala mura ang siningil, g*go 'yon!"
"May kotse ka nga sira naman, no purpose." Panggagaya nya sa akin sa sinabi ko kanina sa kanya.
"At least may Gas ikaw nga wala, tabi nga!" Hinila ko siya paalis para ako ang tumingin kaso agad ko ding sinara dahil wala rin akong alam pag dating sa ganun.
"Akala mo naman may alam ni hindi mo nga napansin na iba na yung ibang gamit ng kotse mo basta umandar ayos na agad." Pagpaparinig niya na ikinatahimik ko.