Niyakap ko mula sa likod si Mama Ana, tsaka ko siya hinalikan sa pisngi.
“Good morning, Mama A!” I softly said.
Binitawan niya muna ang sandok na hawak para abutin at haplosin ang ulo ko. 
“Good morning, anak!” she said. “Ang aga mo naman ngayon.”
Humiwalay ako nang yakap sa kanya at ako naman ang naghalo sa kanyang niluto. I hummed when I smelled it. Amoy pa lang masarap na!
“Mama naman, e. Maaga naman talaga ako gumigising.” sabi ko, habang hinahalo-halo ang adobo.
She chuckled a bit. “Nga pala, sabay kayo ngayon mag-breakfast ng daddy mo.” she said.
I immediately looked at her. “Really? Wala ba siyang work ngayon?” I asked.
She nodded. “In fact, binilin na 'to ng daddy mo sa 'kin kagabi lang, magluto raw ako ngayon ng marami para sabay na kayong kumain.” she subtly said.
I groaned inwardly. “Opst! Kailangan ko muna maligo.” As I sniffen myself. “Hehe. Ang baho ko nga pala.” I said then run out of the kitchen.
“Bilisan mong maligo! Baka bumaba na ang Daddy at Tita Magnolia mo!” Pahabol na sabi ni Mama Ana.
Mabilis akong umakyat ng hagdan at pumanhik sa kwarto ko para maligo. Binilisan ko ang pagligo para hindi na maghintay pa sa 'kin sina Daddy. 
Pagkatapos maligo, nagbihis na ako agad. Tsaka ako lumabas ng kwarto at bumaba ng hagdan. Pumasok agad ako sa dining area. Naabutan ko na sila nakaupo na roon kasama ang pinsan ko. Kaagad akong lumapit sa daddy ko. 
“Good morning, Dad.” As I kissed him on his cheek.
“Good morning.” He said.
Umupo na ako sa upuan ko, ako ay nasa right side ni Daddy. Nasa tabi ko naman si Chastin at nasa kabila naman sina Tita Magnolia at Megan. I genuinely smiled at them.
“Good morning po, Tita.” I greeted.
She just nodded at me. “Let's eat!” she said.
I looked at my cousin. I saw how he smiled as he scrolled through his cellphone. Kaloka 'to! Nagseselpon pa! Bahagya akong lumapit para silipin ang pinaggagawa niya sa kanyang cellphone. At… may ini-instalk siyang babae. Sino kaya 'yan?
Narinig kong tumikhim si Daddy kaya napaayos naman ako nang upo. Habang ang pinsan ko ay parang walang narinig, nagpatuloy lang ito sa pagpipindot sa kanyang cellphone.
“Chastin!” Mama Ana called him.
“Yes po!” Sagot niya at tumingin kay Mama Ana.
Pinandidilatan siya nito ng mga mata, kaya naman agad n'yang ni-off ang kanyang cellphone at nilagay sa tabi ng plato niya.
“Sorry po,” he said in a low tone of voice.
I just smirked when I looked at him. Nagsimula na kami kumain habang nag-uusap naman sila Daddy at Tita Magnolia tungkol sa farm. At dahil na-curious ako sa nakita ko kanina, hindi ko maiwasan itanong 'yun sa kanya.
“Sino 'yung babae? Ba't familiar sa 'kin?” I mumbled.
Nginuya niya muna ang kanyang pagkain sa bibig bago niya ako sinagot.
“Ang chismosa mo talaga, insan.” he mumbled.
“Sino nga kasi 'yun?” mariin kong sabi.
“Ahh…” Napatingin naman ako kay Daddy nang sa amin naman tinuon ang kanyang atensiyon. “If you don't mind, isasama ko kayong dalawa sa farm natin. Para naman makilala kayo ng mga bago nating farmer,” he subtly said.
“Oo naman po, Dad! Gusto ko rin po sila makilala.” I said with a smile.
Daddy genuinely smiled at me while reaching for my hand and gently squeezing it. “Good. Kasi balang araw–”
“Yeah! Of course! Megan wants to come with us too.” Napatingin kami sa biglaang pagsingit ni Tita Magnolia sa amin. She smiled widely. “Right, daughter?” Then she looked at Megan.
Kumunot ang noo ko. Paanong hindi pa niya nakilala ang mga farmer ni Daddy? E, dito na siya nag-aaral simula noon.
“Po?” Nagtatakang turan nito, pero ngumiti rin naman ito. “Yes, opo. G-gusto ko rin sumama at m-makilala sila.” she said with a fake smile.
Halatang napipilitan lang ito dahil sa gusto ng kanyang ina. Ngumiti naman nang humarap si Tita Magnolia sa amin dahil sa sagot ng kanyang anak.
“How about you, Chastin?” tanong ni Dad kay Chastin.
So, I looked at my cousin. “Hmmm… pass muna ako, Tito.” he said while scratching at the back of his head.
Magtatanong na sana ako nang naunahan ako ni Megan sa pagtatanong. I just frowned.
“Bakit naman? Saan ka pupunta?” I can feel the disappointment of her voice.
“May practice kami ng banda ngayon sa Villaszars' mansion, Tito. Kaya hindi muna ako makakasama sa inyo ngayon.” He said while looking at Dad.
“Banda? 'Di ba, ayaw ng parents mo? Alam ba nila 'yan?” Magkasunod-sunod na tanong ni Daddy sa pinsan ko.
Chastin let out a heaved sigh. Alam namin lahat na kontra ang kanyang parents sa gusto n'yang gawin. Ayaw nina Tita at Tito ang pagbabanda ni Chastin, dahil gusto nila mag-focus lamang ito sa business. Si Chastin naman ay gustong-gusto ang pagbabanda, ayaw pasukin ang pagbi-business.
Mas gusto niyang humawak ng mikropono at kakanta sa entablado, kaysa hahawak ng papeles at nakaupo lang sa loob ng opisina.
Nag iisang anak lang si Chastin kaya siguro gusto nila mag-focus lang ito sa business nila. Kaya naiintindihan ko sina Tito at Tita. Pero mas naiintindihan ko si Chastin, gusto niyang gawin ang matagal na n'yang gusto. Ang maging vocalist ng isang banda, ang maging isang artist.
Magkapatid ang mommy ni Chastin at si Daddy kaya concern din si Daddy sa gustong gawin ni Chastin.
I looked at to my Dad. “Dad, Magcocollege pa lamang siya kaya hayaan na lang po natin si Chastin sa gusto n'yang gawin ngayon.” I subtly said.
“Tsaka mabait naman si Chastin at alam naman natin na may balak siyang tumulong sa parents niya.” Mama Ana added with a smile.
Sumilay ang mga ngiti sa labi ni Daddy habang napapailing ito sa amin.
“Hehe. Tito, hindi ko po sila inutusan na maging spoke person ko.” Nahihiyang paliwanag ng pinsan ko habang napakamot sa kanyang batok.
“Yeah. Yeah. I know…” natatawang turan ni Daddy.
Kaya nagtawanan kami lahat. Dahil alam naman namin wala nang magagawa pa roon si Daddy. Tinapos na namin ang pagkain nang puno ng kwentuhan. Pagkatapos ay nagready na para umalis.
Naunang umalis si Chastin dahil baka mahuli na siya sa practice nila. Habang kami ay nakasakay nasa sasakyan ni Daddy papunta sa farm namin.
Nang makarating kami ay naunang lumabas ang body guard ni Daddy, tsaka kami pinagbuksan ng pintuan para lumabas.
“Thank you po!” sabi ko nang makababa sa sasakyan.
Bumungad sa 'kin ang malawak na taniman ng mga mais. Hindi ko maiwasang mapangiti sa nakita ko. Ang lawak na pala ng taniman namin. Mas lalong lumawak pa ito ngayon kaysa noon. 
Lumapit ako kay Daddy. “Wow! Dad, sa inyo lahat ng iyan?” I asked with full of amusement.
“No, baby. It's all yours, too. Balang araw ikaw ang magmamana nitong lahat. Kaya ko ito nilalago kasi para sa 'yo lahat ng 'to, anak!” Sabi ni Dad tsaka yumakap sa 'kin. “Ito na lang maibibigay ko sa 'yo para sa alaala ng mommy mo.”
I smiled as I hugged him back.
“Mommy, ayaw ko talaga sumama rito. Mainit na nga, amoy araw pa ang mga tao rito. Like eww!” Maarteng dinig ko galing kay Megan.
“Will you please shut your mouth up, daughter! Baka marinig ka pa ng mga taong iyan.” Bulyaw ni Tita Magnolia sa kanyang anak.
Napatingin kami ni Dad sa kanila. Nakakunot ang noo ni Megan habang sinusuri ang kanyang balat na natatamaan sa init ng araw. Habang si Titaa Magnolia ay may hawak na pamaypay habang pinapaypayan ang kanyang sarili. Parehas silang may kasamang taga payong sa kanila.
“Magnolia! Come here, let's talk to our farmer.” Dad called them na parang walang narinig na pangungutya sa kanila.
“Yes, Hon! We're coming!” Tita Magnolia said. “Ayusin niyo nga ang paghawak ng payong, hindi ko na makikita ang daan!” Tita Magnolia hissed.
“Pasensiya na po, Madam.” sabi naman ng maid.
“Nak, let's go. Mauna na tayo sa kanila,” sabi ni Daddy.
I nodded at him and followed him. Iniwan na namin ang mag-iina dahil kapag hinintay pa namin sila, aabotan pa kami ng hapon sa sobrang kaartehan nila. May nakita akong cottage at lumabas doon si Tito Victor. Nang makita niya kami ay naglakad siya agad palapit sa amin. Habang tinanggal nito ang kanyang farmer hat. 
“Victor!” tawag ni Daddy.
“Magandang umaga sa inyo, Gov.” Tito Victor said in politely while bowed his head at us.
Tiningnan ako saglit ni Tito Victor. Tumango siya sa akin at ganoon din ako sa kanya. Hinawakan ni Daddy ang balikat ni Tito Victor. “Kamusta ani natin ngayon, Victor?” Dad asked.
“Maayos naman, Gov. Nadeliber na namin ang dalawang truck ng mais sa market. May tatlong truck pa ang papadeliber pa lamang.” sagot naman ni Tito Victor.
“'Yung mga baguhan. Maayos naman ang pagtatrabaho nila? Wala bang reklamo?”
“Naku, sa katunayan niyan Gov, ang laki ng pagpapasalamat nila sa inyo.” 
“Mabuti naman kung ganoon. Tawagin mo nga sila, gusto ko sila makausap.”
Nag-uusap lang sila Daddy at Tito tungkol sa farm, kaya ako ay tumingin muna sa buong lugar, habang nilalanghap ang malinis na hangin sa paligid. Syempre, walang gaanong sasakyan dito sa probinsya kaya hindi masyadong polluted ang hangin.
May lalaking paparating na may pinapasang isang sakong mais sa kanyang balikat. Nakahubad ang kayumanggi n'yang katawan kaya kitang kita ko ang kanyang malulutong at matitigas na pandesal. Napalunok ako roon. May nakapulupot na damit sa ulo niya. When I saw his face, agad nagtama ang mga mata namin.
Dahan-dahan niya naman nilagay sa lupa ang isang sakong mais. Humulma naman ang kanyang mga muscles sa braso sa bawat kilos niya. Tinanggal niya agad ang tilang nasa kanyang ulo, at pinunasan agad ang pawis sa kanyang katawan. Umiwas kaagad ako ng tingin baka kung ano pang isipin nito.
Naramdaman ko ang kanyang presensyang papalapit sa 'kin. So I looked at him. Nakasuot na siya ng damit ngayon.
“Nandito ka pala,” he said.
“Yeah… kasama ko sina Daddy at Tita.” I managed to speak the words.
Hindi ko alam kung bakit naiilang ako sa kanya ngayon. Ang laki na talaga ng pinagbago niya simula nung hindi na ako umuuwi rito tuwing bakasyon. Hindi na siya ang patpatin na si Joseph na kilala ko noon.
“Gusto mo bang pumunta roon?” Sabay turo niya sa bandang maisan.
“May daan ba diyan?” I asked in curiously.
“Oo… kaso matataas 'yung damo. Naka bestida ka pa naman.”  he said, while scratching at the back of his head.
I looked at my dress. Na hanggang tuhod ko lang 'to.
“Okay lang, I can handle this.” I said when I looked at him. Kahit alam kong mangangati ako sa mga matataas na damo roon.
“Sigurado ka?” he asked in assurrance.
“Bakit?” I said in confused.
Ginulo niya ang kanyang buhok. “Ahh... wa-wala… wala… tara na nga!” he said then reached my hand and pulled me. 
Hinila niya ako papunta sa taniman ng mga mais. Totoo ngang matataas ang mga damo rito. Hindi ko na lang inantala ang kati ng mga damo sa binti ko kasi patuloy lang ako hinila ni Sep. Buti na lang may suot akong shorts.
Tumakbo kami sa gitna ng kamaisan habang hawak niya ang kamay ko. Gaya nung bata pa kami, dito kami naglalaro sa minsan. Dito kami madalas naghahabulan.
Ramdam ko ang matitigas n'yang palad na nakahawak sa kamay ko. Ang matigas at magaspang n'yang palad ang patunay sa kanyang kasipagan. Hindi ko maiwasang punahin iyon. Dahil sa pagkakaalam ko lagi niyang tinutulungan ang kanyang tatay dito. Kaya ba ang laki nang pinagbago ng katawan niya ngayon dahil lagi siyang nagbubuhat ng isang sakong mais?
Lumagpas na kami sa taniman ng mga mais at sumilong sa puno ng mangga. Sa layo nang tinakbo namin hiningal ako ng sobra. Napahawak ako sa tuhod ko habang nakayuko.
Masyado ring mainit ngayon. Nanunuot sa aking balat ang init na nanggagaling sa araw habang tumatakbo kami sa gitna ng kamaisan.
“Ayos ka lang ba?” he asked in worrying tone of voice.
I nodded. “Oo… ayos lang ako.” I trailed off. “Grabi… ang layo nang tinakbo natin.” I managed to speak the words, dahil hinihingal pa ako.
Umismid siya sa aking sinabi.
“Hindi naman malayo, a. Hindi ka siguro laging nag e-exercise doon sa Manila, kaya mabilis kang hingalin.” Kalmado n'yang sabi tsaka sumandal sa puno ng mangga. Hindi man lang siya hiningal.
I faced him then I put my hands on my waist. “Hindi, a! Nag-exercise naman ako roon, no!” I snorted.
“E, ba't ang taba mo pa rin ngayon?!” he teased.
I narrowed my eyes on him. Nang-aasar na naman ang lalaki na 'to. Ngumisi lang siya sa akin. Ngumuso naman ako habang papalapit sa kanya. Nang makalapit na ako ay sinuntok ko agad ang kanyang tiyan kaya napadaing naman siya sa sakit.
Napangiwi ako nang maramdaman ko ang kaunting kirot sa aking kamao. Parang nakasuntok lang ako ng bato sa tiyan niya. Kainis!
“Aw! Ang sakit nun, a!” he groaned.
“Deserve mo 'yan!” sabi ko at sumandal na rin sa puno. “Pumayat na kaya ako.” I said.
“Oh, talaga? Patingin nga ng bilbil mo, Solaire!” he grinned.
Sinamaan ko agad siya ng tingin. 
“Ilang layers na ba 'yan?” he teased. “Three? Four—”
“Tae mo, Joseph!” I cussed.
He let out a barked of laugh, while I just stared at him so bad.