ILANG araw na ang lumilipas ngunit hindi pa rin nawawala sa isipan ni Evangelion ang nangyari sa kanya sa mall. Sino nga ba naman ang mag – aakala na sa mall makukuha ang first kiss niya. Hindi bale sana kung sa isang romantikong paraan kinuha iyon, ngunit hindi, literal na ninakaw ang kanyang unang halik. Hindi rin naman niya kilala kung sino ang lalaking tumangay noon mula sa kanya although alam naman niyang gwapo iyon ang pagbabasehan lang niya ay ang mata nito. Ang alam lang niya ay kailangan niyang hanapin ang lalaking iyon upang suntukin sa labi. Common sense rin naman kasi, hindi na rin naman mababawi pa ng isang bagong halik ang ninakaw na halik sa kanya.
“Humanda ka talaga sa akin at paduduguin ko ang nguso mo,” bulong kaagad ni Evangelion sa kanyang sarili na hindi naman nakaligtas sa pandinig ng makulit niyang kaibigan.
“May sinasabi ka ba riyan, bes?” tanong kaagad ni Abegail sa kanya. “Para kang may kagalit na hindi ko malaman ah!”
“Wala!” inis na sagot ni Evangelion.
“Wala raw pero nanunulis naman ang nguso mo riyan,” sabi naman ni Abegail sa dalaga. “I am sure na wala ka namang period ngayon dahil sabay tayong nagkakaroon.”
“Kailangan pa bang banggitin ang bagay na iyan?” tanong naman ni Evangelion sa kaibigan niya.
“Oo, kailangan at ang sungit mo ay kakaiba!” sagot naman ni Abegail. “Come on, sabihin mo sa akin kung ano ba ang nagpapainit sa ulo mo ngayon. Malay mo, makatulong ako sa iyo.”
“Para namang makakatulong ka talaga sa akin,” pambabara naman ni Evangelion. “Tantanan mo na nga lang ako para hindi ka madamay sa init ng ulo ko.”
“GANDA ng ngiti natin ah!” bati kaagad ni Lerie kay Davine na nasa dance studio nang oras na iyon. “Mukhang nakapang – chicks ka na naman kagabi.”
As expected, binato kaagad ni Davine si Lerie ng bote, “Sira ka talaga, itinulad mo pa ako sa isang tulad mo na babaero. Alam mo namang may inaalagaan akong reputasyon.”
Nag – chuckle na lamang si Lerie sa sinabi sa kanya ni Davine, “Hindi naman ako babaero. Nagkataon lang na gusto talaga ako ng fans natin.”
Napailing na lamang si Davine, “Bahala ka na nga mag – isip ng kakaiba riyan. Wag mo na lang sirain ang ganda ng araw ko ngayon.”
“Eh bakit ba kasi ang ganda ng ngiti mo?” pangungulit kaagad ni Lerie sa kaibigan. “Hindi ka naman ngingiti nang ganyan kalaki kung walang nangyaring maganda, hindi ba?”
“Malay ko,” ang palusot na sagot ni Davine. “Nasaan na ba sila?” tanong niya kaagad kay Lerie.
“Late as usual,” sagot naman ni Lerie. “Alam mo namang daig pa nila ang pagong sa kabagalan.”
“Ayos,” simple ngunit sarkastikong sabi ni Davine. “Alam naman nilang may meeting ngayon tungkol sa bagong album na irerelease natin, hindi ba?”
“Yep, alam namin,” sabi kaagad ni Symoun na kasama pa sina Eugene at Richard. “Hindi naman kami late ah! Sadyang maaga lang kayong dumating ni Lerie.”
Napatingin na lamang si Davine sa suot niyang relo. Noon lang niya narealize na napaaga nga ang dating niya sa dance studio. Isang knowing look na lamang ang ibinigay sa kanya ni Symoun.
“See, tama ako.” sabi ni Symoun sa binata.
Hindi rin nagtagal at dumating na rin ang iba pang mga kasama nila sa meeting na iyon. Inilatag na sa harapan ang mga kantang isinubmit ng mga composers nila. They are going to choose the song na gagawing title track ng susunod nilang kanta. Kasama rin sa meeting na iyon si Sylvia dahil siya mismo ang representative ng agency ng Comeback.
As expected, naging mahaba ang diskusyon lalo na at magaganda ang mga kantang ibinigay sa kanila. Napapaindak ang buong grupo sa beat ng music na naririnig nila. Idinaan na lamang nila sa botohan ang pagpili sa kanta sapagkat iba – iba ang gusto nila. Titingnan na lang nila kung anong kanta nga ba ang gusto ng mas nakakarami.
“SO we already reached a fair decision, you chose ‘Believe’ as your title track. Gagawan na namin ito ng guide for the next recording,” sabi ni Sylvia sa Comeback. “Davine, wala ka namang gagawin this weekend, right?”
“Wala naman,” sagot ni Davine.
“Well then, tatawagan ka na lang ng staff para pumunta sa recording studio,” sabi ni Sylvia. “Iaayos na lamang ang lyrics na ibinigay sa atin ng composer.”
“Okay.”
“You may go now,” sabi ni Sylvia na siyempre naman ay ikinatuwa ng limang binata.
Nang wala na ang Comeback ay nilapitan si Sylvia ng isa sa staff na kasama nila sa meeting na iyon, “Wala ka bang nabalitaan tungkol sa main vocalist ng Comeback?”
“Kay Davine? Wala naman, bakit?” tanong kaagad ni Sylvia.
Hindi kaagad nagsalita ang tinanong niya at sa halip ay may inilabas na isang litrato. Nangunot kaagad ang noo ni Sylvia sa nakita niya. Hindi siya maaaring magkamali, si Davine ang nakikita niya sa litratong iyon. Sigurado siya na may kahalikan ang binata sa litratong ipinakita sa kanya. Ikinalma niya kaagad ang kanyang sarili nang oras na iyon. Hindi niya pwedeng ipahalata sa kausap niya na alam niyang si Davine iyon. It is her responsibility as Comeback’s manager na pagtakpan ang idol hangga’t hindi pa sumasabog sa publiko ang picture nito.
“Si Davine ba itong may kahalikang babae sa mall?” tanong kaagad ng staff na iyon sa kanya.
“I am sure na hindi siya iyan,” kalmadong sabi ni Sylvia. “Saan mo nga pala nakuha ang picture na iyan?”
“Nakuha ko sa kapatid ko,” sagot naman ng staff sa kanya. “Wag kang mag – alala dahil iyan na lamang ang natatanging kopya ng picture. Binura ko ang nasa cellphone niya.”
“I see, pwede bang akin na lamang ang kopya mo at tatanungin ko lang din si Davine about this?” tanong ni Sylvia.
“Yeah, sure. Pakibura na rin at baka makita pang muli ng kapatid ko. Mailagay pa niya sa Facebook nang wala sa oras.”
“Sige, salamat.”
ILANG oras na ang nakakalipas ngunit hindi pa rin nawawala ang inis sa mukha ni Evangelion. Why? Dahil lang naman iyon sa katotohanang hindi pa rin niya matanggap sa kanyang sarili na may nakakuha ng first kiss niya.
“Ano ba, wag mo na ngang isipin pa ang lalaking iyon, mahal ka pa rin naman niya,” sabi ni Abegail sa kaibigan sa pag – asang tatawa na siya.
Iyon nga lang, isang batok ang natanggap ni Abegail mula kay Evangelion, “Corny mo talaga.”
“Kasi naman, kanina ka pa nakasimangot diyan,” sagot naman ni Abegail. “Ni hindi ka man lang nangiti ngayong araw.”
Napahinga na lamang nang malalim si Evangelion. Totoo nga naman ang sinasabi sa kanya ng kaibigan niya. Pansin na pansin ng nakakarami ang pagiging bugnutin niya nang buong maghapon. Kahit papaano ay nawala ang pagkakakunot ng noo niya dahil doon.
“See? Tama ako, hindi ba?” nakangiting sabi ni Abegail sa dalaga.
Hindi na lamang nagsalita si Evangelion. Kinuha na lamang niya ang mga gamit niya na nakapatong sa mesa niya.
“Uwi na ako,” sabi ni Evangelion. “Magkita na lang tayo bukas.”
“Sure! Ingat!” sagot naman ni Abegail.
BUMAKAS kaagad ang pagkabigla sa mukha ni Davine nang ipinakita sa kanya ni Sylvia ang picture niya. Nahalata na kaagad ng manager niya na may alam siya tungkol sa picture na iyon.
“Would you care to explain this to me, Davine?” tanong kaagad ni Sylvia sa binata.
“Sylvia...”
“Ikaw ba ang nasa picture na ito, Davine?” tanong ni Sylvia in a dangerous tone.
Napahinga na lamang nang malalim si Davine nang oras na iyon. Wala na siyang ibang choice nang oras na iyon lalo na at alam niyang nasukol na rin siya ng manager niya. Mas lalo lang siyang pagagalitan ng dalaga kung sakaling magsisinungaling pa siya. Isang tango na lamang ang naibigay niya nang oras na iyon. As expected, isang sermon kaagad ang natanggap niya kay Sylvia.
“Hindi ka talaga maingat, Davine,” disappointed na sabi ni Sylvia sa binata. “Ano ba ang pumasok sa isipan mo at hinalikan mo sa mall ang girlfriend mo?”
“Hindi ko siya girlfriend!” depensa naman ni Davine sa dalaga.
Literal na napanganga si Sylvia sa sinabi ng binata, “Kung hindi mo siya girlfriend, bakit mo siya hinalikan?!”
“Uhh, para makapagtago sa fans ko?” painosenteng sagot ni Davine sa kanyang manager.
Naitampal na lamang ni Sylvia ang palad niya sa kanyang noo, “At sa tingin mo ba ay magandang solusyon ang naisip mo?” tanong niya kaagad sa binatang lead vocalist.
“I thought it was the best solution lalo na at gusto ko lang talagang mapag – isa nang oras na iyon,” sagot naman ni Davine na mas nagpatindi sa inis ni Sylvia.
“Matalino ka na sana eh, kaso sablay ang naisip mong solusyon,” sabi ni Sylvia. “Makakaladkad lang ang pangalan mo sa bad publicity dahil lang sa ginawa mo.”
“Hindi naman lalaki iyon kung hindi rin ako magsasalita,” sagot naman ni Davine. “At isa pa, sa tingin mo ba ay kakalat pa iyan gayong alam natin pareho na iyan lang ang nag – iisang kopya ng picture na iyan?”
“We will never know what will happen next,” sabi ni Sylvia. “Hindi natin alam kung ano ang nasa isipan ng babaeng hinalikan mo.”
“Ano naman sa tingin mo ang pinakamagandang gawin upang masiguro natin na hindi lalabas ang isyu na iyan?” tanong kaagad ni Davine sa dalaga.
“Iisa lang ang solusyong alam ko,” sagot ni Sylvia. “Kailangan mo siyang hanapin para maging girlfriend!”
“WHAT?!”
“Sa tingin ko ay wala kang karapatang magreklamo ngayon at ikaw naman ang nagbigay ng problema sa sarili mo,” sabi ni Sylvia sa binata. “Hahanapin mo kaagad ang babaeng iyon sa ayaw mo man o sa gusto.”
“But Sylvia!”
“This is the only way para hindi ka na magkaroon pa ng bad publicity,” sabi ni Sylvia sa binata. “Literal na kailangan mo siya ngayon para mapanatili ang reputation mo bilang isang good boy.”