“TAMA ba ang nakita ko kanina, Marielle? Kausap mo si Gabriel? Akala ko ba brokenhearted ka? Huwag mo namang gamitin iyong tao para maka-move on ka,” pangongonsensya sa kanya ng pinsan pagpasok niya sa loob ng hotel.
Hinatid siya ni Gabriel hanggang sa lobby, marami silang napagkwentuhan habang nasa pool area. Marami itong adventures and funny stories. Hindi siya nagkamali sa sapantahang hindi siya mabo-bore na kasama ito. Sa tingin niya rin naman ay harmless ang lalaki. He looked like a matinee idol with very gentle eyes. Kahit anong tingin ang gawin niya ay hindi talaga niya maisip na isa itong masamang tao.
“Ate, oo, brokenhearted ako. I’m planning to move on and heal my heart but I won’t use Gabriel, for Pete’s sake! Hindi ako masamang babae at saka hindi naman ako ang lumapit doon sa tao, siya ang lumapit sa akin,” defensive niyang wika.
“Fine. Sana nga lang talaga ay huwag mong gamitin iyong tao para makapag-move on ka. He was such a kind person. Hindi ko nga alam kung paano niya naging kaibigan si Sir Ken.”
“Kapag ikaw narinig ng boss mo, masesesante ka,” natatawa niyang wika saka nagpaalam sa pinsan at umakyat sa kanyang hotel room. Naiisip niya pa rin si Gabriel at kung paano ito ka-engaging na magsalita at magkuwento. Sa tingin niya ay mas masayang isipin si Gabriel kaysa sa ex-boyfriend niyang sinungaling at manloloko.
She was tired of thinking about Matthew and what he did to her. Tama na ang ilang araw na ipinagluksa niya ang kanyang pusong durog at sugatan. It was time to stand and face life. She’d rather enjoy her stay in the resort. Sa ganoong paraan lang siya maghi-heal. Hay, kay daling sabihin at isipin. Sana ay ganoon lang din kadaling gawin.
Kung maghapon at magdamag niyang iisipin ang walanghiya niyang ex-boyfriend ay lalo lamang siyang hindi makaka-move on at lalo lang siyang magiging bitter. Ikapapangit niya pa iyon. Kaya tama! Mag-eenjoy na lang siya sa two-week vacation na iyon. Dapat niyang gawan ng rule ang sarili na sa loob ng dalawang linggo ay hindi niya muna iisipin si Matthew.
Habang nasa malalim siyang pag-iisip ay biglang may kumatok. Si Gabriel ang napagbuksan niya. “Gabriel, naligaw ka? How did you know my room number?” nakangiting tanong niya sa lalaki.
“Sa pinsan mo.”
“Ah. Sige, tuloy ka. Bakit ka pala naligaw rito?” tanong niya sa lalaki. Ngayon ay nakaupo na ito sa couch sa loob ng room niya.
“Gusto ko lang sanang itanong kung gusto mong mag-KTV.”
“Libre ba ‘yan?” biro niya sa lalaki.
“Oo naman, ako ang nagyaya. Lahat ng gusto mong pagkain ay libre na sa bar. You can sing all you want,” wika pa nito.
“Bakit mo naman ako naisipang ilibre?” tanong niya sa lalaki saka naupo sa katapat nitong upuan. Kahit yata magdamag siyang nakaupo sa tapat nito ay hindi siya magsasawang pagmasdan ito. He looked angelic but strong enough to protect her. Para itong si St. Michael na may hawak na espada upang labanan ang kasamaan. Ano raw?
“Because I like your company. Masarap kang kausap at dahil sabi mo sa akin kanina ay magkaibigan na tayo. We have to celebrate our new friendship,” nakangiti pa ring wika nito. Tinignan niya ito nang may pagdududa. Tinaasan niya pa ito ng kilay. “Look, I don’t have evil motives. I just want to know you more, to be with you more,” depensa nito.
“Why?”
“I don’t know. Maybe because you are very mysterious. I saw you from a distance while you are singing in my bar, I can hear sadness in your voice. And when I saw you at the pool area, I recognized that you are facing a problem.”
“In short, ginagawa mo ang lahat ng ito dahil sa palagay mo ay malungkot ako?” tanong niya.
“Yes. And not just because you are lonely, I’m doing this because you are alone.”
“Puwes, Mr. Santarina, hindi ko kailangan ng awa mo. Oo, malungkot ako. So, what? I don’t need the company of anybody just to be happy. Hindi ko kailangan ng libre mo para mawala ang lungkot ko. I can be happy alone,” defensive niyang wika.
Ewan niya rin kung bakit sobrang sensitive naman yata niya. Nakakainis lang isipin na naroon ito dahil naaawa sa kanya. Hindi iyon manguya ng pride niya.
“Hey, hey. Hindi ako nakikipag-away,” anito na itinaas pa ang dalawang kamay, takda ng pagsuko. “Hindi ako naaawa sa iyo, tulad ng sabi ko, I think you’re mysterious. Being mysterious is far different from pitiful. I really just want to know you better. We’re friends naman, right?”
Tinignan niya muna ito nang mabuti bago sagutin ang tanong nito. “Right?” tanong na naman nito.
“Oo na,” napipilitan niyang sagot. Nakita niyang napangiti ito dahil sa reaksyon niya. Siguro nga naging sensitive lang siya. Sa pinagdadaanan niya ngayon, ayaw niyang makarinig nang may naaawa sa kanya. That was the least she wanted to hear.
“So, ano? Let’s go?” yaya nito sa kanya kapagkuwan.
“Tara,” nakangiti nang wika niya. Gabriel stood and reached for her hand. Hindi nito binitawan ang kanyang kamay hanggang sa tumapat sila sa elevator. And the feeling was awesome.
NAGISING si Marielle sa pagtunog ng landline phone sa bedside table niya. Tumingin siya sa digital clock sa tabi ng lampshade. It was ten in the morning. Ginabi na siya sa pagbalik ng hotel room niya nang nakaraang araw dahil nag-enjoy siya sa libre ni Gabriel at sabay din silang nag-dinner.
“Hello,” malat pa ang boses na wika niya. Isinara niya rin ang mga mata dahil nakapasok na ang liwanag ng araw mula sa bintana.
“Marielle, si Faye ito. Nagpunta rito ang isang staff ng KTV Bar ni Gabriel and he told me na nanalo ka raw mula sa raffle promo nila. Free make-over and spa. Susunduin ka nila around two in the afternoon and at seven in the evening you have to be ready for your date with Gabriel,” dire-diretsong wika niya.
Hindi kaagad rumehistro ang sinabi ng pinsan niya sa kanyang utak dahil kagigising niya lang. “A raffle promo?”
“Yes. Sumali ka raw doon sa raffle promo nila kahapon.”
Oo nga pala, kumanta siya sa bar at nakakuha siya ng one-hundred points kaya nagkaroon siya ng chance na maka-date ang may-ari ng KTV Bar. “Oo nga pala. Ang swerte ko naman at ako ang nabunot. Sige, Ate Faye. Thanks sa information.”
Eksaktong alas dos nga nang hapon ay may sumundo sa kanya mula sa kanyang hotel room. Isinama siya ng babaeng nagpakilala bilang si Adara sa Paradise Salon and Spa Parlor. Pagdating doon ay nagpa-spa siya kasama si Adara.
P-in-amper siya nang husto sa lugar na iyon. Pakiramdam niya ay iyon na ang pinaka-relaxing na pangyayari sa buhay niya matapos ang masaklap nilang pagkikita ni Matthew at nang limang taong pagtatrabaho niya sa Japan.
Matapos niyang magbabad sa sosyal na bathtub ng salon and spa parlor, na may mga rose petals pa, ay minasahe naman siya sa buong katawan ng isang masseuse. Sa gaan ng kamay ng nagmamasahe sa kanya ay sa tingin niya ay makakatulog siya.
She never imagined that she will get all that for free. Honestly, she had the money to afford those things, hindi niya lang nabibigyang-pansin iyon noon dahil sa trabaho niya. Matapos ang two-hour massage ay bumaba sila sa salon area ng gusali.
Nagpa-pedicure at manicure siya. Matapos niyon ay inayusan siya ng buhok. Ang tuwid niyang buhok ay nagkaroon ng curls sa ilalim and she loved that. Pakiramdam niya ay nakadagdag iyon sa ganda niya. Matapos niyon ay m-in-ake-up-an naman siya. Ang simple niyang mukha ay naging parang sa artista.
Dati, noong singer pa siya sa Japan ay hindi siya naging ganoong kaganda kahit nagme-make-up siya. Marahil ay dahil hindi siya kasing expert ng nagmake-up sa kanya ngayon. “Ang ganda-ganda mo pala kapag naayusan,” puna ni Adara. Nginitian niya lang ito.
Maya-maya ay pinasuot naman sa kanya nito ang isang tube dress na kulay pula. Silk ang tela niyon at hanggang hita lang niya ang haba. Ibinigay din sa kanya ang isang red stiletto shoes. Matapos magbihis ay iniharap siya sa salamin ni Adara. Nagulat siya sa nakita niya. “Ako ba ito?”
“Oo, ikaw iyan, Miss Diaz. Ang ganda mo talaga, bagay kayo ng kuya ko,” sagot naman ni Adara na narinig pala ang bulong niya.
“Kuya mo?”
“Oo. Si Kuya Gabriel.”
“Kapatid mo siya?” gulat niyang tanong. Kanina pa sila magkasama ngunit ngayon lang nito nabanggit na kuya nito si Gabriel.
“Yes. He is my brother. Tara na, ihahatid na kita sa meeting place ninyo.” Patungong beach ang daang tinatahak nila. “We’re here. Hintayin mo na lang si Kuya Gabriel dito,” wika ni Adara saka siya iniwan.
Walang pang ilang sandali ay nasa tabi na niya si Gabriel. Naka-long sleeve polo ito na kulay pula rin at nakatiklop iyon hanggang sa siko nito. The polo was fitted to him. “You’re very pretty. Akala ko kung sinong diyosa,” wika pa ng lalaki habang naglalakad sila patungo sa isang table na nasa dalampasigan.
“Nambola pa ‘to. Ang galing naman, paano ako nabunot sa raffle na iyon? Siguro pinili mo lang talaga ako, ano?” biro niya sa lalaki.
“How did you know that?” pabiro ring wika ng lalaki.
“Sira!”
Paglapit nila sa mesa ay namangha siya. Napaka-romantic ng ambience sa bandang iyon. The table was arranged romantically. May mga nakakalat na red and white rose petals sa paligid ng mesa. Ipinaghila pa siya ng upuan ni Gabriel bago ito naupo sa tapat niya.
“You like it?” nakangiting tanong sa kanya ng lalaki.
“Yeah. Ngayon ko lang na-experience ang isang romantic date sa dalampasigan,” natatawa niyang wika. Matapos nang kaunting konbersasyon ay masaya na silang kumain.
“May surprise pa ako sa iyo,” anito saka kinuha ang isang gitara sa likuran ng upuan nito. Ngayon niya lamang napansin ang bagay na iyon.
“Ano naman iyon?”
“Just listen to this,” anito saka inumpisahang mag-strum sa gitara. Maya-maya lamang ay naririnig na niya ang tinig ni Gabriel at wala siyang magawa kundi humanga.
“Oh, her eyes, her eyes make the stars look like they're not shining…”
Hindi niya mapigilang mapangiti sa bawat salita sa kinakanta nito. Nais niyang isiping totoo para rito ang mga katagang binibitawan nito.
“Her nails, her nails I could kiss them all day if she'd let me…”
“Para sa akin iyan?” malapad ang ngiting tanong niya sa lalaki nang matapos itong kumanta.
“Of course. You’re amazing just the way you are,” banggit pa nito sa huling parte ng kanta.
At hindi niya rin maipaliwanag ang nararamdaman niya. Pakiramdam niya ay idinuduyan siya sa ere sa sobrang saya.
“Binobola mo naman ako, eh,” ika niya saka pilit na dinutdot ang pisngi ni Gabriel.
“Hindi kita binobola, totoo ang sinasabi ko, kahit sino pa ang tanungin mo.”
“Hindi iyan totoo, Gabriel. Dahil kung totoo iyan, hindi sana ako maloloko ng isang lalaki. If I am amazing just the way I am, like what you are saying, bakit pa maghahanap ng iba ang ex-boyfriend ko?” Out of nowhere ay nailabas niya ang sama ng loob niya kay Matthew na pilit niyang itinatago.
Matagal na napatitig sa kanya si Gabriel bago ito nakapagsalita. “Hindi alam ng lalaking iyon kung ano ang pinakawalan niya. Ikaw? Ipinagpalit niya? Para niyang itinapon ang isang diamante para sa isang batong walang halaga,” sinserong wika nito.
Gabriel can lift up her spirit and pride. Pride na tinapak-tapakan at dinurog ng ex-boyfriend niyang malakas ang loob na humingi ng kapatawaran na parang kay liit-liit lang ng kasalanan nito sa kanya.
“Masyado mo naman akong pinupuri. Siguro malaki rin ang pagkukulang ko kaya niya ako nagawang ipagpalit. I was in Japan for five years and he just can’t wait though he promised he will,” mapait niya pa ring wika. Masakit pa rin dahil sariwa pa ang sugat. At kahit na ano pang pagtatakip at pagpipigil niya sa sarili ay hindi iyon ganoong kadaling kalimutan.
She dedicated all her love and affection to Matthew. He was her first love and she thought he would be the last. Akala niya rin ay pareho sila ng dedikasyon sa kanilang relasyon ngunit isa pala siyang malaking tanga.
“That bastard guy has no backbone. I believed that if you promised something, you have to hold that promise,” wika pa rin ni Gabriel na nasa kanya pa rin ang simpatya. Maya-maya ay inilapit nito ang upuan sa kanya at hinawakan ang kanyang dalawang kamay. “Don’t worry, Marielle, alam kong makakatagpo ka rin ng isang lalaking hindi ka sasaktan at lolokohin.”
“Sana nga. Sa tingin ko kasi ay hindi swerte ang pamilya namin pagdating sa mga relasyon. My father left us, may mahal na raw itong iba sabi ng nanay ko. ‘Tapos ngayon naman, ako, ipinagpalit ako ng ex-boyfriend ko dahil hindi na niya natiis ang distansya namin. Ngayon nga ay magiging tatay na siya. Sosorpresahin ko pa naman sana siya sa pagbabalik ko, ayun pala ay ako ang masosorpresa.”
“Hindi porque unsuccessful ang relationship ng parents mo ay hindi na rin magiging successful ang sa iyo, Marielle. Believe me, at the right time, at the right place, one right guy will come to your way to shed the tears away and to fix your broken heart,” anito na hindi pa rin binibitawan ang kamay niya. “Malay mo rito mo pala siya matatagpuan sa Isla Paraiso?”
“I’m not here to search for another guy who will just break my heart again, Gabriel. Nandito ako para mag-enjoy, para makalimot at para paghilumin ang sugat dito sa puso ko,” sagot naman niya.
“Malay mo lang. Alam mo, Marielle, hindi mo alam kung kailan darating ang pag-ibig sa buhay mo. Minsan pa nga dumarating iyon in the least expected times. Saka sabi-sabi rito sa Isla Paraiso, minsan daw kaya napupunta rito ang isang tao ay dahil naririto ang soulmate niya. Iyong iba nga bumabalik pa rito sa isla para lamang mag-honeymoon,” pagkukwento ng lalaki.
“Naniniwala ka rin sa sabi-sabing iyon?” natatawa niyang wika.
“Of course. Thirty years na ang Isla Paraiso, ang tatay ng kaibigan kong si Ken ang nagpatayo nito dahil dito raw nito nakilala ang asawa nito at ngayon nga ay si Ken na ang namamahala ng resort. I’ve been here for about eight years, since Ken took the position of his father. Marami na akong nakitang true story ng pag-iibigan sa lugar na ito.”
“Well, if that’s the case, sana nga ay makita ko ang ‘soulmate’ ko sa lugar na ito at sana ay hindi siya katulad ng ex-boyfriend ko,” pagsakay niya sa kuwento ni Gabriel.