Axel's POV
I didn't forgot my promise for this girl. I promise that I will marry her after four years. Pero na extend pa ng isang taon because of some problem. Nagkaroon ng problema ang banda namin kaya kailangan ko muna itong unahin.
This girl is really obsessed with me. Tsk. She's so annoying. Wala naman talaga akong plano na tuparin iyon because she's not even my type.
FLASHBACK ~~
Everyone clap ang yelled. Yes, we're in a concert.
I was about to sing again but a girl caught my attention.
"XAVIER! I LOVE YOU! WHAAHHH!" She yelled.
She's holding a banner that have a 'Marry me Xavier' on it. It's realistic. She even draw a pokemon on it's side. She made that banner.
After our concert, inutusan ko ang butler ko na hanapin ang babaeng yun at dalhin sa akin. Were in the backstage. Nakapagbihis na rin kami. A few minutes later dala narin ng butler ko ang babae ng pinapahanap ko.
She's shaking. Maybe because of nervous. I'm not gonna hurt her? Why is she shaking?!
"Who's that?" Takang tanong ni Rhenz.
"One of our fans" Keren said.
Lumapit na rin ang ibang kabanda. While I'm just sitting in front of her.
"What's your name?" I asked.
She bit her lover lip. She even can't talk because of nervous.
"A-Alexia H-Hayward" nauutal pa siya.
"Is that your chick bro?" Geo sat beside me with a huge smile in his face.
Tsk this j*rk!
"Shut up!"
"P-Pwede po b-bang payakap X-Xavier? Number o-one fan mo po ako! Oh My God dream come true ko na to!" Alexia said.
Hindi pa man ako nakakasagot at agad na niya akong niyakap.
"Ang laki ng tama nito sayo pre" natatawang sabi ni Kian.
This girl is crazy but in the other way, I feel comfortable with her.
Humiwalay siya sa akin pero hindi pa rin niya tinatanggal ang mata sa akin.
"Una na kami Pre" paalam nila. Tumango nalang ako. Nakatira lang naman kami sa iisang masiyon.
"Xavier marry me, I like you a lot! No, I love you"
Bahagya akong nagulat sa sinabi niya. She's definitely crazy. What is she thinking? That I will marry her? Hell no!
"How old are you?" I seriously ask.
"16" she replied.
"If I say no?" Tanong ko uli.
I see a sadness in her eyes.
"I will report you" giit niya.
Napatawa ako.
"Earlier you said you love me, but now you will report me?"
Ngumuso siya and I found it cute. She's obviously obsessed with me.
I smirked when idea came up in my mind.
"Okay, I will marry you..." I said.
Lumiwanag ang mukha niya at namula pa ang pesngi niya.
"T-talaga?"
"Hmm... But wait for me after three years. Can you wait?"
Ang laki parin ng ngiti niya sa labi. Hindi yata nawawala yun. Kaharap mo ba naman ang idol mo.
It's just only a prank. I will not marry her! Never!
"T-talaga? You will m-marry me after 3 years?" Paninigurado pa niya.
I just nod. Nagulat ako ng yakapin niya ako. I don't know but I feel
something.
Nang bumitaw na siya ay tumayo ako at may kinuha sa bag ko. It's a bracelet.
Sinuot ko sa kanya ang bracelet. Mas lalong lumaki ang ngiti niya at nagpipigil ng kilig.
Syempre advance Peace offering narin to. Tsk porke pinatawag ko siya ay papakasalan ko na siya?! In her dream! Gusto ko lang talagang maghanap ng mapag-tritripan. It's boring.
"Using this bracelet I will find you after three years. Always wear it" I said.
Hindi maalis ang tingin niya sa bracelet na binigay ko. It's not an ordinary bracelet. It's my Mom's bracelet. Dad gave it to Mom when they are young. Wala na kasi akong makitang iba. Gusto kong talagang maniwala siya na papakasalan ko siya pagdating ng three years.
"Promise hihintayin kita" She said with a sweet smile in her lips.
END OF FLASHBACK ~
She was so silent, even me. Walang kahit na nagsalita sa amin. I don't want to marry her! But I think I don't have a choice. 'Cause my dad want me to marry para makuha ko ang mana ko. Hindi niya ibibigay sa akin ang mana kung hindi pa ako nag-aasawa. Kaya ito nalang ang naiisip kong solution.
Siya lang ang naisip ko para makuha ko na ang mana ko. After our wedding I will broke up with her. As easy as that. Makukuha ko naman na ang mana ko.
Pasalamat pa niya dahil papakasalan siya ng idol niya.
Alexia's POV
Hindi ko talaga akalain na magkikita kami ulit. Hayy tadhana na ba to?
Nang tumigil na ang kotse ay agad kong nilibot nag mata sa paligid. Nandito kami sa isang.... Mansion?
Jusko! Ang laki! Hindi naman sa ngayon pa ako nakakita ng ganito ka gandang mansion pero wow! As in wow! May water falls pa sa gitna ng mansiyon.
"Are you gonna stay there?"
Nabalik ako sa ulirat. Napansin kong nasa labas na pala siya ng kotse.
Tsk! Ang gentledog talaga nito! Di man lang ako pagbuksan?!
Padabog akong bumaba. Naglakad naman siya papasok. Kaya sumunod nalang ako.
"Hoy anong ginagawa natin dito?" Takang tanong ko.
"You'll see" tipid na tugon niya at hindi man lang ako nilingon.
May pa you'll see you'll see pa siya! , 'Di nalang ako diretsohin!
Pinagbuksan kami ng babaeng katulong na kaedad ko lang yata. Ang cute niya! Hindi siya mukhang katulong. Ang cute niya kasi.
"Master Xavier" magalang na bati niya at yumuko pa. Wow kala mo naman royalty.
Master Xavier pala ang tawag sa kanya. Xavier din ang tawag ng mga kaibigan niya sa kanya. Even sa iba pero sa'kin mas gusto ko yung Axel. Trip ko lang.
"Where's Mom?" Tanong ni Axel.
"Nasa loob po kasama ang Daddy mo " tugon naman ng babae. Ang cute niya talaga.
Pagkarinig niya ay agad na siyang nagtuloy-tuloy papasok.
Ngumiti naman ang babae sa akin. Ang bait pala niya.
"Magandang umaga maam --?"
"Alexia Mortecia, but you can call me Alexia" dugtong ko sa sasabihin niya.
Syempre pa English tayo baka English  pala to edi mabuti nang ready.
"Pwede po bang magtanong?" Nahihiya niyang sabi.
"Ayos lang tsaka wag mo na akong tawaging maam at wag mo narin akong pino-po magkaedad lang naman siguro tayo kaya Alexia nalang" saad ko.
"Pasensiya na maa—Alexia, tanong ko lang Girlfriend po ba kayo ni Master Xavier?"
Girlfriend? How I wish. Pero impossible naman yun.
"Hindi, ahm.. Hindi ko nga siya kilala kinidnap niya lang ako" tugon ko.
Totoo namang kinidnap niya ako dahil nagpupumiglas pa nga ako kanina na ibaba niya ako pero 'di naman nakinig. Tapos hindi din kami magkakilala. Tanging alam ko lang naman sa kanya ay pangalan niya at tungkol sa banda nila. Bukod don wala na. Hindi naman ako chismosa pagdating sa personal life niya.
"Ahh... Akala ko kasi girlfriend ka niya. Ikaw pa lang kasi ang dinala niyang babae dito" sabi niya.
Kumunot ang noo ko. Ako lang? Seryuso?
"Seryuso? Wala pa siyang dinadala na babae dito?" Pag-uulit ko. Tumango naman siya.
"Oo, bukod sayo wala na" sagot naman niya.
Waahh!! Ako pa lang ang nadadala niya sa bahay nila! Ako palang ang first! Pero...ano naman? Dinala lang ako. Wag assuming self masasaktan ka lang. Pero I feel special....
Special child. Chos hahaha..
"Ano pala pangalan mo?" Pag-iiba ko.
"Kia po" nakangiting sagot niya.
"Ang cute mo naman" pag-aamin ko. Honest lang talaga ako.
Nakita kong namula ang mukha niya. Sayang-saya to dahil nakatanggap ng complement ko.
"Salamat" mahina niyang tugon ng nakayuko.
"Sige pasok lang ako, iniwan na kasi ako ni monkey boy" paalam ko sa kaya.
"Monkey boy?" Naguguluhan niyang tanong.
"Ah, si Axcel. Huwag mong sasabihin ah." Natawa itong tumango sa'kin.