Brylle Maximo
NAKAKABINGING INGAY ng musika ang sumalubong sa akin ng pumasok ako ng bar kung saan naroon ang matalik kong kaibigan. Marahas akong huminga dahil sa inis na bigla kong naramdaman. Alam ng kaibigan ko na hindi ako mahilig sa maiingay na lugar pero madalas ay sa bar pa rin ako nito pinapapunta sa tuwing nagkakaproblema ito sa asawa nito. Tsk!
"What's up?" Pukaw ko sa kaibigan ko na umupo na sa katabi nitong upuan na nakaharap sa bartender na siyang nagbibigay ng mga orders. Napatingin ito sa akin at napangiti. Halata sa mukha nito na lasing na ito. Lumagok pa ito ng alak. "What is your problem now? You know that I'm also busy to my work but you still call me. Come on!" Tanong ko pa sa kaibigan kong si Sandro. Nagpakawala ito ng isang malalim na hininga.
"I'm t-tired!" Sagot naman nito na lumagok na naman ng alak. Napakunot-noo ako dahil mukang nahihirapan na nga ito. Napansin ko pa ang pagtulo ng luha nito. "I-I'm t-tired of our marriage" Dagdag pa nito. Natawa naman ako ng mahina bago bumuntong-hininga at tinapik-tapik ang balikat nito.
"Marriage is really tiring, bro. You knew it but you still chose this kind of life so you must stand with it. Every marriage are experiencing different kind of struggles, you just need to be brave and strong to solve it. Mag-usap kayo bro!" Payo ko dito na humingi na rin ng alak sa bartender dahil sa kakaibang emosiyon na dala ng sarili kong payo. Sinimulan kong inumin ang alak na ibinigay sa akin. Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Sandro. Naramdaman ko pa ang pag-akbay nito sa akin. Napatingin ako dito at napansin ko na nakangiti na ito ngayon.
"S-salamat, bro. Y-you are r-really a good friend of mine. T-thanks for your advice. Ang hirap pala m-magkaroon ng a-asawa na mas m-matanda, l-lagi n-nalang ako ang mali! Tsk"  wika pa nito bago lumagok ng alak. Natawa naman ako ng mahina. Si Sandro ay kaibigan kong Architect na nakapangasawa ng babaeng 10 years ang tanda dito kaya hindi nakapagtataka na may pagkakataon na hindi nagkakaintindihan ang mga ito.
"Mas mahirap magkaroon ng asawang bata" Napapaasik na sabi ko naman dito dahilan para ito naman ang matawa. Tsk!
"Is she s-still the same A-Alana C-Candra?"
"Yes. The still spoiled brat and childish kid" Napapailing na sagot ko dito habang napapangiti. Tumitig naman sa akin si Sandro at ngumiti. "What?" Nakakunot ang noo na tanong ko dito. Lumagok ako ng alak at iniiwas ko na rin ang tingin ko sa kaibigan ko.
"Ang hina mo naman, bro" Pang-aasar pa nito sa akin. Halata sa boses nito ngayon na nahihimasmasan na ito mula sa kalasingan. Tsk! Ang lakas sa alak!
"What do you mean?" Tanong ko naman dito habang lumalagok ng alak.
"Ang hina mo dahil hanggang ngayon ay hindi mo pa rin nababago ang asawa mo" Natatawa na sagot nito. Napa-asik naman ako ng mahina.
"Because that is not simple" sagot ko naman dito na parehas naming ikinatawa. Sabay pa kami nitong lumagok ng alak.
––
Alana Candra
"Kuya Sandro!" Masayang bungad ko sa pintuan ng buksan ko iyon. Nawala lang bigla ang ngiti ko ng mapansin ko ang lalaking buhat-buhat nito. Agad na naningkit ang mga mata ko sa inis. "Kuya Dro naman eh! Ba-bakit nilasing mo na naman 'yang lalaking 'yan? Hays! Nakakainis ka!" Nakalabi na tanong ko dito. Napakamot naman ito sa batok habang pilit na napapangiti.
"Haha sorry Alana, napadami kasi kwentuhan namin kaya napainom din siya ng marami" katwiran nito na iniabot na sa akin si Maximo na agad ko namang kinuha kahit medyo mabigat. Mabuti na ngalang at nakakatayo pa ito kahit papaano kaya hindi ako masyadong nahihirapan. "Sige Alana, una na ako. Baka hinihintay na rin ako ng asawa ko eh. Pakialagaan nalang ang kaibigan ko. Salamat" Dagdag pa nito bago mabilis na nawala sa aking paningin. Napabuntong-hininga naman ako.
Nang makaalis si kuya Sandro ay agad kong isinalampak sa mahabang sofa si Maximo at sinamaan ito ng tingin. Ngumiti naman ito dahilan para lumabas ang dimple sa pisngi nito. Nakaramdam ako bigla ng nakakaiba sa aking dibdib pero agad ko rin iyong binalewala at inirapan si Maximo. Padabog na inayos ko ang binti nito sa sofa.
"Bahala ka diyan!" Masungit na sabi ko pa dito bago ito tinalikuran. Hindi pa man ako nakakahakbang palayo ay napabuntong-hininga na ako at napalingong muli sa kinaroroonan ni Maximo. Napansin ko mahimbing na itong natutulog habang nakayakap sa sofa. "Pasalamat ka hindi kita kaya tiisin" bulong ko pa sa sarili bago naglakad papunta sa kusina para kumuha ng isang plangganang tubig at bimpo.
Pagkabalik ko sa kinaroroonan ni Maximo ay dahan-dahan kong hinubad ang suot nitong t-shirt para mapunasan ang buo nitong katawan ng basang bimpo. Sanay na ako sa gawaing ito dahil madalas ko itong gawin sa tuwing umuuwi itong lasing dahil kay kuya Sandro.
"Painom-inom ng alak, mahina naman!" Sermon ko pa dito na ngayon ay binibihisan na ito ng malinis na t-shirt.
"Wife!" Sigaw nito na bigla nalang akong hinalikan sa noo. Agad ko naman itong tinulak pahiga sa sofa.
"Ano ba Maximo? Lagi ka nalang! Manyak ka talaga! Isusumbong kita kay kuya" Nakalabi na pananakot ko dito pero ngiti lang ang naging tugon nito sa akin. Ipinikit na rin nito ang mga mata kaya inis na tumayo nalang ako at tinalikuran na ito. Nakakainis! Nakakainis dahil sa tuwing nalalasing si Maximo ay lagi itong nagnanakaw ng halik sa akin at kinabukasan ay wala naman itong maaalala.
Kinabukasan ay naabutan ko na nasa kusina na si Maximo at nakaupo na sa isa sa mga upuan na nakaharap sa lamesa. Agad ko ring napansin ang mga pagkain na nakahain sa ibabaw niyon. Nakaramdam ako bigla ng gutom kaya mabilis akong lumapit doon. Uupo nalang sana ako ng bigla namang nagsalita si Maximo na noon ay umiinom na ng kape nito.
"Wash your hand and face first, Alana" wika nito na binigyan pa ako ng masamang tingin. Napasimangot naman ako at nagsimula na ulit tumayo ng tuwid para maghilamos at maghugas ng kamay.
Pagkatapos kong maghugas ng kamay ay pumunta muna ako ng refrigerator para kumuha ng softdrinks na siya kong paboritong inumin. Napamulaga ako at hinagilap ng tingin ang softdrinks in a can na kabibili ko lamang noong nakaraan.
"What the fuck? Nasaan na iyong-----"
"Watch your words, kid. Don't curse again or else I'll punish you" singit naman bigla ni Maximo na ikinatingin ko dito.
"Nasaan ang mga softdrinks Maximo?"
"I'll throw them away! Take water instead" balewalang sagot nito na bumaling na ulit sa iniinom nitong kape. Agad na umahon ang inis ko para dito kaya agad ko itong sinugod ng suntok. "What are you doing, Alana? Stop it!" Halatang nagulat na reaksiyon ni Maximo dahil napatayo pa ito sa gulat.
"Wahhh! Bakit mo tinapon? Ang sama mo talaga! I hate you! I hate you!" Sigaw ko dito na sunod-sunod ang ginawa ditong pagsuntok. Sinubukan nitong umilag pero hindi pa rin ako tumigil na suntukin ito. Sobrang naiinis na ako dito.
"Stop it Alana Candra! You are too much!" Suway nito sa akin na hinagilap ang kamay ko para pigilan ako sa ginagawa ko ditong pagsuntok pero lalo lang ako ditong nainis kaya mas sinuntok ko pa ito.
"Ayoko! Ikaw ang mas sobra! Napakasama ng ugali mo. Ang malas-malas ko sayo! I hate you! Sana hindi nalang ikaw ang naging asawa ko. Sana hindi ikaw ang pinili ni kuya! Sana hindi nalang ikaw ang------"
"I told you to stop, Alana Candra!" sigaw ni Maximo na ikinatigil ko bigla. Napansin ko na masyado itong seryoso ngayon. Hindi rin ako makapaniwala na magagawa ako nitong sigawan. Madalas ko itong suntukin noon pero hindi naman ito nagalit sa akin ng katulad ngayon. Napalabi ako at hindi na napigilan pa ang maluha. Hindi naman ako pinansin ni Maximo kaya wala akong nagawa kung hindi talikuran nalang ito at bumalik sa aking kwarto habang umiiyak.