Isabella's Pov
          "Are you out of your mind, Bella?" Nakapamewang at hindi maipinta ang mukha na tanong sa akin ni Kate.
         Day off ko ngayon kaya nandito sila ni Vana sa condo ko. At pagkatapos nilang marinig ang kuwento ko tungkol sa mga nangyari sa Samaniego Group of Companies. Especially ang panliligaw sa akin ni Calix Samaniego, ay hindi maipinta ang mukha ng dalawa. I already told them, too, that I had already accepted Calix as my suitor.
          "Kate already warn you about Calix, right?" Vana asked me.
         "Yes. But I can feel his sincerity. Inamin niya nga na pinagpustahan nila ako ng kaibigan niya, eh. Pero seryoso siya sa panliligaw sa akin kaya nag-sorry siya," I explained to them.
         "And you believe him?" Kate exclaimed.
         "Y-yes..." Mahinang sambit ko.
        "What happened to the smart Bella we know? You don't easily trust guys, 'di ba?" Hindi makapaniwala na tanong sa akin ni Vana.
        "Yeah, but there is something in him that makes me trust him. I don't know what happened. I guess I like him,"  salaysay ko sa dalawa.
        "That's Calix. That's why I warned you about him. But still, you let yourself fall into his trap." Sabay irap sa akin ni Kate.
        "Hindi mo ba naisip na baka parte lang 'yon ng strategy niya? Para mahulog ka sa kanya, para siya ang manalo sa pustahan nila?" Vana asked me again.
       Napaisip naman ako sa tanong na iyon. And it makes sense. Posible nga na ganoon ang naisip ni Calix. Para paniwalain ako na sincere siya sa panliligaw sa akin. Pero hindi ko talaga maintindihan ang sarili ko at ang nararamdaman ko. Nagtatalo ang puso at isip ko. Alam ko na may basehan ang hindi pagsang-ayon ng mga kaibigan ko na magpaligaw ako kay Calix. Pero iba kasi ang sinasabi ng puso ko, eh. Posible ba na sa napaka-iksing  panahon ay nahulog na agad ako sa kanya?
            "Mag-resign ka na kaya, Bella. Sa company ninyo ka na lang magtrabaho." Suggest ni Vana na hinawakan pa ang kamay ko. "Para makaiwas ka na sa Calix na 'yan." Dagdag pa nito.
           "Vana is right. Umalis ka na sa company nila, para tantanan ka na ng womanizer na 'yon," sang-ayon naman ni Kate.
            "Sa tingin niyo iyon ang dapat kong gawin?" Tanong ko sa kanilang dalawa. "Magre-resign ako para iwasan siya? Pwede ko naman siyang iwasan kahit sa company nila ako nagtatrabaho, eh."
           "Are you sure? Kaya mo siyang iwasan?" Nakataas ang isang kilay na tanong sa akin ni Kate.
          "O-oo," alanganin na sagot ko kay Kate.
          "See? May doubt ka. Hindi ka sigurado kung kaya mo siyang iwasan." Napapalatak pa na saad ni Kate.
         "Kaya ko! Kakayanin ko, kaya 'wag kayong mag-alala." I said to them, para makampante sila.
         "Siguraduhin mo lang Isabella Montreal. Alalahanin mo 'yung goals mo. You want to be independent and successful. And Calix Samaniego would be your failure. Kapag hinayaan mo na mahulog ka sa kanya ng tuluyan." Mahabang salaysay ni Vana.
           "Nag-uumpisa ka pa lang, Bella. Don't let Calix Samaniego be your downfall," payo rin sa akin ni Kate.
          May point naman sila. And I know they were just concerned for me. At ayaw lang nila na mapahamak ako at magkamali.
And I guess they are right. I have to stay focused on my goals. And Calix Samaniego is just a distraction.
Kaya naman, I decided to talk to him kinabukasan.

*****
As usual sa entrance pa lang ng building ay may naghihintay na sa aking bouquet ng bulaklak. May nakaabang na rin na Coffee and slice of cake sa cubicle ko.
Some of the employees were congratulating me. Dahil nililigawan ako ng CEO. Hindi rin mawawala ang mga judger at basher. But I don't care about them. Kilala ko naman ang sarili ko. I'm here for work and experience. That is why I have to talk to him, once and for all.
I decided, na pumunta sa office niya during lunch break. At mukhang ipinagbilin niya na ako kay Olivia na papasukin kaagad ng diretso sa office niya sa tuwing pupunta ako. Dahil tinanguhan lang ako nito pagdating ko.
Nang nasa tapat na ako ng pinto ay bigla akong kinabahan. Kinailangan ko pa na huminga muna ng malalim bago ko dahan-dahan na binuksan ang pinto ng opisina ni Calix. I saw him na nakaupo sa kanyang swivel chair habang may pinipirmahan na mga papeles. Naagaw ko ang atensyon niya ng tuluyan akong pumasok sa loob.
"Hello!My Bella! What brought you here?" He said, at agad na tumayo para lapitan ako.
Nagrigudon naman bigla ang puso ko dahil sa ginawa niyang pagtawag sa akin.
He called me, "My bella!" Tili ko sa isip ko.
Hindi dapat pero bakit kinikilig ako?
No! You have to pull yourself together, Isabella.
Sita ko sa sarili ko, sa isipan ko.
Napalunok muna ako bago magsalita. "Ahm... I have to tell you something." Nag-iwas ako ng tingin sa kanya. Hindi ko kayang salubungin ang mga mata niya.
"What is it? Are you going to ask me to have lunch with you?" Nakangiti nitong tanong sa akin.
At mali yata ang desisyon ko na mag-angat ng tingin sa kanya. Dahil nawala na naman sa wisyo ang utak ko nang makita ko ang ngiti niya.
"Ha? Ahm... Ano k-kasi.... Ahmm...O-oo, tatanungin sana kita kung nag-lunch ka na." Nauutal na turan ko sa kanya dahil sa sobrang kaba.
"Naunahan mo ako. I'm about to ask you for lunch. May tinatapos lang ako." Nakangiti pa rin na saad nito.
Lagot na! Ano ba ang nangyayari sa akin? Paano na 'yung sasabihin ko sa kanya dapat?
"Can you wait for me? I'll just finish signing those papers." Nakangiting itinuro nito ang mga papeles na pinipirmahan kanina nito pagdating ko.
"Ahm...O-okay, Sir," nahihiya na tugon ko sa kanya.
"I already told you not to call me sir. Just call me Calix." Pagtatama nito sa akin. Okay, now have a seat and wait for me. I will be quick." He assisted me to the couch near his table. Saka ito nagmamadaling bumalik sa mga pinipirmahan nito kanina.
Wala na akong nagawa kung hindi ang sumunod na lang sa kanya at hintayin siyang matapos sa ginagawa niya.
Mamaya ko na lang siguro sa kanya sasabihin ang mga dapat kong sabihin.
Nawawala talaga ako sa focus kapag kaharap ko na siya.