Chapter Five : Royalties
Tahimik na kumakain kami sa mahabang mesa nang biglang bumukas ang malaking pinto ng dining hall. Apat na lalaki at isang babae ang nagtatawanang pumasok. Natigil lang sila nang tumikhin ang hari.
"Pasenya na po Amang Hari at Inang Reyna. Hindi namin alam na may mga bisita pala," magalang na paumanhin nung babae.
Pinasadahan ko ng tingin ang kanyang kabuuan. She's wearing a really beautiful blue gown and she's also wearing a tiara on her head. She must be a Princess. Maganda sya, may maputi at makinis na kutis. Mukhang hindi sya nadadapuan ng lamok dahil sa wala naman syang ni isang pekas sa balat. Sana all!
"Maupo na kayo! Si Warren nasan na?" mahinahong tanong ng reyna.
Sabay sabay na nagsi upo ang lima sa harap namin.
"Nasa ikatlong palapag po Tita Luisha. Mukhang tinutulungan na mapabilis ang paglilinis ng mga kwarto." Yung lalaking may pulang buhok ang sumagot. Marahan namang tumango ang reyna sa sagot nito.
"By the way, mga iha at iho nakalimutan naming magpakilala kanina. Masyado kase kaming binigla kanina ni Warren nang ibalita nyang may nakapasok daw dito sa aming bayan. Pasensya na!"
"Ayos lang po iyon," nahihiyang sagot ni Ashley.
"Ako nga pala si Luisha Moonteria-Del Fierro at ito ang asawa ko si Harold Del Fierro. At ang mga kabataang nasa iyong harapan ay ang mga pamangkin namin. Si Moncheska ang panganay aming anak. Ang nasa kanyang tabi ay si Kaleb Nataleon, ang sunod ay ang kambal na sina Marion Joshua at Mikel Jacob at ang panghuli ay si Axxon Jarrick. At iyong nakakita sa inyo kanina ay si Warren Jake. Anak sila ng tatlong kapatid ng asawa ko," paliwanag ni Reyna Luisha.
"Ako naman po si Luna. Luna Ashairika Silvan. At sila naman po ang mga kaibigan ko. Si Ashley, Maicko, Lucas at Timothy." pagpapakilala ko sa aming lima.
"Luna!" rinig kong bulong nung Moncheska which is the Princess of this Palace.
"Hah?" takang tanong ko sa kanya. Umiling lang sya bago ngumiti sa akin. Naguguluhan namang nagpatuloy ako sa pagkain.
"Matanong ko lang, bakit kayo napadpad sa lugar namin?" kalmadong tanong ni Haring Harold.
"May mga katanungan kaming nais na mabigyan ng kasagutan. Mga sikreto ng aming tunay na pagkatao na nais naming nalaman ang katotohanan. At alam naming dito namin iyon matatagpuan."
Nagkatinginan ang mag-asawa. At ganun din ang limang magpipinsan dahil sa sinabi ko.
"Hehehe! Pagpasensyahan nyo na po si Buwan, pagod lang sya. Naligaw lang po talaga kami dito at hindi namin alam ang daan palabas," inawat ako ni Ashley at tiningnan ng seryoso.
WHAT? Totoo ang sinabi ko ah!
"Nais nyo bang manatili muna dito?" tanong ni Haring Harold.
"Kung mamarapatin nyo po sana ay oo, nais po muna naming manatili sa lugar ninyo. Ngunit hindi dito sa palasyo." Ako na ang sumagot.
"Nauunawaan namin. Ngayon hanggang bukas lamang kayo mananatili dito sa palasyo kung iyon ang inyong nais. At sa susunod na araw ay ipahahatid ko kayo kay Warren patungo sa Oldcrest Village kung saan doon naninirahan ang mga students ng A.D.M."
"Maraming Salamat po!"
At muling nagpatuloy kami sa pagkain. Napatingin ako kay Moncheska dahil nakatitig ito sa akin. Agad naman itong umiwas nang mahuli ko sya. Kibit balikat na ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon.
NATAPOS ang tahimik na pananghalian sa dining hall ng palasyo. Pinagpahinga muna kami ni Reyna Luisha dahil mukha daw kaming mga pagod. Hindi naman kami tumanggi dahil nakakapagod talaga. Maging ang pag akyat sa mahabang hagdan ay nakakapagod. Jusko po!
"Mukhang nawawalan yata ako ng hininga kapag pinagpatuloy ko pa ang pag akyat. Hoy! Lucas buhatin mo nga ako," Ashley said then sat at the middle of the staircase.
"Ayoko nga! Ang bigat mo tapos papabuhat ka pa. Kung ML 'to papayagan kitang magpabuhat pero hindi eh."
"Ang damot mo!"
Nakarinig kami ng isang mahinhin na tawa mula sa ibaba ng hagdan. Mula iyon kay Moncheska. Napatayo ng maayos ang apat.
"Mahal na Prinsesa Moncheska." bati ng apat maliban sa akin.
"Cut the formality. Cheska ka na lang or Mon magkakasing edad lang yata tayo eh, or not. Pero seriously guys, let's be casual, okay?"
Tumango naman silang apat. Ngumiti si Cheska bago tumingin sa akin.
"Luna!"
That voice! I think narinig ko na sya somewhere or its just me and my imagination?!
"You seems familiar with me. I can feel something when I heard your name. Nagkita na ba tayo? What do you call that in mortal world? Lukso ng dugo?"
I shrugged my shoulder.
"I don't know! Ngayon lang kita nakita." napangisi sya. Katulad ng ngisi ni Warren sakin kanina. No dout! Magpinsan nga sila.
"Brave! You're something! I like your attitude. Mas lalo ko tuloy gustong makilala ka pa. Can I?"
"Pwede naman. Baka kilala mo kung sino ba talaga ako." sagot ko saka ngumiti.
I can feel it. There is something between us and I don't know what it is. May nagsasabi din sa akin na hindi masamang kilalanin ang prinsesang nasa harapan namin ngayon.
Nagpaalam na sya dahil may training pa silang gagawin. Muli kaming naglakad paakyat. Nang makarating sa third floor ay agad kaming napasandal sa dingding.
"Pwede nang mag exercise dito every morning. Hoooh!" sigaw ni Ashley. Tama lang ang kanyang tinig para kami lang ang magkarinigan.
Nakangising si Warren ang bumungad sa amin.
"Kanina ko pa kayo hinihintay. Bakit ang tagal ninyo?" masungit na tanong nito na ikina irap ko. I know he saw that kaya napangisi sya.
"Kase po kumain pa kami at masyadong mahaba ang hagdan kaya nakakapagod umakyat," si Ashley ang sumagot.
"Halina na kayo. Ihahatid ko na kayo sa inyong kwarto." Nauna syang naglakad at sumunod lamang kami.
Tatlong kwarto ang nadaanan namin which is rooms nina Lucas iyon.
"Prince Warren, pwede bang share na lang kami ni Buwan sa room? Malaki naman ang kama at isa pa sanay kaming magkatabing dalawa. In mortal world you know?!"
"Looks like Your Highness already introduced me, huh! Hmm? Sure, if thats what you want Mi Lady!"
Mukhang kinilig pa si Ashley dahil sa huli nitong sinabi. Mukhang uso din pala playboy dito ah!
Tinuro nya ang pintong nasa dulo. Dahan dahan nyang binuksan iyon at pumasok kaming tatlo. Isang malaki at malawak na kwartong pangbabae ang tumambad sa amin.
Panu ko nasabi? Well, halata namang pambabae ang kwarto dahil sa style nito. Hindi sya kulay pink pero bawat detalye ng kwarto maging ng kama, at ang malaking salamin na may mga kung ano anong girls stuff sa ibabaw ng table sa harap ng salamin ay naririto.
Nilibot ko ang tingin sa kabuoan ng kwarto. Wala akong masabi kung
sobrang ganda.
"This is Princess Luna Ingrid's room. Sana! Pero nakakalungkot lang dahil hindi manlang nya ito nasilayan. Maging sya ay hindi manlang namin nakasama ng matagal." May lungkot sa boses ni Warren.
Luna Ingrid?
"Sino sya?" tanong ko. Gusto kong malaman kung sino sya.
"Bunsong kapatid ni Mon. Nawala sya nang sanggol pa lamang pagkatapos ng malakas na bagyo na nangyari matagal na panahon na ang nakalilipas. At hanggang ngayon ay hindi pa sya nahahanap. Naiisip ng ilan na baka napunta sya sa mundo ninyo, ng mga tao. Marami nang sumubok na hanapin sya doon ngunit walang nagtagumpay dahil masyadong malaki ang mundo ng mga mortal." kwento nya.
Now I know! Kaya ganun na lang tumingin sa akin si Moncheska ay dahil nangungulila sya sa kanyang kapatid. Lalo na at pareho pa pala kami ng first name.
She must be really sad and hurt that time. Nawala ang kanyang kapatid.
Tila may karayom na tumurok sa aking puso sa isiping iyon. Maybe it must be the message of the story and nothing more.
Nagpaalam na sya dahil late na sya sa training nila.
"HAAAYYYYY! Nakahiga din sa malambot na kama ng palasyo. Jusko! I can't imagine na nangyayari ito sa atin ngayon. Maging iyong ginawa ko kanina ay nakakakilabot." pabagsak syang humiga sa kama. Ako naman ay nagtungo sa terrace ng kwarto at sumilip sa labas.
Malawak ang kapaligiran at kitang kita ang buong lugar mula sa aking kinatatayuan.
"Ash naniniwala ka ba sa powers?" tanong ko out of the blue habang nakatanaw pa din sa malawak na hardin sa ibaba.
"Ako? At powers? Ewan! Pero kung magkakaroon man ako ng isa siguro masarap sa pakiramdam iyon. Naniniwala ako na hindi iyon isang sumpa kundi isang blessing. Like yung kay Lucas. Its an advantage for him to hear anything around him kahit nasa malayo pa man sya," aniya.
Pareho kami ng naiisip. Napangiti ako dahil kapag inamin ko sa kanya ang totoong sya hindi na sya masyadong mag frefreak out.
Humarap ako sa gawi nya at lumapit. Umupo ako sa gilid ng kama.
"I think you have one."
Naguluhan naman sya sa sinabi ko kaya agad syang bumangon at kunot noong humarap sa akin.
"Huh? Ano? Enlighten me please."
Hinawakan ko sya sa magkabilang balikat at pinakatitigan.
"Powers! You have one. May powers ka. O kung hindi man siguro skill or charms na lang. Kakayahan. Kakaibang kakayahan."
"W-What? Pa-Paano?".
"Naalala mo kanina nung sumigaw ka. Hindi sya normal na sigaw kapag natatakot. Malamang ay unti-unti nang mabubuhay ang kakaibang kakayahan na meron sa loob mo at dahil sa masyado kang nagulat kanina ay hindi mo namalayan na nagamit mo sya. Look, muntik nang mawasak ang puno at imbes na bumagsak sa atin tumalsik ito dahil sayo. And I think that one is your strenght," pagpapaliwanag ko sa kanya.
"Masyado na pa akong naging madaldal kaya ganun ang kakayahang meron ako?" pagbibiro nya pa.
Akala ko ay nagtatanong pa sya pero mukhang gets nya. Matalino syang babae at alam kong alam nya ang nangyayari sa kanya. Ramdam nya iyon.
"Marami akong tanong na kailangang mabigyan ng kasagutan nina Mom at Dad."
"Dito mo simulan. Kapag nalaman mo na kung ano bang meron sayo ay saka tayo haharap kina Tita, okay ba?"
Tumango naman sya sa akin.
BANDANG alas tres na kami nagising dahil sa pagod. Dinalhan din kami ng maid ng damit para makapag linis at makapagbihis. Dalawang pares ng above the knee dress na bkue and yellow at maging ng shorts and undies ang binigay ni Ate May- sya yung maid.
Matapos maligo at mag ayos ng sarili ay napagpasyahan na naming bumaba. Kinatok muna namin ang kwarto nung tatlo bago kami sabay sabay na bumaba.
Pagdating sa first floor ay napansin naming nagkakagulo ang mga maids at guards. May mga naririto ding hindi namin kilala. Nakasuot sila ng formal suit na pang royalty talagan. Jusko! Hindi ako sanay sa tanawin.
May dumaang maid sa harap namin kaya agad k syang tinawag.
"Ano pong nangyayari? Bakit kayo nagkakagulo?"
Aligaga itong sumagot. Kinakabahan at natatakot.
"May nawawala. May magnanakaw na nakapasok sa palasyo," takot na sagot nito bago nagmadaling umalis papasok sa loob ng kusina.
Isang malakas na tunog ng nagbukas na pinto ang narinig namin. Agad kaming binaalingan ng tingin ang bumukas na pinto at walo-- no! Sampong mga kabataan ang pumusok kasama si Moncheska at ang limang
magpipinsan.
This must me the Royalties!