logo text
Adicionar à Biblioteca
logo
logo-text

Baixe este livro dentro do aplicativo

Chapter 7

Shara Pov
Pagkatapos naming magpaalam nila Lea ay domeretcho naman kami sa Restaurant nila Tito Lawrence madami din silang branches sa boung pilipinas at meron din asa iba't ibang bahagi ng mundo katulad din ng aming restaurant si Tita Marrecris kase ay isang chef kaya meron din silang restaurant. Kumain nag kwento han nagbangayan pero namimiss ko na si Lea sobrang lungkot ko sa totoo lang parang kapatid na kase ang turing ko sa kanya kahit na ilang taon palang kaming magkakilala ay napalapit na ang loob ko sa kanya. Andito ako ngayon sa may veranda pinagmamasdan ang mga tanawin andito kase kami sa 3 floor VIP room ng restaurant at natatanaw ko ang malwak na garden napakaganda.
" huwag mo mashadong isipin si Lea baka mamaya eh mahulog sha oh kaya matisod sha haha" sabi ni Axel
" hayop nang gugulat ka naman eh alam mo namang nangmumuni-mumuni ako dito eh" sabi ko naman sa kanya
" Hahah sorry naman daw" sabi naman niya at pinagmasdan din niya ng napakagandang tanawin
Nanatili kaming ganon walang umiimik ng tawagin kami nila mama na umowi na. Pumasok naman kami ni Axel at nag paalam na sa bawat isa. Kanina pa pala hinatid ng driver nila tita Valerie sila Lea sa airport kung nasaan ang aming private plane. Alam kung di pa binubuksan ni Lea yung gift ko sa kanya dahil hindi pasha tumatawag eh haha shempre nilagay ko na doon lahat number ko, fb name, Ig name, at tweeter kahit na alam kung di niya gagamitinyung mga yun pero malay mo hahaha. Kahit papaano ay medjo gumaan ang aking pakiramdam aantayin ko nalang ang kanyang pag tawag sa akin. Habang nasa byahe kami pauwi ay naka edlip ako naramdaman ko nalang ang pagyogyog ni Kuya Alex sa akin.

" Sha gising na andito na tayo" sabi niya sa akin
" sige kuya" sabi ko naman sakanya
Inalalayan niya ako makababa kase antok na antok na kase ako at pagod nadin. Inalalayan niya ako hanganag sa kwarto ko humiga na ako agad dahil hindi ko na kaya mamaya nalang ako magpapalit.
" sleep well princess" sabi ni kuya sabay halik sa nuo ko
Oh diba ang sweet ng kuya ko . Kahit lagi kaming nagbabangayan oh nagaasaran pag kaming dalawa lang ay lumalabas ang kanyang pagka sweet ang caring sa akin. Shanga pala kuya ko sha ng mga 1 minute lang naman haha pero kahit nadaw kuya po padin siya. Hayy makatulog na nga muna mamaya na ako magpapalit.
zzzzzzzzzzzz
Lea Pov
Hayy sa wakas naka landing nadin kami hindi padin ako sanay na sumakay ng eroplano medjo nahihilo ako haha ewan ba basta kakaiba ang aking pakiramdam tuwing sumasakay ako ng eroplano. Mga 6:30 din kami naka dating dito sa airport ng probensya sabi ni papa kung sumakay daw kami ng ruru eh baka bukas pa kami makarating dito. Kumain din muna kami sa eroplano bago kamimakarating tumangi nga kami eh pero yun daw ang bilin ni Tito Armando sa kanila kaya naman ay pinagluto nilakami madami ngang pagkain at meron pang cake kamo. Napaka blessed ko at nakilala ko ang mga katulad nilang mabubuting tao. Nagenjoy naman sila mama at papa sa kinain namin naiyak nga si mama eh haha hayy hindi po alam kung paano ko masusuklian ang kanilang kabaitan sa amin. Ngapala nung paghatid sa amin ng driver nila Tita Valerie ay madami ding mga gift ang pinamigay nako grabe hindi ko alam kung ano-ano yung mga yun ang sabilang sa amin ng ng driver nila eh bigay daw nila tita Valerie at nung mga kaibigan niya kaya alam kung galing to sa mga magulang ng mga kaibigan ko. Naiyak nga ako nung nakita ko eh kaya sisiguradohin kung pagdaing ng araw ay ako naman ang magreregalo sa kanila.
Pagkababa namin ay maysumalobong sa amin na lalaki na nakasuot ng all black nakakatakot nga sha eh.
" good evening po manang Esabella, ako nga pala si Kim, ako po ang maghahatid sa inyo sa inyong bahay bilin ni Sir Lawrence po" sabi nung men in black
" magandang gabi din iho, nako talaga yung si Lawrence nag abala pa. oh sha tara na kunin na natin ang mga gamit natin Lea tumolong ka sa pagkuha ng mga gamit natin." sabi naman ni mama
" opo ma" sagot ko naman
" okay na po manang kinakarga na po sa sasakyan yung mga gamit niyo." sabay turo niya sa sasakyan na may nag kakarga na dalwang naka men in black din
" maraming salamat iho, maari bang tawagan mo si Sir lawrence mo upang makapag pasalamat kami wala kase kaming load eh kaya kung maari lang eh ikaw na ang tumawag sa kanya" sabi naman ni papa
" oo naman po Kuya" sabi niya at kinuha ang kanyang cellphone
" good evening sir Lawrence andito napo sila gusto daw po kayong makausap ni Kuya Clifford" at bago ibigay kay papa
Hindi ko na pinakingan ang kanilang usapan dahil pumonta ako sa maynagkakarga ng mga gamit namin tinignan ko yung mga gamit namin kung kompleto ba baka kase may naiwan kami pero pagsilip ko bakit parang dumami?
" teka kuya bakit parang dumami yung mga gamit namin hehe" tanong ko doon sa isang men in black
" magandang gabi po maam. Meron po kaseng ibang mga box na galing kina sir Lawrence pinapamigay po sa inyo po" sabi naman niya
" nako wag na ma'am Lea nalang haha hindi naman ako mayaman tulad nila sir Lawrence heheh mga kaibigan ko lang ang mga anak nila at kakilala ng magulang ko sila Tito Lawrence. Hindi nga namin expect na hangang dito eh may maghahatid sa amin pauwi hehe. Salamat nga pala mga kuya " ngiti ko naman sa kanilang dalwa
" nako maam walang anoman po trabaho po namin ito na maehatid kayo sa inyong bahay" sabi naman nung kasama pa niyang isa
Ngumiti lang ako sa kanila at inantay namatapos sila ilang sandali lang ay dumating si Kuya Kim yung kausap nila mama kanina.
" ma'am Lea tara na po" tawag na niya sa akin
Tumango lang ako bago sumkay sa sasakyan nasa gitna naman sila mama at papa pumonta naman ako sa kanilang likoran pumasok naman si Kim at umopo sa may pinaka likod kasama niya yung dalawang nag kakarga kanina. At may nakita naman akong dalwang men in black na pumasok sa driver sit at sa shotgun seat. Nakakapagtaka talaga tong mga to eh hindi naman kami mayan para bantayan ng ganito hahaha anong makukuha nila sa amin kung sakali hahah mga bugok lang ang mga ganon na mang hohold up ng mahihirap na kaatulad namin. Pero na cucurrios talaga ako eh saan nangaling yung dalawang yun eh hindi ko sila nakita kanina narig ko di nanagsalita si Kim pero di ko kilala kung sino kausap niya. Kaya tumalikod ako upang tanongin sana siya ngunit nag sasalita pasha sa kanyang damit huh? paano daw.
" Let's go Gerald, Ry sundan niyo na lang kami" sabi niya hindi ko alam kung sino kausap niya ang wierd niya talaga
" ah eh pwede palang kausapin ang damit ngayon? sumasagot din ba yan hindi po pa kase na try yan eh? At shaka saan nangaling yung dalawang men in black sa harap hindi ko sila nakita kanina eh. At shaka bakit puro black ang suot niyo favorite color niyo rin ba ang black tulad ko?" tuloy tuloy na tanong ko kay Kim
Tumawa tawa naman yung dalawang kasama niya siniko naman niya itong dalawa upang tumigil nakita ko yun huh ang brutal naman nitong si kuya.
" Kuya Kim bakit mo naman po sila siniko tumatawa lang naman sila." sabi ko at sha namang kinatawa lalo ng mga ito pati narin yung diver at kasama niya sa harap ay tumawa pati rin sila mama at papa.
" anak huwag ng madaming tanong kay Kim" sabi ni papa
" ayos lang po Sir Clifford" sabi naman ni kuya Kim
" ma'am Lea hindi ko po kinakausap yung damit ko meron po kase kaming earpiece at may mic po na naka kabit dito sa may damit namin( pakita niya ng maliit na mic) at shaka yung dalawa pong sa harap ay pumonta po sila sa ticket office opang kumoha ng pass upang makalabas po tayo sa airport kaya hindi niyo po sila nakita. At shaka black lang po talaga ang uniform namin ma'am." sagot ni kuya Kim
" ah okay eh sha nga pala kayong dalawa anong pangalan niyo si Kuya Kim lang kase ang kilala ko eh." tanong ko sa dalawang kasama niya tumawa naman yung dalawa
" patawa kanaman po ma'am Lea haha, ako nga pala si Kev" sabi nung nasa right side
" hahaha ako naman si Lee" sabi naman nung nasa left side
" ahh nice to meet you din wag niyo na akong tawaging ma'am mahirap lang kami nakikisakay lang kami dahil sa yun na nga bilin sa inyo ni Tito Lawrence" ngiting sabi ko sa kanila
Tinalikoran ko naman sila dahil inaantok nadin ako dalawang oras pa daw ang byahe namin eh. Makatulog na nga muna.

Comentário do Livro (28)

  • avatar
    Jay Bombana

    parang nawawalan nako ng pag asa

    03/08

      0
  • avatar
    Gen Andrea Salazar

    good

    06/06

      0
  • avatar
    Jomaria Kristel B. Samilin

    dhmhydkyddhydykdydytdydydtdktdtdstgskgshdtsstkgskdyyddytkydhdmhhzhzngzgdgdgststskragsgMghxdgdkdystatararkstsyTGHHzydyYrafs

    15/04

      0
  • Ver Todos

Capítulos Relacionados

Capítulos Mais Recentes