Ariela Lea Pov
Ito na ang araw ng aming graduation napa ka saya ko kase ako ang valedictorian sinabi na sa akin ng aming adviser nung practice namin kaya naman ay nag handa ako ng maikling speech. Nagmadali akong magpalit at shaka ako lumabas.
" ma pa tara na po" aya ko kila mama at papa
" ang ganda naman ng aming anak" sabi ni papa
Ngumiti lang ako sa kanila bago kami lumabas ng bahay. Malapit lang ang aming paaralan kaya nilakad lang namin at shaka medjo maaga pa naman eh. Saktong 7:30 ay nakarating nadin kami sa school pagdating namin sa gym kung saan gaganapin ang graduation ceremony ay nabatun namin sin na Shara at mga kaibigan ng kaibigan ng kambal niya na naging kaibigan din namin.
" bhe andito na pala kayo kanina panamin kayo inaantay" sabi ni Shara
" hehe naglakad kase kami. Bakit nga pala kayo na sa labas?" tanong ko
" inaantay lang namin kayo. Shempre no best friend ko kaya ang valedictorian" ngiting sabi naman ni Shara
" nako loko loko ka naman haha" sagot ko sa kanya
" sha nga pala ma, pa sha nga pala yung kinekwento ko sa inyo" sabi naman ni Shara sa kanyang mga magulang
" congrats pala iha ikaw pala yung sina sabi netong madaldal naming anak. Ako nga pala ang ama niya si Armando." sabay shake hands naman niya sa akin
" nice to meet you po sir Armando."
" nako iha tito na lang mashadong pormal ang sir at nagmumukha akong matanda haha" sabi naman niya kaya nagtawanan sila
" Eh matanda ka naman talaga ah haha, ako nga din pala si tita Sharmaine mo. Iha sabihin mo sa akin inaapi ka ba ni Shara huh pinapagawan ka ba ng mga assignment niya noon?" tuloy tuloy na sabi naman ni Tita Sharmaine
" nice to meet you din po tita Sharmaine. Nako hindi po maam ay este tita hehe" sagot ko naman
" mabuti naman kung ganon haha" tawang sabi niya
" nako ma kahit mahirap naman ang mga assignment at project namin ako padin ang gumagawa no" pag mamaktol naman niya.
Tinawanan lang namin sha.
" nako kami din iha papa kila din kami no total kaibigan ka nadin ng mga anak namin. Call me tito Raymond" tatay nila Axel at Lance
" call me tita Crisanta" ngiting sabi ng kanilang ina
" ako naman ang tito Lawrence mo" sabi naman ng papa ni Kevin
" I'm tita Marrecris" sabi ng nanay ni Kevin
" I'm Jhonny by the way call me tito okay pag si Armando lolo na lang hahah" tawa naman niya tatay ni Ryan napag alaman ko din pala na mag kapatid sila ng nanay nila Shara
" ako naman ang tita Valerie mo " sabi ng mama ni Ryan
" hoy jhonny boy anong lolo mas mukha ka pang lolo sa akin eh" maktol naman ni tito Armando
Nag si tawa naman kaming lahat sa inasta ng dalawa haha.
" maligaya po akong makilala kayong lahat napaka buti po ng mga anak niyo di po sila tulad ng ibang tao na mapagmata sa kapwa." sabay bow ko sa kanila
" nako iha wag ka nang mag bow jan nakakahiya haha" sabi namn ni Tita Crisanta
" sha nga pala sila naman ang aking mga magulang si Mr. Clifford at Mrs. Esabella" ngiting sabi ko sa kanila
" hahah kinagagalak ko uli kayong makita mga ma'am sir" sabay bow ni mama
" hindi padin po kayo nag babago mga iho at iha" sa bay bow din ni papa medjo nagulahan ako pero nataw alang ako

Nakita ko naman sa kanilang mga mukha ang pagka gulat pero kaming mga anak nila ay di namin maintindihan.

" manang Esabella, kuya Clifford" sabay sabay na sabi ng mga magulang ng kaibigan ko
" ahh ehh magkakakilala ba kayo ma pa " tanong ko naman sa magulang ko dahil nagugulohan ako eh
" hehe oo nak nagtrabaho kase kami ng iyong papa sa isa sa kanilang kaibigan kaya kakilala namin sila" sabi naman ni mama
" ah ganon po ba hehe ayos po yun ah. Oh sha tara na malapit ng magsimula ang ceremony" sabi ko naman sa kanila
" oo nga tara na haha mamaya na kayo mag kamustahan jan mga tanders haha" sabi naman ni Shara
Kaya nag si tawanan kaming magkakaibigan. Makalipas ang ilang oras ay tapos nadin ang graduation program naiyak nga ako kanina sa speech ko eh dahil nakita ko si mama na umiiyak ahahah iyakin talaga. Nagsisilabasan na kami dahil tapos na sabay sabay kaming lumbas na magkakaibigan habang inaantay namin ang mga magulang namin iba kase ang upoan nila sa amin.
" Bhe ito nga pala regalo ko sayo saka mo na lang bukasan yan pagnaka dating na kayo sa probinsya. Huwag mong bubuksan yan sabi ko " babala naman ni Shara sa akin
" nako bhe nakakahiya wala akong regalo para sayo" malungkot sa sabi ko
" nako bhe saka mo na ako regaloha" ngiting sabi niya
" Maraming salamat bhe" sabi ko sabay yakap sa kanya
" kami din no may regalo para sa kanya hindi lang ikaw panget" sabi naman ni Alex
" aba himala eh yung para sa akin nasaan aber?" sabi naman niya
" walang sayo no" sagot naman ni alex

Tinawanan naman namin sila haha kahit kailan talaga tong dalawang to walang araw na hindi sila nag bangayan.
" ito ang gift ko sayo" Lance
" here is mine" Axel
" hindi rin ako magpapatalo no meron din ako, ito oh Lea para sayo" Kevin
" ako din meron no hindi lang yung mga kutong lupa nato" abot naman ni Ryan ng regalo niya
" nako maraming salamat sa inyong lahat pasensha na kayo wala akong maibigay sa inyo" yuko ko nalumoluha
" group hug" sigaw naman ni Shara kaya nag group hug kami
Nakakatuwa na may naging kaibigan ako sa paaralan na ito sobrang saya ko.
" huy bruha huwag kanang umiyak jan " ngiting sabi ni Shara habang nagpupunas ng luha
" parehas lang kayong bruha no haha" sabi ni Lance kaya nagtinginan kami ni Shara at nagtawanan
Ilang sandali lang ay dumating nadin ang aming mga magulang. Binati naman ako ng mga tita's at tito's.
" sha nga pala manang at kuya sumama nalang kaya kayo sa amin sa restaurant doon kase kami lahat mag cecelebrate eh" sabi ni Tito Lawrence
" nako iho uuwi kase kami sa probensya mamayang 4pm eh doon na kase kami titira" sani naman ni mama
" huh eh di hindi na kayo maghahanda niyan manang?" sabi naman ni Tita Valerie
" balak namin na sa probensya na lang kami maghanda pagdating namin." sabi naman ni papa

Nakita ko naman ang lungkot sa mukha ng mga kaibigan ko at tahimik na pag iyak ni Shara.

" nako po mga tita, tito's ako din po kase ang may ayaw na maghanda kami kase kapos po kami sa pera ayaw ko din pong mahirapan pa sila mama at papa sa pagtratrabaho upang may panghanda kami. Ayos lang po basta kasama ko po sila araw-araw." ngiting sabi ko

" nako uupakan ko talaga yung gong-gong na Ariel nayun" sabi naman ni tita Crisanta di ko alam kung sino yung sinasabi ni tita
" nako Ma'am Crisanta huwag po haha, ayos lang po kami gagawan na lang namin ng paraan para maipag handa namin si Lea kahit kaunti lang." sabi naman ni papa
Gusto ko nading maiyak pero pinipigilan ko.

" ito manang Esabella tangapin niyo po ito at alam mo naman na hindi ako tumatangap ng "no" na sagot." sabi naman ni Tito Lawrence
" Ito din manang edagdag no na huwag na kayong tumangi. At wag kayong mag alala uupakan namin yung dawang gong-gong na yun" sabi naman ni Tita Crisanta
" nako po napaka buti niyo pong mga bata. Ang Diyos na nag bahala na bumasbas sa inyo. Maraming maraming salamat sa inyo" sabi ni mama habang umiiyak kaya pati din ako ay na luha na
" siya nga pala kuya Clifford wag nakayong mag ruru pauwi sa probinsya tumwag na ako sa airport gamitin niyo na lang yung private plane namin. Walang tatangi okay." sabi naman ni tito Armando
" nako hindi rin ako magpapatalo no papasundo ko nalang din kayo sa driver namin papunta sa airport san nga pala kayo naka tira kuya Clifford?" tanong naman ni Tito Jhonny
Natawa naman kamisa inasta ni Tito Jhonny.
" hayy nako pa kahit kailan talaga. " sabi maman ni Ryan na hiyang hiya sa asta ng kanyang ama
" Alam ko kung saan sila nakatira sasabihin ko na lang sa driver natin mamaya. Nako manang at kuya wag kayong magalal andito lang kami para tumong sa inyo kaya huwag na kayong mahiya parang pamilya narin ang turing namin sa inyo. At wag niyong alalahanin yung panget na hukloban nayun kaming bahala sa kanila." sabi naman ni Tita Valerie
" marami pong salamat sa inyong mga tulong napaka buti niyo pong lahat maraming maraming salamat balang araw din po ay ma susuklian ko ang inyong mga kabutihan." yukong sabi ko habanag nag papasalamat.
" iha wag ka nang umiyak okay. Parang pamilya nadin samin sila Manang Esabella at Kuya Clifford kaya ayos lang. Masaya kami at nakilala ka namin. Oh sha pag butihin mo ang iyong pagaaral huh kung may kailangan man kayo huwag kang mahihiyang humingi ng tulong sa amin." sabi ni Tito Lawrence sabay yakap sa akin.
" hoy kamidin wag kang ano jan." sabay hilani Tita Crisanta at niyakap nila ako ni Tita Valerie
hindi ko maintindihan kasebakit parang ang gaan gaan ng loob ko sa kanila.
" maraming salamat po sa inyong lahat. Kinagagalak ko po kayong lahat na makilala"
Tinignan ko naman si Shara na walang tigil sa pag-iyak kaya nilapitan ko sha.
" bhe wag kanang umiyak jan ang pangit mo na oh. Huwag kang magalala pag may pera ako papashalan kita dito. Huwag kanang malunkot makikitawag ako kay mama pagnaka dating nakami at kung may load man." sabi ko kay Shara habang yakap yakap ko sha

" mamimiss kita bhe, huwag kang magalala papashalan din kita doon kung saan man kayo pupunta. Huwag kmo kung ipagpapalit huh ako padin ang best friend mo." naluluhang sabi niya
" oo naman walang makakapantay sayo no." sabi ko naman
" hoy kayong dalwa tama na nga yan ang panget niyo na ngalang eh masalalo pa kayong pumapanget. Haha pero mamimiss ka namin Lea" sabi naman ni Kevin sabay hug din sa amin
" hoy Kevin kamanyakan mo ako din makikisali ako no bakit si kevin lang" sabi ni Lance at yun na nga nakisa ma nadin ang iba
Nag picture taking lang kaming magkakaibigan at shaka ng mga tito's tita's din shempre kasa ma sina mama at papa may teacher kase na dumaan kaya nakisuyo na kami sa kanya. At nagsi paalam naman na kami at umalis na pa uwi nang bahay Dahil di pa tapos ang pag iimpake namin.