EISSA
Napamulat siya ng mga mata at bumungad sa kanya ang malabong puting kisame. May mukha na humarang sa paningin niya. Luminaw ang paningin niya at namukhaan niya ang mukha ng taong nasa harap niya.
"Okay ka lang ba Eissa?." Nag-aalalang Tanong ni Ashley sa kanya.
Maingat siyang bumangon at inalalayan siya nito. Medyo kumirot ang bandang tyan niya na ikasira ng ekspresyon niya. Nakita naman iyon ni Ashley at agad nitong tinawag ang nurse.
"Nurse! Gising na si Ashley!." sigaw nito na kaagad namang lumapit ang nurse na nagsisilbi sa kanya.
Chineck nito ang kalagayan niya.
"Maayos naman po siya Ma'am. Teka lang po at tatawagin ko si Doc para siguradohing maayos na siya." lumabas ito ng room at naiwan silang dalawa ni Ashley.
"Ano'ng nangyari sa akin Ashy?." Tanong niya rito. Pero bago pa ito makasagot ay bumukas ang pinto at umiiyak na tumakbo papunta sa kanya ang kapatid niyang si Emma.
"Wahhhh ate!!." sabay yakap sa kanya.
"Okay na ako Emma. Tahan na." At hinagod niya ang likod nito.
Napatingin naman siya sa kasama nito. Ang boss niya. Karga nito si Ethan.
"Boss." usal niya na narinig nito.
May yumakap naman sa leeg niya.
"Ayos ka lang ba ate?.", Tanong ni Elijah sa kanya.
Naramdaman niyang nabasa ang leeg niya. Umiiyak ito. Dama niya ang pag-alala ng mga ito. Naiiyak na rin siya pero pinigilan niya.
"Ayos na ako. Ayos lang si Ate." at yumakap siya sa dalawang kapatid.
Nag-iyakan sila sa loob ng kwarto. Except sa boss niya at si Ethan. Lumapit naman ito sa kanya ng tumahan na ang dalawang kapatid nila at hinawakan ang kamay niya. Napangiti siya sa kapatid at hinalikan ang noo nito.
Ethan can speak pero minsan hindi ito nagsasalita. Nag-aalala siya rito dahil bata pa ito pero para na itong matandang mag-isip. Ito ang matalino sa kanilang magkakapatid.
"Maayos na na ang pakiramdam mo?." Napatingin siya sa boss niyang nakaupo sa sofa at katabi nito ang Isang night stand na may nakapatong na bulaklak.
"Maayos na po ako. Sya nga po pala. Sino ang nagligtas sa akin?." Tanong niya.
"A passerby saw you and help you. Mabuti na lang ay napadaan doon si Jeff at tinulungan ka." sagot nito sa kanya.
"Oo Ashley sabi ni kuya siya raw ang nagdala sayo rito sa hospital."
"Hindi naman ako inabot ng ilang araw rito di ba?". Tanong niya kay Ashley.
"Hindi naman. 5 hours lang ata." sagot ni Ashley sa kanya.
Isang araw pala siyang nakahiga?
"Wag kang mag-alala Eissa. Alam naman ng Manager natin kung ano ang nangyari sayo." saad ni Ashley ng makita siguro nito ang ekspresyon niya sa mukha.
Paano na lang ang sweldo niya? Paano ang pambili ng pagkain para sa mga kapatid niya?
"If your thinking about your salary. It's okay." saad naman ni Boss habang nakatingin sa t.v. Nakaupo sa hita nito si Ethan.
"Kailan pa naging close ang dalawa?." Tanong niya sa isipan.
Bigla niyang naalala ang nangyari sa kanya. Ang pagputok ng ulo ng lalaki sa loob ng sasakyan.
"Ate okay ka lang?." nag-aalalang Tanong ni Elijah habang mahigpit na hawak ang kamay niya.
Hindi niya namamalayang nanginginig na pala siya.
"Ayos lang ako." pagsisinungaling niya kahit hindi naman.
Parang na trauma siya sa nangyari pero kailangan niyang magpakatatag. Tanging ang sarili niya lang ang makakatulong sa kanya.
Dumating ang doctor at chineck siya. Nag advice ito na magpatingin siya sa isang psychiatrist.
"You should go see a psychiatrist. Don't worry about the payments." paninigurado ng boss niya.
"Okay lang po talaga ako." ani niya.
"No." matigas nitong ani.
Wala siyang nagawa kundi ang sumang ayon dahil nagpupumilit rin si Ashley at ang kapatid niya.
Nagpunta siya sa Isang psychiatrist at tiningnan ang kalagayan niya. Nagtanong ito ng mga Tanong na sinagot naman niya ng maayos. Ayaw niyang may gastos kaya sinabi niyang maayos na siya at nakalimutan na niya ang nangyari.
Na discharge siya pagdating ng hapon at sumakay sila sa customize van ng boss niya. Tahimik lang siya habang nasa tabi niya ang dalawa niyang kapatid. Para itong mga linta na dikit ng dikit sa kanya kanina pa.
Inihatid siya ng boss niya sa bahay nila kasama si Ashley.
"Kailangan mo ng makakasama rito Eissa." ani ng boss niya habang inilibot ang tingin sa buong bahay niya.
"Ako na po Sir Lucian. Ako na po ang bahala sa kaibigan ko." presinta ni Ashley.
"Naku Ashley wag na kaya ko naman." ani niya habang nakaupo sa kawayan na upuan. Habang ang dalawa niyang kapatid ay inarangge ang mga gamit niya sa kwarto niya.
"Ano ka ba Eissa. Ah basta dito ako matutulog!." matigas nitong ani na ikinailing niya.
"Sige bahala ka." kibit balikat niyang sagot.
Napansin naman niya si Ethan na kanina pa nakadikit sa boss niya kaya tinawag niya ito.
"Ethan, halika rito." tawag niya rito. Bumitiw naman ito sa hawak ng boss niya at kinarga niya ito paupo sa mga hita niya.
"Gutom ka na ba?." Tanong niya habang inayos niya ang nagulo nitong buhok.
Tumango ito at yumakap sa kanya.
"Naku wala tayong nabiling pagkain kanina at mag-sasaing pa."
"Wag ka ng mag-alala Eissa. Nagpa deliver na ako ng pagkain natin." ani ni Ashley na may proud na ngiti.
"Handang-handa." Biro niya rito.
"Ganon talaga." ani nito at nag flip hair bago lumabas ng bahay. Hihintayin siguro nito ang pinadeliver na pagkain.
"So I guess I have to go." Rinig niyang sabi ng boss niya.
"Kakain po muna tayo boss." aya niya rito.
"No it's okay. I have an appointment to attend and I gotta go." saad nito at nilapitan siya bago ginulo ang buhok nito.
Nabigla siya sa ginawa nito at naglakad na palabas ng bahay niya. Mabilis namang bumaba si Ethan sa hita niya at tumakbo para habulin ang boss niya. Napatayo siya at sumunod sa kapatid.
Mas nagulat pa siya sa nasaksihan ay dahil nagsalita ang kapatid niya.
"Byebye." ani nito sa mahinang boses.
"Bye Sir." sabad naman ni Ashley.
Kinarga niya ang kapatid at hindi makapaniwalang tumingin rito.
"Kailan pa kayo naging close ng boss ko? Hmm?." tanong niya sabay kurot sa ilong nito.
Tumawa lang ito at yumakap sa kanya. Hindi naman nagtagal ay dumating ang delivery man at si Ashley ang nagbayad. Nagpasalamat siya sa kaibigan dahil hindi nito hinayaan ang mga kapatid niya. At pumasok na sila sa loob para maghapunan.
Nakaupo siya sa plastic na upuan habang hawak ang Isang tasa na may lamang gatas habang si Ashley naman ang nag presinta na maghugas ng pinagkainan nila. Ang mga kapatid naman niya ay nagpahinga.
"Alam mo bang ng mabilitaan ko na nasa hospital ka ay nataranta ako Eissa. Mabuti na lang ay may tumulong raw sayo at nakita ka ni kuya." ani nito at itinuyo ang basang kamay sa Isang towel.
"Oo nga eh. Kung sino man yung tumulong sa akin nagpapasalamat ako sa kanya." ani niya at uminom ng gatas.
Nagalakad patungo sa kanya si Ashley at yumakap sa kanya.
"Ayos lang. Nandito kami ng kuya ko para supportahan ka."
Napahawak siya sa braso nito at hinagod iyon.
"Salamat Ashley." Madamdamin niyang pagpapasalamat sa kaibigan. Hindi nito alam kung gaano niya kailangan ang may masasandalan ngayon at mabuti na lang ay nandito ito at ang mga taong nag-aalala sa kanya.
Bumitaw na ito sa pagkakayap sa kanya at tumabi ng upo.
"Siya nga pala Ashley." ani niya pero nagdadalawang-isip siya kung itatanong niya ba iyon. Pero huminga siya ng malalim at nagtanong.
"May nakita bang bangkay sa kotse?.", Tanong niya.
"Bangkay?." Patanong nitong sagot at tila ba nag-isip. "Wala naman." sagot nito at tumingin ng deretso sa mga mata niya. "Bakit? May bangkay ba doon sa kotse?." Curious nitong Tanong.
Umiling lang siya at tinapos ang gatas na iniinom. Tumayo siya at naglakad patungo sa lababo at hinugasan ang ginamit na tasa.
"Baka imagination ko lang yun Ashy." kibit balikat niyang ani para hindi nito mahalatang nagsisinulangin siya.
"Hay. Basta kung may problema ka ishare mo lang sa akin ha?." ani nito sa malambing na boses.
"Opo ma." biro niya dito sabay tawa.
Tumawa na rin ito.
Nagpahinga na sila. Katabi niya sa kama si Ashley dahil nasa kabilang kwarto si Emma. Kasama nito ang dalawa. Kahit na maliit lang ang kama nila ay maayos at mahimbing ang tulog ni Ashley.
Tumagilid siya at napatitig sa Isang picture.
Kung nandito lang sana ang mga magulang niya ay hindi sana ganito ang buhay nilang magkakapatid.
Hindi niya namalayang tumutulo na pala ang luha niya.