Chapter 7
Night Fiesta
Josephine's POV
- 3 days later
"Ganito pala yung feeling na pagnagngingisda ka." Komento ko habang nagngingisda kami ni Mira sa ilog.
Tinuruan kasi ako ni Mira kung paano mangisda. Sumang-ayon naman si Mira sa sinabi ko at pinagpatuloy nya yung kinuwento nya tungkol sa ibang karanasan nya kasama ang kuya nya. Nasa trabaho pa kasi si Romel kaya sinasamantalahin namin ni Mira na magngingisda ngayon. Mabuti naman hindi ko na napapaginipan ng ilang araw na kaya nakahinga akong maluwag. Habang abala pa kami sa kwentuhan nang maramdaman namin na may kumakaluskos sa mga damuhan. Tumayo ako at lumapit ako sa damuhan para tignan kung ano yun. Bigla na lang may lumabas ng isang lalaki na nasa mid 30s na. Sumigaw kaming tatlo sa pagkagulat sa isa’t isa. Yumakap agad sa akin si Mira.
"Sino ka?" tanong ko sa lalaki na napagtanto ko na isa syang kawal.
"Sandali mga binibini, huwag kayo matakot sa akin. Isa akong tagabigay ng balita galing sa palasyo. May
mga nakapagsabi sa akin na may nakatira dito sa gubat kaya napadayo ako rito para masabi ko ito." Sabi ng lalaki na pinakita nya ng isang papel na may pulang marka. "Pinapahayag ko sa buong bayan ng Erisso na dadalo kayo ng isang gabing pista sa bayan bukas na gabi."
"Pista?"
"Opo, pagdiriwang para sa Erisso. Sana po makapunta kayo sa pagdiriwang bukas." Ngiti nyang sabi.
"Mukhang masaya yata yan. Sige po makakapunta kami dyan bukas." Sabi ko.
"Asahan namin yan. Mauna na po ako." Paalam nya saka umalis na rin.
Pista? Hindi yata masamang mag enjoy naman dito sa Erisso.
"Oo nga pala, ate, may magaganap pala ng isang pista bukas. Nakalimutan namin ni kuya sabihin sa iyo." Sabi sa akin ni Mira na napapakamot sa batok nya.
Ngumiti ako sa kanya at ginulo ko yung buhok nya.
"Ano ka ba ayos lang yun. Ang importante ay pupunta tayo bukas para sa ganun makasali ako sa ganitong pagdiriwang."
Tumatango tango si Mira. Halatang excited din sya bukas.
-Araw ng pagdiriwang
Kinabukasan na gabi, pumunta kaming tatlo sa bayan ng Erisso. Pagpunta namin ay maraming tao dumalo. May mga palaro, may nagtitinda ng laruan, mga nagbebenta ng sari sari ng gamit at iba pa. May nagaganap pa nga ng parade ngayon. Mangha mangha ako kung ano meron ngayon. First time ko kasi makapunta sa ganitong pagdiriwang pero kung sa mundo ko ito ay di ako makapunta sa amusement park o sa periya dahil sa stepmother ko.
"Josephine"
Lumingon ako sa tumawag sa akin. Si prinsipeng Leo. Nakabalabal na naman sya at mukhang sya lang mag-isa pumunta dito.
"Kamahalan" Bati namin at bahagyang nag-bow kaming tatlo sa kanya.
"Shh... tumakas lang ako sa palasyo para lumabas lang ako rito. At sinasabi ko na sa inyo na Leo na lang itawag sa akin dahil naging kaibigan ko naman kayong tatlo. Pwede ba akong sumabay sa inyo? Para naman may makakasama pa kayo ngayong gabi."
"Opo naman." Sagot ni Romel.
Di maiwasan na uminit ang mukha ko na naman dahil di ko akalain makakasama namin si Leo. Nagpakasaya kami sa mga oras na yun kasama sya. Kwento ni Leo ay ang pista ng Erisso daw ay tinatag ng ninuno nya noon at ang pagtatapos ng malaking digmaan laban sa bampira. Mangha mangha ang magkapatid sa mga ikinuwento ni Leo pero di ko maiwasan na nakilabutan. Ewan ko pero kakaiba yung pakiramdam ko kapag pinag-uusap tungkol sa bampira.
"Ate Josephine, Leo, may pupuntahan lang kami ni Mira." Paalam ni Romel sa amin.
"Ah sige. Basta magkita na lang tayo dito din at Mira, huwag kang hihiwalay sa kuya mo dahil maraming tao dito. Basta ingat na lang kayo." Bilin ko sa kanila.
"Sige po ate. Halika na kuya. Baka maubos na yun." Sabi ni Mira saka hinila na nya ang kuya papunta sa isang tindahan ng mga laruan.
"Magiging ok lang ba sila?" Palagay ko.
"Ano ibig mo sabihin na "ok"?" Taka ni Leo.
"Ah ang ibig sabihin kung magiging maayos ba sila." Paliwanag ko at napakamot ako sa batok.
Oo nga pala. Dapat maging maingat ako sa mga salita na sinasabi ko baka magpakamalan na mangkukulam ako rito o kung ano pa tawag dito dahil sa mga salitang di pamilyar sa kanila.
"Huwag kang mag-alala babalik naman sila. Halika pasyal pa tayo para di ka mainip."
Nagkukwentuhan kami ni prinsipeng Leo habang nagmamasyal kami dito. Sumasali din kami sa mga palaro at nahihiya nga ako kasi sya mismo nagbabayad sa kinain at sa palaro. Siguro nga nagka crush ako kay Leo. Sino naman babae magka crush sa kanya? Yung tipo ala-Prince Charming ang dating nya. Malamang naba blush ako ngayon.
"Josephine?"
"Ha?" Nabigla yata ako.
Natawa sya.
"Malalim yata iniisip mo. May naging kasintahan ka na, Josephine?"
Lalo ako na blush sa tanong nya. Bakit nya tinatanong?
"Ah eh ang totoo yan wala pa." Nahihiya kong sabi.
"Ha? Sa ganda mo yan? Di ako makapaniwala na walang nagkakagusto sa iyo." Tukso nya. "Alam mo, Josephine,
sa lahat nakilala kong babae dito sa Erisso at sa ibang lugar ikaw lang ang pinakamagandang babae nakilala ko."
"I-ikaw naman. Masyado kang mapatukso. Siguro sinasabi mo rin sa ibang babae din." Sabi ko habang iniwasan ko ang tingin ko sa kanya.
"Binibini, nagsasabi ako ng totoo."
Nagpatuloy ang mapatukso namin usapan. Hanggang sa may parade na dumaan sa kalsada. Padami dami ang mga tao nagdarasa kaya bigla akong kinabahan nang nagkahiwalay kami ni prinsipeng Leo.
"Leo" tawag ko pero nawala na rin sya dahil nagsiksikan ang mga tao dito.
Hala, nasaan na kaya sya? Hinahanap ko sya pero wala talaga.
"AAAAAHHHHH!!!!"
Bigla may sumigaw na babae hanggang sa nagkaroon ng kaguluhan dito.
"Ano?!
"Bampira!!
"Mga kasama, andito yung mga bampira!!!
"AAAHHHHH!!!"
Ano daw mga bampira?! Sina Leo, Romel at Mira. Kailangan ko sila mahanap. Kanyang kanyang takbo, sigaw at iyak ang mga tao dahil sa di inaasahang pagsugod ng mga bampira ngayon. Tumakbo ako at nagtago muna sa gilid ng isang tindahan. Nasaan na sila? Sana ligtas sila. Kitang kita kung paano pinatay ng mga bampira ang mga tao. Di ko masabi kung ilan sila. Tumakbo ulit para puntahan kung saan sina Romel at Mira. Pagliko ko sa isang daanan ay may tatlong lalaking bampira nakasalumbong sa akin. Napahinto ako sa pagkabigla ko dahil nakakatakot ang mga itsura at ngisi nila nang makita nila ako. Masama ito. Tatakbo sana ako pero katulad sa katangian ng isang bampira mabilis sila sa isang iglap at kaharap ko na sila. Sinakal ako sa leeg ng isang bampira. Pinagpapalo at pinagsisipa ko ang braso at katawan nya pero walang epekto talaga.
"Aba aba maganda isang ito. Ano masasabi nyo pagpiyestahin muna natin ang katawan nya bago yung kanyang dugo."
Nanginginig ako sa takot. Lalo nya akong sinakal kaya nahihirapan akong huminga. Tulong. Tulong. Katapusan ko ba ito?
"AAAAHHHH!!!!"
"ANO-AAAHH!!"
Bumitaw yung sumakal sa akin. Kahit hinang hina ako at nanlalabo ang panginin ko. Kita kong nakahandusay ang dalawang bampira pero napansin kong wala na ang mga ulo nito.
"Sa-sandali. Bakit mo sila pinatay? Bampira ka rin at-AAAHHH!!!"
Bumagsak yung sumakal sa akin sa lupa at wala rin ito buhay dahil binalian sya ng leeg. Di namalayan na nilamon ako ng kadiliman.
-
Third person's POV
Bago bumagsak sa lupa si Josephine, agad sinalo ang hari ng bampira na si Dracula. Hinipo nya ang pisngi ng dalaga. Mainit at walang kupas ang ganda ng itsura. Masaya sya dahil nasagip nya pa ulit.
"Kamahalan." Tawag ni Ralf na naging kanang kamay ni Dracula.
"Paparating na ang mga taga-palasyo. Dala dala nila ang mga sandata nila kaya umalis muna tayo rito." Saad nya.
Kita ni Ralf kung ano ang nasa braso ng hari. Isang tao? Pinagtataka nya. Tumalim ang mga mata ng hari sa kanya dahil nakatitig si Ralf sa dalaga. Nag-iwas ang tingin nya sa hari.
"Kailangan natin umalis na, kamahalan." Saad nya ulit. "Ang mga kasamahan natin ang bahala sa ibang sumusugod na bampira."
Binuhat ng hari si Josephine na walang kahirap hirap.
'Amore. Sa akin ka na muna' Sa isip nya saka umalis na sila nadala ng hari si Josephine.