Nakasimangot yata ako habang naglalakad pababa ng hagdan. Mag-aalas siyete na kasi. Maulan kaya hindi ko narinig ang alam na sinet ko kagabi. 7:30 ang pasok ko kaya hindi na ako nagmadali pa.
Kauuwi lang nina Papa kagabi kaya medyo napuyat ako. Syempre naman tumulong ako sa paghahakot ng mga gamit mula sa Hospital. Alas onse na rin yata kami tuluyang nakauwi kaya napuyat ako nang sobra. Buti na lang talaga at walang exam ngayon.
"O? Kay aga nakasimangot ka agad diyan?" Komento ni Mama nang makita akong naglalakad. Si Papa naman ay nakaharap sa TV at abala sa panonood ng morning shows. Lalo lang akong napasimangot.
"Late na po ako. Hindi niyo man lang ako ginising. Others po ba ako?" Walang ganang tanong ko habang nag-aalmusal. Nakakainis talaga. Bihira kasi talaga akong malate kaya kapag may mga ganitong pagkakataon badtrip na badtrip ako.
"Gaga. Anong others pinagsasabi mo riyan? Nakailang akyat ako sa kwarto mo tulog na tulog ka." Hindi na lang ako umimik. Ayan na naman si Mama, kung makipag-usap sa akin parang tropa tropa lang. Gano'n sila ni Tita Camille e. Nagtatawagan ng 'Gaga'.
Mabilis kong sinubo ang hotdog. Hindi na nga ako kumain ng kanin e. Mabubusog naman na yata ako sa limang piraso ng hotdog? Hehe.
"Ma! Dumaan po ba rito si Ro?" Tanong ko habang nagpupunas ng bibig pagkatapos magtoothbrush.
"Oo. Umakyat pa nga 'yon ayaw mo raw gumising kaya pinauna ko na."
"Ano?!" Bulalas ko habang nanlalaki ang mga mata. "Pinapasok niyo si Rowan sa loob?" Hindi makapaniwalang tanong ko saka dumiretso pataas. Hindi ko na nga inintindi pa ang ilang sinabi ni Mama.
Mabilis kong chineck ang mga gamit ko. Hindi na ako nagulat nang makitang pinakialaman na naman ni Rowan ang mga posters ng mga idol ko at mga pictures ni Rouie! May isa pa siyang picture na dinrawingan at nilagyan ng pangil!
Ang epal talaga ng taong 'yon. Bwisit siya ha. Malalagot siya sa 'kin mamaya.
"Ano ba naman 'yan? Late ka na nga't lahat lahat ang bagal mo pa ring kumilos." Reklamo ni Mama habang pababa ako sa hagdan. Mukhang siya pa ang mas affected na malelate ako. Ang dami niyang sermon.
Eh kasi kapag late na ano pang silbi ng pagmamadali? Late pa rin naman akong darating sa school 'di ba?
Napailing na lang ako saka isinukbit ang bag sa balikat ko. Mabuti na lang at tumila na ang ulan.
Para sa isang estudyante na late na sa first period ako lang yata 'yong parang rumarampa sa kalsada. Feel ko na feel ko lang. Tutal bihira lang naman. Natawa na lang ako sa naisip.
"Anla, umaambon na." Untag ko nang maramdaman ang mga patak ng ulan mula sa langit. Mabilis akong tumakbo sa waiting shed. Mabuti na lang talaga at nasaktuhang nandito na ako. Less hassle.
Napailing na lang ako saka binuksan ang bag para maghanap ng payong pero ayon. Wala akong nahanap. Napatampal na lang ako sa noo nang maalalang ginamit ko nga pala 'yon kagabi kaya nakalimutan kong tiklupin. Siguradong nandoon pa 'yon sa Balkonahe.
"Hays ang malas." Bulong ko saka isinara na lang ang bag. Di bale, sasakay na lang naman ako ng jeep e. Tapos konting lakad lang nasa school na 'ko. Tatakbuhin ko na lang para hindi ako mabasa nang todo.
Napausog ako ng kaunti dahil may sumilong din na isang lalaki. Buti pa siya may dalang payong samantalang ako na babae, wala, bokya. Dahil medyo may kaliitan ang waiting shed, umusog pa siya kaya nabangga ako ng payong niyang nakabukas pa.
"Sorry," nagkatinginan kami kaya naaalala kong nakita ko na siya sa birthday party ni Rouie. Mukhang nagulat din siya nang makita at matandaan ang pagmumukha ko. "Ikaw pala."
"Hello po." Nakangiting bati ko sa kaniya kahit na hindi ko natatandaan ang pangalan niya. Tinanguan niya naman ako in return saka kami tahimik na naghintay sa jeep.
Sa pagkakaalam ko, kaklase siya ni Rouie noong Senior High. Palagi silang magkasama e. Pero magkaiba yata sila ng kurso ngayong college. Pasimple ko siyang sinulyapan. Ang tahimik niyang tingnan. Kavibe talaga ni Rouie. Nakakapagtaka tuloy kung anong pinag-uusapan nilang magkaibigan e parang pareho silang tamad magsalita.
May humintong jeep sa tapat namin pero hindi pa rin tumitila ang ulan kaya ready na sana akong tumakbo pero tinawag niya 'ko.
"Uy, sabay ka na." Aniya kaya nahihiya akong napatango. OMG. Kasabay ko ang bff ng crush ko. Baka ito na 'yon. Baka lalo akong mapapalapit kay Rouie. Hehe.
Kinilig na naman tuloy ako sa naiisip.
Pinauna niya akong sumakay sa jeep dahil isasara niya pa ang payong.
"Salamat po." Untag ko. Ang awkward tuloy. Dapat yata tinandaan ko man lang ang pangalan niya. Baka sabihin niya ang rude ko. Edi sasabihin niya kay Rouie na wala akong modo at pakisama kaya ekis na ako. Ayoko nga!
Kahit pagbaba sa school, hindi pa rin tumitila ang ulan kaya ang laking pasasalamat ko na nakasabay ko siya. Kahit na medyo may kaliitan ang payong na hawak niya. Nanliliit din tuloy ako. Ang tangkad niya kasi.
"Dito na po ako." Untag ko nang madaanan namin ang unang building sa Senior High, sa STEM pa 'yon pero ayoko namang abalahin pa siya. Ang layo pa ng lalakarin niya para makarating sa College department e. Dapat nga sa unahan pa siya bababa pero sinabayan niya pa 'ko.
Ang bait ng bff ni Rouie! Kinikilig tuloy ako.
"Sigurado ka?" Tanong niya. Nag-aalangan pa siyang iwan ako. Ang lakas kasi talaga ng ulan. Tumango-tango na lang ako kaya nakumbinse ko na rin naman siya.
Hinintay ko muna siyang makalayo ng kaunti bago nagsimulang maglakad building by building. Nakakahiya nga e. Gusto ko na tuloy lamunin ng lupa. Kung kanina daig ko pa ang modelong rumarampa sa daan kahit late na. Para akong makahiya na nakatiklop ngayon. Lahat ng building busy sa pagdidiscuss!
Siguradong lagot ako sa teacher namin. Patay na talaga. Kainis talaga. Napahinto ako sa last classroom. Hindi pa rin tumitila ang ulan. Nakakainis na. Malayong distansya pa ang kailangan kong lakarin. Baka basang sisiw na ako nito kapag nagpatuloy pa 'ko sa paglalakad.
Iginala ko ang paningin sa paligid. Nakakita ako ng mga payong na nakabukas sa gilid. Tipikal na itsura ng mga payong sa corridor ng classroom 'pag maulan. Nakakita ako ng pink na payong.
"Pahiram lang po. Promise. Hiram lang." Bulong ko saka naglabas ng isang pirasong papel. Sinulatan ko rin 'yon gamit ang pentelpen na ibabalik ko rin 'yong pink na payong. Dinescribe ko pa ang itsura ng payong.
"Hiram lang po promise." Untag ko bago 'yon ginamit saka mabilis na naglakad.
Hindi nga ako nabasa pero pagdating ko sa room, tapos na ang first period. Iritable akong pumasok saka inilapag ang bag sa upuan.
"Hala ka. Nagcutting class ka 'no?" Tanong ni Mina nang makitang kararating ko lang. Abala na rin ang iba kong kaklase sa kaniya-kaniyang gawain. Tuwang-tuwa sila kasi siguradong hindi makakapasok ang next subject teacher dahil sa lakas ng ulan. Naghihintay pa nga sila ng suspension of classes e.
Napalingon ako kay Rowan na nakikipagchismisan sa mga kaklase naming lalaki. Tuwang-tuwa ang bruho kaya kumulo ang dugo ko. Naalala kong binaboy niya ang mga posters ng mga bebelabs ko. Epal siya. Hindi pa ako ginising. Nalate tuloy ako!
Napailing-iling na lang ako. Kay aga pero nagchichismisan. Minsan talaga mga lalaki pa ang mas chismoso e.
Napalingon sa gawi ko si Rowan kaya tinawanan niya ako. "Ano?" Hasik ko kaya napailing-iling siya. Tinawanan lang ako ulit na para bang may naalala siyang ginawang kasalanan. 'Yon ang paninira niya sa mga posters ko.
May sinabi siya sa mga kausap niya bago ako nilapitan, "O ba't nakasimangot ka na naman?" Untag niya kaya inirapan ko siya.
"Palitan mo 'yong mga posters na sinira mo. Mahal din 'yon!" Himutok ko kaya lalo siyang natawa. Sabi ko na nga ba. Hindi man lang siya nagsorry. Sama talaga ng ugali nito.
"Sus. Aanuhin mo naman 'yon. Mas gwapo pa ko 'ron e."
"Kapal mo! Walang tatalo kay Ken, Justin, Sehun, Luhan, Baekhyun at Kyungsoo!"
"Sus mga bakla e. Nakamake up." Kinurot ko siya sa braso kaya napaaray siya.
"Ang sexist mo! Babae lang ba ang pwede magmake up ha?"
"Oo naman. Nakita mo bang naglagay kami ni Kuya ng make-up?" Balik tanong niya kaya inirapan ko na lang ulit. Epal talaga.
Dumating din agad ang teacher namin sa next subject kaya kaniya-kaniyang balik ang mga kaklase ko sa upuan nila. Maayos naman ang naging discussion. Kahit na puro reklamo sila. Halimaw raw si Ma'am. Umuulan na't lahat-lahat pumapasok pa rin. Natawa na lang ako.
Magte-ten na pero hindi pa rin tumitila ang ulan. Mas lumakas pa nga yata 'yon kaya kalaunan tumigil na rin si Ma'am sa kakadiscuss. Bukod sa pahirapang marinig ang boses niya dahil sa lakas ng ulan, wala rin namang interesado pa. Bumalik na lang yata siya sa Faculty room at ang sabi, maghintay na lang ng announcement.
Nakatunganga ako sa labas at busy sa pagtitig sa mga patak ng ulan nang maalala kong hindi ko pa nga pala naiuuwi 'yong payong na hiniram ko.
"Ro!" Sigaw ko kaya parang nagfreeze mga kaklase ko. Nagulat yata. Alangan akong natawa. "Sorry hehe. Balik na kayo sa ginagawa niyo." Untag ko habang si Rowan naman ay patawa-tawa lang.
Pati siya ay nabigla yata sa pagsigaw ko. Daig ko pa ang taga bundok. Mahina kong sinampal ang sariling bibig. "Pahamak ka."
"O? Bakit ang lakas mong makasigaw?"
"May sigaw bang mahina? Common sense naman. Duh." Untag ko kaya hindi napailing-iling lang siya.
"Anyway, samahan mo 'ko. May hiniram kasi akong payong sa STEM building." Tinaasan niya lang ako ng kilay kaya hinila ko na lang siya palabas sa corridor. Ang gulo na. Naglalabasan na rin ang mga nasa ibang room.
"Ninakaw mo?" Tanong niya saka napangiwi nang makitang pink na pink 'yon. "Ano ba 'yan. Masakit sa mata." Reklamo niya.
"Eh basta. Kailangan ko ng maibalik 'to. Hindi ako nagpaalam sa owner. Pinulot ko lang sa baba."
"Ang kapal talaga ng mukha mo. Tara na nga. Baka mamaya niyan sabihing ninakaw mo." Pangaral niya. Aniya'y kahit na hiniram ko parang nakaw pa rin naman since 'di ko naman kaclose 'yong hiniraman ko ng payong at hindi pa ako nagpaalam personally.
"Grabe Allison Jane," naiiling akong nilingon ni Rowan. "Ngayon lang ako nakakita ng ganiyan. Nakakahiya ka talaga."
Napasimangot na lang ako. E kaysa naman mabasa ako ng ulan 'di ba? At saka ibabalik ko naman e. Para na tuloy akong paiyak. Hindi ko nga naman naisip na baka magalit 'yong owner.
Ang dami pang sinasabi ni Rowan habang naglalakad kami gamit ang payong niya. Ang laki nga ng dala niya e. Siguradong kagagawan na naman 'yon ni Tita Camille. Ang maganda naman sa kaibigan kong 'to ay 'yong hindi niya ikinakahiya lalo na kapag ang Mama niya ang nagbigay o may sabi. Gaya na lang ng payong na gamit namin ngayon. Bulaklakin at malaki, hindi pa foldable.
"Doon o." Mahinang turo ko kaya napailing ulit siya. Lalo siguro akong napasimangot. Medyo kinakabahan na rin ako.
Hindi naman siguro ako kakasuhan no'ng may-ari ano?
May mangilan-ilang tao sa corridor kaya napakapit ako kay Rowan habang hawak 'yong payong na hiniram. Nang mapalingon sa 'min 'yong isang babae, parang namukhaan niya 'yong payong.
"Sa 'yo po ba 'to?" Untag ko saka iniabot sa kaniya ang payong. Nangungunot ang noo niya kaya kinakabahan ako.
"Oo. Kanina ko pa hinahanap. Saan mo nga pala nakuha? Salamat." Aniya kaya naguilty ako. Akala niya yata napulot ko.
"Hindi hindi," napailing-iling ako. "Hiniram ko po talaga. Ayon o." Tinuro ko rin 'yong note na nilagay ko sa gilid. Napatango naman siya nang mabasa 'yon.
"Okay lang atleast ibinalik mo." Nakangiting sabi niya bago napatingin sa katabi ko.
"Hi Rowan!" Masiglang bati niya. Napalingon naman ako sa kaibigan dahil kilala niya pa pala 'yong may-ari ng payong. Binati niya 'yong babae bago kami nagpaalam na babalik na sa room.
"Kilala mo rin 'yon? Bakit parang lahat ng babae kakilala mo?"
"Grabe naman ah. Nagmumukha akong playboy." Umiiling na saad niya. "Kapatid 'yon ni Levi."
"Levi?"
"Oo, 'yong tropa ni Kuya." Aniya kaya napaangat ako ng tingin sa kaniya.
"You mean 'yong bff niya? 'Yong palaging kasama ni Rouie no'ng Senior High siya?" Tumango lang si Rowan.
"Wow. Small world." Bulong ko. Sinong mag-aakalang may kapatid rin si Levi. Sige na nga. Hindi ko na kakalimutan ang pangalan niya. Malay niyo siya ang daan para mapalapit ako kay Rouie. Wala namang ambag si Rowan e, kainis.