[Eli]
Natulala ako sa sinabi nang kaaalis lang na si Queen. Hinding-hindi ko alam kong paano mag react sa binitawan niyang salita. Since I have that dream, I feel weird. Yun bang,  baka tama sila baka kasalanan ko nga. Since that night, parang ayoko ng maging masaya. Seeing Fal died that night because of me parang hindi ko kaya. Hindi siya kasama sa gulo ng Shin. And I made up my mind that night to let her go and Seohki. I love them so much kaya ayokong madamay sila sa gulo. If Leandro wants my money I'll make him a deal basta tantanan niya lang kaming magkakapatid. Hindi ako kasing tapang ni Fal na kayang lumaban ng sabayan. And she is right calling me na nothing but an air. Because i am nothing but an air.
"Sir, the meeting is about to start."
"Sige, susunod ako Ana. Salamat."
"Is that your sister sir?"
"Huh? Bakit?"
"Umalis kasi siyang umiiyak cursing you. Mukhang may balak siyang masama."
Bigla na namang sumakit ang ulo ko kay Queen. Pumasok ako ng function room na wala sa sarili ni wala ang utak ko kung saan siya dapat. Umuwi ako ng bahay nakita ko si Prince at Princess na gumagawa ng assignment. "Where is Queen?"
"Still at school." ani ni Princess na sinagot ako pero hindi tumingin sa akin. Pumasok ako sa taas at nagpalit ng damit pambahay. Saka dumating ang troubles minus Queen. Same question at walang may alam kong nasaan si Queen.
"San na naman siya nag punta? Ngayon na ba siya maglalayas?"
"Kuya, may nangyari ba kay Queen?" tanong ni CJ na tila naguguluhan.
"Bakit?"
"Hindi kasi pumasok."
"Eh ang boyfriend niya?"
"Pumasok."
"San naman kaya yun nag suot?"
"Hahanapin namin kuya?"
"Hindi 'wag na ako na ang maghahanap. Si Seohki pala asan?"
"Nag absent din. Nandon lang siya sa clinic natulog buong araw."
"May nangyari ba sa kanya?"
"Masakit lang daw ang ulo."
Palakad-lakad ako sa may pool ng makarinig ako ng ugong ng motorsiklo. Bumaba si Queen at Seoki na puro malungkot. Agad akong lumapit at pagagalitan ko sana sila ng bumaba sa sasakyan si Fal na mukhang bad mood din. Naaalala ko na naman ang panaginip ko. "Queen hindi ka daw pumasok. Ano bang problema mo?"
"Who cares? Wala ka namang paki di ba?"
Dinaanan lang ako ni Queen ni hindi nagsalita si Fal sa inasal ni Queen. Tingin ko kahit siya ay galit din sa akin kaya ibinaling ko na lang ang tingin ko kay Seohki. "Seohki are you okay? Nasa clinic ka raw buong araw? What's wrong?"
"Okay lang ako pa. Masakit lang ang ulo ko. Pupuntahan ko muna si Queen." Umalis si Seohki at sasabay na sana si Fal ng hinawakan ko siya.
"We need to talk. We must talk... I mean now."
"Bakit anong kailangan mo?" Matamlay na tugon ni Fal pero mataray parin. Hindi ko alam ang sasabihin. Hindi ko alam kung saan magsisimula.
"I'm sorry sa inasal ko nung gabing yun."
Bigla siyang tumingin sa akin na tila humihingi ng paliwanag at pagsamong sabihin kong ano ang bumabagabag sa akin ng gabing yun pero wala akong sasabihin kaya isang malungkot na may kasamang pait ang sagot niyang "okay".
"Fal... I'm sorry for everything!"
"Okay."
"I hope you will understand if I have to do this. I think... you have to go. Let's call it quits. Bring Seohki with you. I will still send you a monthly supp---*PAK*" Isang malutong na sampal ang ibinigay ni Fal pero hindi sa pisngi ko nang mula ang sakit kundi sa puso kong nasasaktan dahil nasasaktan ko siya.
"ARE YOU BREAKING UP WITH ME?"
"Ye---*PAK*"
"YOUR THE MOST ASSHOLE GUY I'VE EVER MET ON THIS EARTH. CARE TO TELL ME WHY?"
"No, I just want to end everything." *PAK* Isa na namang sampal ang ibinigay ni Fal sa akin.
"There! That's my answer. GO-- TO-- HELL!" May namumuong luha na sa mga mata ni Fal pero bago ito pumatak ay bigla siyang nagpalit ng mood even the color of her eyes changed. "Do I have to leave this house too?"
"I'm afraid yes."
"Okay. Granted! But I will leave Seohki. Her place is in this mansion. As your daughter, as a Shin."
"Are you sure?"
"Yes."
Iniwan ako ni Fal. Naiyak ako habang nakikita ko siyang naglalakad palayo. This is not what I want. This is not what I dreamed of. "I'm sorry Fal. I'm really sorry. I have to do this para hindi ka madamay sa gulo ng pamilya ko." Busy ang mga boys na gumawa ng inihaw na isda. Si Third naman gumawa daw ng gulay. Nakaupo lang ako sa counter table habang nagkakape pero nakay Fal ang utak ko. Walang imikan sa dinner. Ang mga lalaki lang ang masaya pero nang mapansin nila kaming apat na tahimik ay tumahimik na rin sila. Hindi ko maramdaman ang pagkain. Basta kumain na lang ako nang kumain. Ni hindi ako mabusog-busog.
"I'm done. Thank you for preparing this delicious fish boys. And Third, your vegetables is delicious. I love it." Masayang ngumiti ang lahat kay Fal. Saka siya umalis. Nakasunod lang ako ng tingin sa kanya. Napalingon ako dahil may nakatingin sa akin. Nakita kong ang tatlong prinsesa pala.
Umalis din si Queen. Rinig ko ang tanong ni Prince kay Seohki if may problema si Fal at tumingin si Seohki sa akin saka nagdahilang masakit lang ang ulo ni Fal pero i have to tell them the truth malalaman din naman silang lahat.
"She is leaving..."
Tila na estatua ang lahat sa sinabi ko ni walang bumasag sa katahimikan pero bigla ko na lang naramdaman ang lumilipad na tsinelas na tumama sa akin at ito ay nagmula kay Queen. "I HATE YOU! KASALANAN MO TO!"
"QUEEN!"
"YOUR JERK! TAMA LANG NA EWAN KA NIYA! TAMA LANG NA MAG-ISA KA! I HATE YOU!"
"Anong sinabi ni Queen kuya?" tanong ni King na puno nang pagtataka.
"I... just broke up with Fal. And I ask her to leave the house."
"YOU WHAT?"
Yun lang ang sabi nila at iniwan ang mesa saka tumakbo sa taas. Naiwan ako with Princess and Prince crying and Seoki na emotionless.
"Tama si ate Queen, you're a jerk!" ani ni Princess na umalis din.
"I hate you too." sigaw ni Prince na tumakbo palayo.
Tanging kami na lang ni Seohki ang naiwan. Ni walang isa man lang ang nagsalita sa amin. Tahimik lang siyang niligpit ang mga pinggan ni hindi ako tiningnan. Alam ko galit din siya sa akin.
"I ask Fal to take you with her."
"Ayaw mo bang nandito ako?" Deretsong tanong ni Seohki na hindi tumingin sa akin.
"I just thought... na you need a mother more than a father."
"Yeah sure. But hindi siya pumayag right? What makes you think na aalis din ako dito?"
Ngayon lang ako tiningnan ni Seohki nang nakakatakot na tila I'm looking at Fal's angry image. "She wants you here."
"I'm staying too. Not for you but for Princess and Prince."
"I'm sorry."
"No your not! So stop saying your sorry just because you want to mend our broken hearts right now. It won't help."
Natigagal ako sa sinabi ni Seohki. Pero tama naman siya. Hindi sapat ang sorry lang. Lahat sila ay nasaktan. And I'm sure sasakit ang ulo ko sa labing tatlong Troubles. Pumasok ako ng kwarto at nahiga. I am thinking what's the best plan to deal with the thirteen Troubles right now. I'm sure babalik sila sa dati. Nakatulog ako sa ganun habang nag-iisip. Pagkagising ko ay agad akong bumaba. Nakita ko silang handa na para mag almusal saka papasok. Nang umopo ako para din kumain ay wala ni isang bumati sa akin ng good morning.
"Good morning..." ani ko pero kumain lang sila na tila hindi ako narinig.
"Walang good sa morning." malditang sagot ni Princess. Kamukha ko nga siya pero ugali niya parang si Queen, pabalang at maldita kung sumagot.
"Did you say goodbye to mommy dad?" tanong ni Prince na galit na galit.
"No."
"You let her go without even saying goodbye?" sigaw nito.
"Where is she?"
"She left right before everybody is asleep." Ani ni Queen.
Iniwan ko ang hapag at inakyat ang taas. Pinuntahan ko siya sa kwarto niya at wala na nga siya. Malinis na rin ang kwarto na tila walang bakas ni Fal na nakatira doon.
"Fal... I'm sorry... I'm sorry...this kills me too. But I'm sorry. I love you but I have to let you go. I can't see you die because of me. Fal... I'm sorry..."