Chapter 6
Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Halos maitulak din ako ni Xayvion nang marahas niyang tinulak ang balikat ni Zain. Dumapo ang mga mata ko sa braso niyang halos magputukan na ang ugat sa gigil.
"Fuck you, dude! Kailan ka pa nanakit ng babae?!" sigaw niya kay Zain na ngayon ay palipat-lipat ang tingin sa aming dalawa.
Napahimas ako sa brasong nabitiwan niya. Namumula iyon at bahagyang kumikirot dahil sa riin ng hawak niya.
"I didn't mean to..."
Hindi niya naituloy dahil nasapak na siya ni Xayvion. Napaatras siya sa lakas ng suntok ng kaibigan. Tumili ako at agad hinawakan sa braso si Xayvion.
"Tangina ka! Huwag mong sabihing hindi mo sinasadya, ah, kasi putang ina ka kitang-kita ko na sinasaktan mo siya!" nanggigil na sambit ni Xayvion.
Umamba siyang susugod ulit pero hinila ko ulit siya sa braso. Mas lalo iyong tumigas dahil sa galit niya.
"Xayvion! Tama na 'yan!"
"Hindi, e! Sinasaktan ka—"
"Tama na, puwede? He already let go of me, okay? Okay na, Xayvion. Please, stop it. He's your friend, isn't he?" halos magmakaawa pa ako.
Nilingon ko ang kawawang si Zain. Dumudugo ang gilid ng kanyang labi at nagsisimula na ang pamumula ng gilid nito. Jesus! I'm sorry, alright. It was my fault why he got that!
"Tss..." si Xayvion sabay iwas ng tingin sa akin.
Nagpasalamat ako nang huminahon nga siya. Pilit ko siyang hinihila papasok sa loob nang magsalita ulit siya.
"Ano bang ginagawa mo rito?" maangas niyang tanong kay Zain.
Umirap ako.
"Ikaw? Anong ginagawa mo rito?" Zain asked back.
Ngumisi ang bruhong si Xayvion na parang nang-aasar. "Quality time alone with Claudia's twin, of course."
Hindi ko naiwasang batukan siya. Mahina lang naman iyon pero nagreklamo agad. Seriously, kaunti na lang at iisipin kong bading siya.
"Quality time my ass!" I rolled my eyes.
"I'd like to see your ass, then!" He chuckled.
Uminit ang pisngi ko sa kabulgaran ng kanyang mga salita. Numipis ang mga labi ko at umabante sa kanyang harapan. His eyes slightly widened as he stepped back. Nagulat yata sa ginawa ko.
Mabilis kong hinablot ang nakataas niyang buhok na pwede nang pagbigtian ng butiki. Hinila ko iyon kaya hinawakan niya ang braso ko.
"Ouch! What the hell? 'Wag sabi ang buhok ko!" reklamo niya habang pilit inaalis ang kamay ko sa kanyang buhok.
"Bastos ka talaga! Manyak! Pangit ng hairstyle mo! Jejemon!" Patuloy pa rin ako sa pagsabunot sa kanyang malambot at madulas na buhok.
Tumatawa lang siya habang iniinda ang ginagawa ko. What's wrong with this guy? Nilalait ko na't lahat at sinasaktan, nakuha pa ring tumawa? Or maybe he's that masochist!
"Are you done flirting in front of me?"
Tuluyan ko nang pinakawalan ang buhok ni Xayvion at hinarap si Zain na ngayon ay nakapamulsang pinapanood kami. Xayvion was still chuckling though.
"Hindi kami naglalandian, puwede ba?" iritado kong saad.
Zain's shaved brow raised and the corner of his lips tugged upward. "I don't care whatever you do, anyway. I'm just looking for Claudia..."
"Wala nga si Claudia rito," nakasimangot na sabat ng isa.
Inaayos niya na ngayon ang kanyang buhok at pilit itinataas. Gaano karaming wax kaya ang nilagay niya riyan para mahulma paitaas?
"Okay," ani Zain. "Babalik na lang ako. Mukhang nakakaistorbo ako sa... quality time niyo." Sabay talikod niya sa amin.
Sinundan ko siya ng tingin. Sa kabilang bahay lang naman siya nakatira pero ang bagal ng lakad niya. Inabot pa yata ng ilang minuto bago niya binuksan ang gate nila. Bago tuluyang pumasok ay bahagya pa siyang lumingon sa direksyon namin.
Agad kong binaling sa iba ang tingin ko. Hindi ko alam pero parang may iba akong nakikita sa mga mata niya sa tuwing tinitingnan ko iyon. Aside from being mysterious, his eyes were as if hiding different emotions: sadness and pain.
Or maybe, I'm just being delusional. I laughed inwardly. Paano ko nga naman makikita iyon? Siguro dahil... ganoon din ang mga mata ko sa tuwing titingnan ko iyon sa salamin matapos ang gabing iyon?
"Do you like him?" isang tanong ang nakapagbalik sa akin sa reyalidad.
Umiling ako at bahagyang ngumisi kay Xayvion. Magulo pa rin ang kanyang buhok. Seryoso ang kanyang mukha habang nakahalukipkip at bahagyang nakasandal sa aming gate.
"Anong pumasok sa kukote mo at naisip mo 'yan?"
He shrugged his shoulders. "Kung makatitig ka kasi..."
Umiling ako at pilit dumaan sa gilid niya para makapasok na sa loob. Diretso lang ang lakad ko papasok ng bahay. Narinig ko ang pagsara niya ng gate at ang mabilis na yabag ng kanyang paa.
"Wait!"
"Aakyat ako sa kwarto ko. Kung gusto mong hintayin sila hanggang makauwi, bahala ka. Huwag mo lang akong aakyatin para guluhin. Do you get it?"
Nagtaas siya ng kilay at ngumisi nang nakakaloko.
"Tingin mo naman gagapangin kita sa kwarto mo? A-sa!" He even stuck out his tongue.
Tinulak ko siya sa balikat at inirapan.
"Kainis ka! Dito na nga lang ako sa sala! Manonood ako at ikaw?" Naningkit ang mga mata ko sa kanya.
"Makikinood din?"
Hinayaan ko na nga lang siya. Naupo kami sa magkahiwalay na single couch matapos niyang buksan ang aming TV. I raised my brow. Mukhang alam na alam niya kung saan ang mga bagay-bagay rito, ah? Pati saksakan sa likod at kung ano ang mga dapat isaksak, siya ang gumawa.
Nakadekwatro siya habang nanonood. Ang kanyang siko ay nakatukod sa arm rest ng upuan habang nakapatong ang baba sa kamay nito. He looked absolutely bored all the time we were watching.
Pasado ala una nang dumating na sina Mommy at Daddy. Ako ang nagbukas ng gate no'n dahil nakakahiya naman sa lalaking nakikitambay sa amin kung uutusan ko pa siya. Pinarada naman ni Dad agad ang kotse sa garahe namin.
I kissed my Mom's cheek as they walked in. Nagmano naman ako kay Daddy na ngayon ay diretso lang ang lakad papasok ng bahay. Lumingon ako sa likuran nila para hanapin si Claudia.
"Have you eaten? Nag-take out kami para sa 'yo," Mom said, smiling brightly.
"Uh, Mommy, where's Claudia?" I asked.
"Ah! Pinuntahan lang saglit si Zain," sagot niya sabay kibit ng balikat.
Kumunot ang noo ko. May usapan ba sila? Ano naman kaya iyon? Ba't kailangang pumunta ni Claudia sa bahay ni Zain? Ba't hindi na lang ang lalaking 'yon ang pumunta rito?
Oh! Ban nga pala siya sa amin.
"Bakit daw po?"
"I don't know, hija. I think Zain needs someone to talk to right now," she answered then smiled. "Anyway, let's get inside. Is Save still there?"
Hinawakan ako sa likod ni Mommy para igiya ako papasok. Sumilip pa ako sa may gate pero patuloy si Mommy sa pagpasok sa loob.
Naabutan naming nasa sala sina Xayvion at Daddy habang nag-uusap. Ngumisi si Xayvion nang tinapik ni Daddy ang kanyang balikat bago tumango. Lumipad ang titig niya sa akin at nang makitang pinapanood ko sila ay bahagyang napanguso.
"Hello, Tita!" bati niya sabay lapit at nakibeso kay Mommy.
"Hi, baby boy!" Humalakhak si Mommy na para bang tuwang-tuwa rito.
Pinigilan kong tumawa nang malakas dahil sa itsura ni Xayvion nang tawagin siya ni Mommy. Baby boy, huh? Are they close?
"Tita, don't call me like that. Nakakahiya naman kay Hadassah," anito kay Mommy.
Nagpaalam si Daddy na aakyat muna sa itaas para magpalit. Inabot sa akin ni Mommy ang paper pag na dala at sinenyas ang direksyon ng kusina.
"Hija, pakihanda muna ang pagkain, please? Susunod ako sa kusina. Dito na rin natin pakainin si Save," ani Mommy sabay baling ulit sa kanyang 'baby boy'. "Anyway, hijo, you can just call him Aisa. Para ka namang iba sa amin..."
Luh, si Mommy, okay lang ba? Hindi siya iba sa inyo, sige, pero sa akin ay ibang tao siya. Pero... ayos lang naman kung tawagin akong Aisa. Actually, that's what I prefer.
Dumiretso na ako sa kusina para ihanda ang dala nila. Siguro ay kumain na sila sa isang fine dining or casual restau tapos nag-take out na lang.
Naisipan ko ring isama na rin ang natirang sinigang na luto raw ni Xayvion. Masarap iyon at halos kasing-asim ng sinigang na paborito kong lutuin ni Mommy.
"Saan galing ang sinigang? Niluto mo?" tanong ni Mommy na kapapasok lang sa kusina.
Umiling ako at ngumiti. "Dala po ni Xayvion. Iyan po ang kinain ko kanina."
Tumango siya at tumulong sa paglagay ng kubyertos sa may plato.
"Save's a nice guy. You can call him that instead of his full name. Sana ay maging close pa kayo."
Naestatwa ako sa narinig mula sa sariling ina. Why does it sounds like there's a hidden message on what she said? Pero... ano naman? Baka gusto lang niya na maging close ko si Xayvion kasi close siya ni Claudia?
I shrugged my shoulders and didn't respond. Mayamaya ay dumating na rin si Xayvion.
"Tapos na kaming kumain. Kayong dalawa na lang ang kumain. Tawagin niyo na lang ako kapag tapos na kayo para maghugas ng pinggan," ani Mommy.
Umamba akong magsalita para sabihing huwag na. Kaya lang ay masyadong paepal ang lalaking kasama namin.
"No need, Tita. Ako na po ang bahala mamaya!" parang tuwang-tuwa pa siya nang sabihin iyon.
Buti naman, 'no!
"Bisita ka kaya—"
"Ayos lang, Tita."
Balak pa sanang magsalita ni Mommy nang sumingit ako. Baka hindi na kami makakain kung patuloy silang mang-aangkin ng gawaing bahay na iyan.
"Ako na lang po ang mag-uurong, Mommy. Pahinga na lang po kayo sa kwarto niyo."
Pareho silang natigilan at napatingin sa akin. One side of Xayvion's lips lifted.
"Okay..." ani Mommy na parang alanganin pa.
Bumuntong hininga ako at magkasunod na kaming umupo ni Xayvion sa silya nang makaalis na si Mommy. Thank God. Akala ko ay magpupumilit pa sila kung sino sa kanilang dalawa ang maghuhugas ng pinggan.
Nagsalok ako ng kanin at ulam sa pinggan ko. Nilingon ko ang katabi kong pinapanood ang aking ginagawa.
"What?" I asked.
"You should eat more rice. Ang payat mo," puna niya sabay kuha sa platong may kanin.
"Hindi ako mahilig sa kanin."
"Kahiligan mo na dahil nandito ako. I don't like skinny girls," he deadpanned.
I pouted my lips as I watched him putting more rice on my plate. Imbes na punahin ang ginawa niya ay mas inisip ko pa ang sinabi niya. He doesn't like skinny girls? Am I skinny, though? Teka, ano nga naman kung ayaw niya sa mga ganoon?
"Ang dami!" sabi ko nang matapos siya sa paglagay.
"Anong marami? Triple niyan ang kinakain ko."
"Mabilis akong mabusog. Baka 'di ko maubos at masayang lang," giit ko.
He sighed. "Ako ang kakain kung hindi mo mauubos."
Tumulis pa lalo ang nguso ko. Why is he acting like this, anyway, when we aren't even close?
"That's gross. Kinainan ko na tapos kakainin mo pa?" Ngumiwi ako.
His eyes narrowed at me. I looked away and started to take a spoonful of rice inside my mouth to stop myself from talking.
"Bakit? Laway lang 'yan, 'di ako mamamatay riyan. Maliban na lang kung may nakakahawang sakit ka o kaya kung ano mang virus!"
"Paano kung may virus nga ako? Huh? Sige, pasahan kita ng laway!"
"Oh, tara! Maghalikan na tayo nang mahawa na ako! Ayos lang basta masarapan!" Humagalpak siya sa tawa matapos sabihin iyon.
Nasamid tuloy ako sa sariling laway! Napaigtad siya sa tabi ko at agad akong inabutan ng baso na may malamig na tubig. Kinuha ko iyon agad at umisang lagok habang siya ay hinihimas ang likod ko.
I threw him a death glare. "Anong sinasabi mo riyan, ha?"
"Anong sinasabi ko?" kunwari'y inosenteng tanong niya.
"Wala na ba talagang lalabas diyan sa bibig mo kundi kabulgaran at kabastusan, ah?"
Humalakhak siya. "I can tell you more than what you've heard if you want to."
Hinampas ko siya sa balikat. Tawa pa rin siya nang tawa kahit kinukurot ko na rin ang matigas niyang braso.
"Hey, masamang mag-away sa harap ng hapag. Mamaya mo na ako landiin, okay?" he said, smiling.
Halos tumirik na talaga ang mata ko sa sobrang irita. Tinigilan ko na rin siya dahil na-realize kong tama naman siya. Kapal lang ng apog sabihing landiin ko siya mamaya!
Hindi ko nga naubos ang kanin na idinagdag niya sa plato ko. Kinuha niya iyon at ipinalit sa pwesto ng kanyang platong wala nang laman.
"Gamitin mo na lang ang kutsara mo—"
Bago ko pa matapos ang sinasabi ay sinubo niya na ang kutsara ko na may lamang kanin at ulam. My eyes widened at that but he just glanced at me sidewards.
"May virus nga ako!" I lied.
"Tss. Arte nito. Hindi naman ikaw ang mahahawaan kundi ako." Umiling-iling pa siya.
Matapos kumain ay ako nga ang naghugas ng pinagkainan namin. Nagpaalam na rin siya kina Mommy at Daddy nang bumaba sila. Bandang alas singko na rin yata umuwi si Claudia galing sa pangangapitbahay niya. Napansin ko lang iyon noong paakyat na ako sa kwarto.
Balak ko sana siyang tanungin kung bakit ang tagal niya roon pero pinigilan ko ang sarili. Why should I care, anyway? It was probably their bonding? Or... was it?
Hay naku, Aisa! Katatanong mo lang sa sarili kong anong pakialam mo roon ta's patuloy pa ring nag-iisip tungkol doon?
How about Kuya Kaius? I wonder where did he go. Natapos na ang dinner namin pero wala pa rin siya. Hindi kaya nagrebelde? Umuuwi naman iyon lagi, ah?
"Ma, nagsabi po ba na aalis si Kuya? Wala pa po siya..." hindi ko na napigilang itanong nang bandang alas diez na at wala pa rin si Kuya.
Nandito ako ngayon sa kwarto nila ni Daddy. Dad's already asleep while Mom was writing something in a big notebook while she was sitting on their study table.
Nilingon niya ako at tinanggal ang kanyang salamin sa mata.
"He'll probably be back tomorrow morning. May inasikaso lang," she said.
"Ano raw pong inasikaso?"
Ngumiti lang si Mommy at sinenyasan akong lumapit. She sat on their bed and I did the same beside her.
"Something... important," aniya habang hinahaplos ang aking buhok. "Bakit hindi ka pa matulog? Bukas, nandito na ang kapatid mo. Kung may sasabihin ka ay ipagpabukas mo na lang iyon."
Bahagya akong ngumuso at niyakap ang kanyang baywang. She chuckled and hugged me tightly.
"I love you, Mommy..." I kissed her cheek.
"Hmm... naglalambing ang panganay sa kambal ko. Do you need anything, baby?"
Umiling ako at nanatiling nakayakap sa kanya.
"Mommy naman, minsan lang ako maglambing sa inyo. You don't love me, Mom?" I accused playfully.
Pinisil niya ang aking ilong kaya mas humaba ang nguso ko.
"Of course, baby, I love you. I will do anything to keep our family whole," seryosong saad niya na nagpangiti sa akin.
Probably I had the wrong decision to leave them back when I was young. Mahabang panahon ang nawala sa amin at ngayong nandito na ulit ako, sisiguraduhin kong babawi rin ako sa kanila.
Sila na lang ang maaasahan ko kaya kahit anong mangyari, gagawin ko ang lahat... 'wag lang kami magkawatak-watak ulit. I will never do the same mistake again.
Nag-usap pa kami saglit ni Mommy bago ako tumulak sa sariling kwarto. Mabilis naman akong nakatulog no'n dahil pasado alas onse na rin. Naalimpungatan lang ako nang may marinig na kung anong bumagsak at nabasag sa kung saan.
Kinusot ko ang mga mata bago bumangon mula sa kama. Nilingon ko ang bintana nang may matinding liwanag na nanggagaling doon at pumapasok sa kadiliman ng kwarto ko.
That's probably Zain. He's still awake? O baka iniwang bukas ang ilaw?
Pinuntahan ko ang bintana para iharang nang maayos ang kurtina at hindi na tumagos pa ang liwanag mula sa labas. Natigilan nga lang ako nang makitang bukas ang bintana niya at parang may lumilipad na mga bagay sa loob.
Ilang saglit pa ay nakita ko na siya sa loob. Nakatalikod siya sa akin at walang damit pang-itaas. Naningkit ang mata ko upang siguraduhin kung tama ba ang nakikita ko. Sa huli, halos namilog na ang mata ko nang mapagtanto kung anong meron doon.
"Oh, my God!" Napahawak pa ako sa aking bibig.
Nang bahagyang gumalaw ang ulo niya para yata lumingon sa direksyon ko, mabilis kong hinawi ang kurtina at napatakbo sa kama. Napahawak ako sa dibdib kong halos magwala ang pusong nasa loob nito.
Nakita niya kaya ako? My God! Ba't ba kasi ang hilig kong sumilip doon? Pero sa kabilang banda, hindi ko naman sinasadyang mapatingin, e.
Dahil nababagabag pa rin ako na baka bigla na lang siyang sumulpot sa kwarto ko, naisipan kong bumaba na lang muna para magtimpla ng gatas. Nawala yata ang antok ko dahil sa nakita.
Sinindihan ko ang switch sa buong sala gamit ang two-way switch na nasa second floor malapit sa hagdan. Ilang baitang na lang ang natitira nang magawi ang tingin ko sa may sofa.
Naroon si Kuya Kaius, nakaupo at nakasandal ang batok sa likod ng sofa habang ang braso ay nakapatong sa kanyang noo. Nakapikit siya kanina pero nang maramdaman siguro ang presensiya ko ay napadilat siya.
"Hey," pagod niyang bati at umayos ng upo.
Naglakad ako palapit sa kanya. My brows furrowed when I saw the first three buttons of his polo were opened.
"Kuya, saan ka galing? Kararating mo lang ba? Bakit hindi ka nagpaalam sa akin? And—"
He chuckled so I stopped rambling my words.
"Daming tanong. Sabihin mo na lang na-miss mo ako agad."
"Asa!"
Pabiro ko siyang hinampas sa braso bago humalukipkip. Pagod siyang ngumisi at muling humilig sa sandalan ng sofa.
"Can you please get me some water? Please?" he requested.
Bumuntong hininga ako bago tumayo at nagpuntang kusina. Dalawang gatas na ang tinimpla ko para meron din siya. Agad ko iyong nilahad sa kanya nang bumalik ako roon at nakitang nakapikit siya.
"Kuya, tinimplahan na kita ng gatas," sabi ko.
He didn't move, though. Binitiwan ko ang dalawang baso sa center table at tinapik siya sa braso.
"Kuya, huy! Gising..."
Nakaawang nang bahagya ang kanyang labi at mabagal na ang pag-angat baba ng kanyang dibdib at balikat. I sighed when I realized that he already fell asleep.
"Kuya, 'di kita kayang buhatin," pakikipag-usap ko ulit sa tulog.
Hay naku!
Tumayo ako at inayos na lang ang throw pillow sa gilid ng sofa. Tinulak ko siya sa balikat nang marahan para makahiga siya nang maayos kahit paano. Inangat ko rin ang dalawang binti niyang sobrang bigat bago tinanggal ang sapatos na nakasuot pa rin sa kanya.
"Aish!" reklamo ko nang nalaglag ulit ang binti niya sa sahig.
Kinurot ko muna iyon bago binalik sa pwesto. Narinig ko na ang hilik niya kaya napasimangot ako. Ang bilis niya talaga makatulog.
Nilingon ko ang dalawang baso ng gatas na tinimpla ko. Inubos ko muna ang isang baso nito bago bumalik sa kwarto dala ang isa pang baso ng gatas. I'll drink that again if I can't sleep.
Binuksan ko ang ilaw sa kwarto bago isinara iyon. Nawala tuloy ang antok ko sa hindi malamang dahilan. I guess I'll have to count sheeps again. O tumingin sa kisame at mag-abang ng maglalandiang butiki.
"Did you see it?"
Napaigtad ako at napahawak sa dibdib nang may nagsalita. Kamuntik ko pang mabitiwan ang baso nang makita si Zain na nakaupo sa kama ko.
"Jesus! What... how..." hindi ko mabuo ang itatanong ko.
Mabilis siyang tumayo at naglakad palapit sa akin. Umalingawngaw sa apat na sulok ng silid ang tunog ng basong tumama sa sahig nang hawakan niya ako sa magkabilang braso. Mariin iyon na para bang madudurog ang mga buto ko.
"Did you fucking see it?" mabagal at mariin niyang tanong.
Ngumiwi ako at nag-init ang sulok ng mga mata. Binuka ko ang aking bibig upang sumigaw at humingi ng tulong pero mabilis niyang itinakip ang mainit at malaking palad niya sa bibig ko.
"Nod if you did," he ordered.
Umiling ako habang umaagos ang mainit na luha mula sa mga mata. Mas pinanggigilan niya ang kanang braso ko at itinulak sa pader malapit sa amin. Halos idikit niya na rin ang kanyang katawan sa akin.
"Do not fucking lie. Did you see it, huh?"
Ano bang gusto niyang malaman? Na nakita ko nga iyon? Bakit pa niya tinatanong sa akin kung parang sigurado naman siyang nakita ko nga?
Sinubukan kong itulak siya gamit ang libreng kamay pero mas alerto pa siya sa uwak. Kinuha niya ang dalawang pulso ko at ipinako sa may ulunan ko bago idinikit ang katawan.
Sa takot na may gawin pa siyang mas malala, sunud-sunod ang tango na ginawa ko. Inilapit niya ang kanyang mukha sa akin kaya nanlaki ang mga mata ko.
"Hmm..." He smirked and lowered down his head even more.
Kumawala ang kulob na sigaw ng pagtutol sa bibig ko nang maramdaman ang hininga niya sa aking leeg. Tumindig ang balahibo ko nang may binulong siya. Nanlalamig na ang buong katawan ko kasabay ng walang humpay na pagragasa ng aking luha.
Tuluyang nanlambot ang mga tuhod ko. Mabilis niyang pinakawalan ang bibig at mga pulso ko bago hinapit ang aking baywang. Bumagsak ang buong bigat ko sa kanyang katawan bago tuluyang nandilim ang paningin ko.