"WELL, Teranusjulio del Prado is the only son of Mr. Julio and Mrs. Teresa del Prado. Graduate of Business Management in Dela Salle University, Manila with Cum Laude title. He owned a traveling agency here and outside of the country. Aside from that, he has investments in different kinds of businesses, big or small. So, let's say, his companies are not as big as yours. But the fact that he has all of that. I might say, Mr. del Prado is still a good catch," saad ni Anton nang iabot nito ang report ng iipinatrabaho niya.
Binasa ni Infinity ang mga dokumentong ibinigay sa kaniya ni Anton. Iyon ang kinalabasan ng pag-iimbestigang ginawa nito sa background ni Teranus, nang utusan niya ito the day after their talked in the restaurant. His status is not her issue. She just wanted to make sure on who is she dealing with. And what he just said is true. Teranus doesn't need a cash from her. Then, what is he up to?
"Time for lunch, future wife."
Kapwa sila napalingon ni Anton sa gawi ng pintuan nang iluwa niyon si Teranus. Mabilis ngunit pasimple niyang tinipon ang mga dokumento at itinago iyon sa drawer ng kaniyang table. Sinulyapan niya ang bodyguard at tinanguan ito. Yumukod naman ang lalaki bago siya talikuran at lumabas ng opisina.
"Mukhang seryoso ang pinag-uusapan n'yo ng bodyguard mo, ah. Kailangan ko na bang magselos dahil siya kinakausap mo, samantalang ako na fiancé mo dini-dead-ma mo?"
Palihim na kinagat ni Infinity ang pang-ibabang labi upang pigilin ang kaniyang ngiti. Natatawa siya sa hitsura nito na akala mo ay totoong nagseselos.
"Talagang pinaninindigan mo na ang fiancé role mo, ano? Parang hindi pa naman yata ako pumapayag."
"Ah, hindi pa ba?" Kakamot-kamot sa ulong yumukod si Ranus at ipinatong ang mga braso sa lamesa ng dalaga. Inilapit pa nito ang mukha atsaka ngumisi. "Akala ko kasi okay na since ikaw na nga ang nagpakilala sa akin bilang fiancé mo," pagpapaalala nito.
Hindi magawang makapagsalita ni Infinity. Hindi dahil wala siyang masabi, kundi dahil sa distansiya ng mukha nila sa isa't isa. Dahil sa sobrang lapit nito, muli na naman niyang naramdaman ang malakas na kabog sa kaniyang dibdib. Ang dahilan ng kaniyang panghihina.
Nasa ganoon silang ayos nang muling bumukas ang pinto at iluwa niyon ang isang lalakeng nasa fifties na ang edad.
Bakit ba hindi na nagiging ugali ng mga tao ngayon ang kumatok muna bago pumasok?
"Halloo, daughter. Father is he—" natigilan ito nang makitang may kasamang lalaki ang anak.
At hindi lang kasama. Dahil sa kinatatayuan ng ginoo ay mapagkakamalang naghahalikan ang dalawa.
"Oh! I'm sorry for the disturbance. But, hey, young man! Will you stay away from my daughter?"
"What are you doing here?" bakas ang pagkabiglang tanong ng dalaga.
"I told you that I was coming, right?"
"Yah. But I did not take it seriously," salubong ang kilay na pasimple niyang sinulyapan ang binatang ngayon ay tuwid nang nakatayo at nakaharap sa kaniyang ama.
"Well, that is your problem, daughter. You always took me for granted," kunwa'y nagtatampong tugon ng ginoo. Lumigid ito sa gawi niya. "I miss you so much, daughter," paglalambing nito bago ibinuka ang mga brasong nanghihingi ng yakap.
Tumayo si Infinity at ibinigay ang mainit na yakap na hinihingi ng ama. Kapagdaka'y kusa ring bumitiw ang kaniyang ama at nakapamulsang humarap sa gawi ng binata.
"Siya na ba ang future son-in-law ko?" seryoso ang tingin nito kay Ranus.
"Fath—"
"I'm Teranusjulio del Prado, sir. Your daughter's handsome fiancé," magalang ngunit may kahanginang pagpapakilala ni Ranus sa kaniyang ama. Inilahad pa nito ang kamay.
Ngunit sa halip na tanggapin iyon ni Mr. Hasson ay tinapunan lamang ng tingin ang kamay na nakalahad. Atsaka ito umalis sa tabi ng anak.
Puno ng kaba ang dibdib ni Infinity nang mag-umpisang humakbang ang kaniyang ama palapit sa binata. At gayon na lamang ang pag-awang ng kaniyang bibig nang bigla na lamang nitong yakapin si Ranus!
"At last! I finally meet my daughter's man!" Tatawa-tawa nitong tinapik-tapik ang likod ng binata. Malawak ang ngiti nang humiwalay ito at humarap sa kaniya. "Recently, my daughter is keeping secrets to me. Mas nauna ka pang makilala ni Mr. Johnson, hijo," sentimyento ng ginoo na nakaakbay na sa binate.
"Actually, Sir. Gusto ka lang namin sorpresahin. Napilitan lang kaming isiwalat kay Mr. VP, dahil masiyado niyang napi-pressure ang future wife ko sa katatanong. Ayaw kong nai-stress ang anak ninyo," para namang close na close na sa ama ng dalagang paliwanag ni Ranus.
"Well, that is good. Very good, hijo. Don't stress my daughter. Dahil iba magalit iyan kapag nai-stress," aniya na halos pabulong na sinabi iyon sa binata.
"Papa!" Ganoon na ang tawag niya sa ama sa tuwing naiinis o di naman kaya ay kapag may kasalanan siya rito.
Hindi siya pinansin ng ama. Sa halip ay dumako ito sa paper bag na nakapatong sa mesa ng dalaga.
"Is this your lunch?"
"I cooked that for my future wife, sir. Lately, I have been on a business trip, and I heard that she doesn't eat on time. So, next time I'm away, I will make sure that my chef will deliver nutritious food for her."
"Oh! You know how to cook? Well, Infinity loves to eat. Hindi ko lang alam kung saang parte ng katawan niya inilalagay ang mga kinakain niya. And oh, please stop calling me sir, son. You should call me papa from now on."
"Papa, will you stop it? Nakakahiya ka na!"
"If that is the case, it's my pleasure to call you Papa, sir. I mean, Papa."
"I love to hear it, son. I guess this food is not enough for the three of us. So, can we eat lunch outside? But I will bring this. I want to taste it." Binitbit nito ang paper bag at muling nilapitan at inakbayan si Ranus.
Hindi makapaniwalang nakatunganga lang si Infinity sa dalawang naglakad na patungo sa pintuan. Tila ba nakalimutan ng mga itong naroon siya.
Nang mabuksan ang pintuan, nilingon siya ng dalawa na tila nagtatanong kung ano pa ang itinatayo-tayo niya roon. Nakita niyang may sinabi si Ranus sa kaniyang ama na hindi niya narinig. Natatawa namang tinapik muli ng kaniyang papa ang balikat nito, saka naglakad ang binata palapit sa kaniya.
Para namang itinulos siya sa kinatatayuan nang hawakan nito ang kaniyang baywang at bahagyang inilapit ang mukha sa kaniyang tainga.
"I'm sorry, future wife," bulong nito bago nakangising iginiya siya palabas ng opisina.
Oh! This is great! Her life will be doomed with these two noisy men!
"What are you doing here, father?"
"I told you, daughter. I wanted to meet my future son-in-law."
"You got to be kidding me. You can meet him on the wedding day."
"No, I can't wait on that day. And in fact, you haven't told me when is your wedding." Bumaling ang tingin ni Mr. Hasson sa binata na abala sa pakikipag-usap sa kung sinong staff ng restaurant.
Ilang sandali lang ay umupo na ito sa tabi ng dalaga. Kaharap nila ang ginoo.
"I hope you will like the foods I ordered," ani Ranus.
"You seem familiar in this restaurant?"
"Yes, Pa. Well, I am a part owner of this," bahagya pang nahihiyang tugon ng binata.
"Oh, that is great! A business-minded man. Great! So, how did you two meet each other?"
Kapwa natigilan ang dalawa. Hindi napaghandaan ni Infinity ang araw na ito. Hays, her father is really a mess! Napapitlag pa ang dalaga nang sapuin ng binata ang kamay niyang nasa table. Iniangat iyon habang titig na titig sa mga mata niyang dinala iyon sa mga labi.
"I met her in Greece," panimula nito na hindi pa rin natitinag sa pagtitig sa kaniya, "I had no chance to introduce myself. So, when she left for Philippines, I followed her."
Napaawang ang mga labi ni Infinity. Hindi niya magawang magsalita dahil sa malalim na pagkakatitig nito sa kaniya. Matamis pa itong ngumiti matapos ang huli nitong sinabi. Nanghihina siya sa mga titig at sa pagkakahawak nito sa kamay niya. Damn it! What is happening to her? For Pete’s sake!
Pero ang mga sinabi nito. Hindi niya alam kung paano iyong hinabi ng binata. She was in Greece before she came here. So, part of what he said is true.
"And then? You courted her?"
"Yes, Papa."
"But, It's just a short of time. She's been here for a month and half. Right, daughter?" tanong ng ginoo na dumako ang mga mata sa anak.
Ngunit hindi iyon pinansin ni Infinity. Nasa binata pa rin ang paningin niya.
"True, Papa. I just don't wanna waste time. That is why I pursued her."
"Well, it doesn't matter how long you knew each other. You love my daughter, and you don't have any agenda. Whom am I to say no in your relationship."
Patuloy ang pag-uusap ng dalawa kahit pa na dumating na ang pagkain nila.
"I love your daughter, Mr. Hasson," seryosong wika ng binata na muling tumitig sa kaniya. At iyon na naman ang puso niya. Dumadagundong nang malakas at halos mabingi na siya.
"I want to marry her because I love her, Papa. We can ask for conjugal property so you won't think that I'm into her wealth. But she can own mine." Pinisil nito ang kamay niyang hawak nito na bumaling sa kaniyang ama.
Idinaan niya sa pag-irap ang kaniyang kaba, saka pasimpleng binawi ang kaniyang kamay.