Chapter 4
Kiethlyne's Pov.
"Hey, are you still dreaming.... Why are you acting like that?" sabi nya na ikinatigil ko, kaya binuksan ko ang aking mga mata at nakita ang mga kamay nya na wala namang hawak na kutsilyo. 
Ehem, napatighim ako at inayos ko ang tayo ko. Nakakahiya na talaga ang pagiging over thinker ko.
"Hey, are you alright?" Concern ba sya sa akin? O nang-aasar? Magkaibang magkaiba ang sinasambit ng bibig nya sa ekspresyon ng kanyang muka. At bakit naman sya magiging concern, aber?
"Yes, I'm fine," sabi ko sa kanya at napahawak sa noo ko sabay hinilot ko ito ng kaunti, medyo masakit kasi. Naalala ko bigla ang nangyari kagabi. Totoo ba talaga yun na naging bata ako? Hay, hindi ko na maintindihan ang sarili ko at syaka bakit ba nandito ang lalaking toh? Ano bang pake ko, baka hinahanap na ako ng parents ko?
Akma na sana akong tatayo nang biglang nagsalita itong lalaking nasa harap ko. Nakalimutan ko kasi na may tao pa pala dito. At bakit ba nandito pa tong kumag na na'to, akala ko ba ayaw nyang malapit ako sa kanya.
"By the way I' m Aquiron (a-ki-ron) Fo--..." hindi pa man nya natatapos ang sasabihin nya ay biglang sumakit ng sobra ang ulo ko na animoy may nagtriger sa memory ko, may biglang nagflashback dito. Mga kung ano anong larawan ang nakita ko.
Isang batang babae na naglalaro kasama ng isang batang lalaki, naghahabulan sila. Sabay na kumakain habang nakaupo sa isang latag. Yung lalaking bata hawak ang kamay nung babaeng bata at umakyat sila sa isang burol at sabay tiningnan ang naggagandahang tanawin. Tawanan sila ng tawanan na para bang walang problema. At nagsalita ang batang babae ng isang katagang di ko naman mapakinggan. Ang sakit, lalong sumakit ang ulo ko.
"Sigurado ka bang okay kalang?" Hindi ko pinansin ang taong nasa harap ko ngayon dahil sa sakit ng ulo ko. Ano ba yung nakita ko? Sino ba silang dalawa? Hindi ko na maintindihan. 
Kinuha ko ang gamot sa mini bag ko. Pain reliever na ibinigay sa akin ni Mommy at agad itong ininom.
Aquiron POV:
FLASHBACK
5 mins. ago
Ako'y nahihimbing na natutulog dito sa taas mg puno ng Murigana. Isa ito sa mga lugar kung saan ako'y mag isang namamahinga sa kadahilanang walang estudyante ang pinapayagand pumunta dito hanga't walang pahintulot ng guro. Nasa taas ako at nakahiga sa isang malaking sanga ng puno.
Sa pagitan ng pagtulog ko ay may narinig akong naungot sa baba kaya nagisig ako.
Sino kaya yung taong yun, istorbo naman sa pagtulog ko. Bumaba ako sa puno at nakita ang babae sa classroom kanina. Yung babaeng makulit na nagbigay sa akin ng pagkain. Yung babaeng sumira ng umaga ko!! Mukha binabangogot sya.  Gigisingin ko ba o hindi?
"Hey,are you okay?" Una kong tanong sa kanya. Bakit ba hindi ko mapigilan ang sarili ko sa ganitong mga bagay.
Hinawakan ko sya sa balikat para gisingin.
"Katherine,hey wake up," sabi ko habang bahagya syang niyuyugyog. Ano nga ba ang pangalan ng babaeng ito.
"Kathleen, hoy gising." Patuloy ko paring gising sa kanya. Bigla syang tumahimik na parang bang nakaalis na sya sa bangungut nya.
Minulat na niya ang kanyang mga mata at mumukat mukat pa habang nasisilaw sa sinag ng araw. Ang ganda ng kayang mga mata at nakinang kinang pa habang nasisikatan ng araw. 
(note: nakasuot parin ng mamahaling contact lens si kiethlyne at 15 mins. palang syang tulog)
Nagulat nalang ako ng bigla syang bumalikwas. Tumayo sya na parang di ako nakikita. Hinawakan ko sya likod at kinausap. Parang takot na takot sa akin at di mapakali. Bigla syang sumigaw at sinabing wag akong lalapit. Mukha ba akong multo sa paningin nya. Mukhang nanaginip parin ata ito.
Natulala sya habang nakatingin sa kamay ko. Is there something wrong with my hand?
Somethings weird about her. I dont know what is it, but I have a hunch.
I need to know her for our mission. Pero di ko paman natatapos sabihin ang buo kong pangalan ay bigla ng sumakit ang ulo nya at dito na ako magsimulang mag alala kung ano na ba ang nangyayari sa babaeng to.
PRESENT
"I think you are not ok. Gusto mo bang pumunta sa infirmary?" Pag-aalala kong tanong sa kanya. Hindi rin naman masamang maging mabait kahit minsan. 
"No, I'm okay here. I just have to sit and refresh my mind," sabi nya sa akin ng nakahawak parin sa ulo. Inalalayan ko syang umupo at tumabi sa kanya. Dahan dahan namang pumatong ang ulo nya sa balikat ko at hinayaan ko nalang ito. Ang weird, bakit ko ba ginagawa ito sa babaeng to.
I promise Sophie na hindi ko papakita sa mga tao dito sa mundong ito ang ganitong side ko. Pero wala akong magagawa, she's in pain now.
"You're the girl from the classroom kaninang umaga diba?" I ask her a question that I already know the answer obviously. Gusto ko lang may maitopic para naman di na mabaling ang attention nya sa pagsakit ng ulo nya.
"Kanina? Diba kahapon payun?" tanong nya sa akin na parang naguguluhan sya.
"No, kanina lang tayo nagkausap, kaninang umaga. At syaka bakit ka nga pala nandito. Alam mo ba na bawal pumunta dito pag walang pahintulot ng mga guro?" sabi ko sa kanya ng mahinahon.
"I don't know na bawal palang pumasok dito. Pls. don't tell our teacher." sabi nya sa akin ng malumbay na tono ng boses, mukha namang effective dahil di na sya nadaing sa pagsakit ng ulo nya ngayon.
"Akala ko kahapon tayo nagkita, mukhang nanaginip lang pala ako, kaya inakala ko talaga na totoong gumabi na, ohhh.. sorry kanina pa pala nakapatong ulo ko sa balikat mo, sorry," tugon nya sa akin sabay alis ng ulo nya.
" It's ok, by the way I'm Aquiron Fonston." Pagpapakilala ko sa kanya.
"Nice to meet you Aquiron Fonston," sabi nya sabay nagkamay kami. Ano nga uli ang name nitong babaeng ito. Isip,isip,isip. Keylie ba yun?
" Can I call you Aqui, ang haba naman kasi ng Aquiron. Ang pangit naman kung Fonston itatawag ko sayo?" sabi nya sa akin na parang nahihiya pa. Wala naman akong pakealam kahit na anong itawag nya sa akin.
"I'm Kiethlyne Empyera." So yun pala pangalam nya, Kiethlyne, Kiethlyne, Keithlyne. 
"Pwede mo akong tawaging Kieth(keyt) or Lyn (lin), bahala ka kung anong gusto mo. " Napapahaba na ang usapan namin. Mukha namang okay na pakiramdam nya. Kailangan ko nang umalis, baka hinahanap na ako ni Sophie.
Kaya tumayo na ako , "I'm leaving," at umalis. 
Habang naalis ako ay nakita ko namang inaaliw nalang nya ang sarili nya sa mga naggagandahang bulaklak na nakikita nya at tuluyan ko nang nilisan ang eco-garden na ito.
Kiethlyne Pov:
Ito talagang lalaking ito ay may dalawang pagkatao. Kanina ang bait bait tapos ang cold na naman. Di manlang humarap sa akin habang nagpapaalam.
Pagkaalis ni Aqui ay sinilip ko ang cellphone ko at nakita ang date. So ngayon nga ang first day of school. Napagtanto ko na panaginip lang pala lahat yung kanina, akala ko totoo na. Panibagong panaginip na naman ito. Sana nga lang di ito katulad nung isa kong panaginip na paulit ulit bumabalik.
Nakakahiya, bakit kasi may pasandal kapa sa balikat nya. Mukhang nagalit tuloy.
Hayst, bahala na. 
Ang ganda talaga dito, lulubus lubusin ko na ito. Alam nyo namang, I Love flowers. Katulad ng sinabi ni Aqui, di na ako makakabalik dito hangga't walang pahintulot ng guro. 
Naghikap lang ako ng naghikap dito sa loob ng garden hangang sa dumating ang hapon. 
A/N: What Mission?