Nixon's POV
***
"Hoy Nixon Cerafico! Bakit tayo pabalik sa simula? Dito 'yong daan! Mas mabilis nating matatapos 'tong maze kung susunod ka sa'kin!"
"Sinabi kong 'wag kang magmagaling babae 'di ba?" at nilingon ko siyang muli. "Mas alam ko ang pasikot-sikot sa larong ito," sabi ko pa.
"Asus! Sino kaya ang nagmamagaling sa 'tin? Sabing dito eh!" at hinatak niya ako. Kaagad ko naman hinila pabalik ang braso ko.
"Sabing 'wag mo akong hinahawakan 'di ba?"
Inirapan niya naman ako.
"Sabi ko nga kasi, dito 'yong daan."
"At ang sabi ko rin, dito 'yong daan. Makikinig ka o iiwan kita sa level na ito?" at tinalikuran ko na siya para magtuloy-tuloy na sa paglalakad.
"Kung magsalita ka, Nixon Cerafico, akala mo talaga alam mo ang UNDERTAKING. Eh mukhang ngayon mo nga lang nilaro ito eh."
"Say's who, na hindi kayang kunin ang gem stones dahil naku-cutan sa mga rabbits." and a grin formed on my face.
"Eh kasi naman eh! Bakit rabbit of all animals? Ang cute kaya nila. Sobrang tamed din nilang hayop. Bakit sila!? Puwede namang tiger or lion! Duh! Bobo talaga nung gumawa ng game na ito."
Muli ako natigilan sa sinabi niya. Lintek na babae! Isa na namang insulto mula sa kan'ya. Hindi talaga ako natutuwa. Kaya naman...
"Ouch! Anong trip mo? Kinurot mo na naman 'yong ilong ko! Matangos din naman ilong mo eh! 'Yan nalang kurutin mo!" at umamba pa siya ng suntok sa 'kin.
As if, matatakot ako sa suntok niya.
"At tsaka, hindi mo ba naisip na baka kaya rabbit ang pinili ng game master dahil mas mahirap sa isang tao na patayin ang isang nilalang na wala namang ginagawang masama o mali?"
Natigilan siya sa sinabi ko at nakita ko kung pa'no tumaas ang kilay niya. Bakit gano'n? Biglang bumagay sa kan'ya 'yong pagtaas ng kilay na 'yan?
"Ang sama naman pala ng game master. Hindi na siya naawa sa mga rabbits na cute."
"Masama agad? Alam mo bang ang mga rabbits ang unang na-disect ng game master sa halip na palaka? Tsk. Sabi kasi ng parents niya, walang awa na dapat ipakita sa mga hayop na walang silbi. Ang I must say, rabbits are natural preys. Pinili nilang maging pagkain. Kaya kasalanan nila kung hindi sila naging tulad ng liyon o tigre na kayang ipagtanggol ang sarili. Kasalanan mo, kung magiging mahina ka." and then I shrugged my shoulder and continued walking.
I believed on that. If you choose to be prey for others, then you are weak. At walang lugar ang mahihina sa mundo.
"Tss. Ang bobo no'ng parents ng game master. Walang nilalang na walang silbi. Lahat may silbi. Isipin mo nga, kung walang magiging mahina, eh 'di wala ring matatawag na malakas. Kung wala 'yong mga rabbit na 'yan, na pagkain lang sabi mo, eh 'di patay na sa gutom 'yong liyon at tigre na iyan. Eh 'di malaki rin ang silbi ng mga rabbits at ng mahihina 'di ba?"
Nailing ako sa sinabi niya. Typical logic for a weak soul. Naaawa talaga ako sa kan'ya.
"But mind you, Ms. Marievic Andres. I will never choose to be a rabbit. I don't want to be weak." at mas binilisan ko na ang paglalakad ko.
"Mind you too, Mr. Nixon Cerafico. Magiging mahina ako kung kinakailangan para maging malakas ka o kahit na sinong 'di kayang maging mahina. Kawawa naman kasi kayo. Wala kayong ibang choice kun'di maging malakas."
Pasimple kong nilingon ang babaeng kasabay kong naglalakad. Malaki ang ngiti sa mukha niya at parang masaya pa siya sa sinabi niyang okay lang siyang maging mahina. How could someone who wanted to be weak able to smile widely like that? Nasaan ang saya sa pagiging mahina?
"Hep! Nandito na ulit tayo sa simula. Dead end na 'to Nixon Cerafico."
"Yeah. This is the end of The Rabbit Warren. Lets go." at nauna na ako sa cheat ng level 2.
The rabbit hole is the cheat.
"Oy! Bakit ka papasok sa butas na 'yan?! Hindi ka rabbit!"
"Tss. Shut up. Ito ang cheat sa level na 'to. Pagkalabas mo sa rabbit hole na 'to, hello level 3 na."
"WEH?"
Naiiling ako sa babaeng 'to. Ayaw maniwala pero sumunod din naman.
Maingat ang naging paggapang ko dahil masikip ang rabbit hole na ito. Jeez. Dapat nilakihan ko ito.
Pagkatapos ng mediyo pahirapang paggapang, as expected, hello level 3!
"WOW! LEVEL 3 NA NGA! Pa'no mo nalaman 'yon?"
I shrugged my shoulders and smirked at her.
"Lets just say I know the game master so well."
"Kaibigan mo siya?" at may nakakainis na ngisi sa mukha niya.
"Kilala ko siya higit pa sa pagkakakilala ng isang kaibigan."
"Kaya ba alam mo na rabbit 'yong unang na-disect niya? Ah! Alam ko na! Classmate mo siya sa biology class!"
Natameme ako sa nabuo niyang conclusion. 'Yong baka kaibigan ko 'yong game master, mas katanggap-tanggap na logic... Pero classmate sa biology class? Pa'no niya naisip ang random logic na 'yon? Kakaiba. Nakagawa kaagad siya ng sariling kwento.
"Tigilan mo na nga ako sa mga nonsense logic mo. Tara na!" at akmang tatalikuran ko na siya nang bigla niya na namang hilahin ang braso ko.
"Wait! Wait! Eh 'yong sa level 1? Anong sagot do'n sa sinasabi no'ng mga halimaw?"
Napakunot ang noo ko sa naging tanong niya.
"Nasagot mo kanina 'di ba? 'Yong 'Again'. Iyon 'yong sagot."
Kakaibang gulat ang bumakas sa mukha niya 'tapos ay bigla nalang siyang tumawa. Baliw na nilalang.
"Seryoso? HAHAHA iyon 'yong sagot HAHAHA. Putek! Nakakatawa!"
"Anong nakakatawa run?" This girl is crazy!
"Hehe. Hindi naman kasi 'again' iyong sagot ko eh. Pinapaulit ko lang do'n sa mga ogres 'yong sinasabi nila. Kasi alam mo na, hindi ako fan ng english."
Wala akong masabi. So, hindi niya talaga nasagot 'yong riddle? What the? Pinapaulit niya lang?
She just passed level 1 without even using her brain? This is really different.
"Grabe! HAHAHA putek talaga! Again? HAAHAHAHA"
"So, you didn't even understand the riddle?" naninigurado kong tanong.
"Hindi. Bakit ba 'again' iyong sagot do'n?"
"Repeating word. Lets forget the sword. Win the game. Or begin again and again."
"So?'
"Hahanapin mo lang do'n sa sinabing riddle kung ano 'yong naulit na salita."
"Ahhh... Again kasi ibig sabihin no'n 'ulitin' hindi ba?"
Okay. Nakakabobo nang kausap ang babaeng ito.
Nakakatamad paliwanagan.