SABI nila lahat ng katanungan ngayon ay kaya nang sagutin ni Google. Noong hanapan naman ng sagot ni Euna ro'n ang tanong na: Paano makakatakas sa kahirapan? Napakarami naman na sinagot niyon na sa rami ay hindi na niya malaman kung ano ang dapat niyang sundin. Pero at least, may isang tumatak sa kaniya sa mga sagot na nabasa—maging positibo sa buhay at mahalin ang trabaho.
Paanong hindi naman magma-marka sa isipan niya 'yon, e araw-araw nga niyang ginagawa 'yon. Pero ang lungkot lang na heto, hindi pa rin naman siya umaahon sa hirap na kinamulatan niya.
Heto ang mundo, may mayaman na mabait, may mayaman na matapobre na 'gaya ng pamilya raw ng tatay ko sabi ni Nanay, at mas lalong mayroon at maraming katulad nila na mahirap at nakatira sa iskwater.
Heto ang mundo, hindi magiging balanse kung wala silang mga mahihirap. Mundo na hindi patas sa mga tulad nila, ang mga 'yon ang naglalaro sa isipan ni Euna habang naglalakad siya pauwi ng bahay nang umagang 'yon.
"Hoy! Euna, nariyan ka na pala! Kanina pa kita inaabangan e, 'yong tocino, sisingilin ko na sana," salubong kay Euna ng kapitbahay niyang sikat sa riles sa pagpapautang ng mga tocino, longganisa at kung ano-ano pa na maaaring ipautang nito, na si Marites.
"Kakauwi ko lang kasi galing sa trabaho, nakikita mo naman 'di ba? Matataguan ba naman kita, Marites, ikaw pa ba? CCTV operator ka 'ata nitong riles— uy, joke lang ha, baka mapikon ka pa. Alalahanin ang wrinkles, charot!"
"Naku, palabiro ka talaga, Euna, wala pa 'kong wrinkles 'no! Kung mayroon aba ay maisoli nga ang skin care na inalok ni Tasya habang hindi ko pa nabayaran 'yon!"
"Baliw! Joke lang. O, 'yan na ang bayad ko. Kumalma ka na." Inabot niya na kay Marites ang pera na bayad niya sa tocino na inulam ng mga pamangkin niya nang nakaraang gabi.
Pinapautang nga kasi 'yon ni Marites. Two gives. Pinauso nito rito sa riles.
"Salamat, pasens'ya na kung inabangan talaga kita. Kailangan ko na kasi, alam mo na..." Sinundan ni Euna ng tingin nang nakataas ang kaliwa niyang kilay, ang nginuso ni Marites sa gawing likuran niya.
Nang masulyapan niya kung ano 'yon— sino pala—napailing na lang siya na kinuha ang sukli niya kay Marites. "Ah, alams na nga! Shoppii— pipimo pala," biro niya sa kapitbahay niyang isa na rin sa mga naloko na sa kaka-order online ng kung ano-ano.
Naghagikgikan naman ang mga nakarinig sa kaniya na nasa background nila ni Marites. Mga neybors nila na kay agang mga nakaumpok sa gilid ng riles.
May naghahanda na kaagad ng lamesa para mag- bingo, may naghihimas ng manok na panabong at nagpapausok niyon gamit ang sigarilyo at may naka- umpok lang para s'yempre ay mag- tsismisan. Tipikal na tagpo sa squatter's area. Kakaunti pa nga ang bata na nasa kalye dahil maaga pa. Kung nagkataon na hapon na, naku, nagkalat panigurado ang mga batang walang baro na nakakapagtaka na hindi tinatablan ng sakit.
Ano nga ang makabagong tawag sa kanila? Ah! Squammy.
"Ma'm Marites Tuazon, Shoppee delivery po ulit niyo," anang rider nang makalapit 'to sa kanila ni Marites.
Ewan ba ni Yana kung bakit siya marahan na napalunok nang marinig niya ang baritong tinig ng rider. Lihim din na mapasinghap siya dahil tila kay lapit ng tinig nito sa gawing likuran niya— kaya naman pala! Nakadikit nga 'to sa kaniya! Nagkikiskisan na halos ang mga siko nila! At tila hindi alintana ng rider ang pagkakalapit nilang 'yon. Samantalang siya...
Argh! P'wede naman kasi siyang huwag masyadong dumikit, kung bakit talaga naman ay sa malapit pa niya 'to huminto!
Sinulyapan at tinaasan na lang ni Euna ng kilay ang rider na palaging natotoka na mag- deliver sa lugar nila. Si Red, na naka- red jacket na red, usual get up nito 'yon. Ngumisi lang naman ang rider sa kaniya. At sa ngising 'yon ni Red ay hindi maiwasan na maisip ni Euna na nang magpaambon ang langit ng formula para sa kagandahang lalaki, first honorable mention ang tinagurian na 'Jowable Shoppii Rider' ng riles. 'Yon ang binansag kay Red ng mga kabataan, matatanda at mga binabae sa riles.
Jowable naman kasing tunay ang rider. Maganda ang built ng pangangatawan pa. At ang fez, jusme, winner! Makakapal ang mga kilay, malalantik ang mga pilik-mata na papasa nang para sa babae. Ang ilong, 'yon yata rin ang tinatawag na aristoctratic nose. Pantay at mapuputi na pang- toothpaste commercial ang mga ngipin—bonus na lang dimples ni Red na sa tuwing lumilitaw ay nawawala na ang may kasingkitan nitong mga mata.
Oo, si Red ang official delivery rider sa lugar nila. Hindi niya alam kung paano nangyari. Basta, isang araw ay nakilala na niyang permanenteng tao na rin dito sa riles 'to. At isang araw, wala na 'tong ginawa sa tuwing magkikita sila kundi ang bolahin siya nito!
"Hi, Euna! Kakauwi mo lang? Tsk, sabi ko naman sa'yo e, kung sinasagot mo ba 'ko e, 'di may official tagahatid-sundo ka na," ngiting-ngiti na bati ni Red sa kaniya.
Hayun, tumirada na si Red!
Naikot ni Euna ang mga eyebalss niya at pairap na sinagot ang binatang rider. "Red, kung sinasagot na kita, babantayan mo 'ko panigurado sa duty ko dahil may week na night shift ako. Manggugulo ka sa convenience store na pinagtatrabahuhan ko dahil may gabi na lasing ka panigurado at pipilitin mo 'kong umuwi at tabihan ka sa malamig na gabi— for short, peperwisyuhin mo ang tahimik kong single na buhay. So, maiwan na kita, ha? Adios!" Dinig pa ni Euna ang malakas na tawanan ng mga kapitbahay niya nang tumalikod na siya.
"'Sungit mo naman talaga kay Red, Euna!"
"Euna, tinamaan naman sa'yo talaga si Red, ba't ayaw mong pansinin?!"
"Nagawan na nga ng paraan na mag-stay sa pag-deliver dito sa riles e!" Dinig pa ni Euna na kantyaw ng mga neybors niya sa kaniya kahit nakatalikod na siya.
"Ang advance mo naman, Euna, huy! Napag-uusapan naman ang bagay na 'yan. Lalo na ang malalamig na gabi!" Pasigaw rin na biro pa ni Red.
Nilingon ko siya, pinuno ng tawanan ang riles nang iangat ko ang middle finger ko kay Red.
"HMN, ang aga naman ng rider na nagde- deliver sa riles para pakyuhin mo lang, Mars! Grabe ka naman talaga sa tao!"
"Good morning din, Mars," pabalewalang tugon niya kay Reyna. "May gising na ba sa mga pamangkin ko?"
Ang matalik na kaibigan niyang si Reyna ang kasama nila sa buhay ng tatlong pamangkin niya simula nang maaksidente sa sunog ang buong pamilya niya at maiwan sa kaniya ang mga pamangkin. Tulad niya ay nagtatrabaho rin sa convenience store na walking distance lang mula rito sa riles na kinamulatan nilang tirahan si Reyna. Tulad niya, wala na rin 'tong pamilya dahil sa sunog na naganap sa riles noong sila ay mga dose anyos pa lamang.
Minsan ay napapatanong na lang si Euna kung makakaalis pa ba sila sa delikadong lugar na 'to. E, kaso lang hindi naman siya tumataya sa kung anong sugal para manalo na tulad nang dati nilang kapitbahay na sinuwerte at nakaalis sa riles, ora mismo. Kaya deadma na lang. Ang mahalaga naman ay hindi sila nagugutom na lima at nakakaraos sila sa araw-araw nang hindi napuputulan ng kuryente at tubig.
"Si Ian kanina gumising. Kumain lang at pagkakain, borlog na ulit. Kaya may pagkain pa r'yan na maaalmusal. Sa tingin ko nga ay sinobrahan talaga niya ang niluto niya para sa'yo."
"Nakakakaba naman, baka may order na naman online ang batang 'yan," biro ni Euna kay Reyna.
Natawa si Reyna. "Saka mo na isipin 'yan. Kumain na tayo at ikaw lang naman ang hinihintay ko. Hinintay ko rin talaga kung paano mo iiwasan na naman ang spark niyo ni Red."
Si Euna naman ang natawa. Loko talaga si Reyna, binalewala na niya kanina ay talagang isiningit pa nito ang topic na 'yon.
"Alam mo naman na wala na muna sa'kin ang mga spark na 'yan."
"Hay, ewan ko ba naman sa'yo! May tatlong buwan na rin na nagpapalipad hangin sa'yo ang gwapong rider. Aba, kung ako ang tatanungin mo, seryoso man 'yon sa'yo o hindi, dapat ka nang sumugal ulit na magmahal. Nagsisilakihan na ang mga pamangkin mo."
Oo, tatlong buwan na rin nga siyang kinukulit ni Red. Pero ewan ba niya, kahit nararamdaman naman niya ang hindi maitatanggi na spark na sinasabi ng kaibigan niya sa pagitan nila ng rider ay inaawat niya pa rin ang sarili na bigyang-pansin 'yon.
"Hindi ko pa naman gaanong kakilala pa 'yong tao."
"Sus! Paano mo makilala, hindi mo naman kinikilala? Hay, hindi ka pa ba sanay? Sumusugal na tayo buong buhay natin. Napakatagal na nang huli mong pinagbigyan ang kapritso mo. Hindi mo na nga halos namamalayan na nagsisilaki na ang mga pamangkin mo."
Hay, Red Henson...
Bakit ba sa tuwing nagkikita sila ni Reyna ay hindi maaaring hindi nila 'to mapag-usapan?

Sa totoo lang, alam niya naman ang pinupunto ni Reyna. Gets niya. Ang hindi niya lang talaga maunawaan sa sarili ay ang tila naba- vibes niyang hindi maganda kay Red sa tuwing nasa malapit 'to, bukod pa sa spark. Hindi niya naman gustong balewalain ang pakiramdam na 'yon at s'yempre, ayaw niya rin naman na i- big deal.
Tch, madalas ay praning talaga ang guts niya.
• • • • •
Hello! If it's happen na nakabasa ka na ng story ko sa Yugto at pinili mo rin na basahin 'to, ipapaalam ko lang na mababanggit po ang Don's Boys Donuts dito dahil ito po talaga ang original na story sana ng DBD Series ko na binago ko lang para mag- fit sa ibang platform na need ng mahabang wc. Anyway, I decided to passed this here dahil nasasayangan ako sa story at yari naman na.
Thank you for reading! Please support me on other reading platforms~