"KIARA, nasa'n ang anak mo?"
Umeko ang boses ng Don sa kabuuan ng silid nang ito'y magtanong. Linakasang sadya ang boses upang marinig s'ya ng asawa.
"Bakit? Hindi mo ba anak ang anak ko't ganyan ka makatanong?" sagot naman ng kausap na nakapikit na't nakahiga sa malaking kama. Tila sinusubukan ng matulog.
Nasa Master's bedroom sila. White and lavender ang kulay ng kwartong ito na siyang paborito ng Donya.
Bahagyang nakabukas ang pintuan ng banyo ng toilet kung saan naro'n ang Don shaving off his beard. Tanging ingay lang ng razor ang maririnig na pinadadaan sa baba ng Don na may shaving cream.
Sa mala-mansion nilang bahay naroo't hinahanap pa rin nila ang anak kahit pa ito'y twenty five na. Aalug-alog kasi ang malaking bahay sapagkat tatlo lamang naman silang dito ay nakatira at ang masaklap ay hindi pa sila magkita-kita. Mas marami pa ang bilang ng kanilang mga kasambahay at mga guwardiya.
"Hindi ko anak ang herodes na iyon!" inis na sagot ng Don.
"E bakit hinahanap mo! Pabayaan mo na nga lang siya't ako'y nagsasawa na rin kasasaway sa batang 'yon!"
Sadyang ganito lamang mag-usap ang mag-asawang ito. Parang magkaibigan na animo'y palaging nagbabangayan.
"Hindi na s'ya bata!"
"Ay bahala ka na! Matutulog na ako." Ang Donya ay pinatay na ang ilaw at sinindi ang lampshade sa side table. Kaya't ang linawag na lamang mula rito ang nagsisilbi nilang liwanag pati na rin ang galing sa bumbilya ng banyong kinaroroonan ng Don.
"Naihanda mo na ba'ng mga gagamitin ko para bukas mahal? Bukas na ang project namin sa Ilo-ilo. Tatlong araw akong mawawala. Kaya mo bang mag-isa rito? Ang anak mo naman ay hindi ko maasahan."
"Hindi naman niya ako kailangang alagaan. Oo, ready na lahat! Nasa maleta na ang mga kailangan mo."
"Kiunukunsinti mo kasi kaya ganyan ang anak mo!"
"Oo na anak ko lang! Sige na nga't matutulog na 'ko. Kay ingay-ingay mong matanda ka!"
Inayos na rin ng Don ang kaniyang mga gamit. Punas-punas pa niya ng kaniyang kamay ang bibig at baba na basa pa ng tubig nang siya ay lumabas ng banyo.
Tiningnan niya ang oras sa clock table.
Ala-una na ng madaling araw, napapabuntong-hininga na lamang siya habang humihiga na sa kama. Iniisip niya kahit paano ang anak. Nais na niya itong bigyan ng ultimatum.
Nagsasagawa na siya sa isip ng mga p'wede niyang gawin sa anak hanggang dalawin na siya ng antok at makatulog na.
~•~
Ala singko ng madaling araw nang iparada ni Kiel ang sasakyan sa labas ng bahay. Hindi na siya nag-aabalang ipasok iyon sa loob para doon mag-park. Iyon ay para mabilis din siyang makaalis kung kinakailangan.
Dumeretso s'ya sa kwarto.
Pagkalapag ng mga susi sa side table ay padapang ibinaksak niya ang katawan sa kama. Isang pikit lang ay tulog siyang agad. Tila siya ay pagud na pagod.
Dumaan ang maraming oras at nahihimbing pa rin siya sa pagkakatulog.
Hanggang sumapit ang ikapito ng gabi. Pagkabangon ay tinungo niya agad ang bathroom.
Sinadya niyang hindi muna magpakita sa mga magulang. Bahala na lang mamaya. Uunahin na lang niyang kausapin ang Donya. Mas madali kausap ang ina. Aayusin na lamang muna niya ang sarili. Alam niyang wala ang kaniyang ama kaya alam niyang wala siyang dapat na problemahin ngayon.
Sa repleksyon ng nakasabit na salamin ay kitang-kita ang tubig na dumadausdos sa kaniyang katawan mula sa shower. Nagfo-form ang muscles niya sa tuwing hinahagod niya ang kaniyang buhok, idagdag pa ang six pack abs at ang work of art niyang likod. Mga bagay na kaniyang pinagmamalaki at inaalagaan.
Pero habang siya ay sarap na sarap sa pagligo ang ama naman niya ay hinahanap na siya sa kaniyang silid.
Hindi pa niya iyon alintana hanggang sa may may ingay siyang narinig. Pinatay niya ang shower upang makiramdam.
"Kiel!"
Nanlalaki ang mga matang tinapos niya agad ang paliligo.
'I'm dead! Nandito s'ya? Damn it! Bakit?'
Hindi niya gusto ang tono ng ama. Mukhang nasagad na ito! Kailangang ma-alo agad niya ito. Pero sana hindi pa huli ang lahat.
"Shit! Bakit ba kasi naligo agad ako?" gamit ang puting tuwalya ay ipinaikot niya ito sa bewang.
Bagsak ang tuwid na tuwid na buhok na lalo niyang ikinagwapo nang lumabas siya ng banyo. Ang tubig mula sa basa pang ulo ay dumausdos pa sa kaniyang matangos na ilong. Tumutulo na rin sa lapag ang butil-butil na tubig mula pa rin sa kanyang buhok.
"Dad, what's wrong?" patay malisya niyang tanong. Kunwari'y kalmante pero ang totoo ay kinakabahan siya.
Namumula naman sa galit ang kaniyang ama nang kaniyang datnan. Malaking lalaki pa naman ito. Para niyang nakikita si Hell Boy nang mga sandaling iyon nang siya ay titigan.
Napansin niya ang mga damit na hawak-hawak ng Don. Kumpirmadong gamit niya ang mga 'yon dahil magulo na ang closet nang kanyang tingnan.
Tumalikod na ito.
"Dad!" tawag n'ya rito at kaniya nang sinundan.
Nasa second floor sila ngunit mabilis maglakad ang Don na nasa kalahati na agad ng paikot nilang hagdan.
"You are going to leave now!" mariing utos ng Don makaraang makalabas ng bahay.
Hindi niya alam kung paanong pipigilan ang ama, basta't kaniya lang itong sinundan.
"You don't know how to respect your parents. Aalis ako, aalis ka rin? Paano ang ina mo! Hindi mo man lang siya inisip!" Malakas at matigas ang tono ng Don. "Linda, buksan ang gate!" pasigaw na utos nito sa kasambahay na kanina pa mataman na nakatingin sa kanila katabi ang dalawa guwardiya.
"Opo!" agad na sumunod ang dalagang kasambahay.
"Dad--"
Wala pa rin siyang makuhang sabihin. Hindi niya sukat akalaing aabot sa ganito ang lahat. Napahilamos na lang s'ya ng mukha nang ihagis ng Don ang mga damit niya sa sahig, sa labas ng gate.
Sa kapapasok na muli ng Don ay nagkasalubong ang mga tingin nila. Kapwa matalim.
Gusto niyang sumagot dahil nao-OA- an s'ya sa ama. Lamang ay hindi niya magawa. Lahat na rin kasi ng uri ng dahilan o pagtatakip ay nasabi na niya noon.
Hindi lang siya makapaniwala na isang araw ay tototohanin nito ang pagpapalayas sa kaniya.
"Naging bata akong gaya mo. Pero hindi katulad mo, bastos!" buong tapang na saad nito na siya ay dinuro pa. "Out!" Muling sigaw nito sa kaniya sabay turo sa gate.
"C-can I just put some clothes on?"
"Out!"
Salubong ang kilay na napakilos siya. Nagreregudon man ang puso sa galit ay hindi naman n'ya magawang sagutin nang pabalang ang ama.
Naglakad na siya't nilagpasan ang Don. Napapalunok siya habang dinadampot ang ilan sa mga damit niya.
"Lock the gate, now!"
Tila sampal sa kaniya ang sandaling mapinid ang gate. Binitiwan niya ulit ang kaninang dinampot na mga gamit para higpitan ang tuwalyang nakaikot sa baywang n'ya. Gusto niyang matawa na hindi n'ya maintindihan. Pakiwari niya, siya si Adan na kasisilang lamang. Gusto rin n'yang maawa sa sarili.
Samut-sari na ang kaniyang nararamdaman ngunit ang tangi lang niyang nagawa ay sipain ang gate habang nakatungo at nakatukod ang mga palad dito.
Maya-maya pa ay lumayo siya sa gate. Tumingala at napahilamos ng mukha. Basa pa rin ito. Hindi man lamang pala s'ya nakapagpunas nang maayos.
"Dad--!" pagkuha n'ya ng atensyon sa ama na hindi n'ya alam kung naroon pa ba sa kabilang side ng gate o kung maririnig ba s'ya. "I need my phone and--and my wallet!"
May makarinig man sa kaniya o makakita sa labas ay wala nang hiya-hiya. Hindi niya kakayaning mabuhay nang wala ang mga iyon.
Nakatingala siya kaya nakita niya ang cell phone na lumilipad buhat sa loob palabas. Inagapan niya itong agad at nasalo naman niya. Pero ang sumunod na bumagsak ay hindi na niya nakita at tumama sa ulo n'ya.
Kamot ang ulong dinampot niya ang wallet. Nilagay niya ang mga iyon sa upuan sa passenger's seat saka pinagdadampot ang mga damit na nagkalat at kaniyang hinagis lahat sa backseat. Mabuti na lamang pala at sa labas siya nag-park. Kahit paano karamay niya ang sasakyan n'ya.
Pumili na s'ya ng damit na isusuot. Kailangan na niyang magbihis dahil giniginaw na s'ya.
"Fuck!" Sa inis ay napamura s'ya. Wala nga palang underwear. Nasubunutan n'ya ang basang buhok!
Tinawagan niya ang landline nila upang makisuyo. "Linda, can you get me some--" nag-aalangan s'ya dahil babae ang kausap niya. "--some underwear, please?" Huminang bigla ang boses n'ya.
"Iyon lang po ba, Sir pogi? Mga ilan po?"
Mariin n'yang naipikit ang mata. Kung makipag-usap kasi ang kasambahay ay parang bumibili lang s'ya ng yelo.
"Kung ilan ang kaya mong bitbitin!" sarkastikong sagot n'ya.
"Copy po, Sir pogi. Ah, Sir balik po kayo ah. Mami-miss namin kayo."
Tila ba't nang-aasar pa ang kausap. Napipikong ibinaba na niya ang telepono.
Yakap-yakap niya ang sarili habang naghihintay sa tapat ng gate. Giniginaw na siyang talaga! Pakiramdam niya ang hangin ay parang nakatambay lang sa tabi n'ya at ayaw siyang lubayan.
At kung inaakala niyang mairaraos niya ang kahihiyang ito nang walang makakasaksi ay nagkakamali siya. Dahil mula sa kaniyang likuran ay may bumusinang kulay pink na kotse, lulan ang grupo ng mga kababaihan na mga humihiyaw pa. Tila aliw na aliw na makakita ng naka-tapi lang ng tuwalya na lalaki sa kalsada.
Mula sa pagkakatalikod ay humarap siya kaya lalong nag-ingay ang mga chikas.
"Wooh! So hot!" sigaw ng nagda-drive na babae. Sinipulan siya nito habang nakatawa at dahan-dahang pinapaandar ang sasakyan.
"Yeah! Wanna see it?" pamimikon niya na nakuha pang itaas ang dalawang kamay sa ere upang lalong ilantad ang hubad na bahagi ng katawan at ipagyabang ang abs.
"Nice abs!"
"Show it baby!"
Magkasunod na sigaw ng dalawa pa mula naman sa backseat.
Tipong tatanggalin na niya ang tuwalya mabuti na lang at nakalagpas na rin ang kotse ngunit ang mga sakay ay patuloy pa rin sa pagtawa at paghiyaw.
"Pinagpiyestahan pa ng mga 'to abs ko!"
Nang bumukas ang gate.
Bahagyang inilabas ng maganda ngunit ma-pimple na si Linda ang katawan upang iabot sa kaniya ang kailangan niya. "Sir pogi..." anitong parang diring-diri pa kung hawakan ang underwear na inaabot sa kaniya, "...brief niyo po."
Padaskul niyang kinuha ang tatlong piraso ng brief.
Sinilip lang n'ya ang ama na nakita naman niyang nakapamewang pa rin sa tapat ng pintuan ng bahay. Tila ba't sinisigurong hindi siya sasalisi ng pasok sa gate. Sinamaan niya ito ng tingin.
Pagsakay sa kotse ay napabuga na lang s'ya ng hangin saka sinimulang magsuot ng panloob. Sinunod ang pantalon. Hirap siyang ituwid ang paa ngunit nang sa wakas ay magawa n'ya ay hinagis na niya ang twalya sa backseat. Hindi na rin siya namili pa ng t-shirt, ang itim na tshirt na nadampot sa backseat ay agad n'yang sinuot, pagkatapos ang sasakyan ay pinaharurot na.
~•~
Nasa tamang tulin na ang sasakyan niya nang marating ang Quezon Av.
Sa wakas naman ay nakontrol na niya ang kaninang galit sa biglaang pagpapalayas sa kaniya ng ama.
"Pre, malapit na ako. Ikaw?"
Kausap niya si Paul sa telepono. Nakatakda silang magkita ngayon. Ngunit mukhang maaantala nang kaunti itong kausap niya kaya pumarada muna siya sa isa sa mga fast food chain malapit sa Welcome Rotonda. Mag-a-alas nueve na rin ng gabi at hindi pa siya kumakain kaya nakakaramdam na siya ng gutom.
Hindi pa muna s'ya agad bumaba ng sasakyan. Tinawagan n'ya ang pinsang si Teban. Naririnig na niyang nagri-ring ang telepono nito nang mapukaw ang atensyon n'ya nang nagaganap na nakawan doon lamang sa kanang bahagi sa likuran ng kaniyang sasakyan.
Pinihit niya ang leeg upang makita nang mas malinaw ang nangyayari sa likod. Kitang-kita n'ya kung paanong hilahin ng riding in tandem ang bag ng isang babae na nag-aabang lamang ng masasakyan. Halos nanlaban pa ito na ayaw bitiwan ang bag. Ngunit sa huli ay naagaw din ito no'ng lalaking naka-angkas sa motor. Ano nga naman ba ang laban ng isang babae sa desperadong lalaki makuha lamang ang gusto nito?
Nakaladkad nang bahagya ang babae na nakapulang cardigan, dahilan nang halos pagkakadapa nito sa kalsada. Nakatukod ang mga kamay nito sa malamig na semento habang nakayuko. Maiyak-iyak ang dalaga na may katangkaran nang ito'y tumayo. Pinagpag ang damit at tuhod. Hindi niya masipat nang husto ang mukha nito ngunit tingin niya'y maganda ito. Kita niya ang tungki ng ilong nito lalo nang hawiin nito ang maalong buhok.
Pinagmasdan ng babae ang nabutas na black leather leggings nitong suot gawa ng kaninang pagkakaladkad at kung may natamo man itong sugat ay hindi na n'ya makita pa.
Sa bilis ng mga pangyayari ay halos napanganga na lang siya mula sa kaniyang kinauupuan sa loob ng tinted na sasakyan. Hindi niya tuloy nagawang sagutin si Teban na nasa kabilang linya na pala.
Tinitingnan niya pa rin kasi ang mga susunod na mangyayari.
'Hindi lang pala ako ang minamalas ngayong gabi,' iiling-iling na bulong niya sa sarili.
Mula sa kinatatayuan ng babae na pinagpipiyestahan ng tingin ng mga nagdadaan ay napasulyap si Kiel sa ale na napatigalgal din. Senior Citizen na ito na may bitbit na tinake out na pagkain. Ang kotse nito ay nakaparada lamang sa kanang tabi n'ya.
Dalawang dipa ang layo ng dalawa sa isat-isa. Nakita din ng aleng ito ang lahat nang nangyari sa babae kaya kita rito ang pagkahabag. Nangingilid na ang luha ng babae habang nananatiling nakatayo sa bangketa. Tila naghahanap ng simpatya. Nagyuko ito ng ulo.
Nakita ni Kiel na sumenyas ang ale na pinalalapit ang babae. Lumapit naman ito at nakita niyang inabutan ito ng pera ng matanda. Marahil ay tulong para makauwi man lamang ang kawawang biktima. Nag-mouth 'yong babae ng 'thank you' saka bahagyang tumabi dahil binubuksan na ng matanda ang likurang pintuan ng kotse.
Pagkabukas nito ay tumambad ang ilang grocery plastic bags. Inayos iyon ng matanda at nang magkaroon ng space ay ipinatong do'n ang pagkaing binili.
Pero gano'n na lamang ang panlalaki ng mga mata ni Kiel kasama ang bibig nang makita ang babae na kinuha ang wallet ng matanda buhat sa hand bag nito habang busy ito sa ginagawa.
Kung paano nito iyon ginawa ay mukhang eksperto ito. At ang kinuha ay mabilis na rin nitong naitago sa likuran. Tila mas mabilis pa sa paglunok niya ng kaniyang laway.