"Me too, Ele. I really hope so and when I see you again, I'll make you do me a favor." Napataas ang kilay ko sa sinabi niya.
"Paano ka naman nakakasigurado na mapapagawa mo nga sa akin ang iuutos mo?" Taas kilay kong tanong sa kanya.
Tumawa lang naman siya.
"Well, I am capable of making other people do me a favor and when I gave them a favor, I make sure that they can't resist it."
"Ibahin mo ako sa kanila."
"We'll see about that." Saka siya kumindat.
"Anyways, Enchanted Academy was a nice school. You and your friends really suits well in that Academy. Uh? You know what I mean? Lexa, Ford, Sig, Bretha, Zarah, Blue, Nylo, Venus your cousin and oh? Before I forgot, tell Kyla to please becareful. Not all she thinks can be trusted are really worth the trust. Especially that she's the Destined One. At alam ko rin namang hindi mo siya pababayaan, lalo na't mahal na mahal mo-------ouch! D*mn it!"
"Anong alam mo ha?" Nanggagalaiti kong sigaw habang mahigpit na nakahawak sa pulupulsohan niya. Hindi man lang siya natitinag. "Everything. I know EVERYTHING!" Saka tumawa ng nakakaloko.
"Anong kailangan mo?" Inis kong tanong saka siya binitawan dahilan para mapangisi siya.
"I told you, I am capable of making people do me a favor or grant me a request."
"Of course! Because you're d*mn good in manipulating people."
"Well, that's a talent!"
Napailing na lang ako.
Hindi ko alam kung anong request ang hihingin niya pero sisiguraduhin kong hindi niya maipapahamak si Kyla.
Lahat gagawin ko para sa kanya.
Kahit dito man lang ay maiparamdam ko sa kanya kung gaano ko siya kamahal.
Mahal na mahal to the point that I can even risk my life just for her to be happy and for her safety.
*****
"Kyla's POV"
"Apo, mag iingat kayo doon." Ani lola sabay yakap sa akin ng mahigpit. "Kayo din po. Mag iingat po kayo dito, lo." Niyakap ko si lolo. "La." Niyakap ko din si lola. Napangiti silang dalawa. "Wag kang mag alala, bibisitahin ka namin doon ng lola mo," ani lolo. "Mangako po kayo na magkikita pa tayo nang buhay." Madiing sabi ko at napatawa naman sila.
Naalala ko kasi yung nangyari kay papa. Ayaw kong pati sina lolo at lola ay mawala pa. Sila na lang ang natitira kong pamilya.
"Pangako, apo!" Nilagay pa nila sa dibdib nila ang kanilang kamay saka nangako. Napangiti ako. Alam ko kasing tinutupad nila lahat ng pinapangako nila.
Maya-maya lang ay dumating na ang van na susundo sa amin at lulan niyon ay sina Venus at Elesus kasama ang Dean ng EA na si tita Lyn.
"Alagaan at ingatan mo itong apo namin, Evalyn!" Tumango lang si tita Lyn kina lolo at lola. Sandali pa kaming nagyakapan bago tuluyang umandar ang van na sinasakyan namin.
Kaming apat lang ang nandito ngayon.
"Nauna nang sinundo ang mga kaibigan mo. Nasa Enchanted Academy na sila ngayon," ani tita Lyn at tumango lang naman ako. "Iha, maaari bang maging pormal tayo kapag nasa loob tayo ng Academy? Ang ibig kong sabihin, ituturi mo ako bilang isang namamahala sa Academy at hindi bilang kakilala o kaibigan. At itong dalawa ay ituturi mo bilang kaibigan at sekretarya ko na rin."
"Wala pong problema tit-----Miss Eva."
Napatawa naman silang tatlo.
"Nasa labas pa naman tayo ngayon. Maaari mo pa rin naman akong tawaging tita," aniya. Ngumiti na lang ako.
Hindi din naman nagtagal ang biyahe namin. Maya-maya lang ay natanaw na namin ang isang pamilyadong daan. Tulad nang una kong makita ito, kumikinang pa din ang batis at ang nakapalibot dito. Kinuha ni Miss Eva ang kanyang kwintas saka ito itinutok sa tubig at bigla itong lumiwanag.
"Handa na ba kayo?" Nakangiting tanong niya na ang paningin ay naroon sa pintuang lumabas.
"Handa na po." Sabay naming sagot na tatlo at bigla na lang lumiwanag ang paligid. Napapikit ako at pagdilat ko ay nakaramdam agad ako nang kakaibang pananabik. Nasa Enchanted Academy na uli kami.
Namiss ko nang sobra ang lugar na ito. Isang buwan ko din itong hindi nakita. Nagkanya-kanya na kami ng daang tinahak. Dumeritsu ako sa dorm namin ni Lexa at Zarah. Agad kong nasilayan ang nakangiting mukha nang magpinsan saka sila wala sa sariling tinakbo ang distansya namin at niyakap ako nang mahigpit. Napatawa na lang ako.
"Namiss ka namin," ani Lexa.
"Wow. Para namang hindi tayo nagkasama kahapon. Isang linggo din kaya tayong puro mukha ng isa't-isa ang nakikita." Natatawa kong pagkekwento.
"Kahit na. Basta namiss ka namin," ani Zarah.
Pumasok ako sa kwarto namin. Magkasama nga pala kaming tatlo sa isang kwarto.
Agad akong nahiga at sila naman ay umupo sa kanya-kanya nilang kama.
"Nakita ninyo na ba ang iba pa?" Tanong ko.
"Oo. Nakasalubong pa nga namin si Bretha kanina. At si Ford naman, baka nagmamadali nang pumunta yun dito. Malamang alam na nun na nakabalik ka na." - Zarah. "Bruha ka! Kung hindi lang kita kaibigan, baka pinagpilitan ko na ang sarili ko kay Ford. Ang swerte mo ah," dagdag niya. Napatawa na lang ako.
"Kailan mo naman ba sasagutin yun?" Tanong ni Lexa na nakahalukipkip pa. "Kapag graduate na tayo sa Enchanted Academy." Sagot ko.
"Ganun katagal?" Gulat na tanong ni Zarah.
"Insan, anong ganun katagal? Isa at kalahating taon na lang naman at graduate na tayo," ani Lexa.
Kung nagtataka at naguguluhan kayo, sige ipapaliwanag ko. Prime Squarrel, Inferry Sequel, Mate Preceeder at Domain Series. Ang PS at IS ay dalawang semester sa isang taon. Ang MP at DS naman ay dalawa ring semester sa isang taon.
Hindi siya katulad nang pag aaral sa mundo ng mga normal na tao. Kung sa normal na mundo, meron silang highschool at college, iba dito sa Enchanted Academy. Kapag sa mundo ng mga mortal nakapagtapos ka na ng pag aaral ay pwede ka ng magtrabaho, dito sa Enchanted Academy ay hindi. Hindi pagtatrabaho bilang normal na pamumuhay.
Oras na makagraduate na kami dito at nahasa na nang mabuti ang aming mga kapangyarihan, gagamitin ang pagsasanay namin para ipadala sa iba't-ibang klase ng misyon. Ibig sabihin, kailanman ay hindi na kami makakabalik sa normal naming pamumuhay, ang ibig kong sabihin ay habang buhay na kaming mananatiling kakaiba at may dala-dalang kapangyarihan.
Nung nakaraan lang iyon maayos na naipaliwanag sa amin nina lolo at lola. Mabuti at naintindihan naman iyon namin nang maayos. Ngunit hindi nila naikwento kung anong misyon ang ibibigay nila sa amin. Lalo na sa akin na isang itinakda.
Nagpatuloy pa kami sa pag uusap at maya-maya lang ay dumating na ang mga kaibigan namin. Mabuti nga at walang nagagalit dahil kahit mga lalaki ay napapapasok namin dito.
"Namiss kita." Ford saka niyakap ako. Wala sa sarili akong napangiti saka gumanti din ng yakap sa kanya.
"Uyyyyyy! Ang sweet ah!" Pang aasar nila at napatawa lang naman kami ni Ford.