Gabby POV:
I hate this place! Unang pumasok sa isip ko matapos pasadahan ng tingin ang buong paligid. I'm not a fan of ML nor an ml player. Ang init-init pa! I wipe the sweat ready to roll down my neck.
Nobody wants to talked to me. After they introduce their self, they never tried to ask me questions. And this girl beside me....argh Nevermind! Halata naman na may galit sa akin! Kanina-kanina lang ay sinipatan ako.
I have no choice but to use my cellphone the whole time. Ito ba ang sinasabi ni kuya na sunod-sunuran ako rito? I look like a nobody here. Ako lang ang naka-pink sa lahat na narito at ako lang din ang walang kausap.
I regret dealing with my kuya just for a phone! I can even request daddy to buy me one. Madaling kausap si Daddy, tamang pa cute lang bibilhan agad ako.
I wanna go home!
"Gabby" a baritone voice called my name.
I rolled my eyes. Iritang binalingan si Ayen. Ano na naman ba ang problema niya?! "What?!"
"Seat beside me. Mainit diyan" maoturidad na sabi niya. Ayaw ko sa mga taong dinidektahan ako pero dahil mainit nga, I'm eager to change seats.
Pigil na napangiti si Kuya Jeffrey sa tabi niya habang tinignan kami. Parang may sasabihin pero uminom nalang.
When I glance at their side, I raise a brow knowing that there is no space at all. Is he kidding me?! Naka-tapat nga ang aircon sa kanila pero wala namang bakanteng upuan.
"Are you blind, Ayen? There is no space! Saan mo ako pa-uupuin? Sa hita mo?!"
Malapit ng maibuga ni Kuya Jeffrey ang iniinom niya. Nanlaki naman ang mata ni Ayen at hindi makapaniwala na sa akin nanggaling ang mga salitang iyon. Pinanlisikan niya ako ng tingin.
"Who taught you that? Alam mo ba kung ano ang sinasabi mo?!"
I mentally rolled my eyes. Not minding what he just said.
"Can't you see? Walang space!"
Napatawa si Kuya Jeffrey habang binaba ang baso. "Wala nga namang space, Ayen. Ikaw talaga"
"Bakit kasi pinapunta pa yan rito. Kilala naman niyang maarte" naririnig ko ang bulong ni Bretney sa gilid ko. Hindi niya ako tinignan but her words feels like a knife pointing at me and it stabbed my heart very deep. Feeling ko tuloy pinagkakaisahan ako. Well infact, I am just stating the truth that their is no seat at all.
Hindi naman nila iyon narinig dahil parang saakin talaga niya iyon pinaparinig.
"Yan ba ang turo ng mga kaibigan mong lalaki? o mga kaibigan mong babae?" Hindi parin maalis ang tingin ni Ayen sa akin. He looks like a predator locking his prey. Kung pwede lang makapatay ang titig. Kanina pa ako bumagsak.
"....or is your boyfriend taught you that?"
WHAT THE?!
I mirrored his expression. "It's just a phrase, okay?! You're over reacting! Tsaka, pake mo kung turo yan sa akin ng boyfriend ko! Susuntukin mo?!"
I don't have boyfriend. Ginigigil niya lang talaga ako.
"You're too young for that, alam mo ba?" Pinipigilan niyang mag-m*ra sa harap ko. "Bakit, payag ka ba na umupo sa hita ko?" Hamon niya sa sinabi ko kanina.
My face shows disgust. What?! No!
"See your reaction?" Pointing the obvious. "Papa-alisin ko naman si Jeffrey dito para maka-upo ka. Tsk. If I could just report this to your brother, I would happily do it"
"G-go ahead. Isumbong mo!"
Hindi mapigil-pigil ang tawa ni Kuya Jeffrey sa amin.
"Ang advance mo naman mag-isip, Ayen. Nasa upuan ang usapan, umabot ka naman sa boyfriend-boyfriend. Sige Gabby, dito kana umupo"-Kuya Jeffrey. Umambang tatayo na siya pero pinigilan ko.
"Wag na kuya Jeffrey. Dito nalang ako" hindi ko inalis ang masama kong titig kay Aven. Pinaparinig ko rin iyon kay Bretney nang malaman niyang hindi ako nag-iinarte rito.
His expression darkened. "Dito ka na umupo. Palit kayo ni Jeffrey"
"Wag na! nakakahiya naman sayo". I said it bitterly.
Umigting ang panga niya.
"Palit na tayo Gabby" Sabi ni Kuya Jeffrey na tumayo na ngayon. "Malapit na ang simula ng game. Tatawagin na rin kami mamaya" tuloy nito.
Tinignan ko si Ayen na nakasandal sa upuan at uminom sa alak niya. Hindi ko alam kong tama bang uminom muna siya bago maglaro. If they lose the game then I'm out of it!
Huminga ako ng mamalik bago tumayo at nakipagpalit ng upuan kay kuya Jeffrey. Katabi ko na ngayon si Ayen pero lumayo ako ng konter sa kanya. Ealier, I did not think he may also burst into fire. Pero totoo namang walang upuan. Pairap akong umiwas ng tingin. Bahala ka, AYEN!
I'm so thankful that Kuya Jeffrey is here. He manage to light the atmosphere between me, Ayen and the girl who is looking at me angrily right now.
Ayen is so arrogant. I don't like it! Kaya nung una ko siyang nakita, ayaw na ayaw ko na sa kanya. He is full of himself. So rude and bad. Bagay sila ni Bretney!
I admit, I'm at fault too. Kung hindi lang ako nagsabi na uupo ako sa hita niya. Hindi siya magkaka-ganun. Alam kong pinapagalitan niya lang ako at pinapaalala na ang bata bata ko pa para sa ganun. But no! I'm turning 15 this year kaya, hindi ko matanggap iyon! As if naman, uupo ako sa hita niya!
"Akala ko ba hindi ka pumapatol sa bata?" narinig ko si Kuya Jeffrey. "Inaaway mo oh" tuloy pa nito.
Ayen groaned irritably. "Dude, Shut your mouth"
I am pouting the whole time. Hindi binalingan ng tingin ang lalaking ubod ng sama! He was also silent and never dear to talk to anyone unless he is been ask.
Using my phone, I acted busy infront of them. Not minding what they are doing or what he is doing. Umalis si Kuya Jeffrey ng hindi ko alam ang dahilan.
Then, I'm confuse and shockwd when they suddenly stood up. Where are they going? Iiwan nila ako rito?!
Umalis si Kuya Jeffrey so wala akong maka-usap ngayon.
Napatingin tuloy ako kay Ayen na nilagpasan lang ako at hindi man lang ako tinignan. Malamig ang pakikitungo niya sa akin mula ng nagkasagutan kami kanina. Dapat nga mag-sorry siya sa akin!
Sumunod naman ang iba. Pero tumigil sila sa harap ko. I just smiled at them.
"Goodluck" I cheered them.
"Hindi ka sasama sa amin, Gabby?" Tanong noong isa sa kanila.
"I'm okay. Makikita rin naman dito"
"Cheer mo naman kami" tawang sabi ng isa at napakamot pa sa ulo.
"I will"
After they talked to me, they jog a bit para sumabay kay Ayen na malayo na sa kanila.
Tumagal ang tingin ko sa likod ni Ayen. Wearing his ml uniform and a black pants he looks college rather than senior high. He is taller than the boys his age and had a well defined shoulder.
I mean...no! Hindi siya magandang tignan. Ang pangit niya!
"Ahem" a fake cough caught my attention.
My eyes tore to Bretney who's smirking and looking at me with judgemental eyes. Nabura ang tira-tira kung ngiti. Nakasunod rin pala ito.
"Pwede ka nang umalis dito. Wala sa amin ang magbabantay ng bata"
My brows frowned irritably. Kanina pa siya
I show my fake smile. "Who are you by the way? Sorry, you're not that atractive kasi para mapansin kita" I said and I guess I hit the right spot.
She rolled her eyes. "Bata nga naman. Mahilig makipag-away. That's why Ayen lose his temper for a brat like you"
Inirapan niya ako at nilagpasan. Masama ko siyang sinundan ng tingin. Kung nasa teritoryo lang ako, sinambunutan ko na siya!
"Oh? Bakit hindi ka sumama sa kanila?" Napalingon ako kay Kuya Jeffrey na umalis kanina.
I took a breath first. Na apektuhan ako masiyado sa sinabi ni Bretney sa akin.
"Dito nalang ako" sabi ko at nanatili parin sa upuan. Still comforting myself from Bretney's word.
Napa-iling siya sa sagot ko.
"Hindi naman galit si Ayen sayo, nag-alala lang yun. Ito oh? Pinalabas niya pa ako para bilhan ka ng juice at sandwich" pinakita niya sa akin ang isang bottle ng juice at naka-cellophine na sandwich. Nilagay niya iyon sa kamay ko. "Sabi ni Ayen, piliin ko ang mahal pero iyan lang ang nakita ko. Okay lang ba yan sayo?"
Hindi lang naman si Ayen ang may galit sa akin, may isa pa. But still I was stunned. Ayen.....what?! I thought he abandoned me.
Looking at the food kuya Jeffrey gave me. I feel relieved.
"Thank you"
Tumawa siya at tinignan ako. "Kay Ayen ang perang binambili niyan hindi sa akin"
"Not that. Thank you for making me feel welcomed in your group, kahit hindi naman. I find comfort in your kindness, thank you"
Tumawa siya at pinilit akong pinatayo.
"Tara na" sabi niya at inakbayan ako. "Ichecheer mo pa kami. Tsaka, mukhang 50/50 kaming mananalo ngayon. Sayang ang premyo"
"Dito nalang ako. Makikita naman ang stage"
"Sa gilid ng stage kami maglalaro.Tatalunin muna namin ang lahat bago kami makalaro sa stage para sa final. Kaya kailangan namin ang cheer mo"