SAM POV
Today is friday. Yeah, four days na ang nakakalipas noong natalo ko si Josh sa basketball na 'di tumupad sa usapan. Gago kasi eh. At ang malala pa ay sa loob ng apat na iyon para kamalasan ang nangyari sa akin na alam ko mang kagagawan ng lalaking ito. Nangigigil talaga ako.
Tuesday.
Tinapunan ako nina Andrea ng itlog, pero 'di ako nagpatalo. Hinagisan ko din s'ya ng itlog at 'yon shoot sa bibig. Ew! Lansa! Kadiri!
Wednesday.
Tinalakid ako ni Josh kaya sinampal ko. Nakakainis na eh kaya ayon, galit na galit si Andrea. Bakit ko daw ginawa 'yon sa King nila kaya sinabunutan ako. S'yempre 'di ako papatalo, sinabunutan ko rin s'ya.
Thursday.
Nilagyan nina Josh ng mantika ang sahig ng cr kaya nadulas ako kaya ang sakit ng likod ko ngayon dahil napatama sa dingding. Nagpatingin na nga ako sa doktor baka nabali ang spinal cord pero wala naman daw dahil kung meron lulumpuhin ko ang gagong 'yon. Purwisyo s'ya sa buhay ko.
"Ohh, food mo. Ayus ka lang ba talaga?" nag-aalala pa ring tanong n'ya. Si Scar na ang bumili ng pagkain namin dahil nananakit talaga ang likod ko kapag lakad ako ng lakad.
"Oo, okay lang ako at tsaka nagpacheck up na ako. Okay naman daw, walang malalang nangyari" sagot ko naman at nilantakan ang food ko. Kitang kita ko dito sina Josh na nagtatawanan. Siguro ako ang pinagtatawanan nila. Nalaman ko na sila ang may gawa noong sa c.r. ay gawa don sa nerd na nandun din sa c.r. na iyon. Nakita na DAW niya at sinabihan na lang ako na huwag ko daw sasabihin doon sa tatlo at ayaw niya daw ng gulo. Ako di naman, ayaw ko ng gulo pero sadyang may saltik talaga ang tatlo na iyon Lalo na iyong so Mercado. Nakakakita talaga ang lalaking iyon.
"Mabuti naman kung ganun. Umiwas ka na lang kasi sa kanila," sabi n'ya. Nandito pa pala ang bruhang 'to.
"Paano ako iiwas kung kaklase natin ang mga ugok na 'yon?" sabi ko at napa-irap.
"Oo nga 'no. Hehehe," sabi n'ya habang nagkakamot ng batok.
"Punta muna ako sa cr ahh," sabi ko at tumayo na.
"Samahan na kita."
"'Wag na, kaya ko naman."
"Mag-ingat ka," nag-aalala n'yang sabi. Ang swerte ko talaga sa kanya. Mabait na ay maaalalahanin pa.
"Oo na, tsaka sila ang mag-ingat sa akin," natatawa kong sabi kaya natawa na rin s'ya.
Umalis na ako sa papunta sa cr. Tiningnan ko muna ang sahig bago ako pumasok. S'yempre, baka may oil na naman na nakalagay.
Mukang wala naman silang plano sa 'kin dito kaya pumasok na ako. Ginawa ko na ang gagawin ko dun at nagpunta sa sink para maghilamos. Ang sakit pa rin ng likod ko. Siraulo kasi ang lalaking 'yon. 'Pag ako ang nakaganti sa kanila, 'di lang ganto ang aabutin nila. Makalabas na nga. Nakakabwisit!
Bakit ba ang malas-malas ko ngayon? At bakit ba hindi na sila nagsasawa sa gingawa nila sa akin?
"A-arayyy!!" May pumalo ka sa likod ko at dahil sa sakit nagdidilim na ang paningin ko. Bago ako tuluyang mawalan ng malay ay nakita ko pa sina Andrea at tuwang-tuwa sila. Talagang 'di na nagsawa ang babaeng ito.
"Hahaha. Humanda ka bitch." Ang mga huling salitang narinig ko sa kanila baho nawala n ng malay.
SCARLET POV
Anong oras na pero wala pa rin si Sam. Baka nauna na 'yon sa room malapit na rin kasi magtime. Pero sure naman akong babalikan n'ya ako dito para sabay kaming pumasok eh. Magsasabi naman iyon kung mauuna na siya sa room. Hindi naman kasi nang-iiwan ang isang 'yon. Pagdating ko sa room ay nandun na lahat pati sina Josh pero wala pa rin si Sam. Sinasabi ko na nga ba eh. Saan na ba nag-susuot ang babaeng iyon? Dumating na ang prof namin pero wala pa rin s'ya. Kinakabahan na ako baka kung ano ng nangyari kay Sam.
DISCUSSS
Uy Sam, nasaan ka na ba???
DISCUSSSS
Malapit ng mag time, bakit wala ka pa rin?
QUIZ
Nasaan ka na? May quiz tayo.
DISMISSS
Ayan! Nagdismiss na pero wala pa rin ikaw.
Kinakabahan na ako. Natapos na rin ang last subject namin sa umaga at wala pa rin s'ya. Nagpunta na ako sa garden para hanapin siya. Nagpunta na rin ako sa gym, canteen, auditorium pero wala s'ya. Tsk! Pupuntahan ko sina Josh dahil sigurado ako may kinalaman sila dito. S'ya lang naman ang kaaway ni Sam eh. Mga bwisit kasi ang mga iyon. Walang ibang alam gawin kundi ang i-bully si Sam.
JOSH POV
Nagtataka lang ako kanina kasi sa room 'di mapakali si Scarlet tapos wala pa si Sam.
Tsk! Pake ko ba sa babaeng 'yon.
"Dre, nakita n'yo kanina si Scarlet?" tanong ni Seth sa amin.
"Alangan naman, may mata kami. Ikaw lang ba may mata?" pamimilosopo sa kanya ni Edward. May saltik na naman ang lalaking ito.
"'Wag kang pilosopo. I mean kung napansin n'yo si Scar, balisa s'ya tapos wala pa si Sam," sagot n'ya at inirapan si Edward na tatawa-tawa.
"Mabuti nga, wala ang babaeng 'yon," sagot ko.
"Grabe ka naman. Gawa n'yo kaya 'di ako napapansin ni---- este oo nga, maigi pang wala ang babaeng iyo," sabi ni Seth. Hmmm... May iba pa s'yang gustong sabihin eh.
"Teka Dre, may iba ka pang sasabihin eh," tanong ni Edward sa kanya. Meron talaga eh. Hindi niya lang itinuloy.
"Wala naman ah," sagot agad nito at nag-iwas ng tingin. Hmm.
"Meron eh. Kaya ka 'di napapansin, nino?" pagpapa-amin ni Edward sa kanya.
"Anong pinagsasabi mo? Sa gwapo kong ito walang makakapansin sa 'kin, hah? Baka sa'yo, ang pangit mo kasi," sagot naman sa kanya ni Seth.
"Uy Dre, para sabihin ko sa iyo maraming nagkakagusto dito," sabi niya habang nakaturo sa sarili niya.
"'Wag na kayong magtalo, alam nating pare-pareho na ako ang pinakagwapo dito," sabi ko at natawa naman sila.
"HANGIN!!" sabi nang dalawa at nagpaypay gamit ang kamay nila. Sumipol pa si Edward. Mga gago ito ah.
"Mga ga-----" 'Di ko natapos ang sasabihin ko ng biglang may tumawag sa pangalan ko, gwapo ko talaga.
"HOY JOSH!!!!" sigaw ni Scarlet. Ito 'yong kaibigan ni Sam. Ano namang kailangan nito? First time n'ya akong inapproach eh.
"Ano?" kunot noo kung tanong.
"Saan mo dinala si Sam, hah?" tanong n'ya sa akin at medyo hinihihingal pa. Eh bakit sa akin n'ya hahanapin ang kaibigan n'ya. Hanapan ba ako ng nawawala? Lakas maka-lost and found.
"Anong pinagsasabi mo? Pakialam ko sa babaeng 'yon," tanong ko sa kanya. Hingal na hingal at s'ya at balisa pa rin.
"'Wag ka nang magmaang-maangan pa. Alam kong alam mo kung nasaan si Sam dahil ikaw lang alam kong kaaway n'ya," inis n'yang sabi. Kaya pala kanina pa wala ang Samanthanga na 'yon, nawawala. Baka naman nagcutting talaga kahit naman mukang naga-cutting iyon, pero malay ko ba.
"'Wag mo nga akong pagbintangan at tsaka wala akong alam kung asan ang babaeng 'yon. Malay mo kung saan lang pumunta at isa pa ako lang ba ang nakaaway nun, hah?" tanong ko sa kanya. Malay ko bang may iba pa palang kaaway 'yon. Sa ganung Asta, paniguradong maraming kaaway iyon.
"'Pag may nangyaring masama kay Sam, humanda ka," galit n'yang sabi at nag walk out. As if naman natakot ako. Eh ako nga, kaya kung alisin ang scholarship n'ya eh. Tsk! Lakas mambanta.
"Kaya pala wala si Sam kanina at balisa si Scarlet," sabi ni Seth at tumingin sa papalayong Scarlet.
SETH POV
"May ideya ba kayo kung nasaan si Sam?" tanong ni Edward.
"I don't have any idea and bakit naman mawawala 'yon. At kung may nang-bully naman dun sure akong 'di papatalo 'yon," sagot ko naman. Ang tahimik ni Josh ah. Siguro may kinalaman to sa pagkawala ni Scarlet
"'Di ba kaaway n'ya rin si Andrea baka sy------" 'Di na natuloy ni Edward ang sasabihin niya ng biglang tumakbo si Josh. Nangyare?
"Anong nangyari dun?" kunot noong tanong n'ya habang nakatingin sa papalayong Josh. Aba'y malay ko. Eh kung hinabol niya si Josh saka siya nagtanong.
"Tanong mo sa akin," sarcastic kong sabi. Sa akin magtatanong eh parehas lang naman naming 'di alam.
"So bakit nga s'ya tumakbo?" tanong ngay n'ya. Haysss!! Ang gago. Pwede ko bang i-umpog ang ulo nito? Para matauhan lang.
"Arayy!! Bakit ka ba nambabatok?" tanong n'ya pa habang hinihimas ang ulo. Talagang nagtanong pa.
"Eh ang gago mo kasi. Alam mo namang 'di ko rin alam tapos sa akin ka pa magtatanong," sagot ko dito. Minsan may pagkaslow din ang isang ito.
"Eh paano, sabi mo itanong ko sa iyo," sagot n'ya. Arrghh!!! Kagigil ang bwisit na 'to.
"Arggghhh!!! Ewan ko sa iyo. Tara na nga, sundan natin 'yon," frustated na sabi ko. Nakakagagong kausap ang lalaking ito. King hindi ko lang kaibigan ay nai-umpog ko na ang ulo nito sa pader. Sinundan na namin si Josh ng may magawa naman kami.
SAM POV
Ouch!
Ang sakit ng likod ko.
Wait! Bakit ako nakatali?
Nakaupo ako sa silya tapos nakatali ang paa ko at kamay sa likod tapos meron pa sa bewang. Andito ako saaaaa---saan ba 'to? Ewan ko pero lumang building na may mg sira-sirang silya, siguro andito pa rin ako sa university. Teka? Paano nga ba napunta dito? Inisip ko ang mga oangyayari bago ako napunta dito.
Nagpunta ako sa cr then paglabas ko, alam ko na. Gawa ito ng mga bwisit na clown na iyon. Nanggigigil na talaga ako sa babaeng iyon.
Nakakainis sila! 'Pag ako talaga nakaalis dito humanda ang babaeng 'yun. Kakalbuhin ko s'ya. Grrrrr!!! Kagigil ayy
Biglang bumukas ang pinto at narinig kong may nagsalita.
"Queen, gising na s'ya," sabi ni--- kung 'di ako nagkakamali ay s'ya si Chloe. Ewan ko kung tama ako at wala akong pakialam kung mali. Because I don't waste my time just to know their ugly names. Pumasok na si Andrea tapos ang dalawang aso.
"Oh, gising ka na pala my dear Sam," maarte n'yang sabi at tumigil sa harapan ko. Nanggigil ako sa babaeng 'to. Sasapakin ko ito.
"Ano bang kailangan mo, hah?" seryoso kong tanong sa kanya.
"You're too serious Sam," pabebeng sabi nito at ngisian ako. Bwisit!
"I'll repeat. WHAT. DO. YOU. WANT?" cold kong tanong sa kanya at kita ko namang napalunok siya pero 'di n'ya lang pinahalata. Tapang-tapangan pero wala namang palag. Nakakabwisit 'yong mga gaming tao. Feeling magalang pero nababahag naman ang buntot.
"Ahm, gusto ko lang naman umalis ka na sa paaralang ito at layuan mo si Josh," sabi nito at sinampal ako. Owsss!! Bakit ang hina?
"Oo, dapat lumayo ka na dun sa mga prince namin. Simula nung dumating ka 'di na kami napapansin nina King," dagdag naman nang Stacy ata. Napatawa na lang ako. Iyon lang ang dahilan nila? How pathetic.
"Oh bakit ka tumatawa? Walang nakakatawa," galit na tanong ni Andrea sa akin pero hindi ko talaga mapigilang tumawa.
"Nakakatawa kasi kayo. Hahaha. Mga attention seeker pala kayo. Gusto n'yo lagi kayong napapansin eh 'di naman kayo kapansin-pansin. Hahaha," sabi ko ng natatawa. Kita ko ang galit ni Andrea at sinampal ako. Nakakadalwa ka na ah, 'pag ako nakaalis dito humanda ka talaga. MALALAMAN natin kung sino ang mas masakit manampal.
"Hindi kami mga attention seeker. Ikaw ang attention seeker kasi nung dumating ka nagpapansin ka kaagad kay na Josh!" galit na sabi nito at sinampal uli ako.
TATLO!
"Hindi ako ang attention seeker dito at isa pa, s'ya may kasalanan kung bakit napahiya s'ya nung araw na 'yon at wag kang mag-alala, one month na lang ako dito. One month na lang akong magtitiis na makita ang pagmumuka n'yo ng Sangganong 'yon," sabi ko inirapan s'ya. Talaga namang nakakasawa na ang pagmumuka ng mga ito. Kung pwede nga lang na bumalik na lang ako sa SJU at huwag ng tapusin ang one month na natitira. Hayss.
"Grrrrrrrrr!!!! Bwisit kang babae ka. Mamamatay ka dito dahil walang makakita sa kyo dito," inis n'yang sabi at sinampal ako saka nagwalk out. Nakaka-apat ka ng bwisit ka.
"'Yon ay kung wala akong magagawa. Sobrang higpit kasi ng tali mo eh," nakangisi kong sabi. Umalis naman na sila at parang nilock ang pinto. Akala n'yo naman ay hindi ako makakalabas ako dito at paglabas ko, kick out ka na.
Inalis ko na ang pagkakatali sa kamay ko, maluwag lang kasi. Itatali lang ako eh ang luwag-luwag lang naman. Nakakatawa sila. Mga pathetic
Pagkatapos kong kalagan ang sarili ko ay pumunta ako sa pintuan at sinubukang buksan ito pero nakalock. Sinipa, tinadyakan, pero parang may nakaharang kaya tumigil na ako. Naghanap ako ng ibang malalabasan pero wala talaga. Bwisit ka Andrea.
"GRRRRRRR!! BWISIT KA TALAGA ANDREA!!!!! 'PAG AKO NAKALABAS DITO, HUMANDA KA!!!! IKAW ANG AALIS SA UNIVERSITY NA ITO!!!!" I shout in the top of my lungs. Bwisit na bwisit na talaga ako sa lalaking iyon.
Napalingon ako ng may biglang nahulog sa may bandang likuran ko at may lumabas na------
"No!!! No!!! Please not now!!!" Kinakaban na ako. May nakita kasi akong daga. Takot ako sa daga at baka umatake ang asthma ko ngayon. Please, huwag ngayon. Please.
W-wag kayong lalapit. Please.
"Shuu!! Shu!! Please 'wag kang lumapit sa akin." 'Di ko na napigilang umiyak.
"Mommy, daddy please h-help m-me," nahihirapan na akong makahinga. Pease help me. Scarrr!!! Bago pa man makasigaw ay tuluyan na akong nawalan ng malay.
JOSH POV
'Di ko alam pero parang gusto kong hanapin si Sam. Parang kinakabahan ako para sa kanya na ewan. Haysstt!! Bahala na s'ya, 'di ba matapang s'ya? Ako nga ehh nasapak n'ya. Tsk!
Tumakbo ako at hinanap muna si Scar para tulungan s'yang maghanap. Buti nakita ko agad siya. Hindi ko nga alam kung bakit tutulungan ko pa s'yang hanapin ang babaeng iyon. Ang gulo ko kasi. Haysstt.
"Scarlet," tawag ko sa kanya. Lumingon naman ito at halatang umiyak. Sinamaan naman ako nito ng tingin. S'ya na nga ang tutulungan, s'ya pa itong masama kung makatingin.
"Anong kailangan mo? Dahil kung sinasayang mo lang ang oras ko tumigil ka na dahil hahanapin ko pa si Sam," galit na sagot nito at tumalikod. Wala pa nga akong nasasabi eh. Tsk!
"Tutulungan kitang hanapin s'ya," seryoso kong sabi. 'Di ko alam kung bakit ko ginagawa ko ito. 'Di ko alam kung bakit ako nag-aalala sa babaeng 'ykn. Ahmm, siguro dahil baka kapag napahamak 'yon ay magreklamo ang parents nun at masira ang reputation ng university. Oo nga, iyon nga 'yon.
"Bahala ka sa buhay mo. Basta kapag napahamak ang kaibigan ko, ikaw ang sisihin ko dahil ikaw ang puno't dulo ng lahat ng ito!" galit n'yang sabi at nagwalk out. S'ya na nga ang tinutulungang hanapin ang amazona n'yang kaibigan s'ya pa ang maninisi. Ang galing din. Hindi na lang maging thankful dahil tutulungan na siya.
Nagsimula na lang akong maghanap. Nagpunta ako sa gym, inikot ko 'yon. Pinuntahan ko iyong cr sa gym pati ang storage room dun pero wala pa rin s'ya. Nagpunta ako sa garden pero wala s'ya dun, sa mga cr pero wala talaga ng biglang tumunog ang phone ko.
(Seth Calling)
Ano na naman kaya ang problema ng isang ito. Alam ng may hinahanap ako eh. Sinagot ko ang cellphone habang patuloy pa rin sa paghahanap.
"Oh, anong problema mo?" inis na tanong ko habang patuloy pa rin sa paghahanap. Nagpunta ako sa cafeteria para maghanap.
[Dre mukang nandito siya sa lumang building. 'Diba 'di naman nakalock ang pinto dito at tsaka 'di-----] 'Di ko na s'ya pinatapos at pinatay na ang tawag. Dali-dali akong nagpunta dun at naabutan ko silang tinatanggal ang mga nakaharang sa pinto ng building. Sobrang kinakabahan ako.
"Nandyan ka na pala Dre. 'Di ba wala itong ganito kahapon nong napadaan tayo dito?" sabi ni Edward habang nagtatanggal pa rin ng mga kung anu-anong nakaharang. Tinulungan ko sila para mas mabilis. Nag-aalala na kasi ako sa kanya baka kung ano ng nangyari dun. Shete! Bakit ba ako kinakabahan sa nangyayari sa babaeng 'yon.
Nang matapos na naming tagtagin ay humingi ako ng hairpin kay Scarlet. Nandito na din kasi s'ya, tinawagan ni Seth. 'Di ko nga alam kung pano nakuha n'yan ang phone number ni Scarlet. Nang mabuksan ko na ang pinto ay hinanap ko agad siya at nakita ko siyang nakahandusay sa sahig. Parang biglang nawala lahat ng inis ko sa kanya at tanging awa na lang ang nararamdaman. Dali-dali ko s'yang nilapitan. Nakakatawa siya. Walang may at namumutla.
"Okay lang ba s'ya?" naiiyak na tanong ni Scarlet. Muka bang okay? Tsk!
"Kailangan natin s'yang madala agad sa ospital," sabi ko at walang pag-aalinlangang binuhat ng pa-bridal style. Wala na akong pake kung makita ako ng ibang mga estudyante at kung isipin nila.
'Hala anong nangyari kay Sam.'
'Kawawa naman siya.'
'Yiehh!! Nakakakilig binuhat s'ya ni King.'
'Oo nga. Sana ako na lang si Sam.'
Agad ko s'yang sinakay sa kotse ko pagkarating sa parking lot at nagmaneho ng mabilis. Halos lumipad na ang sasakyan ko. I don't know why I am doing this. I really don't understand my self. Arrghhhhhh!!
Binuhat ko na siya at dinala sa loob ng hospital.
"Nurse pakitulungan naman s'ya oh, please," sabi ko at agad naman nila itong inasikaso. Naghintay naman ako dito sa labas ng kwartong pinagpasukan sa babaeng 'yon. Dumating na rin ang tatlo.
"Nasaan na si Sam? Okay lang ba s'ya?" naiiyak na tanong ni Scarlet.
"A-andun pa s'ya sa loob, 'di pa lumalabas ang doktor," nauutal kong sabi. Shit! What's happening on me? Ano bang meron sa babaeng 'yun? Bumukas naman na ang pinto kaya napatayo ako sa kinauupuan ko.
"Relation to the patient?" tanong agad nang doctor pagkalabas nito.
"Kaibigan n'ya po kami," sagot naman ni Scarlet.
"Y-yeah!" pag-sang ayon ko naman kahit 'di kami friend ng babaeng 'yun. Never kaming magiging friends.
"Okay, ayos naman na ang pasyente. Mabuti at nadala n'yo agad s'ya dahil kung hindi, mas mapapahamak pa s'ya. Ililipat na s'ya ng room at 'wag na kayong mag-aalala sa bills dahil kanila naman ang hospital na ito," sabi ng doctor na ikinagulat namin. Kanila pala ito. Mayaman pala talaga s'ya. Hindi halata.
Nang mailipat na namin s'ya ay hindi kami agad umalis para intayin s'yang gumising at nang malaman na rin namin kung anong nangyari sa kanya. Late na rin naman kami kaya 'di na kami papasok.
"Ahmmm, maraming salamat nga pala sa pagtulong n'yo sa akin sa paghahanap kay Sam," pagpapasalamat ni Scarlet sa amin na tinanguan lamang naming dalawa ni Edward. Kanina naman  ay ako pa ang sinisisi sa pagkawala ng babaeng ito.
"Wala lang 'yon, maliit na bagay," ngiting-ngiting sabi ni Seth. Nangyari sa lalaking ito at ngiting-ngiti? Kanya-kanya kami ng ginagawa. Halos isang oras na kami dito pero 'di pa rin nagigising ang babaeng 'yon kaya napagpasyahan namin na umuwi na lamang. Ang tagal kasing gumising.
"Uuwi na muna kami. Tawagan mo na lang kami kapag nagising na s'ya," sabi ko.
"Sige. Salamat uli," sabi n'ya at umalis na kami.