Halos nangangalahating oras nang naghihintay si Rana sa isang engrandeng restaurant malapit lang sa bahay ng babae. Pigil-pigil ang pagkakairitang inilibot ng dalaga ang tingin sa lugar. Pabalik-balik ang pagtitipa niya sa mamahaling cellphone upang iparating sa kausap na mahalaga ang bawat patak ng segundong nasasayang niya sa paghihintay dito.
Makaraan ng ilang segundo ay sinubukan na niyang tawagan ang boyfriend ngunit wala parin itong naging tugon. Nag-ri-ring lamang ang telepono nito pero hindi nito iyon sinasagot. Parang hinahayaan lang na mag-ring pero walang kabalak-balak sagutin.
Maganda ang pagkakadisenyo ng restaurant at malaki ang espasyo nito. Bumaling ang tingin niya sa mga taong naroroon. Ilang glass round tables ang namataan niyang may mga couples na nagda-date. May mga iilan ring mukhang mag- business partners dahil naka-corporate attires ang mga ito. At may mga mukhang magkakaibigan at mga magkakapamilya.
Pamilya. The word itself stung right under her tongue. Para iyong isang malaking kahungkagan sa puso niya na hindi na mapupunan pa ng kahit na sino. Right after her mother's demise, she never got the best defense mechanism but to act tough. Like it never hurt, like it never pushes her to become a woman she didn't want to be.
"My apologies, baby. May meeting kasi kanina sa opisina kaya hindi ko masagot ang mga tawag mo,"iyon ang agarang salubong sa kaniya ng boyfriend sabay halik nito sa pisnge niya at walang pag-aatubiling umupo sa tabi niya.
Nawala sa isang iglap ang mga naiisip niya at tumitig ng matiim sa gwapong kasintahan. Simula nang sinagot niya ito ay hindi na ito kasing consistent kaysa nang nanliligaw pa ang lalaki. Ngayon puro nalang excuses ang lumalabas sa bibig nito, na para bang nasa hulihang pahina na siya ng priority nito.
Tumalim ang titig niya nang makita ang tila pagod na hitsura nito. Hindi rin masyadong nakabutones ang pang-itaas na polo dahil siguro sa pagmamadali ng huli. Nahagip din ng mga mata niya ang kaunting pulang marka sa leeg ng binata na hindi agad makikita kapag hindi tinitingnan ng maigi.
"Adi, you look like you've been chase by demons...
you plan to create..."iyon ang mahinang dugtong niya sa sarili na hindi na umabot sa tainga ng nobyo.
"What do you mean?"atubiling ani ng nobyo.
"I called your office secretary earlier and can you guess what your secretary has told me?"pagbibiro niya sa lalaki kahit ang totoo ay hindi niya naman talaga iyon ginawa.
She just wanted to push the devil to uncover itself.
Tuluyan nang nawalan ng kulay ang mukha ng lalaki.
"What did she tell you? Babe, it's not what you think?! She's a liar! We are never in a relationship,"litanya ng lalaki.
"Thank you for telling me the truth,"aniya na may nakapagkit na ngiti sa mga labi.
Walang pagdadalawang-isip na tumayo siya. Hindi nakaalma ang lalaki nang bigla na lamang niyang kinuha ang isang kopita ng red wine sa table nila at diretsong ibinuhos ito sa ulo ng nobyo.
Ngingiti-ngiting tiningnan niya ito nang matalim.
"Happy break up! By the way, I want to congratulate you for having someone like me. Ni hindi ka nga pasok sa standard ko pero pasalamat ka pinatulan pa kita."
Tiningnan niya ang basang-basang nobyo habang nanlilisik itong nakatingin sa kaniya. Kinindatan pa niya ito bago sinimulang maglakad papaalis ng restaurant na parang walang nangyari.
"B*tch,"anas pa ng binata na nahuli nang tainga niya bago taas-noong lumabas siya sa pintuan ng restaurant.
She was named called just because she was heartless and b*tchy. Wala siyang sinusukuan. She can pin anyone who dare to obstruct her path. Dahil din sa pagiging totoo niya sa sarili ay nakuha nito ang loob ng mga dating humahanga sa Mommy Sylvi niya. Kung sinuportuhan ng mga tao ang mabait na ina ay mas dumami pa ang suportang ibinigay ng mga ito sa kaniya.
Papaalis na si Rana sa naturang restaurant sakay ng kaniyang Volkswagen nang biglang mag-ring ang telepono niya. Inis na pumiksi siya at itinapat sa kaliwang tainga ang telepono.
"What?!"asik niya sa tumatawag na hindi man lang tiningnan ang nakarehistrong pangalan.
"Is that how you greet your father, Rana Evangelist?"anang boses sa kabilang linya.
Mas lalong nagngitngit ang loob niya nang marinig muli ang tila muling pagbangon sa hukay ng amang matagal na nakalimot sa kanilang mag-ina.
"What do you want?"diretsahang aniya sa magulang na kahit kailan ay hindi siya itinuring na anak.
"I want you to meet me at La Trinidad Hotel today, we'll talk something important, my dear daughter."
Napapangisi siya sa kakapalan ng kausap.
"And who told you I'm going to agree? You must be kidding me papa,"anas niya na mas diniinan ang salitang 'papa'.
Narinig niya ang pagbuntong-hininga sa kabilang linya.
"I want to make up for our lost time. Gusto kong bumawi sa mga pagkukulang ko sa'yo anak."
Her breathing hitch as her hands curl into a fist. In-end call na niya ang usapan bago pa siya makapagbitiw ng mga salitang isusumbat sa ama.
Kung siya ang dating Rana ay malamang magpapauto pa rin siya. Manghihina sa simpleng mga salita. Magpapaloko ng ilang beses. Pero hindi na ngayon. She will never ever fall for every devil's trick.
Dahil sa walanghiyang mga tao na sumira ng oras at mood niya ay muntikan pa niyang malimutan pati ang kaniyang pinakamamahal na trabaho.
"Take me to Sky Chaser Agency," anas niya sa driver na sumulyap lang sa kaniya ng ilang segundo bago patango-tangong nag-u turn para umiba ng daanan dahil sa naging utos.
Papalit-palit siyang napapatingin sa relos dahil sa ilang minutong natitira na lamang sa kaniya bago ang call time ng photoshoot. Maling-mali ang naging hakbang na pagkikita nila ng ex-boyfriend. Binigyan niya pa ito ng pagkakataong bumawi sa kaniya pero mas dinagdagan lamang nito ang kawalanghiyaan.
Noon pa man ay wala na siyang tiwala sa mga tulad nito. Pero dahil mukha itong harmless ay hinayaan niya itong manligaw. But the latter rub to her face how a player he is. Palihim niya itong pina-imbestigahan at doon niya nalaman kung ano itong klase ng lalaki.
Bumaling siya sa driver.
"Hurry up, manong. Kung ayaw mong mawalan ng trabaho,"matigas na utos niya sa driver.
Dali-dali namang sumunod ang huli nang makita ang di maipintang ekspresyon sa mukha ng dalagang amo. Kapag kasi ganitong aburido ang babae ay malayong hindi nito totohanin ang kahit anong lumabas sa bibig.