"I-Ikaw ba si Kiro? "
Pareho kaming natigilan sa sinabi ko. Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang pangalan na iyan. Bigla lang pumasok sa isip ko. And what's weird is after whispering that name, my head didn't ache anymore. Nawala ang sakit kaya mas lalo akong naguluhan. Ngayon lang ito nangyari. Hindi nawawala ang sakit ng ulo ko kapag hindi ako nakakainom ng gamot, ngunit iba ngayon.
Sino si Kiro? Siya ba ang lalaking nasa harapan ko?
"You called me the wrong name, Rein. " he said. Napansin ko ang bahid ng kalungkutan sa kanyang boses.
"S-Sorry. I didn't mean to—"
"It's okay. " he smiled and handed his hands once again. Napatingin ako doon. Hindi ko alam kung ano ang dapat maramdaman ko ngayon. Nakangiti nga siya ngunit alam kong nasasaktan siya sa loob.
"Can I have this dance instead? "
Para mapawi man lang ang sakit na nararamdaman niya, kinuha ko ang kamay niya at ako na mismo ang naglagay nito sa bewang ko. Pinulupot ko naman ang kamay ko sa leeg niya. I smiled at him. Isang ngiting totoo at hindi napipilitan.
"Hindi kita kilala, at wala akong alam sa pinagdadaanan mo pero alam kong malalagpasan mo 'yan. Naniniwala ako sayo. "
—
We're all strangers
Fighting in the streets with no common ground
We're just strangers
Tryna find release when there's none around
Then there's you
You don't feel that much a stranger
You stand out from all the crowds
—
"You don't need to that, still, thank you. " he whispered.
Tumango ako sa kanya at naramdaman kong humigpit ang yakap niya sa akin. We started to dance. Sa gitna ng mga tao, sa ilalim ng liwanag, kasabay ng malamyos na musika, ang mga kamay niyang nakayakap sa akin at ang mga mata naming hindi maalis ang titig sa isa't-isa, tuluyan na akong nag-paubaya at hinayaan siyang isayaw ako.
—
You stand out from all the crowds
I don't feel that much in danger
I was lost till I found you
Baby, baby, won't you please come rescue me?
I don't really wanna stay if you're not
All I know is that I need you, baby
Hold me close so I can finally breathe
—
"Pwede bang manghingi ng isang pabor? "
Hindi ko alam kung papayag ba siya ngunit napag-isipan ko na ito. Kung ayaw niya, maiintindihan ko naman.
"What is it? "
Nabuhayan ako sa sinabi niya. Kahit ngayon lang kami nagkakilala, ramdam kong mabait siya. Dahil kung hindi, una pa lang hindi ko na siya sinamahan pa.
"Kapag nakaalala na ulit ako, " I started. Hindi naman siguro masama tong hinihingi kong pabor diba? Huminga ako ng malalim at sinalubong ng diretso ang tingin niya.
"Can I still see you? " Kapag tuluyan na akong nakaalala, gusto kong siya ang una kong pagsabihan. Kung totoong ngayon lang kami nagkakilala at nagkita, ibig sabihin lang 'nun may rason kung bakit ipinagtagpo kami.
"Pwede ba kitang makita ulit? Kahit saglit lang. "
—
We're just strangers
Tryna keep the peace when there's none around
Then there's you
You're my little ray of sunshine
You are immortality
You make me forget about time
And how it's comin' for me, so
Baby, baby, won't you please come rescue me?
I don't really wanna stay if you're not
All I know is that I need you, baby
Hold me close so I can finally breathe
—
"Of course. Hindi ako aalis hanggang sa hindi ka pa nakaalala. Kahit gaano katagal, hihintayin kita. " napapaos niyang bulong.
"Aasahan ko 'yan. "
Walang kasiguraduhan kung gagawin niya ang sinabi niya ngunit umaasa ako na sana hindi niya ito kakalimutan. Sa sandaling bumalik na ang alaala ko at masagot na ang lahat ng tanong na gumugulo sa aking isipan, hihintayin ko siya. Hihintayin kong tutuparin niya ang ipinangako sa akin.
—
When you tell me that you love me, babe
You bring the sun and take away my pain
And the anxiety is miles away
I didn't know that I could feel that way
I didn't know life was so beautiful 'til I held you
Oh, yeah
Your eyes make me feel like I'm off floating on air
When you look at me, fuck, everything else but you, yeah
I don't wanna be there, so
Baby, baby, won't you please come rescue me?
I don't really wanna stay if you're not
All I know is that I need you, baby
Hold me close so I can finally
Hold me close so I can finally
Hold me close so I can finally breathe
—
Nagpatuloy kami sa pagsayaw, hindi inalintana ang mga taong nanonood sa amin. Dumami na 'rin ang mga taong pumupunta sa gitna kasama ang mga mahal nila sa buhay upang sumayaw. May ibang nagtatawanan pa, may iba namang seryoso kagaya namin. Kung makikita man ako ni Mommy ngayon, sana hindi siya magalit. Kinakabahan tuloy ako kapag sumasagi sa isip ko iyon.
I once heard the maids talking about my Mommy. They say she was very strict, especially to me. Pansin ko iyon ngunit parang may pumipigil sa kanya na magpakatotoo kapag kaharap ako.
"What's bothering you? May problema ba? Kanina ko pa napapansin na parang wala ka sa sarili. Are you okay? " he asked and lifted my chin. Kaagad nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. Talagang hindi ako masasanay, nagugulat pa 'rin ako sa mga biglaang galaw niya. Maybe, because this is the first time someone did this to me. Kinalakas ako ang kamay ko sa kanyang leeg at napaatras.
"W-Wala. " I said.
He sighed. Tumigil ang kanta kaya tumigil 'rin kami. Pati na 'rin ang ibang nag-sasayaw.
"Do you wanna know my name? "
Nag-angat ako ng tingin sa kanya. Hindi ko alam kung bakit siya na mismo ang nagsabi nito. Akala ko ba ayaw niyang malaman ko ang pangalan niya?
"I'll tell you, in one condition, meet me here tomorrow. "
"Hindi ba—"
"I will tell you everything, Rein. Lahat ng mga impormasyon na ipinagkait sayo. "