Habang nasa restaurant ako ay umiikot ang isipan ko sa mga sinabi kanina ni Vlaze about kay Crosse.
'Yung babaeng 'yon talaga napakapasaway.
Kakayanin kaya n'yang maging pangit na maid ng isang masungit na lalaki?
Sasakalin ko talaga 'yon kapag nakita ko s'ya
Nang makauwi ako galing sa restaurant ay dumiretso ako sa kama at dahil narin sa pagod ko ay nakatulog ako.
Ilang saglit pa ay nagising ako dahil nakarinig ko ang pagtunog ng doorbell sa pinto ng room.
Sino naman kaya ito?
Binuksan ko ang pinto at hindi na ako nagulat nang makita doon si Tita Belle, mommy ni Crosse.
"Where's Elle?" maarteng sabi nito at sumilip-silip pa kaunti sa room.
Elle Lacrosse Arellano ang whole name ni Crosse kaya s'ya yung hinahanap ni tita.
Ang haba, 'no?
"W-wala na po rito, Tita. Umalis na po s'ya, akala ko ay umuwi na sa inyo." deny ko.
"Hindi s'ya umuuwi sa bahay, kung pinagtatakpan mo man s'ya ay mas mabuti pang sabihin mo na sa akin kung nasaan s'ya bago pa ako magalit."
Hindi naman ako nagpasindak kay Tita dahil alam ko ang gagawin n'ya once na bumalik si Crosse sa kanila. "Hindi ko po talaga alam kung nasaan s'ya," I lied agaid. "Siguro po ay nasa mga hotels s'ya or nasa iba pang mga kaibigan."
“Alright, ipaalam mo sa akin kapag pumunta ulit s'ya rito,” Luminga-linga pa s'ya sa bawat sulok “Masyado s'yang mautak, pati ang cellphone n'ya ay laging nakashutdown kaya hindi ma-trace." Tumango lang ako bago ito umalis.
Nakahinga ako nang maluwag ng umalis ito. Mabait naman si Tita kaya lang strikta.
Tinawagan ko ang number ni Crosse pero naalala ko na wala pala sa kan'ya yung phone n'ya at base sa sabi ni tita ay nakashutdown daw ito.
Papatayin ko na sana ang tawag pero nagulat ako ng narinig ko na nagriring ito. Binuksan ata nung may hawak ng cellphone ni Crosse.
Pero bakit ganoon? Nakabukas yung cellphone ni Crosse ngayon pero sabi ni tita nakashutdown daw? Baka naman hindi ulit chineck ni Tita?
Nasa kalagitnaan ako ng pag-iisip ng may bigla akong narinig na boses ng isang lalaki galing sa phone, "Hello?"
Sinagot yung call ko sa cellphone ni Crosse.
Wait, paano n'ya nasagot 'yung tawag, e may password ang cell phone ni Crosse?
"H-hi?" utal kong sagot.
"Are you Zaxymier?" Tanong ng nasa kabilang linya.
Bakit n'ya alam?
"Y-yes, how did you know?" taray ni ate ghOrL, englisher na ako.
"Nakasave e, kilala mo naman siguro yung may-ari nito, hindi ba?" bakit ganoon yung boses n'ya parang naakit ako?
Charot.
"Yes—" hindi ko nasabi nang buo ang sagot ko dahil namatay ang kabilang linya.
Bastos naman 'yon.
Kainis! Hindi ko nasabi na i-shutdown yung cellphone kase baka i-check ni Tita kung saan naka-locate 'yung phone!
(Maze's POV)
"Sir, nakapagluto na po ako ng hapunan, kumain na po kayo."
"Sige, mamaya na." sagot ko at narinig ko naman na isinara nito ang pinto.
Habang inaayos ko ang mga errors sa ginawa kong nobela ay biglang tumunog 'yung cellphone sa tabi ng laptop ko. Hindi ko ba pinower off ito? Kinuha ko ito at tinignan kung bakit ito tumunog.
Zaxymier's Calling...
Pinag-isipan ko kung sasagutin ko ba ito dahil una sa lahat ay hindi naman akin ito, pangalawa ay hindi ko alam ang password nito.
Ibabalik ko na sana ito pero nanghula ako ng combination ng number at laking gulat ko nang bumukas 'yon.
0000 ang password? Napakahirap naman hulaan no'n.
"Hello?" bungad ko. Ilang segundo bago ito sumagot. "H-hi?"
Nauutal? Baka nagtaka s'ya kase lalaki 'yung sumagot ng phone imbis na babae.
Tinignan ko muli ang screen para makita ang pangalan. "Are you Zaxymier?" tanong ko.
"Y-yes, how did you know?"
"Nakasave e, kilala mo naman siguro yung may-ari nito, hindi ba?" para naman maisauli ko na 'to. Baka isipin ay tinakbo ko yung phone na ito, maganda rin kasi ang model.
"Yes—" nagulat ako nang biglang namatay yung phone.
Dead batt.
Chinarge ko muna ito at makalipas ang ilang minuto ay binuksan ulit dahil baka tumawag ulit ito.
Pinagpatuloy ko lang ang pagtingin kung may mali sa gawa ko para mai-publish ko na.
Walang gawa ko ang hindi sumikat dahil ang content ng mga akda ko ay mga pawang bagay na makakarelate ka talaga. Ang lahat ay tragic dahil hindi ako naniniwala sa happy endings.
Ganito lang ang takbo ng buhay ko. Gigising, maliligo, kakain, magsusulat at matutulog ulit. Masyado akong tamad sa ibang bagay kaya naman kumuha ako ng maid para iyon nalang talaga ang gagawin ko.
Maya-maya ay may biglang tumunog na naman. Akala ko ay yung cellphone ulit na nakuha ko pero sa cellphone ko pala ito nanggaling.
Michelle's calling...
"Hey boy, miss me?" bungad nito
"No,"
"Hindi ka pa rin nagbabago, ang sama mo pa rin,"
Michelle is my cousin, father side. Kasabay n'yang pumunta si Kuya Vlaze sa states kaya nagtaka ako noong hindi na s'ya kasama ni Kuya Vlaze noong umuwi.
"At kailan pala ang uwi mo?" sinikap kong ayusin ang pananalita ko dito dahil likas sa akin ang pagiging masungit.
"Surprise syempre," Tumawa pa ito, "Pero this month na."
Napatagal pa ng kaunti ang usapan dahil nagkamustahan at nagbalitaan pa kami.
Nang lumipas ang halos isang oras ay bumaba na ako sa baba para kumain dahil nagugutom na ako. 10:31 na pala ng gabi.
Malamig na ang niluto ng maid kaya naman pinainit ko ulit ito sa kan'ya.
"Paano kanina tinatawag na para kumain pero hindi bumababa kaya lumamig na tuloy." dinig kong bulong nito.
"May sinasabi ka?"
"Meron po, kaya lang tinatamad na akong ulitin, Sir." masungit na sagot nito.
Problema nito?
Pangit na, may attitude pa.
Matapos n'yang initin ang pagkain ay kumain na ako at naligo para makatulog na.
Akala ko pagka-akyat ko ay makakatulog na ako pero naalala kong tawagan yung girlfriend ko.
Miss na miss ko na s'ya. Nakalimutan ko s'yang tawagan kanina kaya ngayon ko na s'ya tatawagan.
Hinanap ko sa contacts ang number ng girlfriend ko pero inabot ako ng ilang oras ay hindi ko ito nahanap.
Wala nga pala akong girlfriend.