Maagang gumising si Dexter upang makapaghanda sa kanilang pagkikita ni Stephanie. Eto kasi ang araw na siya ay magpopropose ng kasal sa nobya. Sabik na sabik siya dahil ang makasama lamang habambuhay ang nobya ang pangarap niya .
Kanina pa niya tinititigan ang singsing na may malaking dyamante. Tiyak niya na magugustuhan ito ng Dalaga.
Hindi naman materialistic si Stephanie , pero binili pa din ni Dexter ang mamahaling singsing na kanyang napili sa Brazil. Dahil para sa kanya deserve ni Stephanie ang lahat ng yaman sa mundo sa sobrang pagmamahal niya dito. Simula First year highschool ay nobya na niya ito. Noong una ay lihim pa lamang ang relasyon nila dahil sa ayaw pa payagan ang dalaga na magkaroon ng nobyo. Nagtiis sila noon ng patago tagong kita at tanging sa paaralan lamang sila nakakapagsama ng maayos dahil doon ay walang bantay si Stephanie. Subalit pinagtapat na nila ang kanilang pagmamahalan noong sila ay First Year College na. Buong puso silang nagpasalamat sa Daddy ni Stephanie na pinayagan na siyang mag nobyo at buong puso na nagtiwala sa kanila na wala silang gagawin na ikakaudlot para sila ay makapagtapos ng kolehiyo. Natupad nga nila ang pangako sa magulang ni Stephanie nakapagtapos sila at naging ganap na Architect.
Magkasama nilang inabot ang lahat ng pangarap nila , magkatuwang silang nag-ipon para sa future nila at magkahawak sila ngayon na haharap sa altar . Naputol ang pagmumuni muni ni Dexter nang tapikin siya ng kanyang nakababatang kapatid na si Danver.
" Hey kuya , ready ka na ba sa proposal mo ?" nakangiti nitong tanong.
" Always ready ," mayabang nitong sagot sa kapatid habang inaayos niya ang relo nito.
Tiningnan niya ang sarili kung guwapo na ba siyang haharap sa kasintahan. Kumindat siya sa salamin sabay sabing " You're so handsome Dexter," puri niya sa sarili.
Bago siya umalis ng bahay ay humalik muna siya sa mga magulang at sinabing " Wish me Luck !" Masaya siyang nagmamaneho ng kanyang kotse na sinasabayan pa ang kantang " You'll always be my baby," nang biglang nagring ang cellphone niya , sinagot niya ito dahil ito ay si Stephanie
" Yes babe , see you there. I'm on my way now . I love -" nang biglang nakarinig si Stephanie ng pagbangga sa kabilang linya.
" B-babe ! Dexter ? What happened?" nag -aalalang tanong nito .
Nabangga na pala ang kasintahan at sinugod na sa ospital. Agad na din tinawagan ang kanyang mga magulang. Tanging ang sirang kotse na lamang ang naabutan ni Stephanie. Inabot din sa kanya ng mga pulis ang singsing na nakita sa kotse ni Dexter. Nanginginig at nanglulumo si Stephanie na makita ito . Umiiyak siyang nagtungo sa ospital kung saan dinala si Dexter .
Ngunit ang naabutan na lamang niya ay ang mga magulang ni Dexter na pinapirma sa isang consent form. Nang makita siya ng mga ito ay niyakap nila si Stephanie nang buong higpit sabay sinabing " He's gone Steph , iniwan na niya tayo ,"
Hindi makapaniwala ang nobya sa narinig . Namutla siya at hindi na napigilan ang sarili na mabuwal. Napahagulgol siya habang hawal ang kahon ng singsing na ibibigay sana sa kanya ng kasintahan. Sinisisi niya ang sarili sa nangyari sa nobyo .
Makalipas ang ilang araw ay ang araw na ng cremation ng labi ni Dexter. Dinala ito sa museleo ng kanyang pamilya. Umalis na lahat ng mga tao subalit si Stephanie ay nanatili pa din doon.
"Ang daya mo naman e , sabi mo sabay tayong tatanda. Sabi mo papakasalan mo pa ako, bakit iniwan mo na ako? " hikbi nitong pagkausap sa nobyo.
Hindi alam ni Stephanie kung paano sisimulan ang buhay na wala si Dexter dahil nasany na siya na dito umiikot ang mundo niya. Ilang araw din siyang nagkulong sa kwarto na ayaw kumain at makipagusap kahit kanino. Para sa kanya si Dexter lamang ang buhay niya.
Kasabay ng pagkawala ni Dexter ay ang pagkaligtas ng isang buhay. Siya ay si Rayver , isang simpleng binata na nagworking student upang matupad niya ang pangarap na maging isang ganap na Engineer. May sakit ito sa puso at nangailangan ng immediate heart transplant. Sobrang pasasalamat ng pamilya nito sa naging donor ng kanyang puso.
Dahil sa sobrang pangungulila ni Stephanie sa kanyang nobyo ay naisipan nitong magpakamatay. Nakarinig sila nang isang salamin na nabasag kung kaya't agad silang kumatok sa kuwarto ng anak. Subalit ayaw silang pagbuksan ng Dalaga kung kaya't pinakuha nila sa kasambahay ang susi .
Pagkabukas nila ng pinto ay tumambad sa kanila ang duguang pulso ni Stephanie. Lahat sila ay nagpanik dinala nila agad ang anak sa pinakamalapit na ospital. Laking pasasalamat nila na nailigtas ang anak sa panganib. Sobrang naawa si Stephanie sa mga magulang sa nakitang sobrang pag aalala sa kanya dahil sa kanyang ginawa. Kung kaya't nangako ito na hindi niya na kailanman uulitin pa ang ginawa niya.
Pinilit naman tuparin yon ni Stephanie Kahit siya ay durog ba durog pa din sa pagkawala ng kasintahan. Sinubukan niyang gawing abala ang sarili sa pagiging Architect. Sobrang nagbago na din ang kanyang ugali. Tila ba ay nawala na sa bokabularyo niya ang ngumiti . Palagi na lamang siyang matamlay at masungit. Hindi na din siya sumasama sa mga kaibigan niya kahit ano pang yaya nila dito.
Hinayaan na lamang nila na ganito ang kaibigan sa pag-asang baka bumalik ito sa dati sa pagdaan ng panahon. Subalit halos isang taon na ang nakakalipas ay ganito pa din si Stephanie. Kinasanayan na niya ang pag-iisa at lunudin ang sarili sa trabaho . Tinitiyak niya na sa kanyang pag-uwi ay sobrang pagod na siya upang madali siyang makatulog. Kung hindi man siya pagod ay umiinom siya at nagpapakalasing dahil kung hindi niya iyon gagawin ay malulunod siya sa depresyon na nararamdaman niya. Hindi nagtagal ay naging Party -Goer na din siya . Parang ibang babae siya kapag siya ay nakakainom na kung minsan pa ay nagkakaroon siya ng one night stand kung kanikaninong lalaki.