As usual, kaharap ko na naman ang laptop ko, its been two years, its been two years since I graduated, being a chemist is so fun yet too hard to bear, since it's my dream to own perfumes I started to make mine, yes I made perfumes.
Mahigit labing limang perfumes narin ang nagawa ko, and all was released publicly.
And sarap sa pakiramdam kapag nangunguna ang produkto ko at kasali na ang kompanyang ipinatayo ko sa top 10 well known company dito sa bansa.
Patuloy itong lumalago, ang daming investors at ang daming gustong makisosyo sa akin.
Im just 25 years old, yeah, 25 years old while her, 22.
Wait, ba't ko siya ipinasok sa usapan?
She've been my personal assistant for two years, we're not close, we dont talk enough. I really don't know why, but I feel like she's afraid of me.
Siguro dahil lagi kong tinatama lahat ng maling nagagawa niya?
Dahil serysoso akong tao?
Dahil ba hindi ako ngumingiti?
or there's more?
What else then?
Minsan rin kasi naiirita din ako sa sarili ko. I can't blame her being quite around me actually. I always show my bad side. I just dont want the feeling she's giving when she's with me. Nasasakal ako, pakiramdam ko di na ako makahinga sa bilis ng tibok ng puso ko, I wondering why?
Do I really like her?
God, what the hell.
Why I'm asking  such a question where I can absolutely answer it.
Yes, I like her, I really like her, and it sucks because she's my personal assistant, it sucks cause I'm her boss.
Sana nakilala ko nalang siya sa ibang lugar hindi dito sa bahay. Kung sa gayon ehh wala akong magiging problema.
Alam ko sa sarili ko na hindi magtatagumpay tong damdamin ko.
I always win, I always won, And I'm afraid that I might lose for the very first time because of her.
I don't wanna be a loser, because I'm done with that feeling, ayokong maulit pa ang nangyari nuon.
Im a kind of man who bet everything, who put everything on top, onto the edge, at the very end of everything.
Why on earth I can't put her on that moment?
Di ko kayang gumalaw, it feels like Im afraid that I'll lose, it feels like I'm afraid to fall.
Fuck, she's driving me crazy, but Im into her, Im kind of into her.
Napatalon ako ng marinig ko ang boses niya.
" magandang araw po sir"
Napatingin ako sa intercom na nasa tabi ng laptop ko. I always keep that beside me. I want to hear every voice she used to utter.
I pushed the red button, " yeah?" tipid na sagot ko.
" Ahh nandito po ako sa labas ng kwarto ninyo, ihahatid ko lang po ang meryenda ninyo" saad nito. Napahugot ako ng isang malalim na hininga. Slow down heart beats.
" Its unlocked, just took your entry" seryosong sagot ko, crazy man.
Ibinalik ko na ang atensyon ko sa laptop ko at ipinagpatuloy ang paggawa ng proposal na ipinagawa ng mokong si Caleb, abogado ang isang yun pero ang tamad gumawa ng dokumento para sa sariling kompanya niya, pero napakauhaw sa pera. Napailing nalang ako.
Nakita ko si Camilla na papasok dito sa balkonahe ng kwarto ko habang buhat ang maliit na tray na may lamang isang baso ng tsaa at syempre isang kapiraso ng sandwich.
Ramdam na ramdam ko ang pagkapos ng hininga ko. Fuck
My heart howls like a beast, shit.
What else I can do to stop you inside there. Stop please.
She won't feed you, she won't feed you. Fuck, fuck.
Araw araw niyang ginagawa yun para sakin, di ko alam kung ba't di ako nagsasawa. Ofcourse I love it, thats why.
" magandang araw po sir, meryenda po" bungad nito at nilagay sa mesa ang dala niya. Agad ko namang kinuha ang mga dokumento na nakakalat dito.
" ahh sir, di po ba kayo magpapalaba ng mga damit ninyo?" kapagkuwan ay tanong nito.
" Just washed it tomorrow" sagot ko at ininom ang tsaa. Sa simpleng mga ito, napapasaya ako. Ito yung unang pagkain na inihanda niya sakin. I love that fact.
" Gusto niyo po ba linisin ko yung kwarto ninyo?" napailing ako.
" Wala naman po akong ibang ginagawa sir"
Napatingin ako sa kanya. " then rest, by the way, did you receive your payment?"
" opo, salamat po" aniya at ngumiti pa. Fuck, kailangan ba talaga niyang ngumiti.
Itong namang puso ko nagkarambola na. Lintek na pagibig. Leave me alone cupid, leave me the fuck alone.
" you deserve it, well matatapos na yung contract na napagkasunduan ninyo ni daddy, ipagpapatuloy mo pa ba ang pagtatrabaho dito, mananatili ka pa ba dito" seryosong tanong ko.
Nagkibit balikat ito. "naipagamot ko na ang kapatid ko, pero di pa ako sigurado kung uuwi na ako samin, okay naman po kasi ang trabaho ko dito, tsaka sayang po yung magiging sweldo ko"
" you mean you'll add another two years?"
tumango lang ito. I wanna scream, I wanna hug her. ngumiti ako ng palihim, she always makes me smile.
hindi nalang ako umimik at ipinagpatuloy na ang ginagawa. Pero hindi ko nagawa dahil nadidistorbo ako sa presensya niya.
" ahh sige po, maiwan ko na po kayo" aniya at agad na umalis.
Great nor bad.
There's a part that I'm greatful that she leave so I could focus , but I feel so bad because I love her to be here with me.
Ba't ba siya pa?
thank you so much for reading
I love you❤
HerPenSilhouette