SUNOD-SUNOD na pag-vibrate ng phone ko ang nagpagising sa akin. Nakapikit pa ang isang mata kong kinuha iyon at tinignan ang napakaraming message na galing sa group chat ng section namin tungkol sa party bukas at kay Pracy. Ang pinakahuli lang ang binasa ko.
Pracy:
Good morning! Papunta na ako d’yan. Nakapagbihis ka na ba?
Napabalikwas ako sa kama at tuluyan nang nagmulat. Hindi na ako nag-abala pang mag-reply sa kaniya dahil kaagad na akong bumangon sa higaan.
“Sh*t! May lakad nga pala kami ngayon,” mahinang mura ko sa sarili habang sapo-sapo ang noo bago dire-diretsong pumasok sa banyo.
Mabilisan lang ang ginawa kong pagligo. Nang matapos ay hindi na ako nag-aksaya pa ng oras para maghanap ng susuotin. Kung ano lang ang unang damit na nakita ko ay ‘yon na ang isinuot ko.
Matulin ang kilos ko dahil alam ko kung gaano kadaling mainip si Pracy. Baka nga mamaya ay nasa baba na siya at nauubos na ang pasensya sa paghihintay sa akin.
Sinuot ko lang ang sandals ko at nagsuklay bago ako lumabas ng kwarto at bumaba sa sala. Hindi nga ako nagkamali dahil nandoon na nga si Pracy. Nakaupo siya sa tabi ni Mama at halatang iritable na sa kabagalan ko.
“Ang tagal mo,” masungit na angal niya na tinawanan ko lang.
“Alis na po kami, Ma,” baling ko kay Mama at nakipagbeso.
Tumango siya at ngumiti. “Oh, siya sige. Mag-iingat kayong dalawa, ha?”
“Yes po, Tita,” malambing na sabi ni Pracy. “Salamat po sa masarap na dessert.”
“You’re welcome, hija.”
“Bye po!”
Magpapaalam pa sana ako kay Mama nang hilahin na ako ni Pracy palabas ng bahay. Hindi pa ako nakakabawi ay itinulak niya na ako pasakay sa kotseng hiniram namin kay Papa. Nang makaupo siya sa loob ay inis ko siyang hinarap.
“Bakit ba parang masyado kang nagmamadali?” asik ko. “Mahaba pa ang oras natin, Pracy!”
“May nakita kasi ako sa social media kagabi. Hanggang ngayon na lang daw ang sale sa isang boutique shop sa pupuntahan nating mall. 50% off. As in, sobrang ganda ng mga gowns at dresses nila! So, why not, ‘di ba?” sagot niya at maarte pang hinawi ang buhok.
Napairap ako. “Whatever.”
Si Pracy ang nag-presentang magmaneho. Pumayag na lang din ako dahil maingat naman siya pagdating sa pagda-drive. Nag-soundtrip kami at nag-chikahan buong byahe.
Nang makarating kami sa tapat ng mall ay dahan-dahan niyang itinigil ang kotse. Excited siyang bumaba at nagtatatalon. Natatawa akong napailing sa mga pinaggagagawa niya.
“Para kang bata.” I chuckled. “Don't worry, maaabutan natin ‘yang 50% off-sale na inaasam mo. Chill ka lang.”
Napahalaklak siya. Nang makapasok na kami sa loob ay itinuro niya kaagad kung saan ang boutique shop na nakita niya.
“Good morning, ma’am. Welcome to our shop!” bati ng saleslady.
“Good morning,” bati ko pabalik bago kami tuluyang naglibot sa shop na iyon.
Tama nga si Pracy nang sabihin niyang sale at maraming magagandang damit. Halos pareho kaming hindi makapili. Napagpasyahan naming dalawa na maghiwalay muna para maglibot-libot at makahanap pa.
Nakuha ng atensyon ko ang dalawang magkakulay pero magkaibang gowns. Saktong nagkasalubong kami ni Pracy. Kinuha ko ang gowns na iyon at iniharap sa kaniya.
“Ano sa dalawang ‘to ang tingin mong babagay sa akin? This one or this?” tanong ko at inilapit pa iyon lalo sa mukha niya.
“Kahit ano naman ay babagay sa ‘yo,” pambobola niya. “But I think that A-line gown on your right hand will suit you better.”
Napangiti ako at pinakatitigan pa ang gown na pinili niya. Tutal ay maganda naman at ito ang unang nakaagaw ng pansin ko kanina ay napagdesisyunan kong ito na lang ang bilhin.
Ibinalik ko ang isang gown na hawak ko bago binalingan ang saleslady na nakatayo sa gilid namin.
“Pwede ko ba ‘tong isukat?” tanong ko.
“Yes po, ma’am,” nakangiting tugon nito.
“Saan banda ang fitting room ninyo?”
“Diretso lang po kayo tapos kaliwa. Makikita niyo po ang fitting room doon.” Turo niya sa direksyon.
“Thank you.” Humarap akong muli kay Pracy. “Sasama ka ba?”
“Tulungan mo muna akong maghanap ng gown na susuotin ko bago tayo pumunta sa fitting room. Hindi pa ako nakakapili, eh,” suhestyon niya.
Inikot ko ang paningin ko sa mga products sa shop. Naniningkit ang mga mata ko habang naghahanap ng babagay kay Pracy. Nang makapili ay dali-dali kong kinuha iyon at ipinakita sa kaniya.
“Try this bodycon gown,” sabi ko.
Umiling siya. “Masyadong fit.”
“We have different sizes naman po, ma’am,” singit ng saleslady.
“Iba na lang, Quinn.”
Ngumiwi ako at muling naghanap ng gown. Napangiti ako sa bago kong napili. Paniguradong magugustuhan niya iyon.
“How about this trumpet gown?”
Kuminang ang mga mata niya sabay palakpak. “Perfect!”
Matapos naming isukat ang mga napili namin ay binayaran na kaagad namin sa cashier. Bumili rin kami ng bagong heels at bag pagkatapos ay kumain sa food court bago kami umuwi.
Wala na kaming lakas nang makauwi sa bahay. Nagpaalam si Pracy sa parents niya na sa amin na siya mags-sleepover para sabay kaming pumunta sa party bukas.
Inayos lang namin ang mga gagamitin namin bago kami nahiga sa kama. Dahil sa pagod sa paglilibot at sa byahe ay kaagad din kaming nakatulog.
***
Nang magising ako ay wala na si Pracy sa tabi ko. Paniguradong excited siya para sa party mamaya. Hindi ko naman siya mako-kontra dahil sa kabila ng mga nangyari ay ngayon na lang kami muling makakapag-enjoy.
Naabutan ko siyang nag-aalmusal sa dining area nang mag-isa.
“Aga mong nagising, ah?” bungad ko nang makalapit ako sa kaniya.
“Hindi nga yata ako nakatulog,” natatawang sabi niya.
“Mamaya pang hapon ang acquaintance party natin. Hindi halatang excited ka, Pracy. Hindi talaga,” biro ko at natawa nang mahina.
Umupo ako sa tabi niya at sabay kaming kumain habang nagkukuwentuhan.
Tanghali na nang magising si Mama at si Papa dahil wala silang pasok pareho sa trabaho. Sabay silang bumaba at bumati sa amin.
“Ako ang magme-makeup sa inyong dalawa, okay?” presenta ni Mama. Nakangiti kaming tumango-tango ni Pracy.
Nang makakain kaming lahat ng tanghalian ay pinaligo na kami ni Mama para maayusan kaagad. Ako na ang nagpahuli dahil masyado akong matagal maligo. Nang matapos si Pracy sa banyo ay ako na ang sumunod.
Pagkalipas ng kalahating oras ay natapos na ako sa pagligo. Naabutan kong patapos nang ayusan ni Mama si Pracy.
“Ay, wow!” usal ko.
Mas lalong gumanda si Pracy sa gown na suot niya ngayon. Tamang-tama lang iyon sa kaniya, pati ang light makeup sa mukha niya na talaga namang nakadagdag sa kaelegantehan niya at ang pagkatirintas ng magkabilang gilid ng buhok niya na nakaikot sa tuktok at inipitan.
“Maupo ka na, Quinn. Ikaw na ang aayusan ko,” utos ni Mama nang sa wakas ay natapos na si Pracy.
Naupo ako sa harap ng salamin at inumpisahan na akong ayusan ni Mama. Ipinasuot niya muna sa akin ang gown ko bago niya sinimulan ang pag-aayos sa buhok ko.
Inilugay lang ni Mama ang buhok ko at ang dulo ay bahagya niyang kinulot. Natural na manipis at bagsak ang buhok ko kaya ayaw niyang ginagalaw ito o pinapagupitan kaya lagpas bewang ko na ang haba nito.
Sunod ay nilagyan na ako ni Mama ng makeup. Light makeup lang din iyon kagaya ng kay Pracy. Nang matapos ay napatitig ako sa itsura ko sa salamin. Pinagpagan ko ang gown ko bago ako humarap sa kanilang dalawa.
“Hala, ang ganda!” bulalas ni Pracy. “Mukha kang prinsesa! Paniguradong ikaw ang magiging star of the night n’yan!”
Napairap ako sabay natawa. “Psh. Baka ikaw.”
Pinagpahinga kami saglit ni Mama habang hindi pa dumadating ang maghahatid sa amin papunta sa school. May pupuntahan daw kasi si Papa maya-maya kaya hindi siya pwede.
Nang sa wakas ay dumating na ang service namin ay pareho kaming napangiti ni Pracy. Inalalayan kami ni Mama sa gown namin hanggang sa makasakay kami sa kotse.
“Bye, girls! Enjoy!”
“Bye po!” sabay naming paalam ni Pracy.
Mabilis ang pagpapatakbo ng driver kaya kaagad kaming nakarating sa school. Sakto dahil walang traffic.
“Dala mo ba ang maskara natin?” tanong ni Pracy.
Nilingon ko siya at hinawian ng buhok. “Of course.”
Nag-apir pa kami bago bumaba sa kotse. Pagkababa ay tumambad sa amin ang mga sasakyang nakaparada sa parking lot ng school. Nagkatingin kami ni Pracy at isinuot na ang maskara namin bago kami pumasok sa loob.
Halos mamangha kami sa ganda ng pagka-organize ng stage. Dinaanan ko ng tingin ang paligid. Sobrang daming estudyante ang nandoon suot ang kanilang mga naggagandahang ball gowns at tuxedo kasama ang katerno nilang mask.
“Grabe! Ang daming tao, Quinn. Huwag kang mawawala, ah? Sabay pa tayong uuwi,” paalala ni Pracy sa tabi ko.
Natawa ako. “Bakit naman ako mawawala?”
Napabaling kami ng tingin sa harapan nang magsalita ang host ng party.
“Ladies and gentlemen, the party will start in five minutes…”
Pagkarinig namin no’n ay kaagad naming hinanap ang table ng mga kaklase namin. Natanaw ko sila nang kumaway ang isa sa amin. Dali-dali kaming lumapit sa pwesto nila at nakiupo.
Pagkatapos ng limang minuto, nagsimula na nga ang party. Marami pang sinabi at pinaalala ang host bago muling nabuhay ang excitement sa amin. Nagtugtugan at nagsayawan ang lahat. Puro halakhak at hiyawan ang namuno sa buong stadium.
Napabuntong hininga ako at tinapunan ng tingin ang panibagong lalaking nasa harapan ko na naglahad ng kamay sa akin at nag-aayang magsayaw.
Hindi ko na halos mabilang kung pang-ilan na ang lalaking ‘to dahil sa dami ng nagyaya sa akin simula pa kanina. Hindi na rin kami nakapag-usap ni Pracy nang nag-umpisa ang acquaintance party. Gaya ko ay pagod na rin siya sa kakasayaw kada paglipat ng tugtog ng DJ.
Pinagbigyan ko na lang ang lalaking ‘to at sinabi kong huli na siya dahil talagang napapagod na ako.
Nang matapos ang isang buong kanta ay muli akong naupo sa upuan ko para magpahinga.
“Kukuha ako ng drinks, gusto mo?” biglang alok ni Kori sa likuran ko.
Kaagad ko siyang tinanguan. “Yes, please!”
Napatingin ako sa mga nagsasayaw at pinanood sila. Hinahanap ng mga mata ko si Pracy pero hindi ko siya mahagilap. Hanggang sa bigla na lang napunta ang tingin ko sa babaeng nakatayo sa madilim at gilid na parte ng stage malapit sa dulo ng stadium.
Ang Principal…
Bahagya akong natigilan nang tignan ko siya ay nakatitig na ito sa akin. Hindi ko alam kung coincidence lang ba na nagkatinginan kami o kanina niya pa ako pinagmamasdan.
Nakangisi niya akong tinapunan ng isang nagbababalang tingin bago siya tumalikod at umalis. Binitawan ko ang maskara ko at dali-dali siyang sinundan.
Nang makalabas ako sa stadium ay luminga-linga ako pero hindi ko na siya maaninag. Hindi ko rin alam kung saan siya dumaan. Dahil sa nangyari ay mas lalong tumibay ang pagdududa ko sa kaniya.
Nang tumalikod ako para bumalik sa loob ay may nakabangga ako. Napapikit ako nang tumama ang katawan nito sa mata ko at naalala ko ang nakangising mukha kanina ng Principal. Sigurado akong hindi ako namamalik-mata.
Gusto kong malaman kung ano ang mga tinatago niya. Gusto kong malaman at maunawaan ang lahat.
“Sorry, miss.” Rinig kong dispensa ng lalaking nakabangga ko.
Ang boses niya ay unti-unting humihina sa pandinig ko hanggang sa wala na talaga akong marinig. Pakiramdam ko rin ay umiikot ang paningin ko.
Sapo ang isang mata akong nagmulat. Muntikan pa akong mapabagsak sa lupa nang sinubukan kong umatras dahil sa pagkagulat.
Nasaan ako?!
Hindi ko alam kung saan na ako napunta. Kanina lang ay nasa party pa ako. Nasaan na ako ngayon?
Pangalawang beses nang nangyari sa akin ang ganito. Pangalawang beses na pagmulat ko ay bigla na lang akong nasa ibang lugar na.
Tinitigan ko ang isang mahiwagang pintuan sa harapan ko na unti-unting bumubukas. Pakiramdam ko ay nahihipnotismo ako. May nag-uudyok sa akin na pumasok.
Habang papalapit ako nang papalapit ay mas nagiging maliwanag at nakakasilaw kaya napatakip ako sa mga mata ko. Namalayan ko na lang ang sarili kong humahakbang papasok sa pintuan na iyon.
Hanggang sa tuluyan na nga akong nakapasok sa loob…