NAPABALIKWAS ng bangon mula sa pagkakahiga si Ylona ng dalawin na naman siya ng masamang panaginip na iyon. Sa pangalawang pagkakataon ay napanaginipan na naman niya ang halimaw na may mapupulang mga mata at matatalim na pangil. Hindi maipaliwanag ni Ylona sa sarili kung bakit ganoon ang napapanaginipan niya? Eh, hindi naman siya mahilig manuod ng vampire o horror movies.
At sa panaginip niyang iyon ay naroon na naman ang misteryosong lalaking nagligtas sa kanya mula sa halimaw na iyon. Hindi niya maalala kung ano ang hitsura ng lalaki. Sa panaginip kasi niya ay blanko ang mukha nito. Basta ang alam lang niya ay may lalaking nakipaglaban sa halimaw na iyon upang iligtas siya. At sa panaginip din niyang iyon ay may dalawang misteryosong lalaking lumitaw at tinulungan ang isa ding misteryosong lalaki na nakikipaglaban sa halimaw.
Marahang ipinilig na lang ni Ylona ang ulo upang iwaksi sa kanyang isipan ang weirdong panaginip niyang iyon. Tuluyan na rin siyang tumayo mula sa pagkakaupo niya sa kama. Napatingin siya sa alarm clock na nakapatong sa ibabaw ng bedside table. It was nine oclock in the morning. Dati-rati ay tanghali siya nagigising. Pero dahil sa panaginip niyang iyon ay maaga tuloy siyang nagising. Nagtungo siya sa maliit niyang banyo na nasa loob ng kwarto niya. Kinuha niya ang nakitang ponytail at pinusod niya ang buhok na hindi pa niya nadadaanan ng suklay. Pagkatapos niyon ay naghilamos siya ng mukha. Nang matapos siya ay lumabas na siya ng banyo. Saktong pagkalabas niya ay ang pagtunog ng ringtone ng cellphone niya na nakalapag sa bedside table. Nagtungo siya do'n para kunin ang cellphone. Nang tingnan niya kung sino ang caller ay agad na bumilis ang tibok ng puao niya.
Si Draven kasi ang tumatawag sa kanya sa sandaling iyon.
Tumikhim muna siya bago sinagot ang tawag. "Hello?"
"Morning, Ylona." Anang baritonong boses mula sa kabilang linya.
Napakagat labi siya. "Good morning, Draven." Bati din niya.
"Ylona..."
"Hmm?"
"Can I come in?"
"Ha?"
"Sa labas ako ng apartment mo. Papahintulutan mo ba akong pumasok?" Ani Draven. Parang may paro-paro sa kanyang tiyan sa isiping makikita muli niya ito. Naglakad siya patungo sa bintana ng kwarto niya upang silipin ito. Pero ng sumilip siya ay ang tanging nakita niya ay ang kulay itim na kotse na nakaparada sa tapat ng apartment niya.
"I'm in the car." Mukhang napansin ni Draven ang pagsilip niya sa bintana.
"Saglit lang, buksan ko ang pinto." Pinutol na niya ang tawag saka siya dali-daling lumabas sa kwarto niya para mapabuksan niya ito ng pinto. Nagulat siya ng pagbukas ng pinto ay nakatayo na roon si Draven. Hindi niya makita ang ekspresiyon ng mga mata nito dahil nakasuot ito ng shades.
"Ang...ang bilis mo naman makarating rito. Nasa loob ka pa ng kotse kanina, ha." Sabi niya sa nagtatakang tinig.
Ngumiti si Draven. "Malalaki lang ang mga hakbang ko." Sagot nito.
Tumango-tango siya. "Uhm, ano pala ang ginagawa mo rito?"
"Hindi ba sinabi mo sa'kin na yayain mo ako magkape bilang pasasalamat no'ng inihatid kita the other time?" Pagpapaalala ni Draven. "At ang sabi mo pa ay babawi ka next time." Dagdag pa na wika nito.
"Iyon ba ang dahilan kung bakit ka nandito?"
"No."
Bahagyang kumunot ang noo niya. "Ha?"
"I want to see you."
"Ha?" Hindi kasi naintindihan ni Ylona ang sinabi ni Draven dahil mahina lang ang pagkakasabi nito sa salitang lumabas sa bibig nito.
"Nothing." Anito, "Uhm, so can I come inside?"
"Oww!" Bulalas niya. Pagkatapos niyon ay niluwagan niya ang pagkakabukas ng pinto. "Pasok." Nginitian niya ang binata.
"Thanks." Ani Draven bago ito naglakad papasok sa loob. Nang makapasok na ito ay isinarado na niya ang pinto.
"Uhm, pasensiya ka na pala. Maliit lang ang apartment ko." Sabi niya ng mapansin niyang sinisipat ni Draven ang loob ng apartment niya.
Inalis ni Draven ang suot nitong shades bago ito nagsalita. "It's okay. Ang cute nga eh." Komento nito.
"Thank you." Wika niya na may bahagyang ngiti sa labi. "Uhm, maupo ka muna habang hinihintay mo iyong kape mo." Sabi niya sabay muwestra sa maliit na sofa sa may sala.
"Okay." Sagot n Draven bago ito umupo.
At bago siya magtungo sa kusina ay tinanong pa niya ang binata kung ano ang gusto nitong timpla na kape.
"Brewed." Sagot ni Draven.
"Okay." Nagpaalam muli siya sa binata saka siya nagtungo sa kusina upang ipagtimpla ito kape.
Nang matapos siya ay bumalik siya may sala bitbig ang baso na naglalaman ng mainit na kape na tinimpla niya. Inilapag niya iyon sa center table.
"Uhm, iwan muna kita saglit rito. Magluluto lang ako ng almusal para natin."
Napansin ni Ylona ang pagkislap ng mga mata ni Draven sa sinabi niya. Mukhang natuwa ito sa isiping ipagluluto niya ito.
MAY ngiting nakapaskil sa labi ni Ylona habang inilalabas niya sa kanyang maliit na fridge ang tatlong itlog, hotdog at ham. Kumuha din siya ng patatas dahil gusto niya iyong ihalo sa itlog na iluluto niya. Paborito kasi ni Ylona iyon.
Inilagay niya ang mga iyon sa may sink. Pagkatapos niyon ay kinuha niya ang kutsilyo at chopping board at nag-umpisang balatan ang patatas. Nang matapos niyang balatan ang mga iyon ay hiniwa niya iyon pabilog. At sa paghiwa niya ay hindi niya inaasahang dumulas ang kutsilyong hawak at aksidenteng nahiwa ang daliri niya dahilan para dumugo iyon.
"Aw!" Mahingan daing niya ng maramdaman niya ang kirot sa daliri.
"What happened?" Nagulat na lang si Ylona ng marinig niya ang boses ni Draven. Nang lumingon siya ay nasa likod na niya ito. Mayamaya ay dahan-dahan na bumaba ang tingin nito sa daliri niyang hilam na sa dugo. Napansin ni Ylona ang pag-igting ng panga ni Draven. Hindi lang iyon, napansin din niya ang paggalaw ng adams apple nito habang nakatitig ito sa daliri niya na may dugo.
"Nadulas kasi iyong hawak kung kutsilyo at aksidenteng nahiwa iyong daliri ko." paliwanag niya kay Draven habang ito'y nakatitig pa rin sa daliri niya na may dugo. "Uhm, linisan ko lang."
Tatalikod sana si Ylona para hugasan ang daliri niya ng tubig para mawala ang dugong kumalat roon ng mapatigil siya ng hawakan ni Draven ang pulsuhan niya.
"B-bakit?"
Hindi siya sinagot ni Draven. Sa halip ay hinatak siya nito patungo sa may sink. Binuksan nito ang faucet at inilagay nito ang kamay niyang may dugo para mahugasan.
"Where's your clean towel?" Tanong ni Draven pagkatapos. Gamit ang libreng kamay ay itinuro niya ang kinaroroonan ng malinis na tuwalya. Marahang hinatak siya ni Draven patungo roon. Kinuha nito ang towel at ipinunas nito iyon sa basang kamay niya.
"Damn!" Mahinang mura ni Draven ng makita nitong may kunting dugo pang lumalabas sa daliri. At hindi inaasahan ni Ylona ang ginawa ni Draven sa sumunod na sandali. Dinala ng binata ang daliri niya sa bibig nito at masuyong sinipsip iyon. Her eyes widened and her lips parted on disbelief. Gusto niyang hilain ang kamay niya mula sa pagkakasubo nito pero parang may malakas na enerhiyang pumipigil sa kanya na gawin iyon. Kaya hinayaan na lang ni Ylona ang binata sa ginagagawa nito. Nanatili din siyang nakamasid rito habang marahan nitong sinisipsip ang daliri niya.
At nang mag-angat ng tingin ang binata patungo sa kanya ay napansin niya ang pagtingkayad ng kulay ng mga mata ni Draven.
Napatitig naman si Ylona sa mga mata ng binata. Hindi niya maipaliwanag pero hindi niya maalis ang titig roon. Tila may malakas din na enerhiya na humihila sa kanya para makipagtitigan rito. At habang magkatitigan sila ni Draven ay nakikita niya sa mga mata nito na tila ito nasasarapan sa pagsipsip sa daliri niya. Kitang-kita kasi niya iyon base sa kislap ng mga mata nito sa sandaling iyon.
Ilang segundo ding lumipas bago pinakawalan ni Draven ang daliri niya. And at the moment, he releases her finger—her cheeks turn in red. Kasimpula yata ng mukha niya ang kulay ng dugo na lumabas sa daliri niya sa sandaling iyon dahil bigla siyang nakaramdam ng pagkahiya.
Draven sip her blood! For goodness sake!
"B-bakit mo ginawa iyon?" Sa wakas ay nahanap na rin ni Ylona ang sariling boses.
"Kailangan kung gawin iyon para tumigil ang pagdudugo." Sagot ni Draven habang nakatitig pa rin ito sa mga mata niya. "At effective iyon." Dagdag pa nito sabay baba ng tingin sa daliri niyang nahiwa niya, wala ng dugong lumalabas roon. Napansin muli ni Ylona ang sunod-sunod na paglunok at ang pag-galaw ng adams apple ni Draven habang nakatitig ito sa daliri niya.
Mayamaya ay inalis na ni Draven ang tingin roon. Pagkatapos niyon ay may dinukot ito sa bulsa ng suot nitong pantalon. Inilabas nito mula roon ang isang band-aid. Binuksan nito iyon at inilagay nito iyon sa sugat sa daliri niya.
"Be extra careful next time, Ylona. Para hindi ka nasasaktan." Ani Draven pagkatapos nitong ilagay ang band-aid sa daliri niya.
"Nag-iingat naman ako eh." Sabi niya.
"Kung nag-iingat ka tulad ng sinabi mo? Bakit ka nasugatan?" Tinaasan siya ni Draven ng isang kilay.
"Kasi...kasi..." hindi niya maapuhat ang nais sabihin dahil napatitig na naman siya sa itim na mga mata.
"Kasi hindi ka nag-iingat."
Napasimangot si Ylona. "Hindi ah. Nag-iingat talaga ako. Nadulas lang iyong pagkakahawak ko sa kutsilyo kaya aksidenteng nahiwa niyon ang daliri ko." Pagpapaliwanag ni Ylona. Matamang tinitigan naman siya ni Draven. Nakagat naman niya ang pang-ibabang labi dahil sa klase ng tinging ipinagkakaloob ng binata sa kanya sa sandaling iyon.
Mayamaya ay nanigas siya mula sa kinatatayuan ng tumaas ang kamay ni Draven patungo sa mukha niya. Partikular sa kanyang mga labi at marahan nito iyong hinaplos para maalis niya ang pagkakagat sa mga iyon. Sa ginawa ng binata ay naramdaman na naman niya ang mga paro-paro na naglalaro sa kanyang tiyan.
Draven eyes become darker as their eyes met. "Don't bite your lips or else... I will bite that by myself." He said in serious tone.
At kahit hindi nakatingin si Ylona sa sariling repleksiyon ay alam niyang kasimpula na ng mansanas ang pisngi niya. "O-okay."
Isang beses pang hinaplos ni Draven ang labi niya bago nito iyon binitawan. "Good."
"WHAT was your plan today?"
Bumaling si Ylona sa katabing si Draven ng magsalita ito. Hindi pa umaalis ang binata sa apartment niya kahit na tapos na nilang pagsaluhan ang pagkaing niluto nilang dalawa—este niluto niya.
Kanina, dahil sa aksidenteng pagkakasugat niya ay nag-presenta si Draven na tulungan siyang magluto. Pinigilan niya ito pero hindi ito nagpigil. Kaya wala na siyang nagawa kundi hayaan ito sa gusto. Kaya nagtulungan silang dalawa ni Draven sa pagluluto sa magiging almusal nila.
At lihim na napangiti si Ylona ng maalalang hindi pala marunong magluto si Draven. Kinakailangan pa niya itong turuan sa pagluluto. At lakas nitong magpresenta na tulungan siyang magluto eh, hindi pala nito alam. Pati nga mag-prito ng itlog ay hindi nito kayang gawin. Daig pa nito iyong nakakabatang kapatid niya pagdating sa pagluluto. Lihim na napangiti si Ylona sa mga naiisip.
Narinig niya ang pagtikhim ni Draven. "Are you making fun of me dahil hindi ako marunong magluto?" Napakurap-kurap siya ng mga mata sa sinabi nito. Paano nito nalaman ang nasa isip niya?
"I can read mind. That's one of my skills." Sabi ni Draven sabay kibit balikat. Hindi naman niya maiwasan ang panlalaki ng mga mata.
So, ibig sabihin nababasa nito ang laman ng isip niya? Nalalaman nitong pinupuri niya ito sa isipan?
Umangat ang sulok ng labi ni Draven. "Kidding. Masyado ka lang transparent kaya madaling basahin kung ano ang iniisip mo."
Sa sinabi nito ay pumula na naman ang magkabilang pisngi niya. Masyado na ba siyang transparent rito? Arghh! Nakakahiya ka, Ylona!
Iniwas niya rito ang tingin ng mapansin ang pag-angat ng sulok ng labi ng binata habang nakatingin ito sa kanya.
"So, what was your plan today?" Untag sa kanya ni Draven mayamaya.
"Uhm, punta ako ng grocery mamaya. Kailangan ko nang mag-grocery dahil paubos na ang mga stock ko dito sa apartment. Wala na akong makakain sa susunod na mga araw." Wika niya.
"Pwede ba akong sumama?"
Napatingin siya kay Draven ng marinig niya ang sinabi nito. Napansin niyang nakatingin ito sa kanya. "Ha?"
"Pwede ba kitang samahan?" Ulit na wika ni Draven.
"Wala ka bang ibang gagawin ngayon?" Sabi niya sa halip na sagutin niya ang tanong nito. Imposible namang wala itong ibang gagawin? Alam niyang isa itong businessman. At bilang isang businessman ay alam niyang abala ito sa pamamahala ng negosyo. At hindi din biro pamahalaan ang isang napakalaking kompanya, gaya na lang ng Simoun Group of Company—na kabilang na do'n ang Simoun Hospital. Kahit na hindi lang ang binata ang namamahala niyon.
"Mayroon." Ani Draven dahilan para bahagyang magsalubong ang mga kilay niya. Kung may gagawin ito ngayong araw? Eh, bakit sasamahan pa siya nito na pumunta sa grocery? "At iyon ay ang samahan ka."
Napatitig siya kay Draven. "Bakit?"
Bahagyang nagsalubong ang mga kilay nito. "Anong bakit?"
"Bakit mo ako sasamahan?"
Matagal bago sumagot ang binata. "Because I want to be with you."
Napaawang ang mga labi niya. "You...you wanted to be with me?" Halos pabulong lang na wika niya.
"Yes."
"Bakit?"
"Because I like you." Habang sinasabi ni Draven ang mga salitang iyon ay nakatitig ito sa mga mata niya na para bang gusto nitong ipahiwatig na seryoso ito sa
Bumuka-sara ang labi niya. Gusto niyang magkomento sa sinabi nito pero walang kahit salitang lumabas sa bibig niya. Kaya itinikom na lang niya ng tuluyan ang labi.
Naramdaman na naman ni Ylona ang pagtibok ng mabilis ng puso at ang tila paro-paro na naglalaro sa kanyang tiyan.
Seryoso ba ito sa sinabi nito? Seryoso ba ang binata sa sinabi nitong gusto siya nito? Pwede bang mahimatay?
"Seryoso ako." Ani Draven.
Nanlaki na naman ang mga mata ni Ylona. Mukhang nabasa na naman kasi ni Draven ang laman ng isipan.