KABANATA 4
3RD PERSON's POV
NGUMISI si lune bago itapat ang bibig sa tenga ng lalaking kaharap.
“Masakit ba?” Pang-aasar niya rito
“D-demonyo k-ka!” Kahit nahihirapan ay nagawa pang sumagot ng lalaki
Mas lalo naman siyang napangisi dahil sa sinabi nito.
“Matagal na akong demonyo.” Baliwala na sabi niya tsaka tumingin sa daliri nito
“H-huwag! H-huwag!” Paulit-ulit na sabi ng lalaki habang umiiling matapos niyang i-pwesto ang plies sa kuko nito
“You should have expected this situation already. Nag-trabaho ka sa akin kaya dapat kahit papaano ay alam mong hindi ako maawain na tao.” Litanya niya at imbis na pakinggan ang pakiusap nito ay sinimulan niya lang na tanggalin isa-isa ang kuko nito gamit ulit ang plies dahilan para mas lalo itong mapahiyaw sa sakit
“I am not a merciful person. That's why, you shouldn't did that. If you don't want to be tortured to death like this, bakit mo ako kinalaban? Do you think I am an easy prey? I AM NOT! Because in the first place, I am not anyone's prey but everyone's predator.” Mariin na aniya pa habang marahas na tinatanggal ang kuko nito
“Perfect,” Ngumisi siya ng mala-demonyo matapos ang ginagawang pag-tanggal sa kuko nito
“T-tama na! P-patayin mo nalang ako.” Hinang-hina na pakiusap nito pero umiling siya
“Darating din tayo d'yan, pero sa ngayon ay gusto ko pa munang pahirapan ka. Mas interesante iyon, hindi ba?” Sabi niya
“P*tang ina mong babae k-ka!” Galit na sigaw ng lalaki sa kan'ya kaya napatawa siya tsaka mariin na hinawakan ang panga nito
“Same to you b*stard! If you just didn't do something that will make me mad you will not be in this situation. Ikaw ang nag-bigay ng dahilan para pahirapan kita!” Gigil na asik niya tsaka sapilitan na hinatak palabas ang dila nito
“Dahil ayaw mo rin namang sabihin ang mga nalalaman mo ay hayaan mong tanggalin ko na rin itong dila mo.” Sabi niya bago walang pagdadalawang isip na pinutol ng kutsilyong hawak ang dila nito
Halos lumuwa naman ang nanlalaking mata ng lalaki.
Panay ang pag-hiyaw at pagpupumiglas nito dahil sa ginagawa niya.
Pakiramdam ng lalaki ay sasabog na ang kan'yang ulo. Mababaliw na siya sa sobrang sakit na nararamdaman sa iba't-ibang parte ng katawan.
Itinapon ni Lune ang dila ng lalaki sa sahig tsaka niya idinampi ang talim ng kutsilyo sa pisnge nito.
Sunod-sunod ang marahas na pag-iling ng lalaki matapos muling maintindihan ang balak niyang gawin.
Ngumisi naman siya at walang kurap na binalatan ang pisnge nito.
Tumirik na ang mata ng lalaki dahil sa labis niyang pagpapahirap dito pero hindi pa iyon sapat para sa kan'ya.
She want him to suffer more.
Tumayo siya tsaka kinuha ang lagare sa lamesa at pinasadahan ng tingin ang kabuuhan ng lalaki.
Pinag-aaralan niya kung anong parte ng katawan nito ang una niyang lalagariin.
“How about your legs?” She asked him pero wala siyang nakuhang sagot mula sa lalaki na nawalan na ng malay
“Silent means yes.” Tumango-tango siya bilang pagsang-ayon sa sariling ideya.
Yumuko siya sa harapan nito at handa na sanang lagariin ang binti nito pero napatigil siya matapos bumukas ng pintuan sa silid na kan'yang kinalalagyan at iluwa si Haru.
“Turn around,” Utos niya rito matapos niya itong lingunin at mahuli na nakatingin sa lalaking kan'yang tino-torture
Napalunok naman ito bago sinunod ang kan'yang sinabi.
“Why are you here? I told you not to go here, right?” Malamig na aniya
Haru is still young, that's why she never let him and kuzel go in torture room and see these brutal things.
“I-i apologize lady lune, but someone from your mansion called and want to say something on you. I think it's urgent.” Kumunot ang kan'yang noo dahil sa sinabi nito
Bakit naman kaya tumawag ang tauhan? May problema kaya sa kan'yang mansion ngayon?
“I see, but next time ask someone to fetch me here instead of going by yourself.” Lumapit siya kay haru at inakbayan ito tsaka sila sabay na lumakad palayo sa torture room
“Yes lady lune. I apologize again.” She just nodded her head
“Gather everyone outside, I have something to tell them.” Aniya kay Haru tsaka inalis ang braso niya sa balikat nito
“I understand, lady lune.” Umalis ito upang sundin ang kan'yang utos
Inabot niya naman ang telepono na hawak ng isang tauhan upang kausapin ang tao mula sa kan'yang mansion.
“Prepare a gas and lighter and put them outside. Ask someone too to bring the traitor's outside.” Utos niya sa tauhan na may hawak ng telepono kanina
Yumuko naman ito bago umalis.
“So, what's the problem? Why did you call?” Agad niyang tanong matapos itapat sa tenga ang telepono
“L-lady lune, M-master hagura d-disappeared.”
Marahas niyang naihampas ang palad sa lamesa na pinagpapatungan ng telepono matapos marinig ang dahilan ng pag-tawag nito.
“Are you kidding me right now? How the hell did that happened?! How come he disappeared without you knowing about it?!” Asik niya
“W-we apologize l-lady lune,”
Bakas niya ang kaba sa boses nito at kahit hindi niya nakikita ay paniguradong namumutla ang mga ito ngayon.
Mariin niyang ipinikit ang mata upang pakalmahin ang kan'yang sarili.
“Hinanap niyo na ba siya sa bawat sulok ng mansion?” Mahinahon ng tanong niya
“W-we already did lady lune but we can't find him here.” Dahil sa naging sagot nito ay muling kumulo ang kan'yang dugo
“Napakarami niyo d'yan pero hindi niyo man lang namalayan na wala na siya?! He managed to leave the house while you guys have no idea at all? D*mn it! Find him outside and make sure that you'll found him unscratched before I arrive!”
“Y-yes, lady lune.”
Pabagsak niyang ibinalik ang telepono sa lagayan nito bago pumunta sa labas kung saan naabutan niya ang mga tauhan na agad nagsiluhod matapos siyang makita.
“Go back inside Haru,” Baling niya kay Haru na mabilis namang naintindihan ang nais niya
Alam nitong hindi magiging magandang tanawin ang sunod na mangyayari kaya naman pinapaalis niya ito.
“Arise,” Utos niya sa mga tauhan na tsaka lamang tumayo ng tuwid matapos niya iyong sabihin
“Take off that bastard clothes,” Mabilis na hinubaran ng tauhan ang traydor na nakahiga sa semento at ngayon ay may malay na ulit
Nag-pumiglas pa ang lalaki na nakatali pa rin ang kamay at paa pero hindi na kaya ng katawan nito ang lumaban pa.
Pinasadahan niya ng tingin ang hubo't-hubad nitong katawan. Gusto niyang wala itong maisama na kahit ano papunta sa kabilang buhay bukod sa sarili nito, kagaya no'ng ito ay nilikha.
Kinuha niya ang galon ng gaas at siya mismo ang nagpaligo no'n sa lalaki na umiiyak na.
Alam kasi nito ang plano niyang gawin.
Inilahad niya ang kamay sa tauhan na agad namang ibinigay sa kan'ya ang isang lighter.
“Watch this everyone and don't take your eyes off of him until he become an ashes. This will be served as a warning to those who came here with a bad intention...” Binitawan niya ang lighter na nakatapat sa lalaki at agad naman itong nilamon ng apoy dahil sa gaas na nasa katawan nito
Hindi man makahiyaw ng maayos ang lalaki dahil sa putol nitong dila ay rinig na rinig nila ang paghihinagpis sa boses nito.
Wala itong ibang nagawa kung hindi ang humiyaw ng humiyaw habang nasusunog ng buhay.
Malas lang nito dahil hindi pa ito agad namatay sa kabila ng pagpapahirap niya rito kanina.
Ayan tuloy kailangan pa nitong maranasan ang masunog ng buhay which is mas magandang parusa dahil kahit sa kabilang buhay ay paniguradong mararamdaman nito ang pait ng kan'yang pag-kamatay.
“If you guys are planning to do something bad behind my back, make sure that you won't get caught because once i found out that you came here with the order's of my enemy. I will not show you any mercy, I'll torture you myself and make you experience a very painful death.” Mariin na patuloy niya pa tsaka isa-isang tiningnan ang mga tauhan.
Hindi nakatakas sa kan'yang paningin ang sunod-sunod na pag-lunok ng mga ito. Bagama't diretso ang tingin ng mga ito sa nagiging abo nang lalaki ay kitang-kita niya ang panginginig ng kanilang mga tuhod at kamay.
Hindi pa rin masanay ang mga ito sa kung gaano siya kalupit pumatay.
Paniguradong kahit papaano ay nakaramdam pa rin ng awa ang mga ito sa sinapit ng traydor pero iba siya dahil wala siyang maramdaman sa ginawang pag-patay dito maliban sa saya since she believed that he deserved it.
“And to those who are thinking of betraying me, choose wisely kung kanino kayo papanig dahil sa oras na kalabanin niyo rin ako ay hindi ako magdadalawang isip na patayin kayo.” Tinalikuran niya ang mga ito
“If you guys do not want to end up like that piece of sh*t, you better behave yourselves and do not think of messing with me.”
“YES LADY LUNE! WE WILL REMEMBER THAT!” Sabay-sabay na sabi ng mga ito na akala mo ay kan'yang mga sundalo
That's right. Dapat lamang na may galang ang mga ito sa kan'ya, dapat lang na katakutan siya ng mga ito.
She's their boss after all.
Inangat niya ang kamay upang senyasan ang mga ito na tumayo dahil kahit hindi niya lingunin ang mga ito ay alam niyang nakaluhod na naman sila.
“Let's go back,” Aniya matapos pumasok sa loob ng sasakyan
Tumango naman ang tauhan slash driver bago mabilis na pinaandar paalis ang kan'yang sasakyan.
Inilabas niya ang cellphone tsaka tinawagan si Haru na wala pang limang segundo ay agad ng sinagot ang kan'yang tawag.
“I already take my leave Haru, there's something that I needed to take care of in my house so I can't stay there any longer. Ikaw na muna ang bahala kay Kuzel, don't forget to call me kapag nagkamalay na siya. Kung may kailangan kayo ay sabihin niyo lang.” Mahabang sabi niya
“I understand lady lune. Don't worry about us and just focus on the things you need to do.”
“Thank you for understanding me, Haru. Don't forget to take a rest too, ask someone to watch over kuzel so you could sleep.”
“I'll do that lady lune and welcome. We are also thankful to you for taking care of us.”
“It's my duty, so don't mention it. I'll hung it up, I'll see you again soon with kuzel.”
“Yes lady lune, take care of yourself.”
“Yeah, you guys too.”
She sighed bago tawagan ang tauhan sa kan'yang mansion upang itanong kung ano na ang balita kay hagura.
Siguro naman ay nahanap na nila ito.
“What is the current situation there? Is he there already? Is he now with you guys?”
“N-no lady lune...” Biglang humigpit ang pagkaka-hawak niya sa kan'yang cellphone matapos malaman na hanggang ngayon ay hindi pa rin nakikita ng mga ito si Hagura
“D*mn it! D*mn it!” Inis niyang binitawan ang nag-crack na cellphone bago niya ituon ang tingin sa labas ng sasakyan.
Madilim ang kan'yang mukha dahil sa inis na nararamdaman.
Dumagdag pa si Hagura sa kan'yang pino-problema.
Paano naman kaya kasi ito nakalabas sa kan'yang mansion?
Hindi ba't may nagbabantay dito?
Masama na ang kan'yang kutob.
Dumidilim na at kung totoo nga na wala na ito sa loob ng kan'yang bakuran ay paniguradong nasa kapahamakan na ito ngayon.
“Let's exchange,” Baling niya sa tauhan na nagdi-drive bago sila mag-palit ng pwesto
Mahigpit niyang hinawakan ang manibela at sa isang iglap lamang ay mas naging doble ang bilis ng takbo nila kaysa kanina.
“You disobedient king of mine. How dare you run away from your owner?” Hilaw siyang ngumisi
Hindi niya nagustuhan ang ginawa ni Hagura kaya paniguradong hindi rin nito magugustuhan ang gagawin niya.
Nang makarating sa kan'yang mansion ay agad siyang lumabas ng sasakyan. Mabilis naman siyang sinalubong ng isa sa kan'yang tauhan na nagbabantay sa labas ng silid kung nasaan si Hagura.
Namumutla ito at nanginginig. Paniguradong kinakabahan at natatakot ito sa kan'yang gagawin dahil hindi nito nagawa ang trabaho ng maayos.
“What happened? How come he managed to run away from you?” Mahinahon na tanong niya rito
Agad naman itong lumuhod.
“P-patawad po l-lady lune. H-hindi ko po inaasahan na t-tatakas s-siya. He asked for water to drink pero nang buksan ko ang pintuan ay bigla niya nalang po akong hinampas sa batok.” Sisipain niya na dapat ito dahil sa kapalpakan nito pero napatigil siya matapos maalala na hindi niya dapat iyon gawin
May kasalanan din siya. Masyado niyang minaliit ang pag-iisip ng kan'yang hari.
“Just get out of my sight.” Mabilis namang umalis sa kan'yang harapan ang tauhan kaya nahilot niya nalang ang sentido
“Any news about him?” Baling niya sa butler na nakatayo hindi kalayuan sa kan'ya
Napapitlag naman ito bago nauutal na sumagot.
“W-wala p-pa rin p-po lady lune,”
“Fuck!” She cussed
“Gather every single maids and butlers. Once I came back, I'll deal with your negligence.” May awtoridad niyang sabi kaya sunod-sunod ang ginawang pag-lunok ng mga ito
“I-i understand lady lune.”
Hindi na siya nag-salita pa at muli na lamang sumakay sa kan'yang sasakyan bago iyon muling paandarin paalis.
Kailangan niyang libutin ang buong lugar.
Nasaang parte na ba si Hagura?
Madilim na.
“My king...” She gritted her teeth
Akala niya pa naman ay malinaw na rito ang kan'yang sinabi na pagmamay-ari niya na ito.
Akala niya ay naintindihan nito ang kan'yang sinabi na hindi ito pwedeng umalis hanggat hindi niya sinasabi pero nagkamali siya.
Napakatigas pala ng ulo nito, hindi ito marunong sumunod o sumuko.
Disobedient people is what she hated the most.
She will surely punish him for not following her orders.
Inihinto niya ang sasakyan tsaka siya rito lumabas bago luminga-linga sa kan'yang paligid.
“LUNE!!!”
Bumilos ang tibok ng kan'yang puso matapos marinig ang sigaw ng pamilyar na boses.
“D*mn it!” She cussed bago mabilis na tumakbo papunta sa pinang-gagalingan ng boses nito
Hindi siya pwedeng magkamali.
Boses iyon ng kan'yang hari!
“Be safe, My king. Fvck it!”
Sa paraan ng pag-sigaw nito sa kan'yang pangalan ay paniguradong nasa kapahamakan ito.
Darn it! If something bad happened to him, she will not going to forgive anyone.
WAKAS NG KABANATA 4