" 𝙏𝙄𝙏𝘼! Ipakita mo na ang surprise mo!"Aniya at basta nalang inihagis ang bag sa kung saan.Parang ahas ang batang ito.
"Mamaya na,magluto ka muna."Umakyat ako sa itaas at kinuha ang libro.Gusto kong gawin namin ang ritual.Hindi naman iyon totoo kaya walang kaso.
Sabi dito, kailangang ng kandila.Kailangan din ng puno na mas matanda pa sa gagawa ng ritual.Ipapalibot daw ang kandilang may apoy sa puno at saka pwede ng gawin ang ritual.
Nice!
May puno ng magga sa likod ng aming bahay at sabi ni mommy ay mas matanda pa daw iyon kaysa sa kaniya.Agad kong inilagay ang kandila pabilog sa puno at sinindihan ang mga iyon.
Inayos ko ang panlatag sa damuhan at inilagay ang libro sa gitna.Inilatag ko ang L.E.D. lights sa latag.Safe naman dahil malayo ito sa puno. Pumasok ako sa loob ng bahay.
Gosh, I'm exited!
"Baby, done ka na ba?"
"Yes tita.Can we suot-suot the hoodie? 'Yung winear natin last time."
"Sige, maghain ka na at ihahanda ko lang 'yong hoodie natin."Umakyat ako ng kwarto at isinuot ang hoodie.
Bumaba na ako at nadatnan kong kumakain na si Zeinab. Tsk.
"Tita bilis kain na para matapos na tayo agad!"Umupo ako sa tabi niya at nagsimula ng kumain.Gan'yan na ba talaga siya ka exited? Parang mas hyper siya kaysa sa akin.
"Ligpit na us!"Aniya at maganang tumayo.
"Sandali lang Zeinab gan'yan ka ba talaga magsalita?I mean, hindi ka nahihirapang magsalita?" Napakunot ang noo niya at kalaunan ay tumawa.
"Syempre, no naman tita. It's not mahirap naman to speak like this eh."Tumawa siya at nag haler effect pa.
"Isee ,i see. Parang ang annoying kase eh."Ginaya ko siya at nag inarte effect din.It's not mahirap nga naman. Medyo parang stupid lang, haler!
"Your so funny talaga!"
Pagkatapos naming magligpit at nilagyan ko siya ng blindfold.Suot na din niya ang kaniyang hoodie na ipinasadya niya sa kung saan.
"Tita where na us?"Tanong niya at mas hinigpitan pa ang paghawak sa aking kamay.
"Malapit na us.Konting wait nalang."Pinaupo ko siya sa latag."Bumilang ka ng sampo bago mo tanggalin ang blind fold."

"one!"
"two!"
"three!"
"four!"
"five!"
"six!"
"seven!"
"eight!"
"nine!"
"ten!"
"Tada!"Sigaw ko at ibinuka ang aking mga braso.Dahan dahan niyang tinanggal ang blind fold at napakunot ang noo.
"Ano 'yan tita? Manonood ba tayo ng ikinakasal na tikbalang?"Napakamot siya sa batok.Pagak akong tumawa.
"Wow Zeinab ha! Pagkatapos kong paghandaan 'tong eme emeng 'to, sasabihin mong manonood lang tayo ng ikinakasal na tikbalang?For real?! Kakapanood mo ng kung ano ano 'yan!"Tumawa siya.Lumapit ako at umupo sa tabi niya.
Kinuha ko ang libro at ipinakita sa kaniya.
"Nakikita mo naman itong libro 'di ba? 'Yung sinabihan mong ang waley ng title."
"Oh tapos? Anong connect n'on tita?"
Kunot noo niya tanong.Napahilamos ako sa mukha.
"Sandali pwede bang patapusin mo muna ako?"Tumawa siya at sunod sunod na tumango.
"Nakuha ko ito sa kisame ng library n'yo."
"Kaya pala nakaupo ka sa itaas ng shelve.Malupetiks ka tita." Ano daw? Malupetiks? Malupetiks.
Kung ano-ano ang naiimbento ng kabataan ngayon.
"Yup!"Binuklat ko ang libro at ipinakita ang litrato."Nakikita mo ba 'to?" Itinuro ko sa kaniya ang kamukha ko.
"Oh my god tita bakit kamuha mo siya? Kyahh!"Tanong niya at tumili.Napatakip ako sa tainga."What if? What if nareincarnate ka?"
"Ano ka ba Zeinab wake up. Kalma, hindi totoo 'yon."Napa-irap siya.
"Nakasaad sa librong ito kung paano ginawa ni Leonarda ang ritual para makapunta sa ibang mundo.At gusto kong gawin natin 'yon.
Ano nga bang tawag doon?"Napahawak ako sa baba at nag isip isip.
"Parallel Universe kase 'yon tita. 'Yung pinanood natin last time."
"Ano start na ba us?" Sunod sunod siyang tumango bilang pag sangayon sa akin.
Tumayo kami at lumapit sa puno.Lumalakas at lumalamig na ang simoy ng hangin.Iniabot ko kay Zeinab ang libro at inutusang siya nalang ang magbasa ng spell.Ngumiti siya sa akin.
Niyakap ko ang aking sarili dahil sa lamig.
Binuklat niya ang libro at nagsimula ng magbasa.
"Καλώ τον πρόγονο του δημιουργού αυτής της τελετουργίας. Με την κίνηση του χεριού μου σε συνδυασμό με το φωτισμό του δρόμου σου. Όταν μετράω μέχρι το τρία είναι η απώλεια μου!
(Kaló ton prógono tou dimiourgoú aftís tis teletourgías. Me tin kínisi tou cherioú mou se syndyasmó me to fotismó tou drómou sou. Ótan metráo méchri to tría eínai i apóleia mou!) "Sa pagbigkas niya sa pinaka huling pangungusap ay ang pag ihip ng malakas na hangin dahilan para mamatay ang apoy sa kandila. Dumilim ang paligid at tanging ang bilog na buwan na lang ang nagsisilbi naming ilaw.
"Tita natatakot na ako! Ayaw ko na dito!"Lumapit ako sa kaniya at hinawakan sa kamay.Pagak akong tumawa."A-ano ka ba, 'wag kang mag alala okay? Nagkataon lsng ang lahat Zeinab. Nakataon lang."
Kasabay ng pagpapakawala ko ng buntong hininga ang pagkatumba naming dalawa.
Bumagsak kami at dahan dahang bumibigat ang talukap ng aming mga mata.Hanggang sa tuluyan na kaming lamunin ng kadiliman.
Ang tanging huli ko nalang nakita ay ang pag agos ng masaganang luha ni Zeinab.
I'm sorry.It's to late to regret.