Simula
College Life
"WELCOME freshmens! Sali na kayo sa mga clubs! Masaya 'yon! Sali na kayo!" Isa lang iyon sa mga sophomores para mahikayat ang mga katulad kong freshmen sumali sa mga club ng Unibersidad.
Huminga ako ng malalim bago kapitan ng mariin ang belt ng bag ko sa likuran. Ngumiti ako sa likod ng maraming mga tao bago pumasok sa gate ng magandang A University. Ang isa pinaka tanyag na Unibersidad dito sa Pilipinas.
Ito ang napili kong pasukan ngayong college na ako since prina-prioritize nila ang kursong engineering. Ang kursong gusto kong tapusin.
Sabi pa sa isang website sa internet na binasa ko, maganda daw talaga dito at talagang kwalidad ang pagtuturo. Kaya sinikap ko talaga mapilit ang parents ko dito ako ipasok pagka-graduate ko ng senior high kahit pa malayo sa amin ito at mahal ang tuition fee.
Pag-pasok ko sa gate. Agad tumambad sa akin ang malaki at malawak na University ground na punong-puno ng mga DIY tents ng iba't-ibang mga clubs.
Marami ring tao ang nagkalat sa buong paligid at nakikipag-usap sa isa't-isa kaya hindi ko na maintindihan kung ano ang uunahing pakinggan sa lahat ng mga iyon. Pero isa lang ang sigurado ko...
Nakakamangha dito!
Ibang-iba talaga kapag sa Manila na at University ka nag-aral! Nakakatuwa!
Napitingin ako sa langit at napangiti. Maganda ang tirik ng araw. Hindi nakakapaso o mainit sa balat. Basta ang ganda niya lang. Mukhang pati ang araw sumasabay sa magandang araw na ito!
"Kuyang guwapo na nakatulala sa langit!" Sigaw nang kung sino na hindi ko alam kung sino ang tinutukoy kaya hindi ko binigyan pansin. Pinagpatuloy ko lang ang pagtitig sa langit.
"Kuyang maputi na pogi! Woi! Tumingin ka nga dito!" Sigaw ulit ng parehong boses. Dahilan para matanggal ang tingin ko sa langit.
Sinuyod ko ang paligid at tinignan kung ako ba ang tinutukoy ng taong iyon o hindi.
Nanlaki ang mata ko ng makita ang isang may kulay dilaw na buhok na lalaking kasingtangkad ko lang ang hingal na hingal habang nakatitig sa akin.
Kumunot ang noo ko ng magkatitigan kami.
Tinuro ko ang sarili ko ng wala sa sarili para kumpirmahin kung ako ba ang sinisigawan niya kanina pa. Tumungo-tungo siya habang nagh-habol pa rin ng hininga at nakapamaywang. Napagod ata sa kakasigaw.
Pumunta ako sa gawi niya ng nagtataka.
Nilahad niya ang kamay sa akin at nginitian ako ng malawak. "Leonardo pala ang pangalan ko, ikaw? Anong pangalan mo?"
"Zain," tipid kong sagot sabay tanggap sa kamay niya.
Binigyan niya ulit ako ng malapad na ngiti bago ipakita sa akin ang flyers na dala. Nagulat ako ng bigla niya na lang akong akbayan at nilapit ang mukha sa akin.
"Zain, alam mo? Unang kita ko pa lang sa 'yo kanina. I know you're the one," patuya niyang sambit na agad kong ikinataranta kaya pabalikwas akong lumayo sa kanya.
"A-Anong ibig mong sabihin?" kinakaban kong tanong.
Humagalpak siya ng tawa at napa iling-iling. "Ito namang si Zain, o! Siyempre, ang the one for our badminton club! Ano bang iniisip mo!" dugtong niya bago ituro ang tent na kinabibilangan niya.
Sinamaan ko siya ng tingin dahil akala ko naman iba na ang tinutukoy niya. Umiling na lang ako ng natatawa pa rin siya sa ekpsresyong binigay ko sa kanya kanina.
Tumititig ako sa flyers na hawak ko na pala.
Badminton Club? Lumiwanag ang mukha ko bigla. Player kasi ako dati ng badminton noong high-school kaya sa palagay ko bagay nga ako dito sa club na ito. Dito na lang siguro ako sasali.
"Saan magpapa-register?" Tanong ko sa kanya ng walang pag-aalinlangan.
Nabigla siya sa sagot ko saglit. Kalaunan, Hinila niya ako papunta sa club nila kung nasaan ang iba pa niyang mga kasamahan na busy sa pag-aasikaso ng iba ring kagaya kong freshmen na gusto rin sumali sa club nila.
Nagulat pa ako ng nakipagsiksikan kami ni Leo sa mga taong nakapila sa club nila! "Oh, tabi! Tabi! Tabi! Dadaan ang pinaka cute na badminton club member na si Leo! Tumabi at baka makaldagan!"
"Leo may pila ata!" Subok ko sanang pigil sa kanya pero talagang ayaw ng isang ito magpapigil. Kaya ang nagawa ko na lang, ako na lang ang nag-sorry sa mga nasa-sagasaan namin na masama kaming iniiwan ng titig.
Nang makarating kami sa harapan ng pila. Narinig ko ang complain ng iilan, pero sa huli, wala na rin silang nagawa dahil nasa unahan na kami ng pila at magpapalista na.
"Full name n'yang bago mong nabudol Leo? At anong kinukuhang course?" tamad na tanong ng isang babaeng nakasalamin at naka-upo sa unahan ng maliit na table na kaharap namin.
Natawa ako ng bahagya. Si Leo naman na katabi ko ay busangot tinitignan ang babae na tamad lang nakapalumbaba sa table habang hinihintay ang sagot niya.
"Xerah, anong budol ka d'yan! Hindi ko kaya pinilit itong si Zain sumali! 'di ba Zain?" kapit ni Leo sa braso ko ng mariin at pinandilatan pa ako ng mata para sabihing makisabay na lang ako sa sinasabi niya.
Tumungo na lang ako.
"Talaga lang, huh." tamad na ani Xerah. Na nakatitig na pala sa akin ngayon. Napalunok ako ng biglang makaramdam ng kaba.
"Pangalan at anong course?" ulit niya sa kaninang tanong bago pasadahan ulit ng tingin ang log-book sa tapat niya.
"Zain Tan. Zain Tan ang full name ko miss. Engineer ang kinukuha kong kurso," Tumungo-tungo siya.
"Zain... Tan... Engineering... Department." sulat niya sa log-book bago ako tingalain. "Ok na, listado ka na. Sa Friday punta ka sa gym for try out. Goodluck sa college life — next!" huling sirit niya bago ako hatakin ni Leo paalis sa pila.
"Hayst, I think tinadhana talaga tayong magkakilala na dalawa!" Wika nito ng makalayo na kami.
Kumunot ang noo ko. "H-Huh? Bakit naman?" Ngumiti muna siya ng malapad bago ipakita ang ID na suot.
"Engineer student ka rin!?" gulat kong tanong ng mapagtanto ang gusto niyang iparating.
Mayabang na sana siyang sasagot ng bigla na lang pinutol iyon ng tilian at sigawan ng mga kababaihan malapit sa amin.
Naagaw ng ingay na iyon ang atensyo ko kaya bumaling ako sa lugar kung saan nagmumula ang malakas na tilian.
Napadpad ang tingin ko sa isang tent na pinagkakaguluhan pilahan ng karamihan sa mga freshmen. Specially new girls.
Binasa ko ang tarpolin kung ano bang club iyon. "Basketball club?" Nagtataka kong tanong sa sarili. Halos pabulong.
Bumuntong hininga ang nasa likod kong si Leo bago tumabi sa akin. Inakbayan niya ulit ako na medyo ikinagulat ko pa noong una pero hinayaan ko na lang siya sa gusto niya.
"Basketball club, Zain. Ang pinaka sikat na club sa lahat ng club dito sa A University. Binubuo sila ng 14 na miyembro. 12 na manlalaro, isang coach, at isang manager. Ang mga players nila ang pinaka pinagkakaguluhan ng lahat dito sa University kaya masanay ka na sa ingay ng club nila dahil laging maingay kapag nand'yan ang basketball club."
Napakunot ang noo ko sa kuryusidad.
"Huh? Bakit ba sila sikat, Leo? Anong meron sa kanila? Parati ba silang champion?" hinayaan ko ang kuryusidad kong kumontrol sa bibig ko.
"Hmm..." Nag-isip pa kunwari si Leo. "Oo, Isa 'yon sa rason. Pero may isa pa," mapaglaro niyang ani. Na mas lalong nagpa-curious sa akin.
Hindi ko inalis ang paningin ko sa basketball club na pinagkakagukuhan pa rin pilahan. Hinintay ko ang idudugtong ni Leo sa sinabi niya.
Nagulat ako ng hatakin niya ang ulo ko para maka bulong siya sa tainga ko.
"Sobrang guwapo kasi ng mga players nila lalo na ng team captain ng basketball club kaya kinatitilian ang mga 'yan, Zain." pagkatapos niya ibulong sa akin iyon. Dumistansya na siya at nagpakawala ng tawa.
Hinarap ko si Leo. "nand'yan ba yung tinutukoy mong... captain nila?"
Nag-ngising aso siya sa akin. Mapang-asar.Bakit?"
Napalunok ako at napa-iwas ng tingin. "W-Wala lang naman... curious lang ako kung sino ba yung sinasabi mong sobrang guwapong basketball captain..." Rason ko pa sa sarili ko. Para makalabas sa mapang-husga niyang tingin.
He let out a heavy sigh.
Tinapik niya pa ako sa balikat at nginitian ng tipid. "Wag ka mag-alala, Zain. Makikila mo rin si Taglagas kapag pumasok na siya. 'wag kang mag-alala...!" Huli niyang sabi bago unang lumakad papa-alis.
Mas lalo tuloy akong na-curious sa kapitan ng basketball team. At seryoso ba? Ang pangalan niya... Taglagas? Pangalan niya iyon?
"Zain, tara na! Male-late ka na sa unang klase mo!" Sigaw ni Leo na siyang nagpabalik sa akin sa reyalidad. Tinitigan ko ulit ang tent ng basketball club sa huling pagkakataon.
Sa hindi malamang dahilan, gusto kong makilala yung tinutukoy ni Leo na si Taglagas, pero saka na siguro iyon dahil unang araw pa lang naman ng pasukan. Marami pa naman akong pagkakataon para makilala siya. Sa ngayon, papasok muna ako sa unang klase ko dahil baka nga ma-late ako katulad ng sinasabi ng lalaking una kong nakilala sa college life ko...
"Leo! Wait lang!"
Itutuloy...