HINAWAKAN ni Edward ang magkabilang balikat ng babaing hindi niya kilala pero asawa na."Who's the hell are you?!"
Unti-unting minulat ni Rossana ang mata. Sumalubong sa kanya paningin ang galit na mukha ng lalaki. Tumingin siya sa mata nito. Mas lalong galit ang nakikita niya rito. Pero para sa kanya this men has a nice pair of eyes. Kahit na ang mata nitoy mag-uumpisanang bubulusok ang apoy dito.
Nagtaka ang lahat ng tao, nagbulungan sa tanong ni Edward.
"Sandali lamang, bakit mo tinatanong ang iyong asawa, kung sino ito, Edward?" ani ng pari.
"Dahil hindi siya ang babaing dapat kung pakasalan father, who are you? Nasaan si Sherry?!"
Napatitig ang pari sa dalaga.
Nagkagulo naman ang mga tao sa simbahan dahil iba ang babaing pinakasalan ni Edward.
"Sumagot ka! What the hell going on?!" sigaw ni Edward.
Hindi naman mahagilap ni Rossana kung ano ang isasagot niya rito.
"Answer me! Sino ka at nasaan si Sherry?!" Lalong humigpit ang pagkahawak ni Edward sa balikat ng babae at niyugyog ito.
Nakadama ng sakit si Rossana sa paghawak ng binata sa balikat pero binalewa niya ito dahil alam niya ang nararamdaman nitong galit sa sandaling ito.
"Answer me!" bulyaw ni Edward sa babae.
"Edward, nasa tahanan ka ng panginoon lalahanin mo ito, at nasasaktan ang iyon asawa, sayong ginawa." sabi ni father.
Marahas na binitawan ni Edward ang babae. Muntik pa ngang matumba ito. Naikuyom niya ang kamao, like he want hit someone. He's so angry right now!"Damnit!"
"Pa---pasensiya na!" ang tangin lumabas sa bibig ni Rossana. Namumuo ang luha sa kanyang mata pagsinigawan pa siya nito mapapahagulhol na siya sa iyak.
"Damn you! I don't need that word, ang tanong ko ang sagutin mo?!" Bulyaw niya sa mukha nito.
Napapikit si Rossana kasabay ng pagdaloy ng masaganang luha sa kanyang pisngi.
Ngayon lang nagalit ng ganito si Edward sa tanang buhay niya. He always polite sa mga employees niya at kahit sino.
"DAMNIT! Hindi ko kailangan ang pag-iyak mo! I said who are you?"
Hindi makatiis si Mica tumayo siya at lumapit sa dalawa. Nakatingin lang ang mga tao sa kanila pati na rin ang pari.
"Wa---wala na siya, Edward." May kaba man kailangan niyang ipangtangol si Rossana.
Galit na binalingan ni Edward ang dalaga." Where she's now, Mica?!"
"She's gone, sa oras na ito wala na sila dito sa Pilipinas."
"What do you mean na sila? At wala na tell me?!"
"Kasama niya si Felix, ngayon Edward. At doon na rin sila magpapakasal, sa bansang pinuntahan nila."
"Bakit hindi mo sinabi sa akin, Mica? Bakit?!" Naglalabasan ang ugat niya sa leeg.
"Dahil biling ni Sherry," naluluha ng sagot ni Mica.
"Okay fine. At sino naman ang babaing ito?" Turo nito kay Rossana.
"Si Rossana."
Gustong sumigaw ng malakas ni Edward sa sandaling iyon pero tinitimpi niya ang nararamdaman.
Lumapit ang ina ni Edward sa kanila."Hijo, ano ang gagawin mo ngayon? Napakalaking kahihiyaan ito sa pamilya natin, damn that woman!" galit na turan ng ginang.
"Sandali lamang makinig kayo sa akin," ani ng pari.
"Ano iyon, father," baling ni Edward dito.
"Tutal basbas palang ang nagawa ko sa inyo, puwedeng mabalewala ang lahat ng ito kung gusto ninyo."
"Anong ibig mong sabihin, Father?"
"Huwag kayong pumirma sa kasulatan ninyo bilang mag-asawa para walang mairihistro na kasulatan na nag papatunay na kasal nga kayong dalawa."
Nakahinga naman ng maluwag si Rossana sa sinabi ng pari. Tama si father hindi sila pipirma para tapos na.
"Yon naman pala, eh. So, Edward, huwag kang pumirma para malaya ka and you can find the woman you deserve," turan ni Mica.
Hindi pinakinggan ni Edward ang sinabi ni Mica. Tumingin siya sa babae bumulong siya rito.
"You’ll pay what you have been done."
Naguluhan si Rossana sa tinuran nito. Ano raw magbabayad siya ng alin?
"Akin na ang kasulatan, father," ani Edward.
Kaagad ibinigay ng pari sa kanya ito.
Akala ng lahat pupunitin ni Edward ito pero hindi kinuha niya ang bullpen sa pari.
"Hijo, don't tell me you gonna sign it?"
Hindi sumagot si Edward sa ina at siya'y pumirma na.
"My goodness Edward. why did you do that!" sigaw ng ina niya.
Pero hindi pa rin sumagot si Edward sa ina. Binalingan niya si Rossana na walang kaimik-imik."Sign it!" Madiin aniya.
Nagkatinginan naman sina Rossana at Mica.
"Ayaw mong pirmahan? Baka naman gusto mong bayaran lahat ng mababalewala sa araw na ito."
Nanlaki ang mata ni Rossana sa sinabi nito."Ha? Ba---bayad?"
"Yes, if you have a million. Don't signed this."Tinaas pa ni Edward ang marriage contact."Pay me at wala na tayong pag-uusapan pa."
"Pirmahan mo na, Rossana," bulong ni Mica.
Tumingin si Rosana kay Mica dahil sa sinabi nito. Anak ng tukneneng lalong lumala ang kalagayan niya. Ginawa niya ito sa halagang one hundred fifty thousand. Tapos ang kapalit magbabayad siya ng million. Gustong pumalahaw sa iyak ni Rossana.
"Sign it! Pero kung ayaw mamili ka, bayaran mo ang lahat ng nagastos ko o ipakukulong kita!" Pabulyaw na sabi ni Edward.
Ano raw millions o kulong? Seyempre makukulong siya saan siya kukuha ng milyon niya kahit yata ipagbili ang kidney, puso, mata. Hindi ito aabutin ng milyon.
"Rossana, ano pang hinihintay mo, pirmahan mo na." Bulong ni Mica rito.
Walang nagawa si Rossana kundi pirmahan ang marriage contract nila nanginginig pa ang kamay habang pumipirma.
Pagkatapos nilang magpirmahan nag salita muli ang pari.
"Ano my kiss the bride pa bang magaganap?" tanong ng pari.
Nagkatinginan sina Rossana at Mica dahil sa sinabi ng pari.
"Of course, meron father. May ikakasal ba na walang kiss the bride," mariing ani Edward.
Nanlaki ang mata ni Rossana sa narinig niyang sinasabi ng asawa na.
"Oh, sige, ngayon mag-asawa na kayo, at mag-sasama sa hirap at ginhawa. Puwede munang halikan ang asawa mo, Edward," muling wika ng pari.
Napatitig si Rossana sa binata. At biglang bumilis ang pagtibok ng kanyang puso. At lihim siyang napalunok. Hahalikan ba talaga siya nito?
Lumapit si Edward sa dalaga. Marahas niyang hinawakan ang batok nito isang mapagrusan halik ang ginawad dito. Bago niya binitawan ang labi ng babae he bite her lower lips. Marahas din niyang binitawan ito."Let's go, to the reception," turan na niya.
Tila ipinako sa kinatatayuan niya si Rossana. Akala niya matamis ang unang halik bakit ganon masakit ang kanyang naramdaman at may nalasahan siyang dugo mula sa labi. Umagos ang kanyang luha.
Niyakap ni Mica si Rossana."Sorry, Rossana." Pinunasan niya ang basang pisngi nito.
"Picture taking muna," ani ng kumukuha ng larawan nila.
"Hindi na kailangan yan, let's go." Nauna ng naglakad papalabas ng simbahan si Edward.
Bago naman sumunod ang magulang ni Edward sa binata isang matalim na tingin ang ipinukol ng ginang kay Rossana."Manlolokong babae,” nasabi pa.
Para naman hindi maihakbang ni Rossana ang paa palabas ng simbahan.
"Rossana, tara na, ano pang ginagawa mo riyan?" Ani Mica sa kanya.
Napatitig naman siya dito. Gusto mo na niyang umiyak sa sandaling iyon.
Lumapit naman si Mica sa dalaga at niyakap ito dahil sa nakita niyang pag babadyang pagtulo ng luha ni Rossana.
"Magiging maayos din ang lahat Rossana, hayaan mo muna siya, makikipag hiwalay din siya sa iyo mga ilang araw lang, makikita mo."
"Sana nga, Mica, para makasama ko kaagad ang pamilya at ng maalagaan ko si Inay ng mabuti. "
"Tahan na. Tara na, baka mainip si Edward." Inalalayan niya si Rossana.
Habang nasa reception na sila, hindi iniwan ni Mica si Rossana dahil wala sa tabi nito si Edward kung saan-saan ito napapadako na lamesa.
"Bro, paano may honeymoon bang magaganap mamaya?" tanong ng kaibigan ni Edward.
Napatitig si Edward sa mga ito. Napangisi ang mga kaibigan niya sa kanya.
"Actually, she's pretty, Bro, look at her, naroroon ang pagka innosente niya."
Napatawa si Edward sa sinabi nito."You think so Bro, na inosente siya, baka naman pinulot lamang siya ni---" Hindi na ituloy ni Edward na bangitin ang pangalan ng babaing ng iwan sa kanya.
Naunawaan naman ito ng kaibigan.
"You think that, na isa siyang bayaran na babae, Edward?"
"Exactly, bro, sino naman matinong babae ang gagawa sa ginagawa niya. Kundi masamang babae sa maliit na halaga gagawin ang hindi dapat!"
"So, anong plano mo? To your honeymoon later. Don't tell me matutulog kayo, bro?"
"Lulunurin ko ang sarili ko sa alak bro, para kaagad akong makatulog. "
"Paano siya?"
"What the hell I care to her! Hindi ko naman siya kilala, gawin niya kung ano gusto niya. Even she go outside to find a men for herself."
Dahil sa sagot niya nagkabit balikat na lang ang kaibigan.
Pagkatapos ng salo-salo kaagad ng nag paalam ang mga bisitang dumalo parin sa handaan mostly mga kamag-anak at kakilala ni Edward ito.
Lumapit ang ina ni Edward sa kanya."Hijo, let's go home."
"Umuwi na kayo Mommy, I'm staying here tonight, di ba may suite na nakareserba dito sayang kung hindi magamit ito?"
"You mean hijo, mag stay kayong dalawa dito?"
"Yeah," maikling sagot ni Edward sa ina.
"But, hijo. Bakit pa?" protesta ng ina.
"Mommy, umuwi na kayo," sagot niya sa ina.
Wala naman nagawa ang ginang kundi umuwi na.
"Mica, anong gagawin ko, h'wag mo akong iwan dito, ha?"
"Rossana, Ayoko rin na iwan kita, pero asawa mo siya, ganito na lang sige magpaalam ka na sasama kang umuwi sa akin."
"Sige subukan ko, pero natatakot ako, Mica!"
"Just try, Rossana, tara lapitan natin siya para makapagpaalam ka. "
"Mica, puwede bang ikaw na lang ang magsabi sa kanya kilala mo naman siya di ba?"
"Sige."
Lumapit silang dalawa kay Edward.
"Excuse me, Edward. Can I talk to you for awhile," ani Mica dito.
"Sure, ano kailangan mo, Mica?"
"Uuwi na kasi ako."
"Di umuwi kana, Mica walang pipigil sa iyo," walang imosyon sagot ni Edward sa dalaga.
"Oo uuwi na ako, pero sasama sa akin si Rossana," aniya.
Napatingin si Edward kay Rossana na nakayuko sa likuran ni Mica.
"Gusto niyang sumama sa iyo, Mica?"
"Yes, Edward! "
"No," Madiin tangi niya.
"Bakit? Ayaw mong sumama siya sa akin, Edward?"
"Hindi mo na dapat kailangan itanong pa iyan, Mica, umuwi kana. My answer is no."
Walang nagawa si Mica kundi umuwing mag-isa.
"Paano maiwan na kita, Rossana, ayaw niyang sumama ka sa akin. At wala akong magawa dahil asawa ka niya."
"Mica," mahinang tawag ni Rossana sa pangalan nito.
"Don't worry, Rossana, mabait si Edward, eh. Sa ngayon galit lamang siya dahil sa nangyari sige maiwan na kita."
Kaybilis ng pagtibok ng puso ni Rossana ng mapag-isa na lamang siya. At hindi alam kung ano ang gagawin.
Napabuntong-hininga siya ng malalim."Bahala na," sa isip niya.
Nang wala na ang mga bisita. Hindi tinawag ni Edward si Rossana na pupunta na sila sa kanilang suite tinungo na niya ang elevator. Nakatingin lang si Rossana rito. Hindi alam kung susunod ba siya o hindi.
Napakunot ng noo si Edward dahil wala siyang kasabay na sumakay sa elevator."Damn! Where is she?" Mabilis na pinindot ang open button.
Nang bumukas ito hindi siya lumabas he thinking kung pupuntahan ba niya o bahala na lang ito kung saan pumunta kagaya ng sinabi sa mga kaibigan.
"Ahhh," mahinang hiyaw niya saka lumabas ng elevator. Nakita niya si Rossana nakaupo sa waiting area.
"What the hell you are doing here? Sino ang hinihintay mo customers mo?"
Hindi maintindihan ni Rossana ang ibig nitong sabihin. Kaya hindi niya sinagot ito.
"So, anong gusto mong gawin ko bubuhating pa kita ganon ba? Like a lovely couple! Dream on. Sumama ka sa akin." Tinalikuran na niya.
Walang imik na sumunod si Rossana rito. Habang pataas na sila wala silang imikan. Hanggang narating nila ang silid na para sa honeymoon lovers.
Pagpasok nila sa loob kaagad na pumasok si Edward sa banyo para maligo. Naupo si Rossana sa gilid ng malambot na kama na may mga petals pa ng rosas na nagkalat sa ibabaw ng kama.
"Napaka romantic naman," aniya sa sarili at pumulot pa siya ng isang pirasong petals at inamoy ito.
Habang nakaupo siya hindi siya mapakali iniisip niya kung ano ang mangyayari sa kanila ng asawa niyang hindi kilala.
Natapos ng naligo si Edward, he's looking himself in the mirror. Napatingin siya sa labi. At pumasok sa isip ang ginawang marahas na paghalik sa babae."Damn!" Aaminin niya sa sarili. Her lips is the softness and sweetest he ever tasted. Napahawak siya sa labi."Hell! Bakit ko inaalala ito?" Lumabas na siya ng banyo.
Nasa gano'n pag-iisip si Rossana nang lumabas ang binata mula sa banyo nakatapis lamang ng tuwalya at tumutulo pa ang tubig sa buhok nito.