Linggo ngayon at ang plano kung paglabas ay hindi ko na itinuloy. Instead of going to tthe hospital ay nagpaalam ako kay tito Mathius na sa Wednesday na lang ulit papasok na agad nnaman niyang pinayagan. I packed some of my things as I decided to visit my house in Palawan which is my gift from my dad. Nakapagpaalam na din ako sa kanila ni mommy kaya gora na ako. Balak ko ding mag-unwind doon ng ilang araw para kahit papaano ay mabawasan ang stress ko kay Eros. Pahinga muna sa mapanakit na bibig ngg doctor na yon.
After I finished packing, I zipped my travelling bag at binuhat ito. Hindi naman magiging hassle ang biyahe since gagamitin ko ang private jet namin. We also have a yatch but ginamit iiyon ni dad for his meeting slash outing with his business partners.
"Bye, yaya Alice. Mauuna na po ako." paalam ko sa kanya. Ngumiti sya sa akin at bahagya akong binigyan ng yakap.
"Mag-ingat ka doon, Hija. Tumawag ka kapag nakrating ka na."
Tumango ako at tulyan ng bumbaba ng condo ko. I immediately entered my car and drove it to our hotel where our private jet is located. Pagdating ko doon ay agad akong sinalubong ng tauhan ni daddy at kinuha ang bitbit kong gamit.
"Kayo lang po ba, maam?" tannong niya. Kimi lang akong tumango at bahagyang isinandal ang ulo ko sa sandalan at saka pinikit na ang mga mata.
I woke up with the nonstop ringing of my phone. Bahagya pa akong napahikab at doon ko napagtanto na nakalapag na pala kami dito mismo sa isla. Napalibot ang paningin ko sa paligid bago nakasimangot na sinagot ang tawag ng di tumitingin sa caller.
"Ano?!" may inis na sabi ko at saka na lumabas ng eroplano. Bahagya ko pang ginalaw galaw ang leeg ko na tila namanhid sa tagal ng biyahe.
Malamig na simoy ng hangin ang sumalubong sa akin pagkababa ko at bahagya nitong sinasayaw ang mahaba kong buhok.
"Where the hell are you woman?" ang malamig niyang boses ang sumalubong sa akin pero kahit ganoon ay di ko maiwasang mapangiti.
Damn. Why does he has so much effect on me? Did he bewitch me or something? Mangkukulam ata ang poging doctor na 'to eh!
"Hello to you too, doc. Where did you get my number?" may ngising tanong ko kahit di naman niya kita. "Ikaw ah.. amin-amin din pag may time. Stalker kita no?" dagdag ko.
I heard him scoffed. "Stop assuming things, Ms. Marcoza. Dont put away the topic. Where the hell are you?" he asked once again. Sigurado ako kung nasa harap ko siya ay kunot na kunot na naman ang noo nito.
"Well, doc, may impportante lang akong pinuntahan. Dont worry nagpaalam naman na ako kay tito Mathius na sa wedneday na ako babalik sa ospital and he agreed." I explained.
"Be professional, Ms. Marcoza. Not because my family knows you does it mean you can do whatever you want and leave whenever you want. If you can't follow rules in my hospital, better yet, find a new job. I dont need such incompetent employee like you."
Instead na mainis ay natawa ako. Ewan ko ba kung bakit parang good mood ako ngayon. Maybe because of the atmosphere here in Palawan? Ang hanging kasi!
"Sus! Ang Hot mo naman po masyado. Dont worry, doc. Babalik din naman ako agad. Baka kasi ma-miss mo ako, you know, wala ng bubuntot sayo. Saka kailangan din kitang bantayan no! baka may sawang aaligid sayo maagawan pa ako." litanya ko pero nanatiling tahimik ang kabililang linya.
"Hello, doc? nandyan ka pa ba? hoy! Pipi ka na niyan?"
Tinignan ko ang cellphone ko at naka-end call na pala siya. Bwesit talagang lalaking yun, masyadong feeling di man lang nag-goodbye. Bahala siya. Alam ko namang mamimiss niya Ang beauty ko!
Nagkibit-balikat na lang ako at nagderetso na papasok sa bahay. Its a two-storey house na may terrace sa taas at baba. It is painted with light blue and silver which gaves an ocean vibes. Sa gilid niyon ay may nakatirik na maliit na kubo at isang duyan na nakasabit sa magkabilang puno ng niyog. Puno din ng halaman na nasa Paso papasok sa may Teresa sa baba.
"Maam, aalis na po kami. Tawagan niyo nalng po kami kapag magpapasundo na po kayo. Tinawag ko na rin po ang caretaker nitong bahay para samahan kayo."
Tumango ako at ngumiti. "Sige manong. Thanks!"
Inilibot ko Ang tingin ko sa paligid. This place is huge, more likely for a family already. The walls are painted with nude and cyan color, very much giving a nature vibe. I enclined my head to the other side and there I saw the grand chandelier perfectly hanging on the ceiling.
"Ma'am Ylorra?" I turn my back and there I saw a woman, probably on her 50's smiling in front of me. "Ako po Ang caretaker nitong bahay. Tawagin niyo na Lang po akong Nana Linda."
I return a smile. "Ylorra nalang po Nana Linda. By the way, may mga groceries na po ba dito?" Tanong ko.
"Oo, hija. Nasabi na din kasi sa akin ng daddy mo na darating ka kaya nag-grocery na ako kanina. Nalinis ko na rin ulit ang mga kuwarto."
Tumango-tango Naman ako. Buti nalang at may mga grocery na. Because I already decided to take a nap first before roaming around the place. Medyo may jetlag pa kasi ako sa haba din ng biyahe.
"Sige manang, magpapahinga na po muna ako sa taas."
"Hindi ka ba muna kakain, hija? Nakaluto na ako kanina, iinitin na lang."
Ngumiti ako at umiling. "Mamaya nalang po Nana Linda. Mauna na po ako sa taas."
Pagpasok ko sa Masters bedroom ay agad akong nahiga sa malambot na kama. Nandito na sa loob ang mga dala Kong gamit na siguradong nilagay ni kuyang nagbuhat kanina. I don't really remember his name. Napabuntong-hininga ako at inilabas ang cellphone ko. May missed call noon si mommy marahil ay nais alamin Kung nakarating na ako. I dialed her number at Wala pang tatlong ring ay sinagot na niya Ang tawag.
"Princess! Did you arrive safely there? You didn't answer my call earlier. May nangyari ba sayo?" Bungad ni mommy with high pitch of her voice na ikinatawa ko.
"Relax, mom. I arrive safe here. Para Naman akong nagpunta sa ibang bansa niyan. Hello, nasa Pilipinas pa rin po ako."
"Hmp! Ikaw talagang Bata ka, masama bang mag-alala sayo? This is the first time you travelled alone. It's just normal for us to get worried, princess. Kung Wala lang kaming importanteng business conference ng daddy mo ay sinamahan ka namin dyan ngayon."
"Oo na po. By the way, mom, can you transfer some money to may account? Five hundred thousand na Lang po kasi ang nandun and I still need to buy some necessities, you know."
"Ikaw talagang Bata ka napakagastador mo. Bakit ka ba Kasi in-spoiled ng daddy mo? Yan tuloy, pati pagtitipid yata Hindi mo na Alam." Natawa ako sa sinabi ni mommy. Only child ako eh at only grandchild pa sa father side, most of my relatives there treat me as their precious gem kahit na pasaway ako at madalas masangkot sa gulo.
"I love you, mom. Your the best mom ever! Napakaswerete ko at ikaw Ang mommy ko!" I hypely said then giggled. Kung nasa harap ko Lang si mommy siguradong napapairap na ito.
"Oo na, nambola ka pa. I will send digits to your account later. Sige na at hinahanap na ako ng daddy mo." She said.
Napapalakpak ang tainga ko sa narinig. "You're really the best! Thanks, mom! Bye! Say my greetings to dad. Ingat po kayo diyan!"
"Oh siya, ba-bye na. Take care of yourself also. Love you." I replied, 'love you too' then turned my phone off.
Because of so much tiredness, I immediately fell into a deep slumber. Nagising na Lang ako sa sunod-sunod na pagkatok sa pinto. Nangusot ako ng mata at bahagyang napahikab. Napatingin ako sa wall clock at Nakita Kong pasado alas kuatro na ng hapon.
"Hija, pasensya na at ginising kita. May naghahanap Kasi sayo sa baba, kaibigan mo daw." Sabi ni manang na nakasungaw sa may pinto. Napasimangot Naman ako. Isang araw pa nga Lang akong nawawala sumunod agad ang gaga Kung best friend.
"Sige po, Nana, pakihanda nalang po ng makakain natin. Mag-aayos Lang po ako saglit." Ani ko. Tumango siya sa akin at saka na lumabas habang ako Naman ay nagtungo sa banyo para maligo.
I took a shower with full of liberty without minding if there is someone waiting for me downstairs. Bahala na muna si Yumi, masyado kasing pasulpot-sulpot ang babaitang 'yon nang di man Lang nagsasabi!
I wore a simple red spaghetti strap with my black maong shorts since nasa Isla naman ako. It's normal for people here to wear something like this at Kung Hindi man, I really don't care to whatever they say. Like I always say, no one should tell me whatever I do with my life. Just zip your mouth because I don't give a f*ck.
Pakanta-kanta pa ako habang pababa ng hagdan. Nauna akong pumasok sa sala pero walang tao Kaya Naman ay sa kusina ako nagtuloy. Nakita ko si Nana Linda na abala sa paghahain ng mga niluto niya sa dining area.
"Nasaan na po si Yumi, Nana?" Tanong ko sa kanya ng makalapit ako. Bago pa man makasagot si Nana ay narinig ko na ang napakalamig niyang boses.
"Alexandrite.."
I gulped. Tila nagkakarerarahan ang mga kabayo sa dibdib ko. Tinignan ko siya ng masama.
"What the hell are you doing here, you bastard?!"