CHAPTER 3
Hinagis ko ang aking bag sa kung saan at pagkatapos ay pabagsak na humiga sa kama. Tumingala ako at pinagmasdan ang aking kisame na punong-puno ng mga maliliit na star na umiilaw tuwing madilim na ang paligid.
Nilagay 'yon lahat ni Mommy noong nabubuhay pa siya. Masayahing tao si Mommy, masipag, at matulungin. Hinahangaan ko siya sa lahat ng bagay, kaya siguro kahit ayaw ko pinagpatuloy ko ang kursong tinapos niya... dahil iyon ang ipinangako ko sa kan'ya noong nabubuhay pa siya at punong-puno pa ako ng mga pangarap.
At simula n'ong nawala siya tila nawalan na rin ng saysay ang mga bituin na 'yan... katulad ko.
Dumapa ako at sumubsob sa pagkakahiga. Kaya ayokong manatili dito sa bahay, e.
Naiiyak ako...
Kahit walong taon ng wala si Mommy nararamdaman ko pa rin ang sakit. Simula rin kasi ng mawala siya, nawalan na rin ako ng pamilya.
Nag-asawa ulit si Daddy, at kahit kasama ko siya sa bahay --- hindi ko maramdaman dahil sa bago niyang pamilya.
Naiwan akong mag-isa...
Pero imbis na isipin ko ang lahat ng 'yon, gumagawa na lang ako ng mga bagay na makakapagpalimot sa'kin. Kaya ko ang sarili ko.
Well, si Tala kaya 'to.
Marahan akong nagmulat ng mga mata. Bukod sa mga bituin sa kisame ko wala ng ibang nagsisilbing liwanag ang buong kwarto. As usual, nakatulog ako.
Bumangon ako at agad na hinanap ang cellphone ko. Kinuha ko iyon sa bag, at agad na namilog ang mga mata ko nang nakitang alas tres na ng umaga. Nakita ko rin ang tadtad na text at call ng mga kaibigan ko.
Patay! Hindi ako nakasama sa lakad nila. Tiyak na pauulanan ako n'on ng mga pang-aasar kapag nalamang napasarap ang tulog ko.
Naririnig ko na tuloy ang sasabihin ni Red sa'kin.
'Mahinang nilalang!'
Pinilig ko ang aking ulo sa naiisip at saka binuksan ko ang kate-text lang na si Vera. Mag-iisip na lang siguro ako ng ibang dahilan. Ayokong maging pulutan sa susunod naming gala. Never.
Duh, si Tala kaya 'to.
**
From: Vera
San ka na?
Hihintayin ka namin dito sa bar nina Jarred
Oy! Where na you?
Daya! Indiana jones ka! Hmp!
Pauwi na kami. Nagyaya na sila. Wala ka kasi e
**
I grinned.
'Di ba, boring na boring sila kapag wala ako. Kaya matuto silang igalang ako dahil walang silbi ang gala ng wala si Tala.
Duh, si Tala kaya 'to.
Binalik ko ang aking cellphone sa bag at napagpasyahang lumabas ng kwarto. Nagugutom ako, at gusto kong kumain.
Tulog na naman silang lahat kaya hindi nila mapapansin ang paglabas ko ng kwarto. At dahil gutom ako 'wag nilang subukan na suwayin ako... tiyak na magkakagulo.
Madilim ang buong bahay. Hindi 'man lang magbukas ng kahit isang ilaw, hindi naman kami mga bampira para matakot sila sa liwanag.
O, baka 'yong mag-inang bruha ang bampira? Sabagay, inaswang nga ni Veronica ang boyfriend ko. Magtataka pa ba ako. Hmp.
Natigilan ako sa bandang gitna ng hagdan nang may naririnig akong humahalinghing mula sa sala --- na parang pusang hindi mapaanak. At dahil madilim hindi ko nakikita kung ano 'man ang nangyayari d'on.
Bahagyang tumaas ang isang kilay ko nang naalala kong wala naman kaming alagang pusa... pero ahas meron. Bahagyang sumilay ang ngisi ko sa naiisip. Gusto kong mag-enjoy, at dahil hindi ako nakapuntang bar dito ako sa bahay mag-e-enjoy.
Dahan-dahan akong bumaba ng hagdan para hindi makagawa ng ingay. Sayang ang iniisip ko kung hindi 'man lang magiging successful, minsan na nga lang ako mag-isip tapos masisira pa.
Mas lalong lumakas ang halinghing na naririnig ko hanggang sa naging ungol na ito na parang gusto nang mag-transform sa pagiging aswang.
Akala niyo makakaligtas kayo sa'kin?
Asa, si Tala kaya 'to.
"Come on, baby, harder!" sigaw ni Veronica.
Bahagya akong natawa sa narinig. "Gutom na gutom, Veronica?" bulong ko at saka mahinang humigikgik ng tawa.
Kahit ganito akong tao, hinding-hindi ako pumapatol sa taong may jowa. Ano ako mauubusan? Sa ganda kong 'to palay ang lumalapit sa'kin, at sadyang basura lang talaga ang gusto ng magaling kong ex.
Tsk.
Nang tuluyan na akong nakababa naaninaw ko ang dalawang nagse-sex sa sofa namin sa sala. Mga walang hiya, hindi 'man lang talaga pumasok sa kwarto, at ginawa pang motel ang sala namin.
Tumaas ang isang kilay ko. "Humanda kayo sa'kin," I smirked.
At dahil hindi nila ako napansin marahan akong naglakad papunta sa switch ng ilaw habang patuloy pa rin ang pag-ungol ni Veronica.
Gusto nila ng show? Bibigyan ko sila ng show.
Nagbilang ako hanggang tatlo sa aking isip bago mabilis na binuksan ang ilaw. "Sarap, guys?!" sigaw ko sabay tawa ng malakas.
Nakita ko silang parehong nakahubad habang nakapatong iyong magaling kong ex sa step sister ko. Hindi ko alam kung ahas pa ba ang itatawag ko sa kanila o mga baboy. Sa nakakadiring itsura nila mas masahol pa sa baboy ang dapat kong itawag sa kanila.
Tsk.
Lintik lang ang walang ganti.
Well, si Tala kaya 'to.
Mabilis na nagbago ang ekspresyon ko sa ngisi nang nakitang gulat na gulat sila sa nangyari.
Sabay nila akong tiningnan, at nang nakita nila ako ay dali-dali silang naghiwalay na dalawa. Nakita ko kung paano sila malito sa gagawin kaya mas lalo akong nag-enjoy na panoorin sila.
"Ayan, mga napapala ng mga taong gutom. Kung saan-saan na lang lumalamon!" pang-aasar ko pa habang naka-cross na ang dalawang braso sa may bandang dibdib.
Kung hindi ka nga naman patay gutom hindi ka mangingialam ng pagkain nang may pagkain. Tsk.
Pansin ko ang pagbubulungan nila habang nagmamadali sa pagbi-bihis, hindi ko naman iyon marinig dahil medyo malayo ako sa kanila. Hindi ko na iyon pinansin dahil sa sayang nararamdaman ko ngayon.
Pagkatapos ng dalawang linggo, ngayon lang ako ulit nakaganti sa kanilang dalawa. N'ong araw na 'yon kasi hindi na ako nakipag-usap sa kanilang dalawa at tuluyan na akong nakipaghiwalay kay Riley.
Duh, hindi kaya ako pumapayag ng may kasalo. Gusto ko akin lang!
Nang tuluyan na silang nakapag-bihis ay agad akong nagtungo malapit sa kanila. Hindi pa kaya ako tapos.
"Sana naman pumasok muna kayo ng kwarto, alam niyo namang may cctv ang buong bahay," ngisi ko saka sila inirapang dalawa.
Nagutom tuloy ako lalo. Makakain na nga lang.
"Hay. Iba talaga ang nagagawa ng libog, kung saan-saan na lang talaga, e," dagdag ko pa saka naglakad patungo sa kusina.
Hindi ko na sila muling nilingon dahil wala na akong pakialam kung ano 'man ang maging reaksyon nila. Bahala na sila kung anong gagawin, at least na-inform ko silang may cctv sa kahit saang sulok ng bahay. Alam ko rin namang hindi sila magugulat d'on dahil pareho nilang alam 'yon, baka sadyang nakalimot lang dahil sa katakawan.
Tsk.
Hindi pa ako tuluyang nakakapasok sa kusina nang nakarinig ako ng mga yabag mula sa hagdan. Natigilan ako at hinintay kung sino iyon. Kung hindi ako nagkakamali ay sina Daddy 'yon at ang kan'yang magaling na asawa.
Nilaro ko ang nguso ko habang naghihintay. Gusto ko kasing marinig ang eksena, baka sakaling mas enjoy.
"Anong nangyayari dito?!" sigaw ni Daddy. I told yah!
Well, si Tala kaya 'to.
Napangiti ako at mabilis na humarap sa kanila. Galit na galit si Daddy habang nag-aalala namang nakatingin ang kan'yang asawa sa kan'yang anak na malandi.
Okay, nagsisimula pa lang ang magandang show.
Mabilis akong nagtungo sa may bar counter at umupo doon para panoorin sila ng maayos. Parang gusto ko tuloy ng popcorn.
Ibinaling ko naman ang tingin ko sa dalawang bida kontrabida, pareho na silang namumutla sa takot.
Mas lalo akong natatawa sa nakita. "Parang kailangan na nila ng dugo," natatawang komento ko dahilan para sabay-sabay silang lumingon sa'kin.
Hindi ko iyon pinsan at mas lalong natawa. Parang eksena talaga sa TV, at ako ang biba.
Duh, si Tala kaya 'to.
"Anong nakakatawa, Abigail? Alam mo ba kung anong nangyayari dito?" ma-awtoridad na sabi ni Daddy.
Bahagya akong umubo at umayos ng upo. Okay, eksena na ng bida. Isa-isa ko silang tiningnan lahat hanggang sa tumigil ang tingin ko sa magaling kong step sister. "Gumagawa lang---"
"Nagse-sex po sila ni Riley dito sa sala, Daddy. Nakita ko po silang dalawa, at mukhang nag-e-enjoy pa nga po si Ta---"
"Stop!" sigaw ko at saka marahas na tumayo. "Ulitin mo nga mga sinabi mo?" mariin kong sabi at saka siya mariin na tiningnan.
"Nagse-sex kayo ni Riley, at kung hindi ko pa kayo nakitang dalawa ay hindi kayo titigil..." lakas-loob niyang sagot sa'kin habang pilit na pinapaiyak ang sarili.
Mas lalong nagdilim ang paningin ko nang ulitin niya ang isang paratang na siya naman ang gumawa. Sa lahat ng ayaw ko iyong pinagbibintangan ako ng hindi ko naman ginagawa.
Drama, argh!
Huminga ako ng malalim at saka ibinaling ang tingin kay Daddy na seryoso nang nakatingin sa'kin. "Subukan mong maniwala sa babaeng 'yan, hinding-hindi na ako uuwi sa bahay na 'to," mariin kong pagbabanta kay Daddy.
Ayokong depensahan ang sarili ko dahil alam ko ang totoo, at hindi ko gawain ang magmakaawa para lang paniwalaan ako. Dahil kung kilala niya ako, alam niyang ayaw ko ng sinungaling.
Saglit akong tinitigan ni Daddy bago nilingon si Veronica na nasa tabi na niya kasama ang kan'yang ina. Napairap ako sa'king isipan. Sipsip. Hmp.
"Daddy, maniwala po kayo sa'kin. Alam naman po nating gawain niya ang pagtakas sa gabi para lang makipagkita sa boyfriend niya 'di ba? Kaya---"
"Subukan mo pang magsalita ulit paduduguin ko ang bibig mo!" sigaw ko dahilan para matahimik siya.
Hindi ko alam kung maiinis ba ako o masusuka sa sobrang pagkasipsip niya sa Daddy ko. Akala mo naman kung sinong santa, e, katulad lang din naman siya ng nanay niyang pokpok.
Yuck!
Pinagmasdan ko silang tatlo. Umiiyak si Veronica habang yakap-yakap siya ng nanay niya. Hinahaplos naman ni Daddy ang buhok niya, tila pinapatahan ang anak na inaapi. Tsk.
Imbis na makaramdam ng inis, awa sa sarili ko ang naunang pumasok sa isip ko. Parang ako pa ang nakakasira ng maganda nilang pamilya. Mas mabuting umalis na lang ako kaysa hintayin ang pagpapaalis niya sa'kin.
Magsasalita na sana ako nang biglang humarap sa'kin si Daddy. Seryoso pa rin siya, at kung hindi ako nagkakamali ay galit siya... sa'kin.
"Mabuti sigurong umalis ka na muna. Kung ayaw mong magtino kasama ako, baka sakali na magtino ka kung wala ako..." aniya at saka ako mabilis na tinalikuran.
Nalaglag ang puso ko sa aking mga narinig. Of all people, dapat siya iyong unang taong nakikinig at naniniwala sa'kin.
Bumilis ang tibok ng puso ko. Naiinis ako, at the same time nasasaktan...
Huminga ako ng malalim, pinipilit na hindi umiyak sa harapan nilang lahat. Ano ako tanga? Never kong ibibigay ang satisfaction na hinihingi nila. Asa!
Taas noo ko silang hinarap ulit. Wala na si Daddy dahil nauna na siyang umakyat, at iyong mag-ina nanatiling nakatayo at nagyayakapan. Artistahin talaga. Tsk.
Nilingon ko naman iyong ex ko na tulala na habang pinapanood ang mala-telenovelang eksena. Isa pa 'to, walang balls. Tsk.
Inirapan ko na lang sila at nagmadaling umakyat. Mag-uumaga na, kailangan ko nang makaalis sa impyernong bahay na 'to. Nasusuka akong makasama ang mga katulad nilang nilalang.
Lalabas din naman ang katotohanan, at sigurado akong pagsisisihan nilang lahat ang ginawa nila sa'kin. Cctv ang saksi sa lahat ng 'yon, pero sana lang may isip silang tingnan iyon.
Kinuha ko ang maleta ko at inilagay doon lahat ng mga kailangan ko. Sa mga kaibigan ko na lang muna ako makikitulog, at kung hindi naman p'wede magco-condo ako. May ipon ako sa bank account ko at iyon ang gagamitin ko para mabuhay ng mag-isa.
Duh, si Tala kaya 'to.
Nagmadali akong lumabas ng bahay dahil sa galit at sama ng loob. Wala na silang lahat doon sa sala, mukhang nagsitago na sa mga lungga nila. Mabuti iyon, baka kung ano pa ang magawa ko sa kanila kapag naabutan ko pa silang nagda-drama doon.
Pinaharurot ko palabas ng gate ang kotse ko. Mabuti na lang at may kotse ako, dahil kung wala para akong kawawang pusa na gumagala sa daan... pero magandang pusa kung sakali, iyong may breed.
Dumiretso ako sa pinakamalapit na bar, iyong bar kung saan ko nakilala si Sir Pogi. Iyon lang kasi ang pinakamalapit na bar sa bahay namin, at dahil kailangan ko nang uminom at makalimot ay dito na ako nagtungo kahit posibleng makita ko siya dito.
Pakialam niya?
Boyfriend ko ba siya?
Sana...
Kinuha ko ang aking shoulder bag sa maleta bago lumabas ng kotse.
Iinom muna ako saglit bago ko tatawagan ang mga kaibigan ko. Ayokong umiyak sa kanila kung sakaling tanungin nila ako kung bakit ako lumayas sa bahay. Mas mabuti pang diretso tulog na lang ako kaysa umiyak at problemahin ang mga walang kwentang tao na 'yon.
Umorder ako ng tatlong bote ng beer at mag-isang uminom sa table. Sanay naman akong mag-isa...
Pinanood ko ang mga nagsasayawan sa gitna, kahit anong pilit kong mag-enjoy ay hindi ko magawa.
Nakakainis.
Ano ba kasing pinag-iinarte ko, nakalayas na nga ako pero hindi ko pa rin magawang maging masaya. Argh!
Nagdagdag pa ako ng tatlong bote. Baka sakaling sumaya na ako.
Nakakalima pa lang ako nang umiikot na agad ang paningin ko. Putcha naman! Bakit ngayon pa ako nalasing agad, hindi pa nga ako nakakapag-enjoy.
"Kainis!" sigaw ko.
Walang pumansin sa'kin. Bukod sa maingay, walang pakialamanan ng buhay ang bar na katulad nito. Dapat pala d'on ako sa bar na aggressive ang mga tao, para naman kahit papaano lapitan ako ng kahit sino.
Tsk.
Nilagok ko ang natitirang bote sa harapan ko nang biglang may kumuha nito dahilan para magkalat ito sa katawan ko
"Tangina!" sigaw ko sabay tingin sa katawan ko. Basang-basa ako at kung hindi naman bobo ang taong 'yon baka marunong siyang mag-isip ng tama.
Kumunot ang noo ko at matalim na inangat ang tingin ko sa taong 'yon... na mabilis din na naglaho dahil sa inaasahan kong muli naming pagkikitang dalawa.
Sabi na nga ba, magkikita ulit kami dito. Baka hinihintay niya ako.
Duh, si Tala kaya 'to.
Blangko siyang nakatingin sa'kin, as usual. Hindi ko na lang iyon pinansin, kailangan kong sanayin ang sarili ko dahil habang buhay kong makakasama ang taong 'to.
Umayos ako ng upo. "Hi, Sir Pogi!" masigla kong bati at saka malapad na ngumiti.
Nakita ko ang unti-unting pagkunot ng noo niya bago bahagyang gumalaw ang malaking adams apple niya.
Napalunok din ako dahil d'on, at tila pinagpapawisan sa aking nakikita. Hinawakan ko ang damit ko at marahang pinagpag ito para magkaroon ng kahit konting hangin. Shet, hot!
Bahagya siyang umiling bago marahas na kinuha ang kamay kong nakahawak sa damit ko. "Kung lalandiin mo ako, sana naman hindi gan'yan ang itsura mo!" mariin niyang sabi sabay hila sa'kin palabas ng bar.
Nagulat ako doon, pero agad rin na sumunod. Wala na akong nagawa. Malakas siya, at kung tutuusin gusto ko ang ginagawa niya.
Duh, crush ko kaya si Sir!
Nang tuluyan na kaming nakalabas ay marahas niya akong binitawan. Matalim na siyang nakatingin sa'kin dahilan para mapagtanto kong galit na siya at mukhang nag-aalala.
Luh! Kinikilig ako, Sir!
Ngumiti lang ako. Dahil na rin siguro sa nainom ay hindi na ako makapag-isip ng tama. Gusto ko na lang siya landiin at akitin.
Muli na namang bumaba ang tingin ko sa mga labi niya. Nakakauhaw!
Lalapit na sana ako nang bigla niya akong hawakan sa magkabilang braso dahilan para mapigilan ako. Umakyat ang tingin ko sa mga mata niyang blangko na namang nakatingin sa'kin.
Napalunok ako.
Fuck, bakit ang gwapo pa rin niya!
"Kapag sinabi kong pihikan ako... " aniya nang hindi nagbabago ang puwesto namin at ang mga mata naming nagsusukatan ng tingin. "Gusto ko 'yong nag-aaral, at... " dagdag niya na hindi ko na maintindihan.
Nahihilo ako...