THAINAH POV
Parang walang pake-alam sa mundong naglalakad lang ako sa kalsada ngayon tahimik ako habang inaalala ang mga nangyari kanina.Hindi ko man lang nagawang tulungan si Lenzy at si Paw sa mga zombies.
Marami akong nadadaanang mga zombies pero dahil nga sa hindi nila ako nakikita kampante lang ako. Natanaw ko naman ang bahay namin kung nasa'n sila Lolo at Lola ngayon, nagmadali akong naglakad at mabilis naman akong nakarating.
TOK! TOK! TOK!
"Lo, La, nandito na hoh ako" mahinang usal ko pero walang sumagot kaya ako na ang bumukas ng pinto."Lolo, Lola!"
Nakaramdam ako ng kaba dahil walang sino mang sumasagot sa mga tawag ko, dumiretso ako sa kwarto nila Lolo at Lola, dahan-dahan kong pinihit ang pinto at umaasa akong naroroon sila pero...Nabigo ako wala sila dun.
"Baka nasa taas" nabubuhayan ang loob na usal ko kahit na alam kong maaaring zombies na rin sila.
BAGGHH! PLUKK! TENNGK!
Iba't-ibang klaseng tunog ang narinig ko mula sa kusina kaya namadali akong pumunta doon habang handang-handang kapit ang baseball bat ko.. Siguradong zombie yun.
"Rawr!Rawr!"
Naaninag ko ang isang zombie, nakatalikod ito kaya sinamantala ko na ang pagkakataong hampasin s'ya pero...pero bigla itong humarap.Wala sa sariling nabintawan ko ang baseball bat ko kasabay ng paluhod na pagbasak rin ng mga tuhod ko sa sahig walang tigil rin akong humagulgol ng iyak dahil sa nakikita ko. Isang nakakaawang zombie'ng babae ang nasa harap ko ngayon at yun ay si Lola.
Walang takot kong niyakap si Lola na naka-apron pa.
"Lolaaahhh!" sigaw ko pa habang umiiyak.Hindi ako magawang kagatin ni Lola dahil wala na naman s'yang ngipin.Nabubuhayan parin ako ng pag-asa na baka hindi pa infected si Lolo.Iniwan ko muna si Lola sa baba at umakyat ako sa taas sa may balcony.
Binaba ko muna ang kapit kong bat at binuksan ko ang glass slide door nito.
"Lolo! Nandyan po ba kayo?" magalang na tonong tanong ko pa sa hangin.
"Apo ikaw ba yan?" napangiti ako ng malawak sa sagot ni Lolong iyon hindi ko narin maiwasang umiyak dahil sa nalamang hindi pa s'ya zombie.
"Lohh!" masayang sambit ko at niyakap ko s'ya ng mahigpit."Masaya ako dahil ligtas kayo" dagdag ko pa bago kami tuluyang kumalas ng yakap sa isat-isa.
"Sumunod ka sa'kin may ibibigay ako sayo" utos sa akin ni Lolo na may ngiti sa labi kaya sinundan ko s'ya, dumiretso siya sa kwarto nila ni Lola taka ko naman s'yang tinignan dahil may hinugot s'yang bagay sa ilalim ng kama.
"Lo, sumama hoh kayo sa'kin hahanap tayo ng mga taong makakatulong sa atin para madala tayo sa ligtas at walang infected na tao" sabi ko pa kay Lolo pero nginitian n'ya lang ako sabay ng pag-abot n'ya sa akin ng isang BARIL???
Ang paboritong baril ni Lolo.
"Magagamit mo ito sa pag-alis mo" sabi ni Lolo kaya taka ko s'yang tinignan sa mukha at binigyan ko s'ya ng nagtatakang tanong.Wala akong ginawa kundi hintayin ang susunod n'yang sasabihin."Hindi ako makakasama sayo apo, dahil tulad ng Lola Rosie mo infected narin ako at anong oras man pwede na–na rin ako ma–maging zombie" utal-utal ng sabi ni Lolo.
Wala sa sariling nahampas ko ang malaking salamin sa likod ko.
"B*LLSH*T!" malakas na mura ko sa hangin at bumaling uli ako kay Lolo. "Lo" bigkas ko pa habang nakakapit ako sa sarili kong noo dahil sa pagpipigil ng galit."Kayo ang dahilan kung bakit buhay pa ako ngayon nilabanan ko lahat ng halimaw sa labas" turo ko pa sa kung saan."Tapos malalaman ko nalang na wala na pala dapat akong balikan?!" sigaw ko pa.
Natahimik ako sa biglaang pagyakap ni Lolo.
"Wala ka ng magagawa apo ang kailangan mo nalang gawin ay ang ipaglaban ang sarili mo sa mga halimaw na nasa labas" pagpapakalma sa akin ni Lolo."Sige na apo u–umalis ka na malapit na a–akong maging zombie gaya nila" sabi ni Lolo at inipit n'ya sa kamay ko ang baril na pag-aari n'ya noong isa pa s'yang pulis dati.
"Babalikan ko hoh kayo..Hahanap ako ng lunas sa sakit na kumakalat na ito" nabubuhayang sabi ko.
"Mag-iingat ka apo" sambit ni Lolo kaya matapang akong umalis sa kwartong yun binalikan ko pa si Lola sa kusina at niyakap ito.
Ni-lock ko pa ang pinto ng bahay bago ako umalis para siguradong hindi makakalabas sila Lolo at Lola do'n.
Matapang at walang pake sa mundong naglakad ako sa kalsada at walang pake sa mga zombies na nasasalubong ko.Nakasadsad pa sa lupa ang baseball bat ko syempre para may angas.Hindi ako nag-aalinlangan kung makakagat nila ako kinuha nila ang mga mahal ko kaya handa na rin akong mawala.
Papunta ako ngayon sa palengke pakay ko talaga doon ang weapons shop dahil maraming tinda doon.Ayaw kong pumunta sa Mall mahal ang tinda do'n dito kasi sa palengke mura na matibay pa.
FIFFTTH!!
ipit na ipit at nakakabingi talaga ang tunog ng baseball ko halos mangilo ang mga zombies kaya nagsisugod sila sa akin.Hindi ako nagpatinag at isa-isa ko silang pinaghahampas.Palo doon, hampas dito, naubos silang lahat dahil sa galit ko.
"RAAAAWWWRRRRR!!!" napalingon ako sa likod ko.
"SHETTT!" sigaw ko dahil napakalaki ng zombie'ng pasugod sa akin ngayon tumatakbo s'ya, halos umalog ang bilbil n'ya sa sobrang taba at sobrang tangkad n'ya rin.Pero wala sa akin ang laki n'ya sinalubong ko ang pagsugod n'ya sa akin.Tumakbo rin ako papunta sa kan'ya.
PLAGGGH!PLAGGGHH!PLAGHHHH!PLAGGHH!PLICKK!
Hindi mapagtanto ang inis sa mukha ko dahil sa huling pagpalo ko sa kan'ya nabali ang baseball bat ko ang masakit pa do'n nakailang hampas ako sa kan'ya pero parang wala lang sa kan'ya ang mga ito wala akong sakit na nakita sa mukha n'ya.Patapon kong tinapon ang kaputol ng bat ko at walang tinginan kong hinugot sa gilid ng bag ko ang palakol.Umatras muna ako para bumwelo ng matindi.
"YAAAHHHH!!!" sigaw ko pa habang pasugod na tumatakbo sa zombie'ng pasugod rin sa akin, sa pangalawang pagkakataon ginawa ko uli ang tricks na ginawa ko noong isang araw sa canteen lumusot ako sa pagitan ng hita ng malaking zombie na ito at tinaga ko ang ano n'ya t***.
Sa sobrang lalim ng tama n'ya hindi s'ya nakatayo kaya mabilis akong tumayo at sinugod ko uli s'ya.Tinaga ko s'ya sa likod at sa lakas no'n bumaon ang palakol sa likod n'ya pero nakuha ko rin to.
"Para kay Paw at Lenzy!" sigaw ko kasabay ng pagtaga ko ng paulit-ulit sa likod nito. Pumwesto ako sa gilid ng zombie'ng ito at ginuhitan ko pa gamit ng palakol na kapit ko ang batok nito para mas sentro ang gagawin kong pagtaga dito."Mga hayop kayo! Mga walang puso! Pakshet ka!" pagkasabi ko sa huling linyang yun ay malakas ko itong binanatan ng hampas ng palakol sa batok. "Bullseye!" sigaw ko pa dahil sentrong-sentro ito.
"Para kay, Lola!" sigaw ko at tinaga ko muli ang batok nito."At para kay, Lolo!" sigaw ko pa at tinaga uli ito sa batok sa pangatlong pagkakataon. "Para rin sa baseball bat ko na tig-5k!" dagdag ko pa.
"Masama ang pumatay" sabi ko pa habang umiinat, nasa harap ko parin ang zombie na ito kinakaya n'ya paring tumayo pero hindi na talaga kaya "Pero mas masamang hindi lumaban para mabuhay!" sigaw ko sa pinakamalakas na boses kasabay ng huling paghampas ko ng palakol sa batok nito."MUCH BULLSEYE" maangas na saad ko dahil tuluyan ng naputol ang ulo nito.
"BASIC!" nagpagpag pa ng magkabilang kwelyong sabi ko at nagpatuloy na akong maglakad papuntang palengke.
Papasok na sana ako sa loob ng palengke ng biglang...
"TULONGGG!!" sigaw ng pamilyar na boses at alam ko kung sino yun.
Lumingon ako sa kanan pero wala akong nakitang tao doon dahil parking lot lang naman ang nandoon may mga kotse at motor na naka parada.Lumingon naman ako sa kaliwa ko at SHETTT! SINASABI KO NA NGA BA.
Ang ultimate crush ko ay pinagigitnaan na ng mga zombies.Kaya pasimpleng naglakad ako papalapit dito, hindi ako nagmadali kahit gusto ko na s'yang iligtas kampante lang ako na naglakad papunta sa kan'ya.Syempre para mas maangas ang dating ko sa kan'ya nilabas ko ang baril na naka suksok sa bulsa ko at mayabang na pinaikot-ikot ko yun sa kamay ko.
"BWAHAHAHAHAHAHAHA! Ang mabalot ng zombies ang buong mundo ay talagang nakakatakot pero kong kasama ko si crush ano ang dahilan ko para hindi lumaban?!" sa wakas may napagsabihan na rin ako ng linyang 'yon.