After four months . . .
Magnolia Skye couldn't believe she owns a bookshop now. And it was unexpected.
Nag-apply lang naman siya bilang cashier sa bookshop dahil bukod sa walang ibang empleyado doon ay tahimik pa ang neighborhood. Instead of applying again in a corporate, she chose to apply in a bookshop.
Nagulat na lamang siya nang may hidden agenda pala ang may-ari ng bookshop kaya ito nag-hire ng cashier. Ayon dito, mag-isa lang nitong mina-manage ang bookshop at kung minsan ay bumibisita roon ang mga pamangkin nito upang tumulong.
She surveyed the old bookshop full of secondhand books placed in the shelves in front of her and she discovered that it was placed unaccordingly. Basta na lamang inilagak doon ang mga libro na iba-iba naman ang genre.
Floor to ceiling ang mga shelves at may wooden ladder para abutin ang mga libro sa itaas na bahagi. Ilang metro ang layo mula sa counter ay isang stand kung saan nakalagay ang mga back issues ng mga magazines at old comics. May isang kuwarto na nasa likod lang ng counter kung saan doon nakalagay ang mga librong hindi pa idinisplay sa mga istante.
The bookshop had a second floor where the owner lives. Wala nang mga gamit doon dahil lumipat na sa probinsiya si Margarette, ang may-ari ng bookshop.
Basta-basta na lang nitong pinroseso ang mga papeles at nalaman na lamang niyang siya na ang bagong may-ari ng bookshop.
"Did you check the delivered documents, dear?" Margarette asked, while dusting the books in a corner.
Magnolia was busy checking the records of the bookshop and even though she's not an Accounting graduate. She was shocked seeing the income of the bookshop. Halos wala na siyang nakikitang profit roon. Papalugi na ang bookshop.
"Iche-check ko pa po." she replied and massaged the side of her head.
Margarette was on her mid fifties and seems to be a simple-minded woman. Magaan itong kausap at hindi na siya tinatanong pa sa personal niyang buhay bagay na ikinapanatag niya. Still, she's doubting why, of all people who applied, Margarette choose her. She's not even an avid reader for that matter.
"Those were the documents you should check. I transferred the bookshop ownership in your hands, dear." Nabitin sa ere ang pagtipa niya sa computer at napamaang rito.
"Ho?" nanlalaki ang mga matang bulalas niya. Nagkamali ba siya nang narinig. The old woman looked at her and put on her usual warm smile. Parang wala lang rito na may binato itong bomba sa kanya.
"You're the new owner of the Paperback's, Magnolia."
Napabuntong-hininga na lang siya at napangalumbaba sa counter. Kulang na lang ay iuntog niya ang ulo niya doon, nagbabasakaling panaginip lang iyon ngunit hindi. Kaya pala nakita niyang paunti-unting kinukuha ng dating may-ari ang mga gamit nito dahil lilipat na ito sa probinsiya. Dahilan nito ay matanda na ito para asikasuhin nito ang bookshop at inamin nga nitong mahina na ang Paperback's at nasa kanya ang desisyon kung ibebenta iyon maging mismo ang lupang kinatirikan ng bookshop.
"Hindi ako nababaliw, hija kung iyan ang iniisip mo. Bakit ikaw ang pinili ko samantalang hindi ka naman mahilig sa mga libro. Yes, this bookshop deserves a bookworm owner but I want to give a chance to those who are not and this job might be the way for you to love books. Isa pa, you're overqualified for this job. You're an IT expert. Why would you waste your skills in this job? Hindi mo man sinasabi, alam kong may malalim kang dahilan kung bakit gusto mong magtrabaho rito. And that is the reason why I hired you."
She was still contemplating on whether she would transfer in the second floor as her new home now. Her old home reminds her of her not-so-perfect childhood and abused teenage years that everytime she went home, there's a heavy weight upon her shoulders and she was used to it for years.
Now, she's thinking to find ways to improve the bookshop. Sinabi na rin ni Margarette sa kanya na siya na ang bahala kung ibebenta niya ang bookstore at ang puwesto nito. Lalo na't papalugi na iyon. Siya na ang bahala sapagkat siya na ang bagong may-ari. Maaari daw niya iyong palitan ng ibang negosyo.
But she didn't want to embark on a new small business.
She's not a reader yet she felt bad if the bookshop will vanish. Ayaw rin niyang ibenta iyon at ilipat ang ownership sa iba dahil wala naman siyang kakilala at kung meron man, wala siyang tiwala sa mga iyon. It was hard for her to trust anyone. She's devising methods to attract new customers.
Ayon kay Margarette, may mga suki na ito at dumedepende na ito sa mga nakasanayan nitong customers kaya naisip niyang mas maiging may mga bagong customers na bibisita roon.
A tabby cat pushed the glass front door which made the wind chimes sounds. Napakurap na lang siya nang inangat nito ang ulo sa kanya at tumalon patungo sa mga nakasalansan na mga libro sa harap ng counter at umikot roon. Resident cat daw iyon ng Paperback's at biro pa ni Margarette na gustong-gusto ng pusa ang amoy ng mga lumang libro doon. Ang pangalan ng pusa ay Haru.
Mayamaya pa'y may mga taong pumasok sa bookshop at tumingin sa mga libro. Pawang mga estudyante ito ng isang pampublikong eskuwelahan di kalayuan sa bookshop at kulang na lang ay mapangiwi siya dahil dating eskuwelahan niya iyon noong highschool.
Kaya nagdadalawang-isip siyang lumipat doon dahil sa kaalamang iyon. Bumili lang ang mga ito ng Harlequin books at pilit ang ngiting nagpasalamat siya sa mga ito. Kaagad nawala ang ngiti niya nang makalabas ang mga ito. Parang mas lalong sumakit ang ulo niya sa nangyayari.
Idikit ni Magnolia ang flyer sa isang poste kung saan nandoon ang mapa ng bookshop at tagline nito. Her first move to gain some customers. Naglilista na siya ng mga ideas kung ano ang mga gagawin niya para iahon ang bookshop lalo na't may isang businessman ang bumisita sa shop at nag-offer ng malaking halaga upang ibenta niya ang bookshop. She's not even tempted to accept the huge sum of money.
She discovered that the bookshop became her comfort. Away from the corporate life. She managed her own time. Anti-social man pakinggan pero kontento siya na mag-isa niyang tinataguyod ang bookshop. 
Tapos na siyang maglista ng paraan para sa ikabubuti ng bookshop, bakit niya naman ibebenta?
"Kailan ka pa nakabalik mula sa Japan? Hindi ba magseselos ang asawa mo na kasama mo ako ngayon?"
"Huh? Ba't naman 'yon magseselos sa 'yo?"
"Mas nagselos pa 'yun sa 'kin kompara sa mga babaeng lumalapit sa 'yo. Mas marami ka raw na oras na kasama ako kaysa sa kanya. Sounds ridiculous, but it's true. After all these years, ganoon pa rin siya."
"Ikaw kasi, masyado kang clingy."
"Gago, ako pa ang clingy. Ikaw kaya ang nagyayayang maglaro sa kung saang comshop. Kaya ang mainit ang mga mata ng security guard sa atin noon."
Nanigas si Magnolia sa kinatatayuan nang marinig ang pamilyar na boses na iyon. Anong ginagawa nito sa lugar na iyon? Pasimple siyang sumilip sa likod niya at nahindik siya nang mamukhaan si Calvin John at ang kaibigan nitong si Peter James.
Kilala niya ang kasama nito dahil classmate din nila ito noon. Bakit sa dinami-dami ng lugar, doon sa lugar niya makikita ang dalawang magkaibigan?
Bago pa man siya makita ng mga ito ay kaagad siyang tumakbo na malamang napansin ng mga ito. Hingal na hingal na tumigil siya sa isang street signage at napaingos nang mabasa ang pangalan ng street na iyon.
Molave street.
Now, she knew why.
"That lady who ran a while ago, she's very familiar. I mean, her back is familiar to me." pagbubukas ni Calvin sa paksa nang makaupo na sila ni Pete. Pinili nilang kumain sa isang karinderya na noo'y isang simpleng tindahan noong highschool pa sila.
"Paanong pamilyar?" Pete asked and leaned on his chair. Isang linggo na itong nakauwi sa Pinas at ngayon lang niya nalaman nang contact-in siya nito. Naiwan ang asawa at ang anak nito sa Japan kung saan na ito nakatira. Umuwi lang ito dahil may inaasikasong negosyo.
"Nah. Imposible. I haven't seen her in this place since we graduated highschool." he said. Pete just smirked after he placed his order to a waitress. Alam naman nito kung ano ang usual niyang kinakain kaya hindi na ito nagtanong sa kanya.
"Sino ba? Si Magnolia ba? Ang babaeng sinasabayan mo sa paglalakad sa Molave street?" tanong nito.
Hindi na lingid sa kaalaman nito ang pagkagusto niya kay Magnolia noong highschool sila.
Napangisi na lamang si Calvin nang maalala ang dumbfounded na hitsura ng dalaga noong nakaraang apat na buwan. She's still cute with that reaction of her and grown to be a beautiful woman, still with that cold eyes of hers. "Anong iningiti-ngiti mo d'yan ha? Wala na tayong balita sa babaeng 'yon. Don't tell me, nagkita kayo?"
"Yes. We did. She's one of my patients." Naglaho ang malokong ngisi nito. Nanlaki lang ang mga mata nito, hindi makapaniwala.
"No, shit sherlock. Really?" Calvin nodded and Pete laughed. "So ibig mong sabihin?"
Bago pa man ito mag-assume nang kung ano-ano ay sinabi niya rito ang sitwasyon ni Magnolia. It was a confidential matter between a patient and a doctor but they're friends first before that.
Napatango-tango si Peter James nang ikuwento niya ang tungkol kay Magnolia.
"That's why she suddenly vanished." Peter James concluded and Calvin John silently agreed.
(End of Chapter 2)