Leera.
"Talaga?"
Hindi ako makapaniwala na magkapatid sina Alfalla at Avzora. Noon ay sumagi na sa isip ko ang posibilidad na 'yon pero hindi ko nalang pinansin dahil malayo sa mukha at malayo sa ugali. Pero nang malaman ko kay Ate Jaffna na kambal sila, aba nakakaloka ang nangyayari ngayon. Hindi ko alam na darating ang panahon na'to, hindi ko alam na may ganito pa palang nangyayari sa totoong buhay.
"So sumama muna si Alfalla sa Ama niyang isang Devil Lord sa impyerno? Para makapagpahinga sa lahat ng problema? Kakayanin niya kaya ang init do'n?" Tanong ko ulit.
"She is a Devil Lord's daughter kaya hindi na dapat 'yon tinatanong." Napatango nalang ako.
"Siya, aalis na muna ako dahil may ensayo pa kami. Mag-iingat ka dito, baka hindi pa kayo ayos ng kambal mo na 'yon." Tumango lang ako at nginitian si Ate.
"Huwag kang mag-alala, I can handle myself. At tiyaka hindi ako takot sa kaniya no, baka nakakalimutan mong siya ang natalo sa aming dalawa?" Ngisi kong turan, agad naman siyang napasimangot.
"Huwag ka ngang magyabang, hmmm bata ka pa." Natawa niyang sabi, magsasalita pa sana ako pero ang loka ay umalis na.
"Ayos ka na ba?" Napalingon ako sa boses lalaki, nagtaka naman ako dahil sa alam niya kung nasaan ako.
Nandito ako ngayon sa Battle Arena, nakikita ko na ngayon si Ate Jaffna na nag-eensayo kasama ang mga kaklase niya. Wala lang, gusto ko lang pumarito dahil matagal na akong hindi nakakapunta sa lugar na'to.
"Hmm— oo ayos na ako at salamat nga pala sa malaking regalo mo sa akin. I-I didn't just expect na reregaluhan mo ako no'n." Sabi ko sa kaniya na ikinangiti ni Alkar. Umupo siya sa tabi ko, bleachers kasi ang inuupuan ko kung saan magkakakonekta lang lahat ang mga upuan.
"Dahil nga sa gusto kitang maging kaibigan, no'ng nalaman ni Alfalla na sinaktan kita ay siya mismong nagsabi sa akin na regaluhan daw kita ng gano'ng klaseng regalo. Kaya hindi ako nagdalawang-isip na gawin ang bagay na siyang makakapagtahimik sa konsensiya ko." Paliwanag niya, agad naman akong napatango-tango. Si Alfalla talaga, inabala pa niya si Alkar.
"Prinsipe Alka—"
"Just call me by my name, hindi ako sanay na tinatawag ako ng kaibigan ko ng 'prinsipe'." Agad naman akong natawa dahil sa dahilan niya.
"Pero alam mo namang dapat kitang igalang diba? Baka ano nalang sabihin ng iba na isa kang favoritism." Tugon ko pabalik pero umiling lang siya sa akin.
"Bahala na sila sa sasabihin nila, ang akin ay gusto kitang maging kaibigan at hahayaan kita kung ano ang gusto mong mangyari basta kasama mo ako. At tiyaka, hindi ko naman ginusto ang posisyon na'to, naging prinsipe lang naman ako dahil sa mga magulang kong mga Mahaharlika." Ewan pero agad nagbago ang pananaw ko sa kaniya, akala ko kasi may sarili siyang agenda kaya lumalapit-lapit siya sa akin pero hindi naman siya gano'n kasama sa inaakala ko. Kakaiba naman ang kaniyang gusto, simple lang at 'yon ang maging kaibigan ako.
"Hayst, sige na nga. Kahit ganiyan sinasabi mo sa akin ay hindi parin ako mananalo dahil kahit anong sabihin mo, prinsipe ka parin." Natawa naman siya sa tinuran ko, napansin kong may kinukuha siya mula sa likuran niya at nakita ko ang isang box. Tinignan ko ang cover na makikita lang kung ano ang laman sa loob at kaagad naman akong natuwa dahil sa chocolate cake ang laman.
"Paborito mo?" Tumango-tango ako sa sinabi niya, agad ko naman 'yon kinuha kahit hindi pa niya sinasabi na sa akin 'to.
"Kahit sabihin mong hindi sa akin, wala ka ng magagawa dahil paborito ko 'to. Sorry nalang sa bibigayn mo nito dahil uubusin ko lahat ang slice!" Masaya kong sabi at dali-daling binuksan. Narinig ko ang hagikhik niya at tinulungan niya akong buksan ang box.
"Tama nga Ate Jaffna mo, paborito mo nga ang pagkain na 'yan. At tiyaka hindi naman ata malulungkot at magagalit ang bibigyan ko niyan dahil masaya nga itong binubuksan ang regalo ko." Agad naman akong natigilan, napalingon ako sa puwesto ni Ate Jaffna at nakangisi lang ang bruha ngayon sa akin.
She changed a lot, at nagpapasalamat ako kay Alfalla dahil sa binago niya ang kapatid ko. Wala man siyang ginawa pero alam kong ipinapakita niya kay Ate kung gaano ito kahalaga sa buhay niya. Ito na rin ang naging sandalan niya no'ng malungkot siya, I really idolize her because of her personality. Nang dahil sa kaniya naging madaldal si Ate Jaffna.
"Sige kakain na ako ah?" Tuwa kong sabi, agad kong sinubo ang isang slice ng cake gamit ang kutsara na dala sa box. Agad akong napapikit dahil sa sarap sa dila ng lasa, hindi talaga ako magsasawa sa flavor na'to.
"Mukhang nagkakasiyahan kayo ah?" Agad kaming napalingon sa pamilyar na boses, napatayo si Alkar at akmang susugurin si Helbram pero kaagad ko itong hinila papaupo at pinigilan sa kung ano man ang gagawin niya.
"Huminahon ka muna Alkar." Bulong ko sa kaniya, tinignan niya ako sa mga mata na para bang nagtataka dahil sa inaakto ko. Tumingin ako kay Helbram na maangas ang dating habang nakatingin kay Alkar pero agad nagbago ang ekspresiyon niya nang mapatingin siya sa akin.
"Anong kailangan mo?" Tanong ko sa kaniya habang nakataas ang isang kilay ko, agad naman siyang napakamot sa kaniyang batok at napaubo.
"I'm here again to say sorry for what I did to you back then, hindi ko lang mapigilan ang hindi magalit dahil sa selos. Gusto ko lang malaman mo na hindi na kita guguluhin pa, tutal masaya ka naman talaga na sa buhay mo kaya hahayaan na kita. Pero huwag mong kalimutan silang Ina at Ama na matagal ka ng hinahanap." Turan nito, agad naman akong napabuntong-hininga sa sinabi niya. Napatingin naman ako kay Alkar na nakatingin lang sa cake.
"Hmm— kumain ka na?" Alok ko kay Helbram, ngumiti lang siya at umiling.
"Lalabas kami ni Avzora, kaya baka hinihintay na ako no'n sa labas ng Arena. Sige mauna na'ko, sorry sa disturbo." Agad itong tumalikod sa amin at biglang naglaho.
"Kapatid mo siya?" Tanong ni Alkar.
"Kambal." Sagot ko naman kaagad, kinain ko ang pangalawang slice na ikinamaang lang ni Alkar habang nanunuod sa akin. Tinaasan ko naman siya ng kilay habang ang bunganga ko ay puno ng cake.
"Ang payat mo pero ang laki-laki mong kumain, pati ba mga kaluluwa na nasa katawan mo ay kumakain din sa kinakain mo?" Agad naman akong nabulunan dahil sa sinabi niya, buti nalang kaagad kong nalunok. Natawa kasi ako sa sinabi niya kaya hindi ko mapigilang hindi mapagano'n.
I really can't imagine the souls inside my body are eating chocolate cakes.
"No, ang lakas ko lang ang kinakain nila kapag tinatawag ko sila. That's why I need to eat more for my strength at itong cake na'to ang mas lalong nagpapalakas sa akin. Well because it's too sweet na siyang mas ikakalakas ng katawan ko." Ngiti kong sambit, tumango naman siya at agad naintindihan ang sinabi ko.
"Eh Venom? Bakit tayo nandito?" Namaatan namin sina Prince Venom at Princess Zemma na paparating sa gawi namin. Si Prince Venom na nakangiti lang habang nakatingin sa amin while Princess Zemma ay nalilitong nakatingin sa kasama niya.
"Alkar!" Sigaw ni Prince Venon, agad namang napapikit si Alkar.
"Argh, this shit!" Agad naman akong napangiti, parang nahihiya ata siya.
Napatingin sa akin ang dalawang paparating, nagtatanong lang ang mga mata ni Princess Zemma na nakatingin sa akin dahil baka ata hindi siya makapaniwala na magkasama kami ni Alkar.
"Since you are datin—"
"Hindi kami nagde-date." Napalingon kami sa isa't isa ni Alkar dahil sa sabay naming pagkakasabi ng linyang 'yon. Agad naman akong umiwas ng tingin at yumuko sa dalawang Mahaharlika.
"Hmm—huwag ka ng yumuko dahil gust— I mean kaibigan ka naman ni Alkar kaya gano'n narin ang ituring mo sa amin. Well alam niyo? Kung hindi kayo nagde-date then pwede ba kaming sumalo ni Zemma? Sa likuran lang kami." Agad naman akong napatango, napansin kong sinamaan ni Alkar ng tingin si Prince Venom pero ngitian lang niya ito ng matamis.
Agad kong kinuha ang box at inilagay sa lap ni Prince Venom since sabi niya ay ituring ko din siyang kaibigan.
"Bigyan mo si Prinsesa Zemma, hindi na hihindian ng mga babae ang ganiyang ka-sweet na mga pagkain." Turan ko, napalingon naman sa akin si Princess Zemma at ngumiti.
"You can just call me Zemma, at tiyaka salamat sa alok mo. Ano ba 'yan?" Mahinhin niyang turo sa cake, agad naman akong napangiti at ako na mismo ang kumuha ng slice para sa kaniya. Ibinigay ko sa kaniya ang masarap na cake na kahit labag sa loob kong magbigay pero para sa kaniya, ayos na.
"Chocolate cake, mas gagana katawan mo kapag kinain mo 'yan. Paborito ko 'yan!" Masaya kong turan, agad naman itong tumango at isinubo ang slice. Hindi naman gaano kalaki ang cake kaya hindi din gaano kalaki ang slices nito, napansin ko pang may naiwang cake syrup sa gilid ng labi niya kaya kinuha ko ang panyo ko sa bulsa. Ibinigay ko ito kay Prince Venom at sinenyasan na punasan ang gilid ng labi ni Zemma.
Ayaw pa nga nito pero agad naman niyang sinunod ang utos ko, nagulat naman si Zemma dahil hindi niya inasahan na gagawin talaga ni Prince Venom. Napansin ko pang namula ang dalawa kaya natawa nalang ako sa utak ko. Well, siguro may gusto sila sa isa't isa pero hindi pa nila naaamin.
"Leera, may dumi sa labi ko." Tumingin ako sa labi ni Alkar at may syrup nga din sa gilid ng labi niya. Tumango naman ako at tinignan si Prince Venom.
"Prince Venom, puwede mo bang punasan labi ni Alkar? May dumi din daw sa gilid ng labi niya." Ngumisi naman si Prince Venom at kaagad nilingon si Alkra na ngayo'y nakasimangot ng nakatingin sa akin.
"Okay! Pupunasan ko na!" Natawa ako sa malakas na boses ni Venom at akmang pupunasan ang bibig ni Alkar nang padabog kinuha ni Alkar ang panyo at siya na mismo ang nagpunas sa gilid ng labi niya.
"Tsk, manhid." Bulong niya pero hindi ko narinig.
"Ano? May sinasabi ka Alkar?" Tanong ko sa kaniya, agad niya naman akong tinignan sa mga mata pero ngumiti lang siya ng pilit at umiling.
"Wala po." Ngumiti ako sa kaniya.
"Ngayon na nga palang gabi ipagpapaalam si Lola Avanza, pupunta ba tayo?" Sambit ni Prince Venom.
"The Headmistress of Satharia Academia? Bakit anong nangyari sa kaniya? Totoo ba ang bali-balita?" Tanong ko kay Alkar, napatingin din ako kay Prince Venom na tumango-tango.
"Someone killed her at hindi namin matukoy kung sino, kung paano ito nakakapasok sa mga silid na hindi nahuhuli. Akala nila ni Ina na nasa palasiyo ito pinatay pero sa Academia lamang ito ginawa kung saan doon natulog si Lola. And the way that killer killed Lola Avanza, ay gano'n din ang paraan kung paano nito pinatay si Lola Thorna. We are clueless kung paano ito nakakalabas-pasok sa kaharian at sa iba pang lugar." Paliwanag ni Alkar, agad naman akong napaisip sa sinabi niya.
"Alam niyo? Kung nandito lang si Alfalla? Sinabi niya na sa inyo na nasa grupo lang ng Mahaharlika ang pumatay. Kung bakit kayo clueless kung paano ito nakakapasok at nakakalabas? Dahil baka nga isa talaga siya sa nakakataas at nahahayaang papasukin ng Royal Knights dahil sa akala nilang mabuti ito." Turan ko na ikinaisip nila.
"Tama ka, pero sino naman kaya sa mga Mahaharlika o sa ibang kasamahan nilang Ina? Since marami din silang nagpupulong, maraming pagpipilian kung sino sa kanila ang salarin." Alkar said pero agad naman itong napailing sa sinabi niya.
"Pero hindi pa tayo sigurado kung nasa kanila nga ang pumapatay, baka nasa labas lang at nagmamatiyag." Bawi nito kaagad sa kaniyang sinabi.
"We need to find out." Zemma butt in.
"Sasama ka ba sa akin Leera?" Gulat naman akong napaturo sa sarili ko, tumango si Alkar pero kaagad akong umiling.
"Alkar, masiyado pang maaga okay? Baka sabihin ng Queen at King na family meet together na eh magkaibigan lang tayo? At tiyaka nakakahiya." Agad namang natawa si Prince Venom sa sinabi ko, teka may nakakatawa ba?
"Friend zone."