Avzora.
"Handa mo na bang kausapin kambal mo na hindi kayo nag-aaway?" Tanong ko kay Helbram, natigilan naman siya sa pagkain at kaagad akong tinignan sa mga mata. Napasimangot siya sa sinabi ko at nagpatuloy sa pagkain ulit. Napabuntong-hininga naman ako at siya ding pagkakita ko kay Leera na kasama si Jaffna na kumakain din sa loob ng Cafeteria, nakatingin sila sa gawi namin kaya ngumiti ako, gano'n din ginawa nila pabalik.
"Hmm—may ensayo pa ba kayo pagkatapos nito?" Tanong sa akin ni Helbram, umiling naman ako dahil tapos na kami sa unang klase namin.
"Tapos na, libre na ako buong hapon. Sa dorm lang ata ako tatambay dahil wala naman akong gagawin." Sabi ko, tinignan niya naman ako sa mga mata.
"Gusto mo bang lumabas? Tutal wala ka din naman gagawin na, ilalabas kita tapos pupunta tayo sa Cluestia. Nabalitaan ko kasi maraming nagtitinda do'n sa bayan nila ng kung anu-ano." Agad naman akong natuwa dahil sa niyaya niya ako.
"Talaga?" Tanong ko, tinanguan niya ako at nginitian.
"Pero may bago na tayong Headmistress, baka mahuli tayong lumabas." Sabi ko, pero alam ko naman kung paano lumabas na hindi kami mahuhuli.
"Ikaw pa ba? You can cast a spell for sure kaya huwag mo akong niloloko." Agad naman akong natawa dahil sa sinabi niya, kumain nalang din ako ulit.
"Helbram." Sinubo ko muna ang pagkain bago ako lumingon sa pamilyar na boses at agad naman akong nagalak dahil sa presensiya ni Leera na ngayo'y nakaharap na kay Helbram.
"Anong ginagawa mo di—"
"I just want to say sorry, sorry because you feel that I'm owning our parents. Huwag kang mag-alala, hindi na ako babalik dahil masaya na ako sa mundong 'to, masaya na ako kung ano man ang meron ako dito. Sana maintindihan mo, sana maintindihan mo na wala akong inagaw at wala akong aagawin." Napangiti naman ako sa sinabi ni Leera, tumingin si Helbram sa akin kaya napatingin din ako sa kaniya. Napabuntong-hininga ito at tumingin pabalik kay Leera.
"Marami pang bagay na dapat ayusin, hindi mo masasabing masaya ka na dito samantalang ang totoo mong magulang umiiyak at malungkot dahil wala ka." Tugon ni Helbram.
"Anong ibig mong sabihin do'n?" Tanong pabalik ni Leera, huminga ng malalim si Helbram.
"Kailangan mong bumalik sa Sentinyel para sabihin na ayos ka lang. Sa totoo lang ay pinagsisihan na nila ang ginawa nila, pinagsisihan nilang nawala ka sa mga kamay nila. Ikaw, huwag kang magalit sa kanila dahil binalikan ka nila. Kailangan mo silang harapin dahil kailangan, kailangan mong ipaintindi sa kanila ang lahat na masaya ka na dito kung 'yon ang tumatakbo sa isipan mo. At nagsisi ako kung bakit gusto kitang mawala sa mundo, napakamakasarili ko kaya patawad din." Agad naman akong natuwa dahil hindi ko inaasahan na ganito ang isasagot ni Helbram, napalingon naman ako kay Leera na napakunot ang noo pero agad naman itong napailing at ngumiti.
"I didn't expect this coming, pero sige. I will come and tell them after the chaos we have here in Avalon. Hindi tayo makakatawid sa ibang mundo dahil sarado ang bawat pintuan."
"At 'yan ang dapat nating alalahanin sa ngayon, kailangan nating mapuksa lahat ng mga kalaban na paparating. Kailangan ng mag-ensayo ng mga estudyante ng mas maigi para enkasong wala tayo sa tabi nila ay makakaya nilang lumaban." Sabat ko, agad naman silang tumango. Nagpaalam na muna si Leera at sinabing babalik sa puwesto nila ni Jaffna.
Napansin ko ang malalim na paghinga kaya agad kong hinawakan ang isa niyang balikat. Napatingin siya sa akin at ngumiti, ngitian ko din siya pabalik at ipinapakitang proud ako sa kaniya, proud ako sa sinabi niya.
"Nakilala mo na ba si Jaffna? Ang tumatayong Ate ni Leera?" Tanong ko na ikinatango naman nito, kinuha niya ang kamay ko at agad nitong hinalikan ang likod ng palad ko na siyang ikinatigil ng pagtibok ng puso ko.
Ano na namang ginagawa ng lalaking 'to at nanghahalik ng kamay? May sayad na ata utak nito at laging pinapabaliw ang puso ko.
"Salamat dahil tinulungan mo 'ko, hindi pa ako nakakapagpasalamat sa'yo kahapon at nasigawan pa kita." Agad naman akong ngumiti at hinaplos ang kaniyang pisngi.
"Ang mahalaga, ligtas ka, maayos na kayo ni Leera at wala na ding bumabagabag sa puso mo. Wala ka ng problema dahil lahat nalutasan mo na, alam ko namang malakas ka. At wala lang din naman sa akin ang sigaw mo dahil naiintindihan ko ang nararamdaman mo." Sabi ko habang nakatingin sa mga mata niya, binawi ko ang kamay ko dahil nakangisi na ang baliw.
"May bumabagabag pa sa puso ko eh." Agad naman akong nagtaka dahil sa sinabi niya, unti-unting kumunot ang noo ko dahil sa hindi parin nawawala ang ngisi sa mga labi niyang habang nakatingin sa akin.
"Niloloko mo ba ako?"
"Ikaw, ikaw ang bumabagabag sa puso ko na hindi ko malutas-lutas kung paano ka makalabas dito." Turo niya sa kaniyang puso, agad ko naman siyang hinampas at natawa lang ang mokong.
Agad akong nagulat dahil sa pag-angat ko sa ere, pati si Helbram ay napatayo dahil sa biglaan kong pag-angat.
"You and Alfalla's presence are so iritating, kayo lang din naman ang nagkakaintindihan kaya alam kong may ginawa kayo sa kapatid ko." Alisis, agad ko siyang hinarap dahil ginamit ko ang puwersa niya para maiharap ako sa kaniya.
"At ano na namang kasalanan namin? Ni wala akong ibang ginawa, nanahimik lang ako dito." Turan ko, seryoso lang niya akong tinignan at bigla nalang nagliwanag ang buo nito kamay habang ang isa ay nakatapat sa akin, na siyang kumokontrol sa akin.
"Bitawan mo siya! Hindi mo magugustuhan gagawin ko sa'yo kapag nasaktan si Avzora!" Dinig kong sigaw ni Helbram.
"How sweet of you, bakit kayo na ba? Ang galing naman, nahulog sa isa't isa ang mga may lahing demony—"
"Sinong sinasabihan mo ng demonyo, Alisis? Nalingat lang ako sandali pero may ginagawa ka na sa kaibigan ko?" Agad naman akong natuwa dahil sa paglitaw ni Alfalla na ngayo'y seryoso parin ang ekspresiyon. Tama nga si Alfalla, hindi niya kayang gawin ang inuutos sa kaniya ni Tita Genesis dahil baka siya ang makapatay kay Alisis sa ugali nito.
"Habang tumatagal, nagmumukha ka ng si Mebill dahil sa ugali mo." Agad ko namang tinignan si Mebill na inis na nakatingin kay Alfalla.
"Hmm—saving her ass out of this situation? You can?" Ngisi ngayon ni Alisis, may itinatago ba itong ibang kapangyarihan kaya nakakaya niya pang ngumisi kahit alam niya kung sinu-sino ang nasa harapan niya?
"Ako kaya ko." Agad napalingon ang lahat sa bagong boses, agad namang yumuko ang mga estudyante sa loob pero maliban kay Helbram, kay Alfalla, sa akin dahil hindi ako makagalaw at sa apat na Mahaharlika. Pansin kong wala nga si Alkar, ano kaya ang ginawa no'n at bakit galit na galit itong kapatid niya?
"Who you?" Seryosong tanong ni Alfalla, nakita ko kung paano nagbago ang seryosong eskpresiyon ng Headmistress at napalitan ng galak sa pagkakakita niya kay Alfalla. Napatingin din siya sa akin at kumunot ang noo, lumapit siya sa kinalulutangan ko at hinila ang aking kamay pababa ng hinay-hinay. Agad naman akong niyakap ni Helbram kaya napayakap din ako sa kaniya at hinarap si Alisis na ngayo'y nanggagalaiti.
"I'm the new Headmistress here in Natharia Academia and I didn't know na pati ang mga anak ng Mahaharlika at gumagawa din ng gulo?" Sambit nito habang nakatingin kay Alisis.
"I'm the princess and you're just a Head of this Academia which is belong to me. Sino ka para pigilan ang mga ginagawa ko dito?" Seryoso na ngayong turan ni Alisis na para bang pakiramdam niyang tama ang ginagawa niya.
"She is a bitch." Dinig kong bulong ni Helbram, natawa nalang ako.
"But I know Alfalla more, she is more than you think." Agad naman akong natawa dahil sa pangalawa niyang sinabi. Tama nga naman siya, kung bitch si Alisis ay ano nalang kaya ang ugali ni Alfalla na walang kinakatakutan?
"I was hired by the Queen and King to discipline the students here since this is the place where enemies always attacked. And I don't care if you are their daughter because you are not the one who hired me here." Ngiting sabi ng Headmistress, kapag talagang ngumingiti siya ng ganiyan ay kinikilabutan ako. Hindi ko alam kung dapat pa ba siyang ngumiti kapag nagkikita kami, parang may kakaiba sa kaniya palagi kapag nakikita ko siya.
Napalingon ang Headmistress sa paligid.
"All students, go back to your classrooms now! Except for this troublemakers!" Sigaw nito, agad namang umalis ang mga estudyante, ang iba naman ay naglaho gamit ang kani-kanilang kapangyarihan. Tumingin naman ako kay Helbram na parang walang narinig sa sinabi ng Headmistress.
"Go back na daw." Bulong ko, umiling lang siya.
"I'm a troublemaker so I stay, hindi din kita iiwanan dito." Napanguso naman ako kaya napatingin siya sa akin at napailing.
"Don't pout your lips or I might kiss that right here, right now. Nawiwili ka na sa pagngunguso-nguso mo. Ginagawa mo ba 'yan sa ibang lalaki?" Inis na sabi niya kaya natawa naman ako.
"Eh ni wala nga akong close na lalaking kaibigan no! Only my father." Kunyaring nagtatampo kong sabi na ikinahagikhik niya naman.
Tumingin ulit ako sa kinakatayuan ni Alisis na hindi parin nagbabago ang ekspresiyon niyang seryoso.
"Kung makaakto ka ay parang sino ka, ginagalang mo din dapat ang Diyosa ng lahat ng Diyosa." Turan ni Alisis na ikinailing ko nalang, lagi niya nalang ipinaglalandakan kung gaano siya kataas at gaano siya makapangyarihan. Pero ni hindi niya maprotektahan sarili niya at nangangailangan pa ng tulong para bantayan siya. At sino namang gustong maging Apostoles niya kung ganiyan ang pag-uugali niya? Mabuti nalang pumayag sina Danoa, Zharo at Sallino sa pagpoprotekta sa kaniya. Kung ako 'yon? Hindi ako papayag kung ganiyan din ang pag-uugali ng babantayan at poprotektahan ko.
Nagtaka naman ako dahil sa tawa ng Headmistress, parang hindi ito makapaniwala sa sinabi ni Alisis. Na para bang isang kalokohan lang ang sinabi nito sa kaniya.
"Iha, may kilala akong mas malakas pa sa'yo pero hindi naman ganiyan ang pag-uugali. Namumuno pa nga ito sa napakaraming lahi pero hindi naman ganiyan kasama ang ugali. Tell me, are you really a Goddess? Or just pretending one?" Si Alisis naman ay mas lalong nainis dahil sa sinabi ng Headmistress.
"Huwag niyo nalang siya pansinin, sorry for the disturbance. Puwede na po kayong makaalis, kami na po bahala." Agad na sabat ni Alfalla, napatingin sa kaniya ang Headmistress at ngumiti, ngiti na ayaw na ayaw ko talagang nakikita.
"Bakit naman ako aalis? Ni hindi pa natatapos ang gulo? At kung aalis ako, mas lalo la—"
"Ang daldal mo, kung ayaw mong umalis sabihin mo lang ng direkta. Hindi 'yong ang haba-haba pa ng sinasabi mo." Hindi ako nakapaghanda dahil sa sinabi na 'yon ni Alfalla na pati ang sinabihan niya ito ay hindi makapaniwala at ngayo'y nakangiting pilit nalang na kanina ay napakatamis.
Agad namang naglaho si Alfalla na siyang ikinailing ko nalang.
"I really admire her personality, kahit mas mataas pa sa kaniya ay nasasagot niya ng ganiyan. Kung gayahin ko kaya siya, Helbram? Anong sa tingin mo?" Tanong ko sa kaniya, agad niya naman akong kinunotan ng noo.
"You're hopeless." Agad ko naman siyang tinulak ng kaunti dahil sa sinabi niya, sinimangutan ko siya at inirapan. Lumapit naman ako sa Headmistress na ikinalingon naman nito sa akin. Kahit hindi maganda pakiramdam ko sa kaniya ay naglakas-loob akong lumapit.
"Patawad po sa inasal ng kaibigan kong 'yon Headmistress Layresa, gano'n lang po talaga ang pag-uugali niya pero mabait po 'yon. Ang dami niya na pong nagawang mabuti sa loob ng Academia na ito. Alam kong masasanay din po kayo sa kaniya, sana po." Ngiti kong sabi at yumuko, narinig ko pa ang paghinga niya kaya napaangat ako ng tingin.
"Ayos lang, nandiyan ka naman para hingin ang kapatawaran para sa kaniya. Mabuti ang magkasama kayo palagi at magkaibigan pa, hindi na ako mahihirapan." Nagtaka naman ako sa sinabi niya pero hindi na ako nakapagtanong kung anong ibig niyang sabihin do'n dahil bigla nalang siyang naglaho at tanging ngiti niya nalang ang pumasok sa isipan ko.
Napansin kong inis na naglaho din si Alisis kasama ang mga Mahaharlika. Agad akong napapikit dahil sa kakaibang ngiti ng Headmistress na hindi mawala-wala sa isipan ko.
"Kakaiba talaga siya, hindi ko alam kung mabuti ba o masama ang kutob ko sa kaniya."